van 14.16 vind ik er geen.Oorspronkelijk gepost door anemoon
zie in deze posting die van 23-07 14.16 uur
Je bedoelt misschien 12.16?
Is beantwoord in mijn posting van 12.21 (moet je zien hoe snel!)
Er buiten geplaatst
-
Majorca
-
Majorca
ik vin d er geen van 19.39Oorspronkelijk gepost door anemoon
en die van 23-7 19.39 uur in de tale kanaans
misschien staan er bij jou andere tijden boven.
Dit lijkt me sowieso een zeer oninteressant gedoe voor de meelezers: kun je je vragen gewoon niet even normaal stellen? Het lijkt er verdacht veel op dat je geen echte prangende vragen hebt, anders zou je die wel kunnen herhalen en niet met van die getalletjes hoeven te gooien.
Verder kun je me bereiken per U2U.
-
Majorca
nogmaals, op die tijden vind ik geen postings van jou. Misschien is het goed op te merken dat de "klok" van OSW bij mij 6:23 pm aangeeft op het moment, terwijl mijn horloge het er toch op houdt dat het nu 8:24 pm is!Oorspronkelijk gepost door anemoon
nee, je moet echt maar terugbladeren, want zulke grote stukken kopieren lukt me niet, dat paktie op een of andere manier niet en ik zie het niet zitten om ieder regeltje apart te gaan kopieren
en ik kijk gewoon naar de tijden die er in de topic boven staan
Maar lange stukken hoef je ook niet te pasten, als je het niet in één zin kunt vragen is het geen kernachtige, duidelijk geformuleerde vraag.
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
-
Majorca
Pim,
als je nu eens wilt weten wat ik bedoelde in mijn openingsposting, én wat ik bedoel met "een buitenstaander worden" dan moet je onderstaande zeer belangrijke vraag maar eens lezen, en het antwoord daarop van ds. Heikamp. Dát bedoel ik dus met "snel" tot zekerheid van geloof komen (waar de vragenstelster over vraagt). En de bedenkingen van ds. Heikamp zijn degene die ik ook probeerde duidelijk te maken. Maar jij zult wel van mening zijn dat ds. Heikamp persoonlijk veroordeelt etc. etc. Ik daarentegen wil er op wijzen dat het de taak van ambtsdragers in het bijzonder, maar ook het ambt aller gelovigen is, om elkaar in dit opzicht met klem te waarschuwen en scherp te houden.
Vraag: Een goede vriendin van mij vertelde me dat ze op een kamp van de kerk (hervormde kerk) tot bekering was gekomen. Ze vertelde me dat ze was getroffen door een mooie inleiding en 's avond voelde ze opeens God heel dicht bij haar en is ze gaan dansen en springen van vreugde. Ik weet dat ik niet mag oordelen over een ander of iemand bekeerd is of niet. Maar ik ben zo bang voor haar dat het een schijnbekering is. Want een bekering is toch meer dan alleen God heel dichtbij voelen? Bij een bekering voel je toch berouw over je zonde? Ben je dan echt zo vrolijk dat je gaat springen en dansen? Ik zou haar er graag voor willen waarschuwen, maar vind het moeilijk (ik wil hiermee absoluut niet mijn vriendin of haar kerkverband beoordelen).
Antwoord: Uit jouw vraag klinkt een grote zorg door of de bekering van een vriendin wel echt zal zijn. Je hebt zo je twijfels over hetgeen ze je heeft verteld van wat ze heeft meegemaakt. Jij kunt dat niet zo meemaken omdat je meent dat als God een zondaar bekeert het er anders aan toe gaat. Eerlijk gezegd kan ik er ook geen kant mee uit zoals zij is gaan dansen en springen van vreugde. Dat zal er wel mee te maken hebben dat ik persoonlijk het tegenovergestelde hebt ervaren toen de Heere in mijn leven kwam. In plaats van vreugde was er een droefheid over het kwaad, gevolgd met een droefheid naar God om met Hem verzoend te mogen worden door het werk van Christus.
Je schrijft: Ik zou haar er graag voor willen waarschuwen enz. Beter zou zijn om vanuit een persoonlijke geloofsverhouding met God er met haar over te spreken. Hoort wat God mij deed ondervinden wat Hij gedaan heeft aan mijn ziel. Om te getuigen hoe de Goddelijke bekering altijd uitwerkt bang te zijn voor een schijnbekering. En daar zijn vele voorbeelden van in Gods Woord. Wordt dan de reactie vijandig omdat men voelt er buiten te staan of wordt men jaloers om ook op zuivere rechtsgronden door en tot God bekeerd te worden. Dat de bede geboren wordt: Heere, wees mij arm zondaar genadig!
