Wie elke week dezelfde diaserie ziet, dezelfde stilstaande beelden in steeds weer precies dezelfde volgorde. Wie elke week dezelfde instructie krijgt over hoe de bekering van een mens verloopt. En wie elke week ook hoort, dat wat er in de diaserie wordt vertoond dringend werkelijkheid moet worden, moet toch eens met de al even dringende vraag komen: zeg me, na al diaseries, die ik nu wel kan dromen; zeg me, na al die stilstaande beelden, waarvan ik de volgorde van voor naar achteren en van achteren naar voren kan opzeggen, zeg me nu eindelijk: hoe worden die beelden werkelijkheid? Hoe gaan die stilstaande diabeelden bewegen?
Volgens mij moet er onder het gehoor van othodox-bevindelijke prediking (die zich naar mijn mening vaak beperkt tot een soort voorgeschreven dia-serie van de bekeringsweg in het algemeen) een zeer urgente en op de lippen brandende vraag liggen:
Voor de draad er mee...zeg me, waar vind ik die werkelijkheid, die me nu al jaren wordt voorgeschoteld?
Er wordt bij gezegd, dat het dringend noodzakelijk is. Dat dit het ene nodige is. Dat het werkelijkheid móet worden!
Maar, alsjeblieft, wijs me dan eens zo'n werkelijkheid. Toon me een bekering. Geef me een getuigenis. Breng me in die werkelijkheid. Laat althans die eerste dia van schuldbesef of zo voor mij gaan bewegen. Maar kom met het leven zelf, niet met een foto of een dia of een beschrijving ervan.
Het antwoord, we weten het, is vaak: lieve jongen / lief meisje ... ik kan je niet bekeren.
Het moet in je begonnen worden. het is Gods werk.
Tegenvraag: goed, maar waar halen jullie dan die wijsheid vandaan over al die gedetailleerde dia's uit de serie BEKERING VAN EEN MENS? Het moet toch ergens vandaan komen? Het kan toch niet altijd maar bij zogenaamde 'ritselingen' blijven?
Dat zijn de errvaringen van Gods volk, zal het antwoord wel zijn.
Wel, breng me dan in contact met Gods volk. Laat me de werkelijkheid dan in hun leven zien en ervaren. Ik wil ze duizend en één vragen stellen. Kunnen zij mij op weg helpen?
Ja, maar, die liggen er voor zichzelf ook zo vaak buiten. Ze kunnen het ook maar zo moeilijk geloven. dat is nu juist een kenmerk....
Hoe komen we dan aan die diaserie? Hoe weten we dan precies wat er gebeurt in de bekering? Als er zo weinig getuigenis van is, waarom zou ik die diaserie dan van begin tot het eind serieus moeten nemen? Als ze er zelf al niet zeker van zijn en...
Ai, dat is kritiek! Luister jongen, dat is Gods weg in een mens se leven. Dat zal allemaal geleerd moeten worden.
Staat dat dan in de Bijbel? Ik heb liever een diaserie over de Bijbel!
De prediking is zuiver schriftuurlijk!
Maar waarom vind ik dan zo weinig toepassing en werkelijkheid om me heen, als de prediking zo zuiver schriftuurlijk is. Er is toch een belofte verbonden aan de prediking. En ik spreek nooit eens iemand die echt vrijmoedig...
Hier ergens worden de gesprekken over het algemeen afgebroken. Want hier wordt een gebied betreden, dat men als verborgen ziet. Alleen God weet hoeveel mensen er wedergeboren zullen worden.
Maar ondertussen staan dus wel vele, vele mensen alleen met die vraag, hoe de indringend aanbevolen diaserie nu ook in hun leven werkelijkheid wordt.
Daarop komt geen antwoord. De eerste stap, het begin, ze liggen niet in handen van de mensen. bedrieg je niet, is dan nog vaak de waarschuwende rem om door te vragen.
Zo kan er dus gesproken worden over 60 jaar om een nieuw hartje vragen. 80 jaar naar de kerk en nog onbekeerd enz. enz.
Er is maar één remedie tegen deze valkuil van de passiviteit.
En dat is: zelf een getuigenis geven, van de ervaringen die je hebt in je geloof. Naar mijn vaste overtuiging worden zaken van het geloof (die vaak wel aanwezig zijn in gemeenteleden uit orthodox-bevindelijke kring) niet in de wekelijkse diaserie opgenomen of erkend. Zoals een verlangen en een zoeken naar God. Dat telt soms niet mee in de heilsorde. Of een diepe vrede in het hart of een eenzaam gebed: ze zijn er allemaal wel, maar ze worden zo vaak niet als iets van God gezien. De diaserie is te beperkt van opzet. Alsof het alleen maar om de grote en bijzondere werkingen zou gaan.
