Sociale media… en internet in het algemeen.
Internet in het algemeen. Het is niet weinig wat hierdoor is veranderd en wat dit met zich meegebracht heeft.
Ik heb ook eens wat rondkeken op het internet, en hoor ook hoe mensen beschadigd wordt door zogenaamde sociale media.
Wikipedia omschrijft sociale media als volgt:
"Sociale media (de Engelse termen social media en socials zijn ook in het Nederlands gangbaar) is een verzamelbegrip voor online platforms waar de gebruikers, zonder of met minimale tussenkomst van een professionele redactie, de inhoud verzorgen. Hoofdkenmerken zijn interactie en dialoog tussen de gebruikers.
Marketingprofessoren Kaplan en Haenlein definiëren sociale media als "een groep internetapplicaties die gebruikmaken van de ideologie en de technologie van Web 2.0 en de creatieve uitwisseling van User Generated Content". Er zijn onder andere de volgende sociale media: blogs, microblogs (bijvoorbeeld Mastodon, Tumblr, Bluesky en 𝕏; voor juli 2023 bekend als Twitter), groepschatapps (bijvoorbeeld Snapchat), social bookmarking (bijvoorbeeld Pinterest), videosites (bijvoorbeeld YouTube, Vimeo en TikTok), internetfora, op samenwerking gebaseerde projecten als Wikipedia, en sociaalnetwerksites als Facebook, Reddit, LinkedIn en Instagram. Ook chatapps op telefoons, zoals WhatsApp, worden gerekend tot sociale media.
Via deze media delen mensen verhalen, kennis en ervaringen. Dit doen zij door berichten te publiceren of door gebruik te maken van ingebouwde reactie-mogelijkheden. Voorbeelden van dit laatste zijn weblogs, waar lezers reacties achterlaten op een reactieformulier of met trackbacks."
De invloed van deze media: We hoorden iets over Man of beer. Eigenlijk aangrijpend om zoiets te lezen.
Zie ook hier Wikipedia:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Man_of_beer
Dat zegt al wel heel veel.
Ook nam ik kennis van wat erover werd gezegd door Chris Verhagen, via YouTube (Bijbelschool Filadelfia)
Laat ik eerst zeggen dat ik zeker niet in alles mee kan wat hier wordt gezegd en geleerd. Maar dat neemt niet weg dat er zaken zijn die zeer nuttig zijn om meer te overdenken.
Ik citeer daar wat van: Ik denk dat, Als je daar niet bewust over nadenkt, wordt je automatisch meegezogen met de manier hoe onze samenleving daarover denkt.
Eerst wat ik al eerde al opmerkte, het spreken van ''Ik denk''
Dit kan tweeërlei oorzaak hebben: A: niet zeker ervan zijn of B: je stelt je kwetsbaar op, ik wil gecorrigeerd worden als dat nodig is.
B: kan soms zeker verstandig zijn.
A: kan twijfelachtig zijn: Heb je daar een gegronde reden voor of niet.
Soms zit er iets achter: Wat zuster Annie zegt dat moet gelijk zijn aan wat broeder Piet zegt.
In de video wordt hier ook een voorbeeld van gegeven, ik citeer nu even letterlijk: Zuster Annie, bedankt voor het delen van je mening, maar wat je hebt gezegd is fout!
Je moet dus wel gecorrigeerd worden als wat je zegt niet klopt. En dat is iets wat tegen de tijdgeest ingaat.
Voorbeeld: Een ouderling heeft toe te zien wat de predikant vanaf de kansel verkondigt: Hij geeft de ouderling na de dienst een hand als teken dat hij het ermee eens is. Maar stel: De ouderling weigert een predikant de hand: Dat zal zeker consternatie veroorzaken in een kerk. Maar durven we dit in onze samenleving nog, waar alles lijkt te wankelen en waar alles voor meerdere uitleg vatbaar lijkt?
Zie verder ook: Leugens in het denken van onze 21e postmoderne samenleving:
https://www.youtube.com/watch?v=qWzVEd19AEg&t=1396s
Zoals ik al zei: Ik ben het niet per definitie met alles eens wat hier wordt gezegd, maar er worden wel zaken benoemd die het overdenken waard zijn.
Nog een citaatje:
Wij hebben in Nederland vrijheid van meningsuiting, en ik denk dat dat op zich goed is.
Maar de filosofie in Nederland is ook: je moet elke mening kunnen uiten, en zeker op het internet.
Er zitten wel grenzen aan in Nederland: Verbod voor belediging, verbod discriminatie, haat zaaien, opruien. Dat wordt wel soms selectief ingezet, soms om christenen monddood te maken op bepaalde onderwerpen die we wel zouden moeten prediken, en waarin ik denk dat we moeten blijven staan op Gods gezag boven het gezag van de overheid. Maar dat terzijde.
De cultuur waarin wij leven: De mening van iedereen is belangrijk. En iedere mening is gelijkwaardig.
