Wat is actuele prediking?

[huisman]

Erg vaag en een ontkenning van de Bijbelse feiten. De wonderen van de Heere Jezus waren voor degenen die het betrof spectaculair. Blinden worden ziende, melaatsen worden rein, doven kunnen horen, lammen kunnen lopen, doden worden levend. Allemaal tekenen van Gods Koninkrijk. Zo gaat het ook in het geestelijke leven. Maar volgens @DDD is dat niet wonderlijk en spectaculair. Het is ‘gewoon’ geloven.

dus jouw bekering was zo spectactulair dat er 5000 mensen uit de wereld kwamen kijken?

Ben het met @Job eens dat het woord spectaculair niet passend is. Ik had het overgenomen van @DDD.

Nu jouw vraag. Het gaat mij niet om de omstanders. Als je van geestelijk blind ziende wordt, van geestelijk dood levend is dat een ondervinding die onvergetelijk is. Daarmee zeg ik niet dat je altijd tijd en plaats hoeft te weten.
Jij leest graag puriteinen toch? Lees maar wat levensbeschrijvingen van deze mensen. Zou wat zij mochten ondervinden in 2024 niet meer nodig zijn?

Zeker, en voor jezelf en je omgeving is het een ontzettend wonder en vreugde!
Maar zoals Christus 5000 man uit de wereld trok, is toch geen vergelijking?

Ik heb denk ik wat gemist. Welke vergelijking heb ik gemaakt met 5000 man?

[Job]

Ik vind dat je een slechte samenvatting geeft van wat hij schrijft.

+1

Toch vind ik dit een akelige manier van discussiëren, alleen +1 zeggen op een kritische post. Voelt voor mij basisschool-achtig en het maakt de plaatser van het bericht waar je op reageert onnodig kwetsbaar. #justsaying

Wat is er kritisch aan mijn bijdrage?

Kritisch vind ik geen negatief woord hoor. Je bent het oneens, levert feedback, ziet iets anders etc.
https://www.encyclo.nl/begrip/kritisch

[DDD]

Ik vind kritisch ook zeker geen negatief woord. Maar ik vond mijn bijdrage niet zo kritisch (nu ben ik altijd wel tamelijk kritisch, niet persoonlijk, maar zakelijk, en evenmin altijd terecht).

[refo]

Van wie is het citaat van refo trouwens? Het klinkt een beetje als 20e-eeuws gereformeerd.

Het komt uit de akta van de Dordtsche synode van 1618/19.

[refo]

V. Onschriftmatige stelling.
Indien de ware geloovige zeker is, dat hij het geloof nimmermeer zal verliezen, maar dat hij in hetzelve zal volharden, zoo is het, dat hij die zekerheid niet kan hebben, anders dan uit een bizondere openbaring. Haagsche Conf. p. 423, aan het begin.

V. Schriftmatige tegenstelling.
Dat de ware geloovige het geloof nimmermeer zal verliezen, maar in hetzelve tot den einde toe zal volharden, daarvan is hij zeker, niet uit eenige bizondere of extraordinaire openbaring, maar uit
Gods beloften, a uit de vastigheid derzelve, b uit de natuur des geloofs, c uit het getuigenis des H. Geestes, d en uit de onveranderlijkheid der verkiezing.

Uit dezelfde akta. 'Onschriftmatige' is het gevoelen van de Remonstranten.

[Ararat]

Ik begrijp Ararat heel goed.
In sommige kringen is alleen een vorm van een Paulus bekering de maatstaf.
En mensen die van jongsafaan geleid zijn worden toch wat verdacht gehouden. 'Het 'verhaal' is niet duidelijk genoeg'

Zelf heb ik ook veel met deze vragen geworsteld. Alsof er één bepaalde weg is.
Totdat ik in aanraking kwam met wat oudvaders over wedergeboorte en bekering schreven.
Die veelkleurigheid wordt in bepaalde kringen toch wat onderbelicht.
Wat is dit dan een heilzaam onderwijs:
(...)

Prachtig en bemoedigend citaat!