Geef er getuigenis van:
Hoe je ooit besloten hebt om tot God te bidden. Hoe je op een dag geloof hechtte aan God. Hoe je je hele leven eens in de handen gaf van Jezus Christus. Hoe je met vrienden over het geloof kon praten. Hoe je ontdekte, dat je wel degelijk echt geloofde en dat er geen belemmering meer was om tot God te gaan en Hem als Vader te aanbidden, waarmee jij een kind werd van God. Dat je hoop hebt op het eeuwige leven. Dat je ervaart dat Jezus leeft. Dat je weet wat de Heilige Geest allemaal in je leven heeft veranderd. Dat de Bijbel tot je spreekt. Dat je ondersteboven bent van Gods liefde!
Geef daar getuigenis van.
En die diaserie dan? lijkt het er een beetje op. Ik vermoed toch van wel. Ze zitten er met die diaserie helemaal niet zo ver naast. Het enige is, dat er maar geen vertrouwen is, dat die dia's ook echt kunnen gaan bewegen!
Dat komt door een verkeerd gevoel bij het eenzijdige werk van God. Wanneer je belijdt dat de bekering een eenzijdig werk van God is, wil dat nog niet zeggen, dat God daarom niet werkt.
Dat komt ook doordat de dia's al zo oud zijn. De taal, de uitdrukkingen krijgen iets geheimzinnigs, ze zijn niet meer van deze tijd. En de kleuren van de dia's zijn ook niet meer helemaal fris.
Getuigenissen van mensen uit deze tijd kunnen aantonen, dat God wel degelijk werkt, ook al is voor veel mensen op het eerste gezicht niet in overeenstemming met de dia's van de wekelijkse prediking.
Voor de draad er mee!
gravo
voor de draad er mee!
Oké, ik kwak het uit mijn hart waar ik na 3 jaar overdenken op uit gekomen ben:
Ik heb eens het lef gehad om mijn dia-serie te vertellen aan een predikant. Niet wat ik uit een 300 jaar oud boekje ken, maar wat God mij heeft gedaan. Een groot loflied op Gods souverijne genade. Mijn leven is haast een schoolvoorbeeld voor een ger. gem. predikant, maar toch kwam hij tot de conclussie dat het een tijdgeloof of wondergeloof moest zijn.
1. Ik kwam tot geloof door de prediking van het evangelie. Dat is de omgekeerde wereld. Eerst de wet, want zonder de wet kan de prediking van het evangelie niet anders leiden dan tot een tijdgeloof van verstandschristenen. Het evangelie is enkel voor de bekommerden en wordt in het verborgene hun geopenbaard door God zelf.
2. God bracht mij via het evangelie van redding van de hoer en tollenaar, bij de wet dat, ondanks ik een hoer en tollenaar ben, er toch redding mogelijk is. Oftewel, zondekennis na de openbaring van Jezus. Onmogelijk.
3. Ik praatte er over. De ware bekommerden gaan eenzaam over de wereld en komen nooit boven het smeken voor Gods genadetroon uit.
Maar dat is niet het belangerijkste. Ik wilde even aangeven dat je belijdenis van Gods genade feitelijk vaak een doodsteek is binnen de ger. gem..
Na 3 jaar in de ger. gem. ben ik tot de conclussie gekomen dat de leer van de ger. gem., wanneer deze consequent wordt geleerd en uitgebouwt, het evangelie krachteloos maakt
De lijn ligt naar mijn mening bij de gemeenten die het evangelie niet meer verkondigen in de preek. En dan bedoel ik een Jezus voor een ieder die het maar geloven wil. De predikanten en gemeenten die dit nog wel verkondigen hoeven niet verder te lezen en hoeven zich ook niet aangesproken te voelen. Dat is het lastige van de ger. gem. Het is niet als kerkverband in het geheel te verwerpen. In tegendeel.
Maar om met die ene kant te vervolgen:
Er is al in de vroege jaren van dit kerkverband een keuze gemaakt voor het volgen van een substroming in de nadere reformatie die de beleving boven het geloof stelt, en dit als een logische (maar ook correcte!) tegenstroom tegen de mensen die beweren dat je met een dood geloof, zonder vruchten, er ook wel komt.
Helaas kan de tegenstroming zich niet onttrekken aan uitwassen die Gods uitverkiezing, in plaats van het evangelie, op de voorgrond stellen, waardoor er een vervormde verbondsvisie, verwrongen sacramentsbediening, een subtheologie met gnostieke trekjes (bevinding) en uiteindelijk als vruchten lijdelijkheid en geloofsonzekerheid, hun intrede doen.
Ik zie de uiteindelijke vaststelling van de 6 leerstellingen in 1931 als openbaring en erkenning van deze volkstheologie. Daarna heeft Gods verborgen wil een steeds prominentere plaats gekregen in de prediking en heeft het evangelie zijn plekje grotendeels of zelfs geheel verloren. Wat in 1953 nog zorgde voor een schorzing is in 2004 al zo'n gemeengoed in de ger. gem. dat de Saambinder voorzichtig aangaf dat Steenblok eigenlijk niet vanwege een dogmatisch verschil was afgezet, maar om koppigheid en miscommunicatie in een uit de hand gelopen ruzie. Ik zie dat niet anders dan de door Steenblok geintroduceerde hypercalvinisme een hand geven.
