‘Hoe staat het dan, broeders? (...)

[Lies]

‘Hoe staat het dan, broeders? Telkens als gij samenkomt, heeft ieder iets: een psalm of een lering of een openbaring of een tong of een uitlegging; dat alles moet tot stichting geschieden.’
‭‭1 Korinthiërs‬ ‭14‬:‭26‬ ‭NBG51‬‬

Ik ben opgegroeid in een gemeente waar dit zo is. Twee of drie hebben het woord en de anderen vullen aan. Waardoor een onderwerp heel breed en meer begrijpelijk wordt om te doen in de praktijk. En fijne bijpassende liederen.

Verder staat er dat God geen God van wanorde is maar van vrede. Dat kan alleen als de Heilige Geest de leiding heeft. Dan kan alles in goede orde en met respect voor elkaar verlopen.
Ik bezoek deze gemeente al vanaf dat ik 9 jaar ben en ik ben nu bijna 74.
Door zo samen te komen leer je elkaar kennen. Ook de gezindheid en het hart en je wordt meer met elkaar samen gebonden.

Mijn Iievelingstekst is al jaren:

‘Wie mijn geboden heeft en ze bewaart, die is het, die Mij liefheeft; en wie Mij liefheeft, zal geliefd worden door mijn Vader en Ik zal hem liefhebben en Mijzelf aan hem openbaren.’
‭‭Johannes‬ ‭14‬:‭21‬ ‭NBG51‬‬

Ik denk dat dit heel belangrijk is om de schrift echt te kunnen verstaan. Zodat het geen mensengedachten zijn. Met mijzelf bedoelt Jezus dat Hij het woord is. Dus gaat God Zijn woord aan mij openbaren, zodat ik stapje bij stapje steeds meer licht op mijn pad krijg, om te weten hoe ik moet wandelen.

‘maar indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkander; en het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.’
‭‭1 Johannes‬ ‭1‬:‭7‬ ‭NBG51‬‬
Er ontstaat een warme respectvolle broederschap.

Dit is niet de zondevergeving. Dat krijgen we bij onze bekering. Dit is een reiniging van de inwonende onbewuste zonde, die stukje bij beetje verlicht wordt en die we in de kracht van de Heilige Geest kunnen overwinnen. Zo worden we steeds meer geduldig. Vriendelijk. De vruchten van de Geest worden steeds meer openbaar. Het is een verborgen leven met God, dat door ons leven zichtbaar wordt. Zo heb ik dit mijn hele leven ervaren. Bij mijzelf en bij de mensen om mij heen. En dat brengt eenheid. Zoals Jezus in het hoge priesterlijk gebed zegt,

‘En Ik bid niet alleen voor dezen, (de discipelen) maar ook voor hen, die door hun woord in Mij geloven, opdat zij allen één zijn, gelijk Gij, Vader, in Mij en Ik in U, dat ook zij in Ons zijn; opdat de wereld gelove, dat Gij Mij gezonden hebt.’
‭‭Johannes‬ ‭17‬:‭20‬-‭21‬ ‭NBG51‬‬

Een prachtig eenvoudig leven met God.
Niet bezig met de wereld en alles wat daar gebeurd.
Er staat dat we in deze wereld, maar niet van deze wereld zijn.
Denk aan jeugd die zich houdt aan Gods woord. Bijv.

‘Waarmede zal de jongeling zijn pad rein bewaren? Als hij dat houdt naar uw woord.’
‭‭Psalmen‬ ‭119‬:‭9‬ ‭NBG51‬‬
En wat zegt het woord?

‘Schuw de begeerten der jeugd en jaag naar gerechtigheid, naar trouw, naar liefde en vrede met hen, die de Here aanroepen uit een rein hart.’
‭‭2 Timoteüs‬ ‭2‬:‭22‬ ‭NBG51‬‬

Hoe mooi is het, een jeugd die zich rein bewaard. Geen verkering met de één en met de ander en heel jong daarmee beginnen. Maar een man vraagt een vrouw. Zijns gelijke. En dan het huwelijk rein beginnen. Hoe gezegend is dat. Ik heb het zelf zo gehad en ook nu is er een grote jeugdschare die het zo doen. Gelukkig jeugd. Die in deze wereld zijn maar niet van deze wereld.

Drie van mijn kinderen zijn naar een reformatorische school geweest, omdat wij in die tijd ook rokken droegen, om ze te beschermen. Een dochter kwam de klas binnen en ging naast haar vriendinnetje zitten. De leraar kwam binnen en zei dat jongens naast de meisjes moesten zitten. En toen vroeg hij, wie van jullie heeft al verkering? Dat was voor mij het meest wonderlijke om te ervaren. Dwars tegenin wat ik mijn vier dochters en zoon leerde.

