Hetzelfde geloof?

[Afgewezen]

Een discussie tussen Kaw en mij geeft mij aanleiding een nieuw topic te starten (met toestemming van Kaw).
Het ging over de vraag of er zo’n groot verschil is tussen Kaw en mij. Ik dacht van niet, maar Kaw zegt:

Ik weet het niet Afgewezen. Het probleem is denk ik dat ik bevinding als vrucht van het geloof zie en dat het geloof altijd ontspruit door de werking van de Heilige Geest die meekomt in de verkondiging van het evangelie. Dit geloof is werkende, zoals elk waar geloof is. Hierin komen schuldbezef, het vaste vertrouwen in vergeving na schuldbelijdenis en dankbaarheid en zijn werken natuurlijk ook als bevinding terug. De gelovige moet alleen zijn vertrouwen op het geloof stellen en zijn vergeving alleen zoeken in het bloed van Jezus Christus. Zijn geloof zal zich uiten in liefde voor God en de naaste.
(…)
Wat ik hierboven geschreven heb is voldoende om iemand een broeder of zuster te willen noemen. Meer of minder hoeft het niet te zijn. Hierdoor kan ik het prima vinden met Vreugdenhil, Meeuse en vast nog een heel aantal andere GG dominees. Het probleem met de gemeente waarin ik verkeer is dat geloof en bevinding worden losgekoppeld. Bevinding moet eerst en dan mag je geloven. Daardoor blijf je voor altijd in je kerkbankje zitten indien God het niet zou verhoeden om je via een 3e weg het evangelie te verkondigen, zoals via Zijn Woord of via een oudvader.

Afgewezen antwoordt:

Kaw, het is me nog niet helemaal duidelijk wat jij nu precies voorstaat en waar je het tegen afzet. Wat ikzelf in ieder geval heel wezenlijk vind, is wat Calvijn als volgt heeft verwoord in zijn comm. bij Hand. 20:21 (ik cursiveer hier en daar): "Paulus noemt de bekering niet zozeer daarom in de eerste plaats, omdat zij geheel en al aan het geloof voorafgaat, daar een deel ervan vrucht is van het geloof en eruit voortvloeit; maar omdat het beginsel der bekering de voorbereiding is tot het geloof. Onder het beginsel versta ik, dat wij een mishagen aan onszelf hebben, hetwelk ons, ernstig getroffen door vrees voor de toorn Gods, uitdrijft om ontkoming te zoeken."
Op dat 'beginsel' der bekering kan een te grote nadruk worden gelegd ten koste van het leven des geloofs. Maar wat ik om mij heen zie en wat ik ook bespeur bij een aantal op het forum, is dat dit eerste in feite tussen haken gezet wordt, niet meer nodig (soms zelfs schadelijk) wordt geacht, en dat de insteek meteen bij het evangelie begint.
Maar doordoor krijg je van lieverlede wél een heel ander soort geloof en geloofsbeleving dan vanouds onder 'ons' is geleerd. Dan wordt het tot een geloof dat iedereen die een beetje ernstig en godsdienstig is aangelegd, wel kan beoefenen.
Dan kun je wel zeggen dat dit genoeg is om elkaar broeder en zuster te noemen, maar daarmee ga je aan het eigenlijke probleem voorbij, namelijk: hebben we het nog wel over hetzelfde geloof?

Kaw antwoordt:

Afgewezen,
Je hebt een terechte opmerking of we het wel over hetzelfde geloof hebben. Ik lees namelijk in de bijbel dat het evangelie werd verkondigt aan alle creaturen. Ik lees bij jou "en dat de insteek meteen bij het evangelie begint" en proef daar verzet. Indien we het Woord er op na slaan zien we dat bijv. Petrus in zijn pinksterpreek begint bij het evangelie en hiermee ook eindigt. Het bevat een scherp oordeel (Gij heeft deze Christus ter dood gebracht) waardoor men bezeft dat men vergeving behoeft om niet in het laatste oordeel voor eeuwig verloren te gaan. Maar het geeft ook antwoord op de vraag wat dan wel de Weg is. Dit zien we ook in Paulus' Romeinenbrief wat je mag opvatten als een uitgebreide preek van Paulus. Er is een totale afwijzing van de natuurlijke mens, maar in dezelfde brief wordt er ook een Weg tot de zaligheid gepreekt die breder is dan we voor mogelijk zouden houden. Het is naar mijn mening onzin om te zeggen dat er nog iets naast het evangelie zou moeten gepreekt worden, want het evangelie bevat alles tot zaligheid.

[Miscanthus]

Ik mis een vraagstelling bij dit topic...

[Kaw]

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Ik mis een vraagstelling bij dit topic...

Afgewezen en ik weten ook niet waar het op uit loopt. :t Tis eerst maar even haar reactie afwachten.

[Afgewezen]

Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Ik mis een vraagstelling bij dit topic...

De vraagstelling staat in de titel.

[Afgewezen]

Het is naar mijn mening onzin om te zeggen dat er nog iets naast het evangelie zou moeten gepreekt worden, want het evangelie bevat alles tot zaligheid.

Maar dát is ook niet wat ik gezegd heb.
Dit zei ik (ik begin nu even halverwege het citaat van Calvijn):

“… omdat het beginsel der bekering de voorbereiding is tot het geloof. Onder het beginsel versta ik, dat wij een mishagen aan onszelf hebben, hetwelk ons, ernstig getroffen door vrees voor de toorn Gods, uitdrijft om ontkoming te zoeken"[einde citaat Calvijn].
Op dat 'beginsel' der bekering kan een te grote nadruk worden gelegd ten koste van het leven des geloofs. Maar wat ik om mij heen zie en wat ik ook bespeur bij een aantal op het forum, is dat dit eerste in feite tussen haken gezet wordt, niet meer nodig (soms zelfs schadelijk) wordt geacht, en dat de insteek meteen bij het evangelie begint.

Ik had dus over de bevinding en niet over de prediking. Inderdaad is het genoeg dat het Evangelie gepredikt wordt, alleen wél met bevel van bekering en geloof.
Laat ik maar weer eens Calvijn citeren, wanneer hij het heeft over de prediking van de profeten en apostelen: “Want naar dit ene streefden zij, dat de mensen, ontsteld door hun zonden, en getroffen door de vrees voor het oordeel Gods, voor Hem, tegen wie zij gezondigd hadden, zouden nedervallen en zich verootmoedigen, en door ware bekering zich weer zouden begeven op zijn rechte weg” (Inst. III, 3, 5).

Wanneer er een geloof voorgestaan wordt, waarbij dit ‘beginsel der bekering’ niet noodzakelijk wordt geacht (het tot inkeer komen en als veroordeelde God om genade te smeken), dan kun je je afvragen of er nog wel over het bijbelse geloof gesproken wordt. Of misschien moet ik zeggen: op een bijbelse manier over het geloof gesproken wordt.

[Miscanthus]

Ik denk dat Calvijn hier meer zegt dan de Bijbel. Ik houd het op het geloof van Zondag 7. En wat er dan allemaal aan vooraf moet gaan volgens Calvijn, dat is voor zijn rekening. We moeten niet vergeten dat Calvijn een jurist was die hele wetboeken uit zijn hoofd kende. Luther was weer een andere man en zo zijn er verschillende christenen.

zodra het over voorbereiding en toeleiding gaat rollen we over elkaar heen, maar het gaat om het voorwerp van het geloof (dat dan ook meteen uit het zicht verdwenen is), namelijk Christus, in wie al Gods beloften ja, en amen zijn.

Zodra je meer gaat stellen dan zondag 7 doet, loop je de kans mensen buiten te sluiten die je niet mag buitensluiten en
mensen geen recht te doen, omdat ieder verschillend is. Oordelen is trouwens verboden, dus het is alleen zinnig om je eigen beleving langs de lat van Calvijn te leggen en niet langs het geloof van anderen.