"Hij leerde dat de beloften van het Evangelie niet aan iedereen gepredikt mochten worden, maar alleen aan de uitverkorenen, en wel aan diegenen die daadwerkelijk hun zonden en ellende gevoelden. Gods genade mocht daarom niet worden aangeboden, maar alleen uitwendig voorgesteld worden." [H. Florijn]
Is dat nu niet de praktijk in veel gemeenten in de ger. gem.? De predikant maant de onbekeerde medereiziger tot bekering en spreekt over de gangen van het bekommerde volk. De aangehaalde bijbelteksten worden gebruikt om te laten zien dat de voorgestelde gangen en standen in het genadeleven schriftuurlijk zijn en dat iedere ware gelovige al in de bijbel deze "kruispunten" in zijn leven kende. De toepassing van de preek is een vaak emotionele oproep tot zelfs de kinderen, dat ze vooral haast moeten maken met hun bekering en veel moeten bidden of God ze nog eens wil bekeren zoals God al Zijn volk bekeerd.
Niet zelden gaat de predikant in op de evangelische elementen binnen andere kerken en hoeveel mensen daar al met een bedrogen hart naar de verdoemenis mee zijn gegaan. Systematisch kraakt de predikant de basisprinciepes van de bijbel af zoals het leven uit geloof en bekering door prediking van het evangelie, waardoor zijn luisteraars doof raken wanneer ze eens incidienteel toch het evangelie horen door het Woord of prediking en dan is er echt een wonder nodig om zo'n iemand te bekeren.
Het ergste vind ik de afwezigheid van het evangelie in de prediking en de systematisch gecreëerde afschuw voor het evangelie.
Door de jaren heen ervaar ik telkens een steeds grotere afstand tussen de bijbel en de prediking. Ik zal enkele voorbeelden aanhalen:
Jeremia 31:
18 Ik heb wel gehoord, dat zich Efraim beklaagt, [zeggende]: Gij hebt mij getuchtigd, en ik ben getuchtigd geworden als een ongewend kalf. Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn, want Gij zijt de HEERE, mijn God!
19 Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben, heb ik berouw gehad, en nadat ik mijzelven ben bekend gemaakt, heb ik op de heup geklopt, ik ben beschaamd, ja, ook schaamrood geworden, omdat ik de smaadheid mijner jeugd gedragen heb.
"Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn" is ongetwijfeld de meest aangehaalde tekst in de preken die ik hoor. Verschillende preken hadden deze tekst als thema. Toch lukt het de dominee om de tekst die daarop volgt glashard te ontkennen. Niet alleen zal Gods volk nooit durven te zeggen dat de HEERE hun God is, maar ook dat de ellendekennis na de bekering kan komen is naar hun mening een grote dwaalleer, want wet komt voor evangelie. Zonder het plaatsmakende werk van God van ellendekennis en oprecht berouw, is er geen ruimte voor het evangelie en kan zo'n geloof niets anders zijn dan tijdgeloof, naar aanleiding van 2 Corinthiers 7:10.
Colossenzen 2:
6 Gelijk gij dan Christus Jezus, den Heere, hebt aangenomen, wandelt [alzo] in Hem;
7 Geworteld en opgebouwd in Hem, en bevestigd in het geloof, gelijkerwijs gij geleerd zijt, overvloedig zijnde in hetzelve, met dankzegging.
8 Ziet toe, dat niemand u als een roof vervoere door de filosofie, en ijdele verleiding, naar de overlevering der mensen, naar de eerste beginselen der wereld, en niet naar Christus;
Christus aannemen is volgens de predikant zeer onschriftuurlijk.
Vers 8 laat heel scherp zien wat de vrucht is van deze leer, namelijk dat het je niet bij Christus brengt.
Romeinen 10:
10 Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid.
11 Want de Schrift zegt: Een iegelijk, die in Hem gelooft, die zal niet beschaamd worden.
12 Want er is geen onderscheid, noch van Jood noch van Griek; want eenzelfde is Heere van allen, rijk zijnde over allen, die Hem aanroepen.
13 Want een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden.
14 Hoe zullen zij dan [Hem] aanroepen, in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij [in Hem] geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die [hun] predikt?
15 En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? Gelijk geschreven is: Hoe liefelijk zijn de voeten dergenen, die vrede verkondigen, dergenen, die het goede verkondigen!
Weet u wat het steevaste antwoord van de dominee is op vers 10?: Dat is verstandsgeloof en dat handje vol godsdienst is niet genoeg voor de eeuwigheid.
Weet u wat het steevaste antwoord van de dominee is op vers 11?: De duivelen geloven ook en die gaan ook verloren.
Weet u wat het steevaste antwoord van de dominee is op vers 12?: Er is dus wel onderscheid, namelijk tussen de mensen die op het erf van het verbond zijn en de uitverkorenen. De eerste zal Hij dus nooit verhoren, naar Zijn souverijne wil dat in de eeuwigheid besloten ligt.
Weet u wat het steevaste antwoord van de dominee is op vers 13?: Zal Demas God ook niet hebben aangeroepen? En toch heeft hij de wereld lief gekregen.
Ik zou van de dominee graag een antwoord willen krijgen op vers 14 en 15, want die heeft hij naar mijn mening niet.
