Wij zijn een samengesteld gezin. Voor ons trouwen had mijn vrouw 3 kinderen en ik 2 kinderen. Onze kinderen zijn inmiddels volwassen. Samen kregen we nog een geschenk, een kleine (Nu een vroege tiener) Deze woont nog thuis samen met een zoon van mijn vrouw.
Onze volwassen kinderen geloven niet, onze jongste wel. Twee van mijn vrouw 's kinderen zijn samenwonend waarvan één nu samen met zijn vriendin (die al een kind had uit een vorig huwelijk) een kleine hebben gekregen. Wij zijn dus opa en oma geworden.
Mijn vrouw wil haar samenwonend kind met zijn vriendin en hun kleine uitnodigen om op ons huis te passen in de zomervakantie wanneer wij op vakantie zijn, om hun zodoende ook een vakantie te geven, een andere omgeving en betere omstandigheden met de warmte (ze wonen op een bovenwoning).

Hierover zijn we het samen nog niet eens.

Ik ben het er niet mee eens dat ze hier komen terwijl wij weg zijn omdat er dan onder ons dak samen geslapen wordt terwijl ze niet getrouwd zijn.
Mijn bezwaar daarbij is dat ze volgens Gods Woord door ongehuwd samen te wonen in zonde samen leven. Ook al geloven zij (dat) niet. Daarom zouden ze van mij niet onder mijn/ons dak samen mogen slapen, ook al doen ze dat in hun huis wel. Ik vind dat we de zondige keuze (al zien zij dat anders) van hen (het ongetrouwd samenwonen) niet moeten faciliteren.
Voor mijn vrouw is er geen bezwaar meer, vooral nu ze al langer samenwonen en daarbij samen een kindje hebben gekregen. Voor haar zijn haar samenwonende kinderen gelijk aan "getrouwd' zijn vanwege bijvoorbeeld bij de een een afgesloten samenlevingscontract of omdat er bij de ander nu een kindje is geboren.

Wat is nu het beste om te doen? Ze wel laten komen want ze wonen toch al samen en hebben ook nog eens een kindje samen? of juist niet? Hoe komen we hier samen uit zodat we op één lijn komen?

Dag Johan, welkom op het forum.
In de eerste plaats zou ik adviseren om dit te bespreken met een dominee of iemand uit de kerkenraad als je geen eigen dominee hebt. Zij hebben vast vanuit hun pastorale praktijk wel soortgelijke dingen meegemaakt.

Persoonlijk zou ik het ook niet toelaten dat dit in mijn huis zou gebeuren, dus ik snap jou wel daarin. Ik begrijp ook dat je als (stief)ouder je kind wat gunt.
Ik zou een compromis voorstellen om een vakantiehuis te boeken voor hun zodat ze toch er even uit kunnen, maar dan gebeurt het niet in je eigen huis. Dan moet dit financieel wel mogelijk zijn uiteraard.

Wat denk je te bereiken door je zo op te stellen?

Ambtenaar schreef: ↑22 mei 2024, 16:25 Wat denk je te bereiken door je zo op te stellen?

Is dat een vraag voor mij Ambt?

Ik zou het wel toelaten denk ik. Maar wel eerst in een gesprek je bezwaren kenbaar maken. Wie weet wat je daar nog mee kan bereiken.

HersteldHervormd schreef: ↑22 mei 2024, 16:22 Dag Johan, welkom op het forum.
In de eerste plaats zou ik adviseren om dit te bespreken met een dominee of iemand uit de kerkenraad als je geen eigen dominee hebt. Zij hebben vast vanuit hun pastorale praktijk wel soortgelijke dingen meegemaakt.

Persoonlijk zou ik het ook niet toelaten dat dit in mijn huis zou gebeuren, dus ik snap jou wel daarin. Ik begrijp ook dat je als (stief)ouder je kind wat gunt.
Ik zou een compromis voorstellen om een vakantiehuis te boeken voor hun zodat ze toch er even uit kunnen, maar dan gebeurt het niet in je eigen huis. Dan moet dit financieel wel mogelijk zijn uiteraard.

Dat heeft toch totaal geen zin? Wat maakt het nou voor verschil om op zijn kosten een vakantiehuis te boeken of om zijn eigen huis te geven?

