Oorspronkelijk gepost door Kaw
Hoe wilde je zondekennis en ellendekennis scheiden? Zondekennis gaat over welke zonden je doet en ellendekennis over in welke doodsstaat je verkeerd ofzo?
Ik wil toch even 1 tekst citeren: Jac. 4
6 Ja, Hij geeft meerdere genade. Daarom zegt [de Schrift]: God wederstaat de hovaardigen, maar den nederigen geeft Hij genade.
7 Zo onderwerpt u dan Gode; wederstaat den duivel, en hij zal van u vlieden.
8 Nadert tot God, en Hij zal tot u naderen. Reinigt de handen, gij zondaars, en zuivert de harten, gij dubbelhartigen!
9 Gedraagt u als ellendigen, en treurt en weent; uw lachen worde veranderd in treuren, en [uw] blijdschap in bedroefdheid.
10 Vernedert u voor den Heere, en Hij zal u verhogen.
Zie de post hieronder.
De melaatse was ellendig omdat hij melaats was, en de stomme omdat ze stom waren.
Is dat zondekennis?
Ik denk het niet, ik schaar het onder de ellende kennis.
Vd Zwaag heeft vooral de nadruk gelegd op de ellende kennis in navolging van Pascal.
Ik geloof dat je zalig kan worde zonder zondekennis. Dat vanuit een ellendige situatie op het geloof zaligheid te verkrijgen is. Wederom, zondekennis komt in het licht van het Evangelie vanzelf.
De chatechismus zegt; waaruit kent gij u ellende? Uit de wet Gods. Ik denk dat de vraag anders moet zijn; Waaruit kent gij uw zonden? Uit de wet Gods.