Veel bijbelteksten worden genegeerd omdat deze niet passen in de bevindelijke boodschap van de dominee. De dominee preekt ook niet vanuit het Woord, maar vanuit de bevindingen (in de vorm van een dogmatische systematiek) en gebruikt de bijbel selectief om dat te onderstrepen.
Ik hoop dat ik met de voorgaande teksten dit heb kunnen bewijzen.
Dan rest de vraag waarom men niet wil inzien dat deze prediking enkel bij hoge uitzondering iemand bij Christus brengt en dan vaak enkel omdat hij compleet vastgelopen is in deze leer en wanhopig de bijbel is gaan lezen. Voor de rest brengt het bij het gewone volk enkel lijdelijkheid en bij de gelovige twijfel.
Op de vraag "Hoe word ik bekeerd en krijg ik deel aan de genade die verborgen ligt in het bloed van Jezus Christus?", kan de dominee enkel antwoorden met: "Bid er maar veel om met onafgebroken smekingen", terwijl de bijbel daar gelukkig wel een antwoord op kan geven: "Geloof in Jezus Christus!"
Voor iemand die dat laatste ook als dooddoener beleefd: Dit is de dwaasheid van het evangelie, die God verkozen heeft om mensen zalig te maken. Daar buiten is er geen redding.
David Eugene Edwards verwoord het mooi wat volgens mij de diepste drijfveer achter dit alles is:
You seek a vision
To get your hardened hearts to beat
I cannot see in this light
I cannot think in this heat
Fingers on glass and a singing horn
The oldest peacock ever born
On the wind come back to me
Close so I can hear it
She is chosen she dances in the creek
He is love, He is spirit
I was bitten and woke before the sun
The past keeps coming all hitched up together
Redoubled in a crude mind
One of their number
We bring our best machine
One to hang down from her waist
We bring our best machine
One to wash yourself clean
On the wind come back to me
Close so I can hear it
She is chosen she dances in the creek
He is love yes, He is spirit
Our best machine
Out best machine
We bring our best machine
[Aangepast op 10/5/05 door Kaw]
Ik heb eens het lef gehad om mijn dia-serie te vertellen aan een predikant. Niet wat ik uit een 300 jaar oud boekje ken, maar wat God mij heeft gedaan. Een groot loflied op Gods souverijne genade. Mijn leven is haast een schoolvoorbeeld voor een ger. gem. predikant, maar toch kwam hij tot de conclussie dat het een tijdgeloof of wondergeloof moest zijn.
1. Ik kwam tot geloof door de prediking van het evangelie. Dat is de omgekeerde wereld. Eerst de wet, want zonder de wet kan de prediking van het evangelie niet anders leiden dan tot een tijdgeloof van verstandschristenen. Het evangelie is enkel voor de bekommerden en wordt in het verborgene hun geopenbaard door God zelf.
2. God bracht mij via het evangelie van redding van de hoer en tollenaar, bij de wet dat, ondanks ik een hoer en tollenaar ben, er toch redding mogelijk is. Oftewel, zondekennis na de openbaring van Jezus. Onmogelijk.
3. Ik praatte er over. De ware bekommerden gaan eenzaam over de wereld en komen nooit boven het smeken voor Gods genadetroon uit.
Maar dat is niet het belangerijkste. Ik wilde even aangeven dat je belijdenis van Gods genade feitelijk vaak een doodsteek is binnen de ger. gem..
Na 3 jaar in de ger. gem. ben ik tot de conclussie gekomen dat de leer van de ger. gem., wanneer deze consequent wordt geleerd en uitgebouwt, het evangelie krachteloos maakt
De lijn ligt naar mijn mening bij de gemeenten die het evangelie niet meer verkondigen in de preek. En dan bedoel ik een Jezus voor een ieder die het maar geloven wil. De predikanten en gemeenten die dit nog wel verkondigen hoeven niet verder te lezen en hoeven zich ook niet aangesproken te voelen. Dat is het lastige van de ger. gem. Het is niet als kerkverband in het geheel te verwerpen. In tegendeel.
Maar om met die ene kant te vervolgen:
Er is al in de vroege jaren van dit kerkverband een keuze gemaakt voor het volgen van een substroming in de nadere reformatie die de beleving boven het geloof stelt, en dit als een logische (maar ook correcte!) tegenstroom tegen de mensen die beweren dat je met een dood geloof, zonder vruchten, er ook wel komt.
Helaas kan de tegenstroming zich niet onttrekken aan uitwassen die Gods uitverkiezing, in plaats van het evangelie, op de voorgrond stellen, waardoor er een vervormde verbondsvisie, verwrongen sacramentsbediening, een subtheologie met gnostieke trekjes (bevinding) en uiteindelijk als vruchten lijdelijkheid en geloofsonzekerheid, hun intrede doen.