Bekeringen die zo vreemd beginnen zijn meestal van korte duur en gaan voorbij gelijk een morgenwolk. En vergeten we niet dat de Heere de grote hartenkenner is en dat Zijn werk zich niet laat narekenen. Een oude uitspraak moeten we maar niet vergeten: laat het maar eens overwinteren en overzomeren en zien wat er van overblijft. Gods werk houdt stand en Hij zorgt in alles voor Zijn eer en zal in de grote dag koren van kaf scheiden. Onderzoeken we onszelf nauw of we koren zijn of kaf. Want ik houd een ander meer voor kaf dan mezelf. De bede mag alle dagen wel zijn met de woorden van psalm 139: 1 en 14.
Wees in alles Gode bevolen, ds. J. D. Heikamp
Bron: vragenrubriek Refoweb
als je nu eens wilt weten wat ik bedoelde in mijn openingsposting, én wat ik bedoel met "een buitenstaander worden" dan moet je onderstaande zeer belangrijke vraag maar eens lezen, en het antwoord daarop van ds. Heikamp. Dát bedoel ik dus met "snel" tot zekerheid van geloof komen (waar de vragenstelster over vraagt). En de bedenkingen van ds. Heikamp zijn degene die ik ook probeerde duidelijk te maken. Maar jij zult wel van mening zijn dat ds. Heikamp persoonlijk veroordeelt etc. etc. Ik daarentegen wil er op wijzen dat het de taak van ambtsdragers in het bijzonder, maar ook het ambt aller gelovigen is, om elkaar in dit opzicht met klem te waarschuwen en scherp te houden.
Vraag: Een goede vriendin van mij vertelde me dat ze op een kamp van de kerk (hervormde kerk) tot bekering was gekomen. Ze vertelde me dat ze was getroffen door een mooie inleiding en 's avond voelde ze opeens God heel dicht bij haar en is ze gaan dansen en springen van vreugde. Ik weet dat ik niet mag oordelen over een ander of iemand bekeerd is of niet. Maar ik ben zo bang voor haar dat het een schijnbekering is. Want een bekering is toch meer dan alleen God heel dichtbij voelen? Bij een bekering voel je toch berouw over je zonde? Ben je dan echt zo vrolijk dat je gaat springen en dansen? Ik zou haar er graag voor willen waarschuwen, maar vind het moeilijk (ik wil hiermee absoluut niet mijn vriendin of haar kerkverband beoordelen).
Antwoord: Uit jouw vraag klinkt een grote zorg door of de bekering van een vriendin wel echt zal zijn. Je hebt zo je twijfels over hetgeen ze je heeft verteld van wat ze heeft meegemaakt. Jij kunt dat niet zo meemaken omdat je meent dat als God een zondaar bekeert het er anders aan toe gaat. Eerlijk gezegd kan ik er ook geen kant mee uit zoals zij is gaan dansen en springen van vreugde. Dat zal er wel mee te maken hebben dat ik persoonlijk het tegenovergestelde hebt ervaren toen de Heere in mijn leven kwam. In plaats van vreugde was er een droefheid over het kwaad, gevolgd met een droefheid naar God om met Hem verzoend te mogen worden door het werk van Christus.
Je schrijft: Ik zou haar er graag voor willen waarschuwen enz. Beter zou zijn om vanuit een persoonlijke geloofsverhouding met God er met haar over te spreken. Hoort wat God mij deed ondervinden wat Hij gedaan heeft aan mijn ziel. Om te getuigen hoe de Goddelijke bekering altijd uitwerkt bang te zijn voor een schijnbekering. En daar zijn vele voorbeelden van in Gods Woord. Wordt dan de reactie vijandig omdat men voelt er buiten te staan of wordt men jaloers om ook op zuivere rechtsgronden door en tot God bekeerd te worden. Dat de bede geboren wordt: Heere, wees mij arm zondaar genadig!
Bekeringen die zo vreemd beginnen zijn meestal van korte duur en gaan voorbij gelijk een morgenwolk. En vergeten we niet dat de Heere de grote hartenkenner is en dat Zijn werk zich niet laat narekenen. Een oude uitspraak moeten we maar niet vergeten: laat het maar eens overwinteren en overzomeren en zien wat er van overblijft. Gods werk houdt stand en Hij zorgt in alles voor Zijn eer en zal in de grote dag koren van kaf scheiden. Onderzoeken we onszelf nauw of we koren zijn of kaf. Want ik houd een ander meer voor kaf dan mezelf. De bede mag alle dagen wel zijn met de woorden van psalm 139: 1 en 14.
