Kandidaatstelling ambtsdragers (Uit Gereformeerde Gemeenten)

[Zeeuw]

Als je diep in het hart niet kan antwoorden op de vragen die gesteld worden, moet je het dan toch aannemen?

Dat is dus het 'niet vrijmoedig' excuus. Ja, dan mag je Gods roeping gebruiken om die roeping vast te maken. Natuurlijk mag er onzekerheid zijn: 'kan ik dat wel?', maar we mogen toch van harte geloven dat de Heere hen die Hij roept ook bekwaam zal maken.

[MGG]

Even voor de duidelijkheid: dit gaat over de GGiN op Sint-Annaland he? De GG aldaar heeft al jaren minimaal één gewaardeerde ouderling die ook landelijk zijn nek uitsteekt. #offtopic

Ben ik GG vreemd als ik geen idee heb wie je bedoelt?

[MGG]

Even voor de duidelijkheid: dit gaat over de GGiN op Sint-Annaland he? De GG aldaar heeft al jaren minimaal één gewaardeerde ouderling die ook landelijk zijn nek uitsteekt. #offtopic

Ondanks dat zal mijn post waarschijnlijk toch on-topic zijn

Klopt. Desondanks ken ik geen Gergems zonder ouderlingen en ik denk dat classes dat ook niet zouden toestaan.

In de GG wordt een gemeente dan een afdeling. Tijdelijk 1 ouderling kan wel, maar dan moeten er wel tweetallen gesteld worden voor een tweede ouderling.

[Job]

Even voor de duidelijkheid: dit gaat over de GGiN op Sint-Annaland he? De GG aldaar heeft al jaren minimaal één gewaardeerde ouderling die ook landelijk zijn nek uitsteekt. #offtopic

Ben ik GG vreemd als ik geen idee heb wie je bedoelt?

Br. Roeland, ook geregeld afgevaardigd naar de Generale Synode.

[pierre27]

Als je diep in het hart niet kan antwoorden op de vragen die gesteld worden, moet je het dan toch aannemen?

Dat is dus het 'niet vrijmoedig' excuus. Ja, dan mag je Gods roeping gebruiken om die roeping vast te maken. Natuurlijk mag er onzekerheid zijn: 'kan ik dat wel?', maar we mogen toch van harte geloven dat de Heere hen die Hij roept ook bekwaam zal maken.

Ik ken de worsteling van mensen die geen vrijmoedigheid hadden om het aan te nemen. Dat zal wellicht per kerkverband verschillend kunnen liggen. Ik blijf daar toch iets voorzichtig in.

[Job]

Als je diep in het hart niet kan antwoorden op de vragen die gesteld worden, moet je het dan toch aannemen?

Dat is dus het 'niet vrijmoedig' excuus. Ja, dan mag je Gods roeping gebruiken om die roeping vast te maken. Natuurlijk mag er onzekerheid zijn: 'kan ik dat wel?', maar we mogen toch van harte geloven dat de Heere hen die Hij roept ook bekwaam zal maken.

Ik ken de worsteling van mensen die geen vrijmoedigheid hadden om het aan te nemen. Dat zal wellicht per kerkverband verschillend kunnen liggen. Ik blijf daar toch iets voorzichtig in.

Bovendien weet ik zo net niet of er ook altijd zo "Goddelijk beroepen" wordt. Ik hoor nogal eens van mensen die lid zijn van een grote gemeente en die tamelijk willekeurig het stembriefje invullen. Zij willen niet blanco stemmen, maar kennen eerlijk gezegd de kandidaten niet, hoogstens alleen van gezicht.

[pierre27]

Als er zelfs niet eens tweetallen worden gesteld, dat moet toch grote nood zijn. En vervolgens 'niet vrijmoedig' om aan te nemen.
Hoe kan dat nu als het formulier stelt 'En eerstelijk vraag ik u, ouderlingen en diakenen, of gij niet gevoelt in uw harten dat gij wettiglijk van Gods gemeente, en mitsdien van God Zelven, tot dezen heiligen dienst (of: tot deze heilige diensten, elk in het zijne) beroepen zijt.'

Dan moet je toch wel van hele goede huize komen wil je nee tegen de Heere zeggen.

Precies. Ieder die geroepen wordt zal in ieder geval (enige) gewetensdRang moeten voelen. Zomaar bedanken, met welk vroom sausje erover dan ook kan geen optie zijn.