[Posthoorn]

Wat is je punt, Lies?

[J.C. Philpot]

‘Hoe staat het dan, broeders? Telkens als gij samenkomt, heeft ieder iets: een psalm of een lering of een openbaring of een tong of een uitlegging; dat alles moet tot stichting geschieden.’
‭‭1 Korinthiërs‬ ‭14‬:‭26‬ ‭NBG51‬‬

Ik ben opgegroeid in een gemeente waar dit zo is. Twee of drie hebben het woord en de anderen vullen aan. Waardoor een onderwerp heel breed en meer begrijpelijk wordt om te doen in de praktijk. En fijne bijpassende liederen.

Ben je lid van een open of van een gesloten vergadering? Lukt het om jullie identiteit vast te houden als gemeente? (ik begrijp dat veel open vergaderingen meer de evangelische richting op veranderen)

Worden de geschriften van Darby nog steeds bestudeerd bij jullie? Ik las eens een brief van J.N. Darby over de vrije wil (https://www.debijbelvoorjou.nl/wp-conte ... -Darby.pdf), waaruit bleek dat Darby de leer van Soevereine genade onderschreef. Ik weet niet hoe dat nu is in de diverse vergaderingen.

[Marck]

‘Hoe staat het dan, broeders? Telkens als gij samenkomt, heeft ieder iets: een psalm of een lering of een openbaring of een tong of een uitlegging; dat alles moet tot stichting geschieden.’
‭‭1 Korinthiërs‬ ‭14‬:‭26‬ ‭NBG51‬‬

Ik ben opgegroeid in een gemeente waar dit zo is. Twee of drie hebben het woord en de anderen vullen aan. Waardoor een onderwerp heel breed en meer begrijpelijk wordt om te doen in de praktijk. En fijne bijpassende liederen.

Ben je lid van een open of van een gesloten vergadering? Lukt het om jullie identiteit vast te houden als gemeente? (ik begrijp dat veel open vergaderingen meer de evangelische richting op veranderen)

Worden de geschriften van Darby nog steeds bestudeerd bij jullie? Ik las eens een brief van J.N. Darby over de vrije wil (https://www.debijbelvoorjou.nl/wp-conte ... -Darby.pdf), waaruit bleek dat Darby de leer van Soevereine genade onderschreef. Ik weet niet hoe dat nu is in de diverse vergaderingen.

Ik was ook nieuwsgierig naar het soort gemeente waar ze het over had. Zelf weet ik maar weinig van de "Vergadering" hoewel wij er hier een hele oude in de buurt hebben zitten.

Maar haar "punt" is me ook niet helemaal helder.

[J.C. Philpot]

Ik was ook nieuwsgierig naar het soort gemeente waar ze het over had. Zelf weet ik maar weinig van de "Vergadering" hoewel wij er hier een hele oude in de buurt hebben zitten.

Maar haar "punt" is me ook niet helemaal helder.

Er zijn christenen in de behoudende hoek van de vergadering van gelovigen, waar je achting voor kunt hebben. Er was altijd heel veel bijbelkennis, een Christocentrische geloofsbeleving, en men kleedde zich eenvoudig, vrouwen met lange rokken en hoofdbedekking. Ook werden de geschriften van Spurgeon daar wel gewaardeerd.

Ik weet alleen niet of die behoudende stroming nog steeds levensvatbaar is in Nederland. Naar aanleiding van de invloed van Ouweneel, Medema enzovoorts is een behoorlijk gedeelte de charismatische en modern evangelische kant opgegaan.

Tegelijkertijd zijn er ook bij de behoudende stroming zaken waarin ik niet mee kan, zoals de ambtsleer en het dispensationalisme.

[Lies]

Ik ben een ADDer. Dat betekent dat informatie eerst binnen moet komen en dat ik er dan iets mee kan. De vraag is, wat is mijn punt. Ik denk naar aanleiding van dat er een soort site is waar reformatorische mensen vragen kunnen stellen. Die vraag wordt door verschillende dominees beantwoord. Nu was er een meisje die zei dat ze al vijf jaar verkering had en dat ze wilden trouwen als ze allebei hun diploma hadden gehaald. Ze was nu 20.
Ze wilde nog niet trouwen, want ze had nog zo weinig voor zichzelf gedaan. Ze wilde nog even genieten van haar vrijheid en nog een tijdje op zichzelf wonen en vroeg raad wat ze moest doen.

En toen dacht ik aan de jeugd in onze gemeente en ook aan onze plaatselijke gemeente, hoe de jeugd daar op groeit. Met een duidelijk woord van God. Wat goede richtlijnen zijn voor jonge mensen. Ze hebben het zo goed met elkaar. Zijn ijverig om te zoeken wat Gods wil is met hun leven. Sporten samen. Werken samen voor een goed doel of voor Camps om die mee te maken. Bewaren zich rein tot ze “man” en “vrouw” zijn geworden. Er staat in de bijbel dat een man een vrouw neemt. Niet een puber die een puber neemt. Een goede basis is belangrijk voor een goed standvastig huwelijk, samen met God.