Wees in alles Gode bevolen, ds. J. D. Heikamp
Bron: vragenrubriek Refoweb
Daaaaaaaaaaaag Majorca, zo discussier ik niet met je.Oorspronkelijk gepost door Majorca
Maar jij zult wel van mening zijn dat ds. Heikamp persoonlijk veroordeelt etc. etc. Ik daarentegen wil er op wijzen dat het de taak van ambtsdragers in het bijzonder, maar ook het ambt aller gelovigen is, om elkaar in dit opzicht met klem te waarschuwen en scherp te houden.
-
Majorca
dat kan ik begrijpen, het was ook wel erg vanuit de losse pols, maar diegenen die de geschiedenis kennen kunnen het wel plaatsen: jij hebt in het topic "hakketakken en kissebissen" gesteld dat vraagtekens stellen bij een bepaalde geestelijke beleving overeenkomt met persoonlijk veroordelen:Oorspronkelijk gepost door PimDaaaaaaaaaaaag Majorca, zo discussier ik niet met je.Oorspronkelijk gepost door Majorca
Maar jij zult wel van mening zijn dat ds. Heikamp persoonlijk veroordeelt etc. etc. Ik daarentegen wil er op wijzen dat het de taak van ambtsdragers in het bijzonder, maar ook het ambt aller gelovigen is, om elkaar in dit opzicht met klem te waarschuwen en scherp te houden.
Ds. Hijkamp heeft het lef om dat op precies dezelfde wijze te doen zoals ook hier op het forum is gedaan, dus als je eerlijk en consequent bent moet je dat ook veroordelen. Het gaat notabene ook nog over precies hetzelfde onderwerp!
gepost door Pim:
Als theologische en persoonlijke zaken door elkaar gaan vloeien (wat 9 van de 10 keer hier op het forum gebeurt), dan moeten we m.i. oppassen met discussieren op het scherpst van de snede. De laatste dagen werd er in theologische/dogmatische discussies direct een link gelegd naar het persoonlijk geloofsleven. Prima als je dat wilt, maar dat heeft m.i. wel consequenties voor de vorm van de verdere discussie.
Als het enkel theologisch/dogmatisch is, dan heb ik daar wat minder moeite mee, en kunnen we op die manier elkaar scherp houden.
Majorca,
Ik hoop dat je het verschil ziet tussen ongevraagd commentaar leveren en een gerichte vraag?
Als jij naar aanleiding van iemands bijdragen hier op het forum een vraagteken zou willen plaatsen bij diens geloofsleven moet je m.i. een u2u of iets dergelijks sturen en ga je niet openlijk vraagtekens en/of vragen ergens bij stellen. Terughoudendheid en discretie is dan op z'n plaats. Als daarentegen iemand de casus schrijft zoals op RefoWeb werd gedaan en er wordt naar een visie gevraagd, dan lijkt me een antwoord als van ds Heijkamp op z'n plaats. Ik ben het ook eens met zijn inhoudelijke reactie. Overigens evenwichtiger dan jouw openingsposting.
Je reageert erg snel, dat zag je elders als positief punt. Ik wil je toch nog eens vragen mijn bijdrage in 'kissebissen' secuur te lezen:
Ik hoop dat je het verschil ziet tussen ongevraagd commentaar leveren en een gerichte vraag?
Als jij naar aanleiding van iemands bijdragen hier op het forum een vraagteken zou willen plaatsen bij diens geloofsleven moet je m.i. een u2u of iets dergelijks sturen en ga je niet openlijk vraagtekens en/of vragen ergens bij stellen. Terughoudendheid en discretie is dan op z'n plaats. Als daarentegen iemand de casus schrijft zoals op RefoWeb werd gedaan en er wordt naar een visie gevraagd, dan lijkt me een antwoord als van ds Heijkamp op z'n plaats. Ik ben het ook eens met zijn inhoudelijke reactie. Overigens evenwichtiger dan jouw openingsposting.