In antwoord op Johan:
Ik zou in ieder geval een vakantie-woningruil niet misbruiken om een principieel punt te scoren.
Ik mag aannemen dat ze jouw standpunt kennen, maar als het volwassen kinderen zijn, is het hun verantwoordelijkheid.

Natuurlijk kan dat wel. Als kinderen of andere geliefden andere keuzes maken wil dat nog niet zeggen dat je die praktijken ook in je eigen huis moet tolereren?

Maar daarbuiten is het niet meer jouw verantwoording. Daar zit, voor mij dan, wel een verschil.

HersteldHervormd schreef: ↑22 mei 2024, 16:28

Ambtenaar schreef: ↑22 mei 2024, 16:25 Wat denk je te bereiken door je zo op te stellen?

Is dat een vraag voor mij Ambt?

Niet perse, maar omdat je er hetzelfde in staat als de vraagsteller zou je kunnen overwegen de vraag te beantwoorden.

HersteldHervormd schreef: ↑22 mei 2024, 17:13 Natuurlijk kan dat wel. Als kinderen of andere geliefden andere keuzes maken wil dat nog niet zeggen dat je die praktijken ook in je eigen huis moet tolereren?

Maar daarbuiten is het niet meer jouw verantwoording. Daar zit, voor mij dan, wel een verschil.

Vreemd. Want als je een vakantiehuisje huurt, is dat voor die periode jouw woning. Of vind je dat jouw redenering ook geldt voor een huurwoning?

In een vakantiehuisje zien je buren/bekenden het niet

HersteldHervormd schreef: ↑22 mei 2024, 17:13 Natuurlijk kan dat wel. Als kinderen of andere geliefden andere keuzes maken wil dat nog niet zeggen dat je die praktijken ook in je eigen huis moet tolereren?

Maar daarbuiten is het niet meer jouw verantwoording. Daar zit, voor mij dan, wel een verschil.

Op een gegeven moment maken mensen zelf keuzes. Stel je hebt bed & breakfast en stel komt, vraag je dan of ze getrouwd zijn? Of als je bij bank verantwoordelijk bent voor hypotheken verstrekken?

In genoemde geval in openingspost zal gebaar van liefde waarschijnlijk meer goed doen, dan het niet doen.

HersteldHervormd schreef: ↑22 mei 2024, 16:22 Dag Johan, welkom op het forum.
In de eerste plaats zou ik adviseren om dit te bespreken met een dominee of iemand uit de kerkenraad als je geen eigen dominee hebt. Zij hebben vast vanuit hun pastorale praktijk wel soortgelijke dingen meegemaakt.

Persoonlijk zou ik het ook niet toelaten dat dit in mijn huis zou gebeuren, dus ik snap jou wel daarin. Ik begrijp ook dat je als (stief)ouder je kind wat gunt.
Ik zou een compromis voorstellen om een vakantiehuis te boeken voor hun zodat ze toch er even uit kunnen, maar dan gebeurt het niet in je eigen huis. Dan moet dit financieel wel mogelijk zijn uiteraard.

De dominee of kerkenraad vragen? Je kunt toch zelf nadenken? Ik zou het denk ik niet zo’n probleem vinden. Je ontvangt ze toch ook gewoon bij je thuis?

Ik heb altijd wat moeite met de term samengesteld gezin. Wat wordt dan bedoeld? Het ligt ongetwijfeld aan mij, maar doordat er zoveel en zo vaak gescheiden wordt kan zo'n term je de indruk geven dat het om scheiding gaat. Of noem je een 2e huwelijk van een weduwe en weduwnaar ook een samengesteld gezin? Ik ben van een wat oudere generatie dus vraag het maar liever voordat ik verkeerde conclusies trek.

Ik zou de goede relatie met de kinderen (van je vrouw) niet op het spel zetten door deze piketpaaltjes te slaan.
Accepteer dat ze samenwonen, heb er af en toe een goed gesprek over en behandel ze verder zoals je ieder ander kind zou behandelen die wel precies doet wat goed is in jouw ogen.

En wat je buren betreft: die kunnen toch niet aan hun neus zien dat ze ongehuwd samenwonen.