Hoe dan ook, het gelooft "mijnt" en zegt: "mijn Heere en mijn God." Hoe je daar toe gekomen bent zal voor iedereen verschillend zijn (geweest) net zoals de wind waarvan we niet weten vanwaar hij komt en waar hij heen gaat.
Als je dan denkt wel precies te weten vanwaar de wind komt en waar hij heengaat, zet Jezus daar meteen vraagtekens bij...


[Aangepast op 20/9/05 door Miscanthus]

[Afgewezen]

Ik denk dat Calvijn hier meer zegt dan de Bijbel. Ik houd het op het geloof van Zondag 7. En wat er dan allemaal aan vooraf moet gaan volgens Calvijn, dat is voor zijn rekening. We moeten niet vergeten dat Calvijn een jurist was die hele wetboeken uit zijn hoofd kende. Luther was weer een andere man en zo zijn er verschillende christenen.

Sorry, Calvijn afserveren omdat hij jurist was, hele wetboeken uit zijn hoofd kende, en omdat Luther weer een hele andere man was, vind ik wel erg goedkoop. Zo hoef je niemand meer serieus te nemen.

Zodra het over voorbereiding en toeleiding gaat rollen we over elkaar heen, maar het gaat om het voorwerp van het geloof (dat dan ook meteen uit het zicht verdwenen is), namelijk Christus, in wie al Gods beloften ja, en amen zijn.

Het gaat om het voorwerp van het geloof, maar het gaat er ook om of het geloof het ware is (denk eens aan de gelijkenis van het zaad!).
En wat de bekering betreft: Ik geloof niet dat de Heilige Geest er een A-versie en een B-versie op na houdt, met eerbied gesproken; A met en B zonder voorbereiding bijvoorbeeld. En degenen die dan niet zo van A houden, bekeert Hij op B-manier. Nee, Miscanthus, het een hangt met het ander samen.
Dat bekering aan geloof voorafgaat heb ik je in een andere topic, aan de hand van teksten uit de profeten, al aangetoond. Calvijn beroept zich ook op de apostelen en profeten.

Zodra je meer gaat stellen dan zondag 7 doet, loop je de kans mensen buiten te sluiten die je niet mag buitensluiten en mensen geen recht te doen, omdat ieder verschillend is. Oordelen is trouwens verboden, dus het is alleen zinnig om je eigen beleving langs de lat van Calvijn te leggen en niet langs het geloof van anderen.

Zondag 7 als kroongetuige voor een geloof zonder voorafgaande verootmoediging?
In Zondag 7 gaat het om het geloof ‘sec’, terwijl Calvijn de bekering in de volle breedte beschrijft (inkeer, geloof, boetvaardigheid). Trouwens, de HC heeft het vóór Zondag 7 al uitvoerig over de kennis der ellende gehad.
Lees ook wat Ursinus (een van de opstellers!) in zijn verklaring van de H.C. schrijft (ik neem tenminste aan dat deze passage uit het Schatboek van hemzelf is): "De mensen zijn geen geschikte hoorders van het Evangelie, tenzij ze hun zonde en ellende recht kennen. (...) Daarom is het nodig, dat men bij de verkondiging der Wet begint, zoals de Apostelen en Profeten daarin zijn voorgegaan (...)" Ursinus gaat daarin nog verder dan de door jou verguisde Calvijn, die zegt dat Johannes de Doper en de Heere Jezus de oorzaak van hun oproep tot bekering nemen "juist uit de genade en de belofte der zaligheid".

Hoe dan ook, het gelooft "mijnt" en zegt: "mijn Heere en mijn God." Hoe je daar toe gekomen bent zal voor iedereen verschillend zijn (geweest) net zoals de wind waarvan we niet weten vanwaar hij komt en waar hij heen gaat.
Als je dan denkt wel precies te weten vanwaar de wind komt en waar hij heengaat, zet Jezus daar meteen vraagtekens bij...