Je reageert erg snel, dat zag je elders als positief punt. Ik wil je toch nog eens vragen mijn bijdrage in 'kissebissen' secuur te lezen:
Je moet dan tot de conclusie komen dat ik dit nooit heb gezegd noch bedoeld:Pim
Als theologische en persoonlijke zaken door elkaar gaan vloeien (wat 9 van de 10 keer hier op het forum gebeurt), dan moeten we m.i. oppassen met discussieren op het scherpst van de snede. De laatste dagen werd er in theologische/dogmatische discussies direct een link gelegd naar het persoonlijk geloofsleven. Prima als je dat wilt, maar dat heeft m.i. wel consequenties voor de vorm van de verdere discussie.
Als het enkel theologisch/dogmatisch is, dan heb ik daar wat minder moeite mee, en kunnen we op die manier elkaar scherp houden.
Majorca:
jij hebt in het topic "hakketakken en kissebissen" gesteld dat vraagtekens stellen bij een bepaalde geestelijke beleving overeenkomt met persoonlijk veroordelen
-
Refojongere
Hoi Grace,
Graag wilde ik jouw posting bespreken.
2. Echter is er wel een verschil tussen een verstandelijk weten (omdat je er mee opgevoed bent) dat je zondaar bent of het ook echt geloven met je hart en dat gaat niet buiten de ervaring van de schuld om. Vandaar dat men (ook nog in herv.-geref. kring) zegt: "Mocht de schuld nog eens schuld worden". En dus blijft de uitspraak waar, en dat behoort ook in de Schriftuurlijk-bevindelijke prediking naar voren te komen dat het niet genoeg is te weten dat je schuldenaar bent, maar dat je er ook echt buiten gezet wordt, dat je het echt gaat menen.
Ik raad je (ook om Majorca wat beter te begrijpen) aan om de artikelen op http://www.omsionswil.nl eens te lezen en dan vooral deze:
Rubriek - U Vraagt...? - Ds. W. Pieters - Erbuiten of erbinnen?
Rubriek - Samenspraken geschreven door dominee L. Vroegindeweij - Oud en Nieuw (vanaf de alinea: "Jezus openbaart zich..." )
Met groet,
Refojongere
Graag wilde ik jouw posting bespreken.
1. Ik ben het met je eens dat de ware Wetsprediking hetzelfde is als wat Nathan met David deed: "Gij zijt die man / zondaar". Iemand aanzeggen dat hij (en dan moet je wel heel separerend en scherp preken) er buiten staat.Wij moeten er niet buiten gezet worden, we staan van nature buiten. En dat moet gepredikt worden. Iedere keer kom je bij dezelfde dingen uit. Hetzelfde is dat je zegt, je moet een zondaar worden. Ook dat moet je niet worden, maar dat ben je. En dat is de Wetsprediking. Wij moeten geen schuldenaar worden. Dat zijn we, tot op het bot. Dat we dat niet zien en niet willen geloven, dat geeft eens te meer aan, dat we het zijn. Nogmaals: ik heb het idee dat jij en nog meerdere de Wetsprediking zien als: 'je moet een buitenstaander worden' (want dan zal je Christus nodig krijgen) i.p.v. 'je bent een buitenstaander'(en DAAROM heb je een Ander, De Ander: Christus, nodig). Je zegt: dat is hetzelfde. Nee dit is juist een, misschien wel HET fundamentele verschil. Hierdoor worden mensen immers eerst op iets anders gewezen dan op Christus. En hierdoor zijn er zovelen jaren bezig 'zondaar te worden voor God'. Je weet immers niet wanneer je genoeg overtuigd bent.
2. Echter is er wel een verschil tussen een verstandelijk weten (omdat je er mee opgevoed bent) dat je zondaar bent of het ook echt geloven met je hart en dat gaat niet buiten de ervaring van de schuld om. Vandaar dat men (ook nog in herv.-geref. kring) zegt: "Mocht de schuld nog eens schuld worden". En dus blijft de uitspraak waar, en dat behoort ook in de Schriftuurlijk-bevindelijke prediking naar voren te komen dat het niet genoeg is te weten dat je schuldenaar bent, maar dat je er ook echt buiten gezet wordt, dat je het echt gaat menen.
Ik raad je (ook om Majorca wat beter te begrijpen) aan om de artikelen op http://www.omsionswil.nl eens te lezen en dan vooral deze:
Rubriek - U Vraagt...? - Ds. W. Pieters - Erbuiten of erbinnen?
Rubriek - Samenspraken geschreven door dominee L. Vroegindeweij - Oud en Nieuw (vanaf de alinea: "Jezus openbaart zich..." )
Met groet,
Refojongere