HHR heeft me goed begrepen (het mooie citaat alleen ivm lengte geknipt)

[Heidebloem]

Ik begrijp Ararat heel goed.
In sommige kringen is alleen een vorm van een Paulus bekering de maatstaf.
En mensen die van jongsafaan geleid zijn worden toch wat verdacht gehouden. 'Het 'verhaal' is niet duidelijk genoeg'

Zelf heb ik ook veel met deze vragen geworsteld. Alsof er één bepaalde weg is.
Totdat ik in aanraking kwam met wat oudvaders over wedergeboorte en bekering schreven.
Die veelkleurigheid wordt in bepaalde kringen toch wat onderbelicht.
Wat is dit dan een heilzaam onderwijs:
(...)

Prachtig en bemoedigend citaat!

HHR heeft me goed begrepen (het mooie citaat alleen ivm lengte geknipt)

Ook ik sluit me bij bovenstaande aan. Ik ben opgevoed met het idee van Paulus bekeringen/ de bekering is voor maar enkelen weg gelegd/ je zit het grootste gedeelte van je leven in de ellende kennis en ga daardoor altijd in het zwart/ bepaalde stappenplannen etc.
Dat heeft me heel veel strijd gekost want bij mij verliep het heel anders. En het vliegt me nog regelmatig aan, of het wel echt van de Heere is en of het wel genoeg is wat ik heb ervaren.
Wat Spurgeon schrijft bemoedigd me altijd weer:

"Beste vriend, ik denk er anders over dan u. Denkt u werkelijk dat Christus Zich door de duivel laat verslaan? Dat Hij de duivel er meer in de hel laat hebben dan Hij Zelf in de hemel? Nee, dat is onmogelijk. Want dan zou satan Christus uitlachen. Er zullen er meer in de hemel zijn dan dat er verloren gaan. God zegt Zelf dat er een menigte gered zal zijn die niemand tellen kan, maar dit wordt nooit gezegd over de verlorenen."

Verstuurd vanaf mijn SM-G990B2 met Tapatalk

[HHR]

Zou jij je trouwdag ooit vergeten? Hoe lang de verkering ook duurde, hoe allengskens alles ook ging, hoezeer de liefde in verkeringstijd ook groeien moest, als dan het moment van trouwen er is... dat vergeet je toch niet?

Overigens wil ik nog aandacht vragen voor artikel 16 van het eerste hoofdstuk van de DL. Juist het bekommerde en het missende kreeg ook een plek in de theologie van gereformeerde kerk. D.w.z. van een drijven is in dit pastorale antwoord geen sprake, maar er worden juist pastorale aansporingen gegeven, zoals die ook heden ten dage van veel Gereformeerde gemeentenkansels komen.

Ik denk toch dat je de Obadja's en de Timotheüssen te kort doet. En juist zij die onder de waarheid opgroeien worden niet zelden zo geleid. Zegt dezelfde Brakel. Als een opgaande Zon waar men geen tijd en plaats van kan vermelden wanneer met deze daadwerkelijk en bewust voor het eerst zag. Zoals ook Huisman aangeeft.

Ook Obadja's en Timotheüssen moeten erkennen dat ze van kinderen des toorns overgezet zijn naar kinderen van het licht. Wellicht in de vroege jeugd, maar bijna iedereen heeft nog weleens wat herinneringen aan de jeugd en vooral als je dit hebt mogen meemaken.

Ja, dat denk ik toch ook. Ze zullen toch zeker kunnen getuigen van momenten waarin de Heere dichtbij was met Zijn genade. Ik begrijp de angst om daar niet teveel de nadruk op te leggen, maar als de Heere je te sterk wordt, wanneer dan ook, dat kan toch niet anders dan een moment van enorme waarde zijn?

Natuurlijk kennen ze geloofsoefeningen.
Maar van een duidelijk omzetting weten ze niet.

[Zeeuw]

Ik denk toch dat je de Obadja's en de Timotheüssen te kort doet. En juist zij die onder de waarheid opgroeien worden niet zelden zo geleid. Zegt dezelfde Brakel. Als een opgaande Zon waar men geen tijd en plaats van kan vermelden wanneer met deze daadwerkelijk en bewust voor het eerst zag. Zoals ook Huisman aangeeft.

