Zullen bijbelgetrouwe christenen op termijn verdwijnen uit Nederland?

[merel]

Ik vind het eerlijk gezegd een rare gedachte om in een refo enclave te gaan wonen en ik vraag mij ook af of dit de bedoeling is van het geloof. Het is de beoelding dat wij het geloof verspreiden en niet in een enclave gaan wonen. Daarnaast is algemeen bekend dat je je eigen zondige aard meeneemt de enclave in. dan is het qua uiterlijk vertoon misschien heel reformatorisch, maar christelijk is het niet.

[HHR]

Hopelijk kom het nooit zover, @Hersteld. Het onszelf opsluiten in refobastions binnen de Biblebelt is eigenlijk al niet hoe het bedoeld is, meen ik. Als Bijbeltrouwe christenen verdwijnen proberen ze de kandelaar eigenhandig te verplaatsen, ontnemen ze mede-Nederlanders de mogelijkheid om met het Woord in aanraking te komen en dan ben je per definitie al niet Bijbelgetrouw meer.

Bovendien is het ook elders op deze wereld het beloofde land niet. Ook daar is geen plaats voor het Woord, ten diepste.

Precies.
Een mens wil graag op aarde een heilstaat.
Die is er niet. En die komt er niet op aarde. Dat is ons voorzegt.
Het beste komt nog.

[HHR]

Ik vind het eerlijk gezegd een rare gedachte om in een refo enclave te gaan wonen en ik vraag mij ook af of dit de bedoeling is van het geloof. Het is de beoelding dat wij het geloof verspreiden en niet in een enclave gaan wonen. Daarnaast is algemeen bekend dat je je eigen zondige aard meeneemt de enclave in. dan is het qua uiterlijk vertoon misschien heel reformatorisch, maar christelijk is het niet.

Ik ben het zowaar een keer met je eens

In de bergrede klinkt een heel andere opdracht dan samenklonteren.

En hoe meer refo's samenklonteren hoe belangrijker middelmatige dingen worden.
Want ook binnen zo'n groep wil de mens dan weer onderscheidend zijn.

[Tiberius]

Ik vind het eerlijk gezegd een rare gedachte om in een refo enclave te gaan wonen en ik vraag mij ook af of dit de bedoeling is van het geloof. Het is de beoelding dat wij het geloof verspreiden en niet in een enclave gaan wonen. Daarnaast is algemeen bekend dat je je eigen zondige aard meeneemt de enclave in. dan is het qua uiterlijk vertoon misschien heel reformatorisch, maar christelijk is het niet.

Ik ben het zowaar een keer met je eens

In de bergrede klinkt een heel andere opdracht dan samenklonteren.

En hoe meer refo's samenklonteren hoe belangrijker middelmatige dingen worden.
Want ook binnen zo'n groep wil de mens dan weer onderscheidend zijn.

Eens met jullie.
In Mattheüs 5 zegt Jezus dat we een lichtend licht en een zoutend zout dienen te zijn; niet met elkaar samenklonteren onder een korenmaat.
Ik heb beide gedaan: een aantal jaren in een refo-enclave gewoond en nu een aantal jaren in een seculiere omgeving.
Als je dan toch gaat verhuizen of emigreren, zou ik zeggen: ga in een grote stad of andere seculiere omgeving wonen.

[Inwoner]

Ik vind het eerlijk gezegd een rare gedachte om in een refo enclave te gaan wonen en ik vraag mij ook af of dit de bedoeling is van het geloof. Het is de beoelding dat wij het geloof verspreiden en niet in een enclave gaan wonen. Daarnaast is algemeen bekend dat je je eigen zondige aard meeneemt de enclave in. dan is het qua uiterlijk vertoon misschien heel reformatorisch, maar christelijk is het niet.

Ik ben het zowaar een keer met je eens

In de bergrede klinkt een heel andere opdracht dan samenklonteren.

En hoe meer refo's samenklonteren hoe belangrijker middelmatige dingen worden.
Want ook binnen zo'n groep wil de mens dan weer onderscheidend zijn.