Dat ‘mijnen’ kan ook vermetel zelfbedrog zijn. En hoe iemand tot geloof komt, is in die zin voor iedereen verschillend, dat ieder de momenten (inkeer, geloof) op zijn eigen wijze zal ervaren. En verder denk ik helemaal niet te weten vanwaar de wind komt en waar hij heengaat, zoals jij suggereert.

[Miscanthus]

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Ik denk dat Calvijn hier meer zegt dan de Bijbel. Ik houd het op het geloof van Zondag 7. En wat er dan allemaal aan vooraf moet gaan volgens Calvijn, dat is voor zijn rekening. We moeten niet vergeten dat Calvijn een jurist was die hele wetboeken uit zijn hoofd kende. Luther was weer een andere man en zo zijn er verschillende christenen.

Sorry, Calvijn afserveren omdat hij jurist was, hele wetboeken uit zijn hoofd kende, en omdat Luther weer een hele andere man was, vind ik wel erg goedkoop. Zo hoef je niemand meer serieus te nemen.

het is geen kwestie van niet serieus nemen, ik merk slechts op dat ieder mens e.e.a. verschillend beleven en ervaren kan en dat Calvijn ook een mens is en geen Bijbelschrijver. Ik relativeer zijn vele uitspraken over hoe mensen tot geloof kunnen komen.

Zodra het over voorbereiding en toeleiding gaat rollen we over elkaar heen, maar het gaat om het voorwerp van het geloof (dat dan ook meteen uit het zicht verdwenen is), namelijk Christus, in wie al Gods beloften ja, en amen zijn.

Het gaat om het voorwerp van het geloof, maar het gaat er ook om of het geloof het ware is (denk eens aan de gelijkenis van het zaad!).
En wat de bekering betreft: Ik geloof niet dat de Heilige Geest er een A-versie en een B-versie op na houdt, met eerbied gesproken; A met en B zonder voorbereiding bijvoorbeeld. En degenen die dan niet zo van A houden, bekeert Hij op B-manier. Nee, Miscanthus, het een hangt met het ander samen.
Dat bekering aan geloof voorafgaat heb ik je in een andere topic, aan de hand van teksten uit de profeten, al aangetoond. Calvijn beroept zich ook op de apostelen en profeten.

Dat heb ik nog niet opgemerkt. Is dat werkelijk zo?
De knechten wilden het onkruid uittrekken maar dat mocht nog niet. Alles moets opgroeien omwille van de kleine tarweplantjes. Zullen wij dat ook maar niet doen dan?

Zodra je meer gaat stellen dan zondag 7 doet, loop je de kans mensen buiten te sluiten die je niet mag buitensluiten en mensen geen recht te doen, omdat ieder verschillend is. Oordelen is trouwens verboden, dus het is alleen zinnig om je eigen beleving langs de lat van Calvijn te leggen en niet langs het geloof van anderen.

Zondag 7 als kroongetuige voor een geloof zonder voorafgaande verootmoediging?
In Zondag 7 gaat het om het geloof ‘sec’, terwijl Calvijn de bekering in de volle breedte beschrijft (inkeer, geloof, boetvaardigheid). Trouwens, de HC heeft het vóór Zondag 7 al uitvoerig over de kennis der ellende gehad.
Lees ook wat Ursinus (een van de opstellers!) in zijn verklaring van de H.C. schrijft (ik neem tenminste aan dat deze passage uit het Schatboek van hemzelf is): "De mensen zijn geen geschikte hoorders van het Evangelie, tenzij ze hun zonde en ellende recht kennen. (...) Daarom is het nodig, dat men bij de verkondiging der Wet begint, zoals de Apostelen en Profeten daarin zijn voorgegaan (...)" Ursinus gaat daarin nog verder dan de door jou verguisde Calvijn, die zegt dat Johannes de Doper en de Heere Jezus de oorzaak van hun oproep tot bekering nemen "juist uit de genade en de belofte der zaligheid".