Dan wordt een voorbeeld gegeven van, laat ik het maar zo noemen: een avond naar de vereniging. En dan ook een beetje uit de praktijk. Er is een inleiding gehouden over een bepaald Bijbelgedeelte. Dan krijg je in de pauze gelegenheid om samen het behandelde te bespreken. Je zit in kleinere groepjes samen. Dan komt na de pauze de inleider weer aan het woord en vraagt per groepje: Wat zagen jullie in dit gedeelte? Dat kan dan openbaar worden benoemd. Ervaring is overigens dat men in zo’n geval redelijk op de vlakte blijft, maar het kan ook anders. De een kijkt naar wat de ander zegt en wil niet te veel afwijken. Dan gaat er toch iets fout. Als mensen met een uitgesproken mening, daarvoor niet in het openbaar durven uit te komen. Ik geloof dat dit kan gebeuren.
Beïnvloeden van denken en doen.
Inclusief/exclusief
Misschien hebben we wel eens gehoord dat als iets exclusief is dat heel begeerlijk kan zijn: Een exclusief cadeau! Iets bijzonders, verrassend!
Maar wat hier geldt, dat geldt weer niet voor een exclusief denken. Dan lijkt exclusief uit den boze te zijn.
Er komen dan niet zelden negatieve reacties:
Nee, daar kan ik niet in mee
Nee, dat zie ik anders
Nee, je ziet dat verkeerd
De vraag over een exclusieve waarheid is in feite ongewenst
Wat horen we ook vaak een zekere onzekerheid doorklinken als mensen vaak zeggen:
"Ik denk dat…"
Veel minder horen we:
"Het is zo dat…" of "Er staat geschreven"
Het zeker weten wordt als het ware verdacht. Dat voel je wel eens in reacties.
Iets waarvan men soms wel openbaar zegt: Voor die en die moet je oppassen, die weet alles zo zeker. Dan kan daar zeker iets achter zitten wat in de praktijk dan ook wel eens blijkt: De man of vrouw die dit in bepaalde gevallen zegt kan de ander niet verstaan of wil dit in het geheel niet. Of men wil eigenlijk een bepaalde gedachte of een zekere waarheid niet horen.
Voorbeelden uit de Schrift?
Zien we een voorbeeld in de Schrift? Ik dacht het wel.
Met name mensen die wel belijden in God te geloven en geconfronteerd worden met de exclusieve waarheid zullen zich het meest verzetten, meer dan bv. een atheïst, een boeddhist of een agnost.
Denk bv. aan Johannes en Petrus.
Handelingen 4: En terwijl zij tot het volk spraken, kwamen daarover tot hen de priesters en de hoofdman des tempels en de sadduceeën.
Daar vielen de priesters, de hoofdman van de tempel en de sadduceeën over.
Ze wilden weten door wat kracht of naam zij de zieke hadden genezen.
Dan komt er een getuigenis van Petrus, en stelt hen voor:
En werden onderzocht en ondervraagd, en tenslotte scherp gedreigd: Omdat wij rechterlijk worden onderzocht, om een weldaad aan een ziek mens… enz.
Daar kon immers niemand iets tegen hebben? Of wel? Ja toch wel!
Want door welke kracht, en in de Naam van Wie!
Daar ging het tenslotte om. Niet om de zieke die was genezen Dankbaarheid, blijdschap of verwondering was er niet, maar angst, wantrouwen. Want wat stond er op het spel?
De mens die zichzelf in alle vroomheid wil handhaven. En dan lijkt soms alles geoorloofd. Laat een belijder van een bepaalde godsdienst maar eens in het nauw komen: dan is hij op zijn felst.
Handelingen 12: En omtrent denzelven tijd sloeg de koning Herodes de handen aan sommigen van de gemeente, om die kwalijk te behandelen.
De kanttekeningen zeggen bij “aan sommigen”: Grieks: om sommigen van die van de gemeente kwalijk te behandelen.
Dit resulteerde erin dat Petrus in de gevangenis werd bewaard.
Bewust zijn wat we zeggen of verzwijgen.
We weten, of kunnen weten dat er geschreven staat: Maar Ik zeg u, dat van elk ijdel woord hetwelk de mensen zullen gesproken hebben, zij van hetzelve zullen rekenschap geven in den dag des oordeels. (Matth. 12:36)
Dit moet ons wel ten zeerste voorzichtig maken.
Ook op een forum als dit, dat de naam christelijk of reformatorisch draagt:
Mensen durven soms achter een scherm, en het lijkt bewezen dat dit gebeurt, meer te zeggen dan dat men face to face durft te zeggen. Ik kan er persoonlijk ook wel iets van voelen: Wat weerhoudt me om soms langere tijden hier iets te zeggen?
Harde woorden, of woorden waarvan men weet wat die kunnen veroorzaken. Als we daaraan meedoen en mensen raken met onze woorden die niet Gods woorden zijn, maar de medemens schaden, dan zijn we ten hoogste schuldig. Er zijn er die het nog teveel lijken te vinden ooit eens een keertje dat kleine woordje 'sorry' uit te spreken. Zijn we ons wel bewust wat dit doet, vooral als we elkaar kennen in real life, moeten we ons dan niet diep schamen als we elkaar eens tegenkomen?
Zie verder ook wat in de genoemde video op YouTube gezegd wordt omtrent social media.