Eens met jullie.
In Mattheüs 5 zegt Jezus dat we een lichtend licht en een zoutend zout dienen te zijn; niet met elkaar samenklonteren onder een korenmaat.
Ik heb beide gedaan: een aantal jaren in een refo-enclave gewoond en nu een aantal jaren in een seculiere omgeving.
Als je dan toch gaat verhuizen of emigreren, zou ik zeggen: ga in een grote stad of andere seculiere omgeving wonen.

De gedachte snap ik, maar er is ook een andere kant: als je met jonge kinderen of pubers in een dergelijke omgeving gaat wonen, is het gevaar groot dat zij (als ze nog minder weerbaar zijn) gemakkelijk worden meegezogen in de 'seculiere wereld' en het geloof van pa en ma vaarwel zeggen. Ja, dat kan in een refobubbel ook. En in een refobubbel is het gevaar groot dat ze 'voor de vorm' mee blijven doen. Desondanks zou ik in een situatie met opgroeiende kinderen beide kanten heel goed overwegen.

[Tiberius]

Ik vind het eerlijk gezegd een rare gedachte om in een refo enclave te gaan wonen en ik vraag mij ook af of dit de bedoeling is van het geloof. Het is de beoelding dat wij het geloof verspreiden en niet in een enclave gaan wonen. Daarnaast is algemeen bekend dat je je eigen zondige aard meeneemt de enclave in. dan is het qua uiterlijk vertoon misschien heel reformatorisch, maar christelijk is het niet.

Ik ben het zowaar een keer met je eens

In de bergrede klinkt een heel andere opdracht dan samenklonteren.

En hoe meer refo's samenklonteren hoe belangrijker middelmatige dingen worden.
Want ook binnen zo'n groep wil de mens dan weer onderscheidend zijn.

Eens met jullie.
In Mattheüs 5 zegt Jezus dat we een lichtend licht en een zoutend zout dienen te zijn; niet met elkaar samenklonteren onder een korenmaat.
Ik heb beide gedaan: een aantal jaren in een refo-enclave gewoond en nu een aantal jaren in een seculiere omgeving.
Als je dan toch gaat verhuizen of emigreren, zou ik zeggen: ga in een grote stad of andere seculiere omgeving wonen.

De gedachte snap ik, maar er is ook een andere kant: als je met jonge kinderen of pubers in een dergelijke omgeving gaat wonen, is het gevaar groot dat zij (als ze nog minder weerbaar zijn) gemakkelijk worden meegezogen in de 'seculiere wereld' en het geloof van pa en ma vaarwel zeggen. Ja, dat kan in een refobubbel ook. En in een refobubbel is het gevaar groot dat ze 'voor de vorm' mee blijven doen. Desondanks zou ik in een situatie met opgroeiende kinderen beide kanten heel goed overwegen.

Het klopt inderdaad dat het meer tijd en inspanning van de ouders en de kerk kost om de kinderen geloofsopvoeding mee te geven. Maar is dat zo erg? Het zijn toch je eigen kinderen en het is ook mooi om dat mee te geven. Je wordt daar zelf niet slechter van en voor de ouder-kinder-band is het ook nog eens goed.
Dat meezuigen is juist minder, naar mijn ervaring, omdat ze al van jongs af aan gewend zijn, dat ze eenling zijn en al jong dingen leren verdedigen. Kinderen van 3/4 spreken onbevangener over bijvoorbeeld naar de kerk gaan, bidden voor/na het eten, enz. dan jongeren van 18/20 die hun hele leven in een refo-enclave hebben geleefd en dan opeens gaan studeren.

Bovendien zie je bij refo-bubbel-jongeren regelmatig dat ze om sociale redenen bij de kerk blijven, maar het in hun persoonlijk leven weinig of niets zegt. Ze hangen zondagavond hun religie met hun zondagse pak weer in de kast tot volgende week. Dat zie je bij seculiere-omgeving-jongeren niet.

Maar het is wat je zegt: overweeg de kosten goed voordat je een toren gaat bouwen. Dat geldt evenzogoed voor het in een refo-bubbel gaan wonen.

[Dodo]

We hadden pas een predikant, ik meen uit Delfshaven. Hij vertelde dat op een gegeven moment vijf jonge gezinnen zich hadden verbonden aan die gemeente, om daar te blijven wonen in de stad. En dat was heel erg gezegend. Pas had een jongere belijdenis gedaan die daar ook was gedoopt indertijd. Dat was heel bijzonder.

