In sommige kringen wordt geleerd dat je kunt geloven zonder kennis van Christus, maar er zijn er ook die leren dat je kunt geloven zonder gerechtvaardigd te zijn.
Ik lees dit in de Bijbel niet, en ook niet bij de Reformatoren en Puriteinen.

John Owen:

"Sommige mensen hebben gezegd dat 'men kan geloven, dat men z'n vaste vertrouwen voor het leven en de zaligheid op Christus kan stellen, en toch niet gerechtvaardigd te zijn'.
Dit is een stelling, zo verwoestend voor het evangelie en zo vol ergernis voor alle gelovige zielen en ze bevat zo'n uitdrukkelijke ontkenning van het getuigenis dat God van Zijn Zoon Jezus Christus gegeven heeft, dat ik me verbaasd afvraag hoe iemand dit alles nuchter beziet en kennis bezit, daardoor overrompeld zou kunnen worden."

Over rechtvaardigmaking:
"De gerechtigheid van Christus (in Zijn gehoorzaamheid en lijden voor ons) toegerekend aan gelovigen, wanneer zij door de Geest met Hem verenigd worden, is de rechtvaardigheid op grond waarvan zij voor God rechtvaardig worden: op dezelfde grond worden hun zonden vergeven en wordt u een recht verleend op het hemelse erfgoed"

Over wezen van toerekening:
"Deze toerekening is een daad Gos uit soevereine genade. Daarin schenkt Hij, op grond van de voorspraak van Christus ware, oprechte en volmaakte rechtvaardigheid, namelijk die van Christus zelf, aan allen die metterdaad geloven; Hij beschouwt die rechtvaardigheid als de hunne en vanwege deze Zijn genadige daad vergeeft Hij gun zonde en schenkt hen een recht en aanspraak op het eeuwige leven"

Johannes Calvijn:

"De mens leeft in vijandschap met God, totdat hij door Christus weer in gunst hersteld wordt. Wanneer de Heere een mens aanneemt, zeggen we dat Hij hem rechtvaardigt. Want Hij kan niet in gunst op hem zien of Zich met hem verenigen, zonder dat Hij de staat van die mens verandert van een zondaar in die van een rechtvaardige" (Institutie Hoofdstuk 11 vers 21)

Je bedoelt waarschijnlijk het zaligmakend geloof. Want er zijn wel soorten geloof zonder rechtvaardigmaking. Denk aan Agrippa.

Johann Gottfried Walther schreef: ↑Gisteren, 12:03 In sommige kringen...

...maken ze er hutspot van. Of een soepzooitje...

Het geloof is rechtvaardigend van aard. Ook als het een zwak en toevluchtnemend geloof is.

Ik denk ook dat het beter is om te spreken over rechtvaardiging ipv rechtvaardigmaking.
Omdat de zondaar niet rechtvaardig gemaakt wordt in zichzelf.
Maar in zichzelf zondaar blijft en tegelijk als rechtvaardig wordt aangezien in Christus.

Het gaat erom wat met een woord bedoeld wordt. Het woord 'rechtvaardigmaking' staat ook in de SV en onze belijdenissen en kan/mag zeker gebruikt worden. De betekenis is dat de mens in het oordeel van God rechtvaardig verklaard wordt, dat wil zeggen in en door de gerechtigheid van Christus vergeving van zonden ontvangt, voor rechtvaardig verklaard in Gods ogen en daarom ook een recht ontvangt op het eeuwige leven.

De weldaad van de rechtvaardigmaking wordt alleen ontvangen door het zaligmakend geloof en is daarmee onafscheidelijk verbonden. Het is daarmee onafscheidelijk verbonden. Er is geen (andere) rechtvaardigmaking vóór het geloof, en evenmin ná het geloof. Er kunnen trappen zijn in de mate waarin men van zijn rechtvaardigmaking verzekerd is, maar er zijn in de rechtvaardigmaking zelf geen trappen.

Vrouwke schreef: ↑Gisteren, 13:18 Het geloof is rechtvaardigend van aard. Ook als het een zwak en toevluchtnemend geloof is.

Ik denk ook dat het beter is om te spreken over rechtvaardiging ipv rechtvaardigmaking.
Omdat de zondaar niet rechtvaardig gemaakt wordt in zichzelf.
Maar in zichzelf zondaar blijft en tegelijk als rechtvaardig wordt aangezien in Christus.

Onze vorige dominee sprak altijd van de rechtvaardigverklaring. Inderdaad geen geloof zonder rechtvaardigverklaring. Hoewel zicht op die rechtvaardigverklaring soms verduisterd kan zijn.