Ook Obadja's en Timotheüssen moeten erkennen dat ze van kinderen des toorns overgezet zijn naar kinderen van het licht. Wellicht in de vroege jeugd, maar bijna iedereen heeft nog weleens wat herinneringen aan de jeugd en vooral als je dit hebt mogen meemaken.

Ja, dat denk ik toch ook. Ze zullen toch zeker kunnen getuigen van momenten waarin de Heere dichtbij was met Zijn genade. Ik begrijp de angst om daar niet teveel de nadruk op te leggen, maar als de Heere je te sterk wordt, wanneer dan ook, dat kan toch niet anders dan een moment van enorme waarde zijn?

Natuurlijk kennen ze geloofsoefeningen.
Maar van een duidelijk omzetting weten ze niet.

Ken jij veel van zulke mensen?

[pierre27]

Dat zijn van die dingen die geen leed ooit uit je geheugen zal wissen. Daarvan wist Johannes na al die jaren nog: "het was de tiende ure".

Ik ga grotendeels met je mee, maar sluit je met deze zinnen geen mensen uit, die daarmee worstelen en die Brakel in onderstaand citaat wel insluit?

Zou jij je trouwdag ooit vergeten? Hoe lang de verkering ook duurde, hoe allengskens alles ook ging, hoezeer de liefde in verkeringstijd ook groeien moest, als dan het moment van trouwen er is... dat vergeet je toch niet?

Overigens wil ik nog aandacht vragen voor artikel 16 van het eerste hoofdstuk van de DL. Juist het bekommerde en het missende kreeg ook een plek in de theologie van gereformeerde kerk. D.w.z. van een drijven is in dit pastorale antwoord geen sprake, maar er worden juist pastorale aansporingen gegeven, zoals die ook heden ten dage van veel Gereformeerde gemeentenkansels komen.

Ik heb vaker met mensen gesproken over de bewuste citaten van Brakel. Ik denk juist dat de bekering van een zogenoemd kerkmens vaker radicaal verloopt dan van een buitenkerkelijk mens. Maar dat is hoe ik het zie op basis van bekeringen om mij heen, zowel binnen als buiten de GG.

[Zeeuw]

Dat zijn van die dingen die geen leed ooit uit je geheugen zal wissen. Daarvan wist Johannes na al die jaren nog: "het was de tiende ure".

Ik ga grotendeels met je mee, maar sluit je met deze zinnen geen mensen uit, die daarmee worstelen en die Brakel in onderstaand citaat wel insluit?

Zou jij je trouwdag ooit vergeten? Hoe lang de verkering ook duurde, hoe allengskens alles ook ging, hoezeer de liefde in verkeringstijd ook groeien moest, als dan het moment van trouwen er is... dat vergeet je toch niet?

Overigens wil ik nog aandacht vragen voor artikel 16 van het eerste hoofdstuk van de DL. Juist het bekommerde en het missende kreeg ook een plek in de theologie van gereformeerde kerk. D.w.z. van een drijven is in dit pastorale antwoord geen sprake, maar er worden juist pastorale aansporingen gegeven, zoals die ook heden ten dage van veel Gereformeerde gemeentenkansels komen.

Ik heb vaker met mensen gesproken over de bewuste citaten van Brakel. Ik denk juist dat de bekering van een zogenoemd kerkmens vaker radicaal verloopt dan van een buitenkerkelijk mens. Maar dat is hoe ik het zie op basis van bekeringen om mij heen, zowel binnen als buiten de GG.

Dat denk ik eigenlijk ook wel. Als je lang 'vastzit' heb je een steviger aanpak nodig. Dat klinkt heel menselijk en zo bedoel ik het echt niet. Die steviger aanpak kan overigens wel heel pijnlijk (en daarmee ook louterend) zijn.