[Tiberius]

We hadden pas een predikant, ik meen uit Delfshaven. Hij vertelde dat op een gegeven moment vijf jonge gezinnen zich hadden verbonden aan die gemeente, om daar te blijven wonen in de stad. En dat was heel erg gezegend. Pas had een jongere belijdenis gedaan die daar ook was gedoopt indertijd. Dat was heel bijzonder.

Dat zijn inderdaad heel mooie dingen. Je leert daar om met de tafel van 1 te rekenen.

[merel]

Ik ben het zowaar een keer met je eens

In de bergrede klinkt een heel andere opdracht dan samenklonteren.

En hoe meer refo's samenklonteren hoe belangrijker middelmatige dingen worden.
Want ook binnen zo'n groep wil de mens dan weer onderscheidend zijn.

Eens met jullie.
In Mattheüs 5 zegt Jezus dat we een lichtend licht en een zoutend zout dienen te zijn; niet met elkaar samenklonteren onder een korenmaat.
Ik heb beide gedaan: een aantal jaren in een refo-enclave gewoond en nu een aantal jaren in een seculiere omgeving.
Als je dan toch gaat verhuizen of emigreren, zou ik zeggen: ga in een grote stad of andere seculiere omgeving wonen.

De gedachte snap ik, maar er is ook een andere kant: als je met jonge kinderen of pubers in een dergelijke omgeving gaat wonen, is het gevaar groot dat zij (als ze nog minder weerbaar zijn) gemakkelijk worden meegezogen in de 'seculiere wereld' en het geloof van pa en ma vaarwel zeggen. Ja, dat kan in een refobubbel ook. En in een refobubbel is het gevaar groot dat ze 'voor de vorm' mee blijven doen. Desondanks zou ik in een situatie met opgroeiende kinderen beide kanten heel goed overwegen.

Het klopt inderdaad dat het meer tijd en inspanning van de ouders en de kerk kost om de kinderen geloofsopvoeding mee te geven. Maar is dat zo erg? Het zijn toch je eigen kinderen en het is ook mooi om dat mee te geven. Je wordt daar zelf niet slechter van en voor de ouder-kinder-band is het ook nog eens goed.
Dat meezuigen is juist minder, naar mijn ervaring, omdat ze al van jongs af aan gewend zijn, dat ze eenling zijn en al jong dingen leren verdedigen. Kinderen van 3/4 spreken onbevangener over bijvoorbeeld naar de kerk gaan, bidden voor/na het eten, enz. dan jongeren van 18/20 die hun hele leven in een refo-enclave hebben geleefd en dan opeens gaan studeren.

Bovendien zie je bij refo-bubbel-jongeren regelmatig dat ze om sociale redenen bij de kerk blijven, maar het in hun persoonlijk leven weinig of niets zegt. Ze hangen zondagavond hun religie met hun zondagse pak weer in de kast tot volgende week. Dat zie je bij seculiere-omgeving-jongeren niet.

Maar het is wat je zegt: overweeg de kosten goed voordat je een toren gaat bouwen. Dat geldt evenzogoed voor het in een refo-bubbel gaan wonen.

Klopt,dat is ook mijn ervaring met onze kinderen. Zij spreken makkelijk over hun geloof en de keuzes die zij hierin maken.

[Anselmus]

Ik vind het eerlijk gezegd een rare gedachte om in een refo enclave te gaan wonen en ik vraag mij ook af of dit de bedoeling is van het geloof. Het is de beoelding dat wij het geloof verspreiden en niet in een enclave gaan wonen. Daarnaast is algemeen bekend dat je je eigen zondige aard meeneemt de enclave in. dan is het qua uiterlijk vertoon misschien heel reformatorisch, maar christelijk is het niet.

Ik ben het zowaar een keer met je eens

In de bergrede klinkt een heel andere opdracht dan samenklonteren.

En hoe meer refo's samenklonteren hoe belangrijker middelmatige dingen worden.
Want ook binnen zo'n groep wil de mens dan weer onderscheidend zijn.