de volgorde van de HC zie ik niet als een bevindelijke volgorde. De HC spreekt niet over een bevinding en voorafgaande verootmoediging. We moeten 3 stukken kennen. De vuiligheid zien we het beste bij het Licht van Gods Geest. Is dat voorafgaand? Misschien is dat wel erg snel opeenvolgend of komt dat later, zoals bij Levi. Bekering is je tot God wenden. Vanzelf? Nee, op Zijn roepstem. Hoort, en uw ziel zal leven. Dat is alles. (ik stel het even scherp).

Hoe dan ook, het gelooft "mijnt" en zegt: "mijn Heere en mijn God." Hoe je daar toe gekomen bent zal voor iedereen verschillend zijn (geweest) net zoals de wind waarvan we niet weten vanwaar hij komt en waar hij heen gaat.
Als je dan denkt wel precies te weten vanwaar de wind komt en waar hij heengaat, zet Jezus daar meteen vraagtekens bij...

Dat ‘mijnen’ kan ook vermetel zelfbedrog zijn. En hoe iemand tot geloof komt, is in die zin voor iedereen verschillend, dat ieder de momenten (inkeer, geloof) op zijn eigen wijze zal ervaren. En verder denk ik helemaal niet te weten vanwaar de wind komt en waar hij heengaat, zoals jij suggereert. [/quote

Ik suggereer niet dat JIJ het weet, ik doelde meer op Calvijn. Mijn punt blijft dus wel overeind, - of liever gezegd: de uitleg van de Heere Jezus over wie uit de geest geboren is.
De uitspraak over dat mijnen komt trouwens van Luther. (Die ligt mij wat meer dan Calvijn )

Je kunt het zo ingewikkeld maken als mogelijk en uitpluizen, maar mogen we ook nog gewoon eenvoudig geloven en voor waar houden wat God ons in Zijn Woord openbaart en zegt?

[WSO]

En wat de bekering betreft: Ik geloof niet dat de Heilige Geest er een A-versie en een B-versie op na houdt, met eerbied gesproken; A met en B zonder voorbereiding bijvoorbeeld. En degenen die dan niet zo van A houden, bekeert Hij op B-manier. Nee, Miscanthus, het een hangt met het ander samen.

Net omdraaien. Het gaat er niet om of iemand er van houdt, maar hoe de Geest het doet/gedaan heeft.

En A en B is denk te beperkt. Er zijn nog meer letters en misschien kan het grieks en hebreeuws alfabet ook nog gebruikt.

God rechtvaardigt. Niet wij. Als je het nodig vind iemands bekering te kritiseren, dan kun je alleen de vruchten meten, niet de (vermeende) wortel.

Schriftgeleerden kregen van Jezus een heel andere behandeling als tollenaaren. Tegen de geleerde Nicodemus hield hij een theologisch betoog. tegen de schurk Levi: volg mij. De geleerde Paulus werd letterlijk gearresteerd, tegen Zacheus zegt hij: kom uit die boom.

In 2005 zouden Levi en Zacheus evangelischen zijn. Paulus en Nicodemus meer Gergemmers.

[Corydoras]

Oorspronkelijk gepost door WSO
God rechtvaardigt. Niet wij. Als je het nodig vind iemands bekering te kritiseren, dan kun je alleen de vruchten meten, niet de (vermeende) wortel.

Als het over anderen gaat, ja.

Maar op deze manier wordt het praten over de wortel meteen helemaal afgeserveerd.

Maar als het nu om onszelf gaat? Ik denk niet dat een onderzoek naar je eigen vruchten erg vruchtbaar is... Dan is het toch wel nuttig om te weten wat dan een 'juiste wortel' is, of niet?

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door Corydoras

Oorspronkelijk gepost door WSO
God rechtvaardigt. Niet wij. Als je het nodig vind iemands bekering te kritiseren, dan kun je alleen de vruchten meten, niet de (vermeende) wortel.