Ik zie de uiteindelijke vaststelling van de 6 leerstellingen in 1931 als openbaring en erkenning van deze volkstheologie. Daarna heeft Gods verborgen wil een steeds prominentere plaats gekregen in de prediking en heeft het evangelie zijn plekje grotendeels of zelfs geheel verloren. Wat in 1953 nog zorgde voor een schorzing is in 2004 al zo'n gemeengoed in de ger. gem. dat de Saambinder voorzichtig aangaf dat Steenblok eigenlijk niet vanwege een dogmatisch verschil was afgezet, maar om koppigheid en miscommunicatie in een uit de hand gelopen ruzie. Ik zie dat niet anders dan de door Steenblok geintroduceerde hypercalvinisme een hand geven.
"Hij leerde dat de beloften van het Evangelie niet aan iedereen gepredikt mochten worden, maar alleen aan de uitverkorenen, en wel aan diegenen die daadwerkelijk hun zonden en ellende gevoelden. Gods genade mocht daarom niet worden aangeboden, maar alleen uitwendig voorgesteld worden." [H. Florijn]
Is dat nu niet de praktijk in veel gemeenten in de ger. gem.? De predikant maant de onbekeerde medereiziger tot bekering en spreekt over de gangen van het bekommerde volk. De aangehaalde bijbelteksten worden gebruikt om te laten zien dat de voorgestelde gangen en standen in het genadeleven schriftuurlijk zijn en dat iedere ware gelovige al in de bijbel deze "kruispunten" in zijn leven kende. De toepassing van de preek is een vaak emotionele oproep tot zelfs de kinderen, dat ze vooral haast moeten maken met hun bekering en veel moeten bidden of God ze nog eens wil bekeren zoals God al Zijn volk bekeerd.
Niet zelden gaat de predikant in op de evangelische elementen binnen andere kerken en hoeveel mensen daar al met een bedrogen hart naar de verdoemenis mee zijn gegaan. Systematisch kraakt de predikant de basisprinciepes van de bijbel af zoals het leven uit geloof en bekering door prediking van het evangelie, waardoor zijn luisteraars doof raken wanneer ze eens incidienteel toch het evangelie horen door het Woord of prediking en dan is er echt een wonder nodig om zo'n iemand te bekeren.
Het ergste vind ik de afwezigheid van het evangelie in de prediking en de systematisch gecreëerde afschuw voor het evangelie.
Door de jaren heen ervaar ik telkens een steeds grotere afstand tussen de bijbel en de prediking. Ik zal enkele voorbeelden aanhalen:
Jeremia 31:
18 Ik heb wel gehoord, dat zich Efraim beklaagt, [zeggende]: Gij hebt mij getuchtigd, en ik ben getuchtigd geworden als een ongewend kalf. Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn, want Gij zijt de HEERE, mijn God!
19 Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben, heb ik berouw gehad, en nadat ik mijzelven ben bekend gemaakt, heb ik op de heup geklopt, ik ben beschaamd, ja, ook schaamrood geworden, omdat ik de smaadheid mijner jeugd gedragen heb.
"Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn" is ongetwijfeld de meest aangehaalde tekst in de preken die ik hoor. Verschillende preken hadden deze tekst als thema. Toch lukt het de dominee om de tekst die daarop volgt glashard te ontkennen. Niet alleen zal Gods volk nooit durven te zeggen dat de HEERE hun God is, maar ook dat de ellendekennis na de bekering kan komen is naar hun mening een grote dwaalleer, want wet komt voor evangelie. Zonder het plaatsmakende werk van God van ellendekennis en oprecht berouw, is er geen ruimte voor het evangelie en kan zo'n geloof niets anders zijn dan tijdgeloof, naar aanleiding van 2 Corinthiers 7:10.
Colossenzen 2:
6 Gelijk gij dan Christus Jezus, den Heere, hebt aangenomen, wandelt [alzo] in Hem;
7 Geworteld en opgebouwd in Hem, en bevestigd in het geloof, gelijkerwijs gij geleerd zijt, overvloedig zijnde in hetzelve, met dankzegging.
8 Ziet toe, dat niemand u als een roof vervoere door de filosofie, en ijdele verleiding, naar de overlevering der mensen, naar de eerste beginselen der wereld, en niet naar Christus;
Christus aannemen is volgens de predikant zeer onschriftuurlijk.
Vers 8 laat heel scherp zien wat de vrucht is van deze leer, namelijk dat het je niet bij Christus brengt.
Romeinen 10:
10 Want met het hart gelooft men ter rechtvaardigheid en met den mond belijdt men ter zaligheid.
11 Want de Schrift zegt: Een iegelijk, die in Hem gelooft, die zal niet beschaamd worden.
12 Want er is geen onderscheid, noch van Jood noch van Griek; want eenzelfde is Heere van allen, rijk zijnde over allen, die Hem aanroepen.
13 Want een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zal zalig worden.
14 Hoe zullen zij dan [Hem] aanroepen, in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij [in Hem] geloven, van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen, zonder die [hun] predikt?
15 En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? Gelijk geschreven is: Hoe liefelijk zijn de voeten dergenen, die vrede verkondigen, dergenen, die het goede verkondigen!
Weet u wat het steevaste antwoord van de dominee is op vers 10?: Dat is verstandsgeloof en dat handje vol godsdienst is niet genoeg voor de eeuwigheid.