[Jeremiah]

Ik begrijp Ararat heel goed.
In sommige kringen is alleen een vorm van een Paulus bekering de maatstaf.
En mensen die van jongsafaan geleid zijn worden toch wat verdacht gehouden. 'Het 'verhaal' is niet duidelijk genoeg'

Zelf heb ik ook veel met deze vragen geworsteld. Alsof er één bepaalde weg is.
Totdat ik in aanraking kwam met wat oudvaders over wedergeboorte en bekering schreven.
Die veelkleurigheid wordt in bepaalde kringen toch wat onderbelicht.
Wat is dit dan een heilzaam onderwijs:

de Redelijke Godsdienst deel 1 Hoofdstuk 31


VII. 4. Het vierde dat aan te merken is, is de wijze van wedergeboorte welke zeer verscheiden is;

(a) Sommigen worden schielijk, in een korte tijd overgebracht, als in één ogenblik, gelijk Zachéus en de moordenaar; velen op de Pinksterdag, de stokbewaarder. Anderen langzamer.

(b) Sommigen worden overgebracht door en met grote verschrikkingen en ontsteltenissen der wet, des doods en der verdoe¬menis, zoals op de Pinksterdag, en de stokbewaarder, Hand. 16:27.

(c) Sommigen op een zeer Evangelische wijze. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel, en de zoetheid van de Evangelische goederen vervullen zó hun ziel, dat ze geen tijd hebben, aan hun zonden met verschrikking te denken. Maar zij worden als verslonden door het Evangelie, en zij ontvangen Jezus met blijdschap als Zachéus, Lukas 19:3, 10.

(d) Sommigen brengt de Heere over in vele bedaardheid, door het gezicht van de waarheden; in bedaardheid zien ze hun zonden en ellendige staat buiten Christus, en de zaligheden der bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. In dit beschouwen der waarheden worden ze allengskens (langzamerhand) en buiten hun weten veranderd, en worden der waarheid gehoorzaam, en door de kennis van de waarheid worden ze gelovig, en hun hart wordt gereinigd, 1 Petrus 1:22. Zij hebben niet veel smartelijke droefheid, ook geen verrukkende blijdschap, maar een genoegen in, en zoete goedkeuring van de waarheden, zo ten opzichte van hun ellende, als zaligheid in Christus, en hun aanneming van, en verlaten op Christus. Dit zijn doorgaans de bestendigste en vaste Christenen.

(e) Sommigen worden bekeerd allengskens, met vele verwisselingen van droefheid, blijdschap, geloof, ongeloof, strijden, overwinningen, vallen, opstaan; en dit is de gewone weg, dien God doorgaans houdt in de bekering van de meesten. Als ik zeg, a1engskens, dan bedoel ik de bekering in 't brede, met al haar omtrek, van de eerste overtuiging, tot de bewustheid dat men Christus aanneemt. Want anders is het een zekere zaak, dat de bekering in één ogenblik geschiedt, in één moment wordt de ziel van dood levend; tussen dood en levend zijn is geen tijd. Omdat deze wijze van bekering de gewoonste is, zo zullen wij ze in haar begin, voortgang en einde wat breder openleggen, opdat een ieder zich daarin zou kunnen spiegelen.

Maar dat zeggen wij vooraf, dat niemand bekommerd moet zijn over de wijze van bekering, omdat hij niet is overgebracht op deze of gene wijze, die men zichzelf voorschrijft, of op welke anderen bekeerd zijn. Als de bekering er is, dan is het wél, en ziet tot uw ontsteltenis niet terug op de wijze, al was de wijze van bekering in u zodanig, dat gij nooit iets dergelijks gelezen of gehoord had. Want de wegen Gods zijn wonderbaar, en de een ondervindt wel iets, daar de andere niet van weet, ook in de gewone weg tot bekering; maar men moet dikwijls terugzien op al de voorzienigheden en wegen, waardoor God ons geleid heeft, dat geeft ons stof van verwondering, van verheerlijking van God, en van vaststelling van zijn staat.