Als het over anderen gaat, ja.

Maar op deze manier wordt het praten over de wortel meteen helemaal afgeserveerd.

Maar als het nu om onszelf gaat? Ik denk niet dat een onderzoek naar je eigen vruchten erg vruchtbaar is... Dan is het toch wel nuttig om te weten wat dan een 'juiste wortel' is, of niet?

Vraag en antwoord 86 van de HC gaan niet meer op?

Vr.86. Aangezien wij uit onze ellendigheid, zonder enige verdienste onzerzijds, alleen uit genade door Christus verlost zijn, waarom moeten wij dan nog goede werken doen?
Antw. Daarom, dat Christus, nadat Hij ons met Zijn bloed gekocht en vrijgemaakt heeft, ons ook door Zijn Heiligen Geest tot Zijn evenbeeld vernieuwt, opdat wij ons met ons ganse leven Gode dankbaar voor Zijn weldaden bewijzen, en Hij door ons geprezen worde. Daarna ook, dat elk bij zichzelven van zijn geloof uit de vruchten verzekerd zij, en dat door onzen godzaligen wandel onze naasten ook voor Christus gewonnen worden.

En verder, de wortel, het begin, is de wedergeboorte en daar heeft de Heere Jezus van gezegd: 'Verwonder u niet, dat Ik u gezegd heb: Gijlieden moet wederom geboren worden. De wind blaast, waarheen hij wil, en gij hoort zijn geluid; maar gij weet niet, van waar hij komt, en waar hij heen gaat; alzo is een iegelijk, die uit den Geest geboren is'

Mag ik verder nog een handreiking van Ursinus aanwijzen om onszelf te onderzoeken of we het ware geloof bezitten?

Iedere gelovige bevindt bij zichzelf - wat hij aan anderen uiteenzetten kan - het volgende:

Hij gelooft, dat alles wat in de Schrift begrepen is, waar en van God is. Hij gevoelt zich verplicht, om al deze dingen vast te geloven en te omhelzen. Want, zo redeneert hij: Is dit Woord waar en Goddelijk, dan is het ook billijk dat ik het geloof.
In dit alles aanschouwt, omhelst en eigent hij zich in het bijzonder de beloften des Evangelies toe, met betrekking tot Gods genade of vergeving der zonden, en het schenken van de gerechtigheid en het eeuwige leven aan alle gelovigen, om Christus' wil en door Hem. Want "die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven", Joh. 3:36
Door dit vertrouwen rust hij vast op Gods tegenwoordige genade jegens hem, en op grond daarvan mag hij het volgende besluit vaststellen inzake de toekomstige genade: "Aangezien God mij nu zo liefheeft en mij zulke grote goederen geeft, zal Hij mij ook voor eeuwig behouden. Want Hij is onveranderlijk en Zijn genadegiften zijn onberouwelijk."
Krachtens deze (verkregen) goederen ontstaat er blijdschap in het hart en een vrede in de conscientie, die alle menselijke begrip te boven gaat.
Hij heeft een wil en ernstig voornemen, om God in alles wat Hij wil, gehoorzaam te zijn en dat zonder enige uitzondering, door alles, wat God wil dat gedaan en geleden wordt, te doen; ook al raast en tiert de duivel en de wereld nog zo hevig.
Wie gelooft, die ervaart deze dingen in zich, en wie deze dingen in zich ervaart, die gelooft werkelijk."

[Miscanthus]

Ik blijf het een mooi stukje vinden wat goed bruikbaar is, wat mij betreft. het laat ruimte voor geloofsbeleving en heeft de wezenlijke kenmerken van Zondag 7 in zich.
Daar gaat het hier uiteindelijk allemaal om: om de vrijgheid van geloofsbeleving. Waar die vrijheid niet is, daar is dwang, drang, en een conformeren om niet uit de boot te valllen en daarmee word onwaarachtigheid in de hand gewerkt.