Weet u wat het steevaste antwoord van de dominee is op vers 11?: De duivelen geloven ook en die gaan ook verloren.
Weet u wat het steevaste antwoord van de dominee is op vers 12?: Er is dus wel onderscheid, namelijk tussen de mensen die op het erf van het verbond zijn en de uitverkorenen. De eerste zal Hij dus nooit verhoren, naar Zijn souverijne wil dat in de eeuwigheid besloten ligt.
Weet u wat het steevaste antwoord van de dominee is op vers 13?: Zal Demas God ook niet hebben aangeroepen? En toch heeft hij de wereld lief gekregen.
Ik zou van de dominee graag een antwoord willen krijgen op vers 14 en 15, want die heeft hij naar mijn mening niet.
Veel bijbelteksten worden genegeerd omdat deze niet passen in de bevindelijke boodschap van de dominee. De dominee preekt ook niet vanuit het Woord, maar vanuit de bevindingen (in de vorm van een dogmatische systematiek) en gebruikt de bijbel selectief om dat te onderstrepen.
Ik hoop dat ik met de voorgaande teksten dit heb kunnen bewijzen.
Dan rest de vraag waarom men niet wil inzien dat deze prediking enkel bij hoge uitzondering iemand bij Christus brengt en dan vaak enkel omdat hij compleet vastgelopen is in deze leer en wanhopig de bijbel is gaan lezen. Voor de rest brengt het bij het gewone volk enkel lijdelijkheid en bij de gelovige twijfel.
Op de vraag "Hoe word ik bekeerd en krijg ik deel aan de genade die verborgen ligt in het bloed van Jezus Christus?", kan de dominee enkel antwoorden met: "Bid er maar veel om met onafgebroken smekingen", terwijl de bijbel daar gelukkig wel een antwoord op kan geven: "Geloof in Jezus Christus!"
Voor iemand die dat laatste ook als dooddoener beleefd: Dit is de dwaasheid van het evangelie, die God verkozen heeft om mensen zalig te maken. Daar buiten is er geen redding.
David Eugene Edwards verwoord het mooi wat volgens mij de diepste drijfveer achter dit alles is:
You seek a vision
To get your hardened hearts to beat
I cannot see in this light
I cannot think in this heat
Fingers on glass and a singing horn
The oldest peacock ever born
On the wind come back to me
Close so I can hear it
She is chosen she dances in the creek
He is love, He is spirit
I was bitten and woke before the sun
The past keeps coming all hitched up together
Redoubled in a crude mind
One of their number
We bring our best machine
One to hang down from her waist
We bring our best machine
One to wash yourself clean
On the wind come back to me
Close so I can hear it
She is chosen she dances in the creek
He is love yes, He is spirit
Our best machine
Out best machine
We bring our best machine
[Aangepast op 10/5/05 door Kaw]
Wat ik wil aangeven is dat er duizenden mensen misleidt worden met een leer dat uiteindelijk een totaal ontkrachting van evangelie tot gevolg heeft en er toch uiterst rechtzinnig uit ziet.
Een leer dat er voor zorgt dat er duizenden mensen onder het woord zitten en toch niet tot geloof komen, ja zelfs afkerig worden van het evangelie.
En dat enkel (wanneer je gaat naar de kern) omdat Gods verborgen wil op de voorgrond is gezet en Gods geopenbaarde wil door de tijden heen te licht bevonden is geworden.
Dit komt naar voren in de onmacht van de beantwoording van deze vraag: Maar hoe wordt ik zalig?
Een leer dat er voor zorgt dat er duizenden mensen onder het woord zitten en toch niet tot geloof komen, ja zelfs afkerig worden van het evangelie.
En dat enkel (wanneer je gaat naar de kern) omdat Gods verborgen wil op de voorgrond is gezet en Gods geopenbaarde wil door de tijden heen te licht bevonden is geworden.
Dit komt naar voren in de onmacht van de beantwoording van deze vraag: Maar hoe wordt ik zalig?
Om mijn openingsposting toe te lichten:
De debatten in het gereformeerde protestantisme hebben een intellectuele verschijningsvorm. Er wordt gediscussieerd over het aanbod van genade, over inwendige of uitwendige roeping, over wedergeboorte en bekering, over de heilsorde enz.
Hoewel dit een heel verstandelijk en soms onbegrijpelijk gedetailleerd debat lijkt, weten we allemaal dat daar niet zelden diepe persoonlijke overtuigingen aan ten grondslag liggen, die direkt te maken hebben met het geestelijk leven van de gesprekvoerders.
Ik heb met mijn posting beoogt om aandacht te vragen voor één van de belangrijkste emoties die achter de leerstellige gesprekken in orthodox-bevindelijke kring moet zitten.
Namelijk de vraag of en hoe al die leerstellige aspecten, al die theoretische mogelijkheden en moeilijkheden nu in de praktijk functioneren.
Het is eigenlijk dezelfde vraag als predikanten vaak stellen: hoe zit het nu met u aangaande de geestelijke zaken.
Welnu, diezelfde vraag wordt ook en in hevige mate gesteld door de hoorders van die prediking: hoe zit het nu met mij?