(Redelijke Godsdienst, deel 1 - hoofdstuk 31)

[ b]Sommigen worden overgebracht door en met grote verschrikkingen en ontsteltenissen der wet, des doods en der verdoe¬menis, zoals op de Pinksterdag, en de stokbewaarder, Hand. 16:27.

Wat mij opvalt is dat binnen de Ger Gem het altijd en alleen over bovenstaande gaat. Alle andere bekeringen waarvan Brakel en andere oudvaders spreken heb ik nog nooit horen prediken.

[pierre27]

Ik begrijp Ararat heel goed.
In sommige kringen is alleen een vorm van een Paulus bekering de maatstaf.
En mensen die van jongsafaan geleid zijn worden toch wat verdacht gehouden. 'Het 'verhaal' is niet duidelijk genoeg'

Zelf heb ik ook veel met deze vragen geworsteld. Alsof er één bepaalde weg is.
Totdat ik in aanraking kwam met wat oudvaders over wedergeboorte en bekering schreven.
Die veelkleurigheid wordt in bepaalde kringen toch wat onderbelicht.
Wat is dit dan een heilzaam onderwijs:

de Redelijke Godsdienst deel 1 Hoofdstuk 31


VII. 4. Het vierde dat aan te merken is, is de wijze van wedergeboorte welke zeer verscheiden is;

(a) Sommigen worden schielijk, in een korte tijd overgebracht, als in één ogenblik, gelijk Zachéus en de moordenaar; velen op de Pinksterdag, de stokbewaarder. Anderen langzamer.

(b) Sommigen worden overgebracht door en met grote verschrikkingen en ontsteltenissen der wet, des doods en der verdoe¬menis, zoals op de Pinksterdag, en de stokbewaarder, Hand. 16:27.

(c) Sommigen op een zeer Evangelische wijze. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel, en de zoetheid van de Evangelische goederen vervullen zó hun ziel, dat ze geen tijd hebben, aan hun zonden met verschrikking te denken. Maar zij worden als verslonden door het Evangelie, en zij ontvangen Jezus met blijdschap als Zachéus, Lukas 19:3, 10.

(d) Sommigen brengt de Heere over in vele bedaardheid, door het gezicht van de waarheden; in bedaardheid zien ze hun zonden en ellendige staat buiten Christus, en de zaligheden der bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. In dit beschouwen der waarheden worden ze allengskens (langzamerhand) en buiten hun weten veranderd, en worden der waarheid gehoorzaam, en door de kennis van de waarheid worden ze gelovig, en hun hart wordt gereinigd, 1 Petrus 1:22. Zij hebben niet veel smartelijke droefheid, ook geen verrukkende blijdschap, maar een genoegen in, en zoete goedkeuring van de waarheden, zo ten opzichte van hun ellende, als zaligheid in Christus, en hun aanneming van, en verlaten op Christus. Dit zijn doorgaans de bestendigste en vaste Christenen.

(e) Sommigen worden bekeerd allengskens, met vele verwisselingen van droefheid, blijdschap, geloof, ongeloof, strijden, overwinningen, vallen, opstaan; en dit is de gewone weg, dien God doorgaans houdt in de bekering van de meesten. Als ik zeg, a1engskens, dan bedoel ik de bekering in 't brede, met al haar omtrek, van de eerste overtuiging, tot de bewustheid dat men Christus aanneemt. Want anders is het een zekere zaak, dat de bekering in één ogenblik geschiedt, in één moment wordt de ziel van dood levend; tussen dood en levend zijn is geen tijd. Omdat deze wijze van bekering de gewoonste is, zo zullen wij ze in haar begin, voortgang en einde wat breder openleggen, opdat een ieder zich daarin zou kunnen spiegelen.

Maar dat zeggen wij vooraf, dat niemand bekommerd moet zijn over de wijze van bekering, omdat hij niet is overgebracht op deze of gene wijze, die men zichzelf voorschrijft, of op welke anderen bekeerd zijn. Als de bekering er is, dan is het wél, en ziet tot uw ontsteltenis niet terug op de wijze, al was de wijze van bekering in u zodanig, dat gij nooit iets dergelijks gelezen of gehoord had. Want de wegen Gods zijn wonderbaar, en de een ondervindt wel iets, daar de andere niet van weet, ook in de gewone weg tot bekering; maar men moet dikwijls terugzien op al de voorzienigheden en wegen, waardoor God ons geleid heeft, dat geeft ons stof van verwondering, van verheerlijking van God, en van vaststelling van zijn staat.