Ik bedoelde alleen wat anders.
Is een gemeente die blijkbaar geen ambtsdragers kan aanstellen levensvatbaar? Hoe lang mogen gemeenten - zoals beschreven - kunstmatig overeind worden gehouden?

Ik vind het tekort door de bocht van jullie om te stellen dat er zomaar bedankt zou worden met een vroom sausje erover. Tamelijk stigmatiserend!

En het laatste stukje van mijn post?

Daar heb ik geen mening over, ik neem aan dat deze gemeenten daar zelf ook mee worstelen. Dat het geen gezonde situatie is dat is voor mij wel duidelijk.

[Piet Puk]

Is er een maximale termijn voor dit soort noodgrepen?

Zo'n termijn is 'leuk', maar wanneer er ambtsdragersverkiezingen zijn voor ouderling en er is geen vrijmoedigheid om het aan te nemen, wil je dan overgaan tot gewetensdwang? Iets in de trant van: 'Jij bent gekozen, op die en die datum komt de dominee en verwachten we je in de consistorie en word je bevestigd'. Zie je zoiets voor je?

Door Gods gemeente, en daarom door Hem geroepen. En dan te durven antwoorden met 'ik heb geen vrijmoedigheid'. De Heere zelf roept. Wat wil je dan nog meer horen als mens?

Vraag je dit nu aan mij?

[Terri]

Maar als er geen ouderlingen op tweetal komen en de diakenen doen het werk van de ouderlingen lijkt mij de situatie behoorlijk scheef gegroeid. Ik merk wel meer dat er blijkbaar voor een diaken een andere 'vrijmoedigheid' geldt als voor ouderling, terwijl er (vaak) hetzelfde werk (in dit geval helemaal) gedaan wordt.
En @Zeeuw schreef al n.a.v. het formulier:

En eerstelijk vraag ik u, ouderlingen en diakenen, of gij niet gevoelt in uw harten dat gij wettiglijk van Gods gemeente, en mitsdien van God Zelven, tot dezen heiligen dienst (of: tot deze heilige diensten, elk in het zijne) beroepen zijt.'

Waarom een onderscheid wat hier niet naar voren komt?

[Erskinees]

Als je diep in het hart niet kan antwoorden op de vragen die gesteld worden, moet je het dan toch aannemen?

Dat is dus het 'niet vrijmoedig' excuus. Ja, dan mag je Gods roeping gebruiken om die roeping vast te maken. Natuurlijk mag er onzekerheid zijn: 'kan ik dat wel?', maar we mogen toch van harte geloven dat de Heere hen die Hij roept ook bekwaam zal maken.

Ik ken de worsteling van mensen die geen vrijmoedigheid hadden om het aan te nemen. Dat zal wellicht per kerkverband verschillend kunnen liggen. Ik blijf daar toch iets voorzichtig in.

Bovendien weet ik zo net niet of er ook altijd zo "Goddelijk beroepen" wordt. Ik hoor nogal eens van mensen die lid zijn van een grote gemeente en die tamelijk willekeurig het stembriefje invullen. Zij willen niet blanco stemmen, maar kennen eerlijk gezegd de kandidaten niet, hoogstens alleen van gezicht.

Klopt, is in mijn gemeente ook zo. Eigenlijk weer een reden om te stoppen met gemeenten met >1.000 leden.

[Zeeuw]

Als je diep in het hart niet kan antwoorden op de vragen die gesteld worden, moet je het dan toch aannemen?

Dat is dus het 'niet vrijmoedig' excuus. Ja, dan mag je Gods roeping gebruiken om die roeping vast te maken. Natuurlijk mag er onzekerheid zijn: 'kan ik dat wel?', maar we mogen toch van harte geloven dat de Heere hen die Hij roept ook bekwaam zal maken.

Ik ken de worsteling van mensen die geen vrijmoedigheid hadden om het aan te nemen. Dat zal wellicht per kerkverband verschillend kunnen liggen. Ik blijf daar toch iets voorzichtig in.

Ja, die ken ik ook. Maar de basis is m.i. dat je daarmee de vrijmoedigheid neemt om een Goddelijk beroep af te wijzen. Tenzij er zware zonden, of zware praktische redenen zijn (wat betekent dat de kerkenraad haar leden maar slecht kent), blijf ik erbij dat 'geen vrijmoedigheid' geen reden mag zijn.

[Zeeuw]

Als je diep in het hart niet kan antwoorden op de vragen die gesteld worden, moet je het dan toch aannemen?