Maar...als je zo'n dringende vraag stelt, moet er ook een antwoord komen.
Daar gaat het mij om. Ik meen, dat wanneer er in de prediking onvoldoende handreikingen worden gedaan om de leer ook te kunnen terugvinden in de praktijk, mensen toch op zoek blijven naar dat antwoord.
Niet zelden blijkt dan, dat er wel degelijk geloof en bekering wordt gevonden, maar dat mensen in de kerk de kenmerken daarvan niet terugvinden in de kenmerken, die van de kansel klinken.
Er is dus een spanningsveld.
Ik beschouw de ontlading van Kaw dan ook maar als een bevstiging van wat ik vermoed.
Ik vraag me met de moderator wel af of dit de plaats is om deze zeer relevante emoties in goede banen te leiden.
Die emoties kunnen echter ook weer niet ontkend worden.
gravo
De debatten in het gereformeerde protestantisme hebben een intellectuele verschijningsvorm. Er wordt gediscussieerd over het aanbod van genade, over inwendige of uitwendige roeping, over wedergeboorte en bekering, over de heilsorde enz.
Hoewel dit een heel verstandelijk en soms onbegrijpelijk gedetailleerd debat lijkt, weten we allemaal dat daar niet zelden diepe persoonlijke overtuigingen aan ten grondslag liggen, die direkt te maken hebben met het geestelijk leven van de gesprekvoerders.
Ik heb met mijn posting beoogt om aandacht te vragen voor één van de belangrijkste emoties die achter de leerstellige gesprekken in orthodox-bevindelijke kring moet zitten.
Namelijk de vraag of en hoe al die leerstellige aspecten, al die theoretische mogelijkheden en moeilijkheden nu in de praktijk functioneren.
Het is eigenlijk dezelfde vraag als predikanten vaak stellen: hoe zit het nu met u aangaande de geestelijke zaken.
Welnu, diezelfde vraag wordt ook en in hevige mate gesteld door de hoorders van die prediking: hoe zit het nu met mij?
Maar...als je zo'n dringende vraag stelt, moet er ook een antwoord komen.
Daar gaat het mij om. Ik meen, dat wanneer er in de prediking onvoldoende handreikingen worden gedaan om de leer ook te kunnen terugvinden in de praktijk, mensen toch op zoek blijven naar dat antwoord.
Niet zelden blijkt dan, dat er wel degelijk geloof en bekering wordt gevonden, maar dat mensen in de kerk de kenmerken daarvan niet terugvinden in de kenmerken, die van de kansel klinken.
Er is dus een spanningsveld.
Ik beschouw de ontlading van Kaw dan ook maar als een bevstiging van wat ik vermoed.
Ik vraag me met de moderator wel af of dit de plaats is om deze zeer relevante emoties in goede banen te leiden.
Die emoties kunnen echter ook weer niet ontkend worden.
gravo
Maar wat nu als die getuigenissen binnen dat kerkverband juist als tekenen van tijdgeloof worden beschouwt en dat elk getuigenis op een weegschaaltje wordt gewogen om vervolgens te licht bevonden te worden?Oorspronkelijk gepost door anemoon
de boodschap van gravo, kort samengevat:
getuig van je geloof!
want het is wel Gods werk, maar hij gebruikt mensen, en hun getuigenissen...
Dan hou je maar voor de zekerheid je mond.
Elk getuigenis heeft de kracht van Gods Woord. Of die nu uit de monden komt van ouderen, jongeren, mannen, vrouwen, armen rijken of kinderen:Oorspronkelijk gepost door KawMaar wat nu als die getuigenissen binnen dat kerkverband juist als tekenen van tijdgeloof worden beschouwt en dat elk getuigenis op een weegschaaltje wordt gewogen om vervolgens te licht bevonden te worden?Oorspronkelijk gepost door anemoon
de boodschap van gravo, kort samengevat:
getuig van je geloof!
want het is wel Gods werk, maar hij gebruikt mensen, en hun getuigenissen...
Dan hou je maar voor de zekerheid je mond.
Zo heeft het christelijk geloof zich in de eerste eeuwen verbreid: door getuigenis en door diakonie.
Denk niet te licht van het getuigenis, dat iemand ook in de kerk kan geven. Het zal niet zelden aansluiten op het onstilbare verlangen van velen, die God wel willen leren kennen, maar te schuw zijn geworden om het hoofd op te heffen.
We kennen in onze kerken geen geestelijken en leken. Elke gelovige heeft de vrijheid en de mogelijkheid om te spreken.
gravo
Echt?Oorspronkelijk gepost door gravoElk getuigenis heeft de kracht van Gods Woord. Of die nu uit de monden komt van ouderen, jongeren, mannen, vrouwen, armen rijken of kinderen:Oorspronkelijk gepost door KawMaar wat nu als die getuigenissen binnen dat kerkverband juist als tekenen van tijdgeloof worden beschouwt en dat elk getuigenis op een weegschaaltje wordt gewogen om vervolgens te licht bevonden te worden?Oorspronkelijk gepost door anemoon
de boodschap van gravo, kort samengevat:
getuig van je geloof!
want het is wel Gods werk, maar hij gebruikt mensen, en hun getuigenissen...