(Redelijke Godsdienst, deel 1 - hoofdstuk 31)

[ b]Sommigen worden overgebracht door en met grote verschrikkingen en ontsteltenissen der wet, des doods en der verdoe¬menis, zoals op de Pinksterdag, en de stokbewaarder, Hand. 16:27.

Wat mij opvalt is dat binnen de Ger Gem het altijd en alleen over bovenstaande gaat. Alle andere bekeringen waarvan Brakel en andere oudvaders spreken heb ik nog nooit horen prediken.

Nou dan heb ik zeker andere voorbeelden. Wat ontstellend dit te lezen.

[pierre27]

Ik ga grotendeels met je mee, maar sluit je met deze zinnen geen mensen uit, die daarmee worstelen en die Brakel in onderstaand citaat wel insluit?

Zou jij je trouwdag ooit vergeten? Hoe lang de verkering ook duurde, hoe allengskens alles ook ging, hoezeer de liefde in verkeringstijd ook groeien moest, als dan het moment van trouwen er is... dat vergeet je toch niet?

Overigens wil ik nog aandacht vragen voor artikel 16 van het eerste hoofdstuk van de DL. Juist het bekommerde en het missende kreeg ook een plek in de theologie van gereformeerde kerk. D.w.z. van een drijven is in dit pastorale antwoord geen sprake, maar er worden juist pastorale aansporingen gegeven, zoals die ook heden ten dage van veel Gereformeerde gemeentenkansels komen.

Ik heb vaker met mensen gesproken over de bewuste citaten van Brakel. Ik denk juist dat de bekering van een zogenoemd kerkmens vaker radicaal verloopt dan van een buitenkerkelijk mens. Maar dat is hoe ik het zie op basis van bekeringen om mij heen, zowel binnen als buiten de GG.

Dat denk ik eigenlijk ook wel. Als je lang 'vastzit' heb je een steviger aanpak nodig. Dat klinkt heel menselijk en zo bedoel ik het echt niet. Die steviger aanpak kan overigens wel heel pijnlijk (en daarmee ook louterend) zijn.

Eens Zeeuw!

[HHR]

Ook Obadja's en Timotheüssen moeten erkennen dat ze van kinderen des toorns overgezet zijn naar kinderen van het licht. Wellicht in de vroege jeugd, maar bijna iedereen heeft nog weleens wat herinneringen aan de jeugd en vooral als je dit hebt mogen meemaken.

Ja, dat denk ik toch ook. Ze zullen toch zeker kunnen getuigen van momenten waarin de Heere dichtbij was met Zijn genade. Ik begrijp de angst om daar niet teveel de nadruk op te leggen, maar als de Heere je te sterk wordt, wanneer dan ook, dat kan toch niet anders dan een moment van enorme waarde zijn?

Natuurlijk kennen ze geloofsoefeningen.
Maar van een duidelijk omzetting weten ze niet.

Ken jij veel van zulke mensen?

Veel weet ik niet. Wel verschillenden. Ook van heel dichtbij.
Onder hen die daar ook wel mee geworsteld hebben.

En wat ik nu ga zeggen wordt misschien direct afgebrand, maar ik zeg het toch. (Gods koninkrijk is breder dan dat wij vaak denken)
De laatste tijd spreek ik weleens mensen met een voorheen GKV achtergrond.
Zeer serieuze mensen. Met wie al degene die hier in dit topic een bijdrage leveren, goed mee zouden kunnen spreken.
Komen nu pas in aanraking met de meer reformatorische gezindte en prediking.
Maar zeker onder hen kom je dat veel tegen. Die geleidelijke weg. En ja daar zal de prediking en geloofsopvoeding een rol in hebben gespeeld.