[Corydoras]

Oorspronkelijk gepost door Pim

Oorspronkelijk gepost door Corydoras
Maar als het nu om onszelf gaat? Ik denk niet dat een onderzoek naar je eigen vruchten erg vruchtbaar is... Dan is het toch wel nuttig om te weten wat dan een 'juiste wortel' is, of niet?

Vraag en antwoord 86 van de HC gaan niet meer op?

Vr.86. Aangezien wij uit onze ellendigheid, zonder enige verdienste onzerzijds, alleen uit genade door Christus verlost zijn, waarom moeten wij dan nog goede werken doen?
Antw. Daarom, dat Christus, nadat Hij ons met Zijn bloed gekocht en vrijgemaakt heeft, ons ook door Zijn Heiligen Geest tot Zijn evenbeeld vernieuwt, opdat wij ons met ons ganse leven Gode dankbaar voor Zijn weldaden bewijzen, en Hij door ons geprezen worde. Daarna ook, dat elk bij zichzelven van zijn geloof uit de vruchten verzekerd zij, en dat door onzen godzaligen wandel onze naasten ook voor Christus gewonnen worden.

Tja Pim, daar heb je eigenlijk wel gelijk in (schaam...) Maar 'k blijf het toch een moeilijk punt vinden.

Een mooi stukje idd van Ursinus!

[Afgewezen]

Ik heb het idee dat we wat langs elkaar heen praten.
Als er geen sprake is van een waar geloof, kan er ook geen sprake zijn van vrucht. Verwijzen naar vruchten, terwijl je al weet dat de wortel niet deugt, is het probleem toedekken. Zijn we het over de aard van het geloof niet eens, oké, dan gaan we het maar over de vruchten hebben.
Verder, Calvijn mag kennelijk niet geciteerd worden als zijnde te ingewikkeld. Maar Calvijn houdt er een heel eenvoudig, 'bijbels' bekeringspatroon op na: inkeer, geloof, boetvaardigheid (boetvaardigheid = heiligmaking). Bovendien als er één theoloog is die naar de Bijbel luisterde en niet redeneerde vanuit één principe (wat je bij theologen nogal eens voor ziet komen), was het Calvijn wel. Wij kunnen veel van hem leren.
Als Miscanthus Calvijn niet kent (en die indruk wekt hij), moet hij zich ook geen oordeel over hem aanmatigen.
Dat de H.C. geen volgorde leert (wil leren), is nog maar de vraag, gezien Ursinus' eigen uitleg, die ik in mijn vorige posting geciteerd heb.

[Miscanthus]

Oorspronkelijk gepost door AfgewezenAls Miscanthus Calvijn niet kent (en die indruk wekt hij), moet hij zich ook geen oordeel over hem aanmatigen.

Ik matig mij geen oordeel aan over Calvijn als persoon. Je lokt het zelf uit door telkens meer te willen zeggen over de waartachtigheid van het geloof dan je kunt, en je komt in dat licht met Calvijn aansjouwen. Je citeert zoveel van Calvijn dat ik me soms afvraga: praat ik nou met afgewezen of met Calvijn?
Het gaat me erom dat je niet te oordelen hebt over de waarachtigheid van geloof en je moet niet doen alsof je daar meer van kunt zeggen dan iemand belijdt.
Dat er veel meer over te zeggen is, zal best, maar niet iedereen vindt of herkent zich daarin. Dan lijk je niet te willen accepteren. Mij best.
Ik wordt er onderhand een beetje moe van en heb niet veel zin meer om er nog langer over door te bomen.
We leven in ene vrij land met vrijheid van bevinding, en die is bij ieder persoon uniek, en als algemene leidraad kan ik me prima vinden in het stukje van Ursinus, daar heb ik mij handen vol aan en daar blijf ik ook goed mee drijven.

[Aangepast op 21/9/05 door Miscanthus]