Dan hou je maar voor de zekerheid je mond.
Zo heeft het christelijk geloof zich in de eerste eeuwen verbreid: door getuigenis en door diakonie.
Denk niet te licht van het getuigenis, dat iemand ook in de kerk kan geven. Het zal niet zelden aansluiten op het onstilbare verlangen van velen, die God wel willen leren kennen, maar te schuw zijn geworden om het hoofd op te heffen.
We kennen in onze kerken geen geestelijken en leken. Elke gelovige heeft de vrijheid en de mogelijkheid om te spreken.
gravo
Welke kerken zijn dat?
Bij ons (Gouda) staan alle bijbelkringen onder curatele. Bijbeluitleg is voorbehouden aan een kleine groep.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
In Genemuiden zijn alle bijbelkringen ook onder controle van de kerkenraad. Een bidgroep is gesommeerd op te houden. Uitgaan, sport en jongerenavonden liggen in de prediking op 1 lijn.Oorspronkelijk gepost door refoEcht?Oorspronkelijk gepost door gravoElk getuigenis heeft de kracht van Gods Woord. Of die nu uit de monden komt van ouderen, jongeren, mannen, vrouwen, armen rijken of kinderen:Oorspronkelijk gepost door KawMaar wat nu als die getuigenissen binnen dat kerkverband juist als tekenen van tijdgeloof worden beschouwt en dat elk getuigenis op een weegschaaltje wordt gewogen om vervolgens te licht bevonden te worden?Oorspronkelijk gepost door anemoon
de boodschap van gravo, kort samengevat:
getuig van je geloof!
want het is wel Gods werk, maar hij gebruikt mensen, en hun getuigenissen...
Dan hou je maar voor de zekerheid je mond.
Zo heeft het christelijk geloof zich in de eerste eeuwen verbreid: door getuigenis en door diakonie.
Denk niet te licht van het getuigenis, dat iemand ook in de kerk kan geven. Het zal niet zelden aansluiten op het onstilbare verlangen van velen, die God wel willen leren kennen, maar te schuw zijn geworden om het hoofd op te heffen.
We kennen in onze kerken geen geestelijken en leken. Elke gelovige heeft de vrijheid en de mogelijkheid om te spreken.
gravo
Welke kerken zijn dat?
Bij ons (Gouda) staan alle bijbelkringen onder curatele. Bijbeluitleg is voorbehouden aan een kleine groep.
Het avondmaal wordt steeds minder bezocht en het dopen al sneller afgeraffeld (letterlijk en figuurlijk!).
Een evangelisatietent is in de prediking geboortegrond van juichchristenen die met een handje vol godsdienst verloren gaan.
Op het oog is de kerk gewoon geestelijk aan het doodbloeden.
Kom, laat de vreugde (gave van de Heilige Geest) nu eens toe. Ook al is het zo, dat er gedomineerd wordt: laat geen bitterheid toe, maar sta daarentegen in de vrijheid van de kinderen van God en spreek over Hem, omdat Hij je Vader is, omdat Hij Zich in Jezus Christus reddend over je heeft gebogen. Omdat je dat nooit meer kan vergeten. Om Zijn Naam hoog te houden!Oorspronkelijk gepost door refoEcht?Oorspronkelijk gepost door gravoElk getuigenis heeft de kracht van Gods Woord. Of die nu uit de monden komt van ouderen, jongeren, mannen, vrouwen, armen rijken of kinderen:Oorspronkelijk gepost door KawMaar wat nu als die getuigenissen binnen dat kerkverband juist als tekenen van tijdgeloof worden beschouwt en dat elk getuigenis op een weegschaaltje wordt gewogen om vervolgens te licht bevonden te worden?Oorspronkelijk gepost door anemoon
de boodschap van gravo, kort samengevat:
getuig van je geloof!
want het is wel Gods werk, maar hij gebruikt mensen, en hun getuigenissen...
Dan hou je maar voor de zekerheid je mond.
Zo heeft het christelijk geloof zich in de eerste eeuwen verbreid: door getuigenis en door diakonie.
Denk niet te licht van het getuigenis, dat iemand ook in de kerk kan geven. Het zal niet zelden aansluiten op het onstilbare verlangen van velen, die God wel willen leren kennen, maar te schuw zijn geworden om het hoofd op te heffen.
We kennen in onze kerken geen geestelijken en leken. Elke gelovige heeft de vrijheid en de mogelijkheid om te spreken.
gravo
Welke kerken zijn dat?
Bij ons (Gouda) staan alle bijbelkringen onder curatele. Bijbeluitleg is voorbehouden aan een kleine groep.
Kom op... voor Wie doe je het nou?
Dan moet ik nog zien of daar niet met respect naar wordt geluisterd.
Kerken, gemeenten, personen. Zij staan niet boven het geweten van de gelovige.
Het persoonlijke getuigenis is namelijk een Bijbels principe voor de verbreiding van het geloof.
gravo