Dat is dus het 'niet vrijmoedig' excuus. Ja, dan mag je Gods roeping gebruiken om die roeping vast te maken. Natuurlijk mag er onzekerheid zijn: 'kan ik dat wel?', maar we mogen toch van harte geloven dat de Heere hen die Hij roept ook bekwaam zal maken.

Ik ken de worsteling van mensen die geen vrijmoedigheid hadden om het aan te nemen. Dat zal wellicht per kerkverband verschillend kunnen liggen. Ik blijf daar toch iets voorzichtig in.

Bovendien weet ik zo net niet of er ook altijd zo "Goddelijk beroepen" wordt. Ik hoor nogal eens van mensen die lid zijn van een grote gemeente en die tamelijk willekeurig het stembriefje invullen. Zij willen niet blanco stemmen, maar kennen eerlijk gezegd de kandidaten niet, hoogstens alleen van gezicht.

Dus eigenlijk geef je hiermee aan dat Gods leiding niet door mensen (en hun dwaasheid) heen loopt?

[Bruna]

Stijging van 14%. Het is wel zo dat de gemeente tussen 2000 en 2022 dus met 25 (285 naar 260 begin 2022) was gedaald.

Er werd me vandaag achter de schermen ingefluisterd dat de stijging zou komen vanwege overkomst uit een naburige kerkelijke gemeente.

Ik heb er nog niet zolang geleden iets over geschreven op RF. En ook een RF broeder uit die plaats gaf aan dat het grootste deel niet uit de GGiN komt. De berichten zie ik echter niet meer. Als jij dan ook nog iets gehoord hebt achter de schermen…. Het is overigens ook gewoon te lezen in het Kerkelijk Nieuws.

[Zeeuw]

Dat is dus het 'niet vrijmoedig' excuus. Ja, dan mag je Gods roeping gebruiken om die roeping vast te maken. Natuurlijk mag er onzekerheid zijn: 'kan ik dat wel?', maar we mogen toch van harte geloven dat de Heere hen die Hij roept ook bekwaam zal maken.

Ik ken de worsteling van mensen die geen vrijmoedigheid hadden om het aan te nemen. Dat zal wellicht per kerkverband verschillend kunnen liggen. Ik blijf daar toch iets voorzichtig in.

Bovendien weet ik zo net niet of er ook altijd zo "Goddelijk beroepen" wordt. Ik hoor nogal eens van mensen die lid zijn van een grote gemeente en die tamelijk willekeurig het stembriefje invullen. Zij willen niet blanco stemmen, maar kennen eerlijk gezegd de kandidaten niet, hoogstens alleen van gezicht.

Klopt, is in mijn gemeente ook zo. Eigenlijk weer een reden om te stoppen met gemeenten met >1.000 leden.

In onze gemeente dienen leden zelf namen in van mannen die zij geschikt achten voor het ambt. Hieruit maakt de kerkenraad, ongetwijfeld ook op basis van eigen ervaring, onderzoek, kennis, een keuze. Je hoeft niet iedereen te kennen dan. Het geeft m.i. ook aan dat mensen misschien toch wat meer betrokken moet zijn op elkaar.

[Job]

Dat is dus het 'niet vrijmoedig' excuus. Ja, dan mag je Gods roeping gebruiken om die roeping vast te maken. Natuurlijk mag er onzekerheid zijn: 'kan ik dat wel?', maar we mogen toch van harte geloven dat de Heere hen die Hij roept ook bekwaam zal maken.

Ik ken de worsteling van mensen die geen vrijmoedigheid hadden om het aan te nemen. Dat zal wellicht per kerkverband verschillend kunnen liggen. Ik blijf daar toch iets voorzichtig in.

Bovendien weet ik zo net niet of er ook altijd zo "Goddelijk beroepen" wordt. Ik hoor nogal eens van mensen die lid zijn van een grote gemeente en die tamelijk willekeurig het stembriefje invullen. Zij willen niet blanco stemmen, maar kennen eerlijk gezegd de kandidaten niet, hoogstens alleen van gezicht.

Dus eigenlijk geef je hiermee aan dat Gods leiding niet door mensen (en hun dwaasheid) heen loopt?

Vind ik een moeilijke vraag. Normaalgesproken mag je zeggen: het lot wordt in de schoot geworpen, maar het beleid daarvan is van de Heere. Echter, onzorgvuldigheid in kandideren en stemmen kunnen we niet aan God toeschrijven. De pijnlijke vraag is of kerkenraden hun leden inderdaad altijd echt kennen. Ik heb daar ongelukken mee zien gebeuren.