Eens met jullie.
In Mattheüs 5 zegt Jezus dat we een lichtend licht en een zoutend zout dienen te zijn; niet met elkaar samenklonteren onder een korenmaat.
Ik heb beide gedaan: een aantal jaren in een refo-enclave gewoond en nu een aantal jaren in een seculiere omgeving.
Als je dan toch gaat verhuizen of emigreren, zou ik zeggen: ga in een grote stad of andere seculiere omgeving wonen.

De gedachte snap ik, maar er is ook een andere kant: als je met jonge kinderen of pubers in een dergelijke omgeving gaat wonen, is het gevaar groot dat zij (als ze nog minder weerbaar zijn) gemakkelijk worden meegezogen in de 'seculiere wereld' en het geloof van pa en ma vaarwel zeggen. Ja, dat kan in een refobubbel ook. En in een refobubbel is het gevaar groot dat ze 'voor de vorm' mee blijven doen. Desondanks zou ik in een situatie met opgroeiende kinderen beide kanten heel goed overwegen.

Dat klopt niet. Uit onderzoek blijkt dat ouders de grootste invloed hebben op de ontwikkeling van het wereldbeeld van kinderen en jongeren, zelfs meer nog dan vrienden. Een positief klimaat thuis met een onderbouwde geloofsopvoeding met ruimte voor exploratie geeft vaker een blijvende band met het geloof van de ouders. Wanneer ouders geen ruimte geven om te exploreren komt dat later aan de orde en ontstaat later een geloofscrisis en is het gevaar van afhaken groter.

[refo]

Wat ik altijd wel wonderlijk vind in dit soort discussies?
We belijden dat God Zich van eeuwigheid een volk verkoren heeft en toch maken we ons druk om externe factoren.

Blijkbaar zit er toch ergens een menselijk element in 'geloven'.

[Mauries06]

Ja, ik vind het ook iets bijzonders als mensen vanaf het Westen gaan verhuizen naar bijvoorbeeld Barneveld, terwijl de kerken in het Westen leeglopen, ook hier waar ik woon, (behalve mijn kerk heeft een grote groei doorgemaakt afgelopen tijd). Zouden we juist niet de kerken die leeg lopen moeten steunen?

Ik denk bijvoorbeeld aan ds G. Heijkamp, die alleen staat samen met Ds. P. Mulder in de classis Amsterdam. Voor hun daar in die omgeving met verder geen dominees ook best lastig, zou je denken.

Verstuurd vanaf mijn SM-A127F met Tapatalk

[Anselmus]

Wat ik altijd wel wonderlijk vind in dit soort discussies?
We belijden dat God Zich van eeuwigheid een volk verkoren heeft en toch maken we ons druk om externe factoren.

Blijkbaar zit er toch ergens een menselijk element in 'geloven'.

Ik geloof dat God juist (ook) verbonds matig werkt. Dat is in de lijn van de geslachten. Dat wetenschappelijk onderzoek aantoont dat een gezond gezinsklimaat waar geloofsopvoeding een positieve plaats krijgt en waar (net als in de Bijbel) vragen gesteld mogen worden waar ouders en gezond antwoord op hebben, vind ik dan extra moedgevend. Wetenschap laat dus zien dat de Bijbel waar is: een christelijke opvoeding is hoopgevend voor komende generaties. Opvoeden heeft zin! Je hoeft dus niet bang te zijn in een niet-christelijke context, want God houdt vast, ook in een niet-christelijke context en daar gebruikt hij onder andere de opvoeding door.

[Job]

Ik heb beide gedaan: een aantal jaren in een refo-enclave gewoond en nu een aantal jaren in een seculiere omgeving.

Een mooie stap, alhoewel ik het niet romantiseer. Het is wat @Merel zegt, we nemen onszelf overal mee naar toe.

Maar kun/wil je wat ervaringen delen? Wat heeft deze stap je opgeleverd of eventueel gekost?

[HersteldHervormd]

Elimelech en Naomi trokken ook weg toen het moeilijk werd... maakte het er niet echt beter op voor ze...

Maar dat was een eigen weg toch? Dat gaat natuurlijk fout.
Abraham moest ook vertrekken uit Ur. Hij was net buiten de stad voordat deze verwoest werd. Het volk van Israel vertrok naar Egypte en kwam daarna weer terug naar Israel. Maria en Jozef vluchtte ook naar Egypte en zo zijn er ook meerdere voorbeelden te vinden in de Bijbel.