Er is in Nederland een vergadering van gelovigen, die het volgens mij ook op deze manier doen. Maar wij hebben toch een hele andere verkondiging.
Mijn opa en oma van moeders kant waren gereformeerd. Ze hadden 12 kinderen. Een warm gezin met een opa achter het orgel en alle kinderen er omheen te zingen.
Mijn moeder was de middelste en trouwde met een ongelovige man. Dat was vanaf het begin al ellende. Nu zouden we zeggen dat hij narcistische was met borderline.
Ik ben de jongste van 9 kinderen. Mijn moeder las elke dag aan tafel uit de bijbel. Het was een wonder dat mijn moeder dit mocht doen, want mijn vader was tegen elke vorm van godsdienst.
Ik heb mijn vader een keer postuum bedankt dat hij dit toegelaten heeft, want daardoor heb ik wel een grote schat in mijn binnenste gekregen.

Toen mijn broers en zussen trouwden, gingen ze met hun man of vrouw mee naar hun kerk. Ik had één ongelovige broer. Dus heeft het bijbellezen op de rest wel indruk gemaakt.

Ik had al vanaf heel jong een zacht hartje voor God en Jezus. Toen ik 4 was ging ik naar een Hervormde zondagsschool. Die was achter mijn huis in een school. Ik vroeg God al jong om vergeving als ik stout was geweest.

Mijn middelste zus is gehandicapt. Ze zou maar 25 worden, maar ze leeft nog steeds en is nu 84. Ze had wereldse vriendinnen. Ging niet naar een kerk. Maar toen ze 17 was kwamen er jongens om de hoek kijken en ze dacht, dit wil ik niet. Ze heeft zich bekeerd en ging naar de baptisten kerk. Dook in het kinderwerk en zat met haar gitaar in de muziek en had het fijn.
Maar omdat zij ook alle dagen uit de bijbel had gehoord, kwam ze bij de dominee met allerlei vragen. Maar die kon hij niet beantwoorden.

Bijv. Wat is het nieuwe Jerusalem dat uit de hemel neer daalt. En wat is het lichaam van Christus. En zo nog meer. Op een gegeven moment zei haar vriendin, in een andere plaats is een dominee die sprekers ontvangt in zijn kerk met een ander evangelie. Daar zijn ze samen naartoe gegaan. En het wonderlijk was dat deze mensen de vragen van mijn zus uit legden.
Ze heeft zich uit laten schrijven uit die kerk en vanaf dat moment gingen ze samen naar de andere baptistenkerk.

Op een gegeven moment zei de dominee, ik wil geen dominee meer zijn. Maar een broeder onder de broeders. Veel mensen waren het niet meer met zijn verkondiging eens en moest hij daar weg. Er gingen een paar gezinnen met hem mee en zo ook mijn zus en haar vriendin. En zo is 64 jaar geleden onze gemeente in Nederland ontstaan. En hebben ze het volgens bijbels model ingericht. Een ieder heeft iets. Er zijn herders en leraars in zo’n gemeente.
Na een jaar was er ook een kindersamenkomst en nam mijn zus mij mee. Ik was toen 9.
Ik mocht dit niet van mijn vader. Maar de liefde is vindingrijk.

‘En Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel evangelisten als herders en leraars,’
‭‭Efeziërs‬ ‭4‬:‭11‬ ‭NBG51‬‬
Je begrijpt dat het begin ervan niet vlekkeloos verliep. Er sloten zich mensen aan uit verschillende kerken en kringen, met hun eigen gewoonten en achtergronden. Ik heb ergens gelezen dat het wel 20 jaar duurt voor zo’n gemeente stabiel wordt. Wij ouderen waren de pioniers. En ik begrijp dat kinderen het in die tijd niet gemakkelijk hebben gehad, omdat het nog behoorlijk wettisch was. Maar nu we in de derde generatie zijn is alles helder en vertrouwd en normaal.
In onze samenkomsten is 48% jeugd. En het mooie is dat er geen generatiekloof is. Omdat we ons allemaal uitstrekken naar hetzelfde doel. En zo elkaar kunnen bemoedigen.

Ik denk dat je de gedachten van madam Guillon er wel een stukje naast kunt leggen. Ik heb zelf ook wel andere richtingen gelezen. (Als ADDer heb je altijd honger naar kennis)
Ik kan zeggen dat er na 64 jaar nog nooit zo’n eenheid geweest is als nu. Omdat we allemaal in ontwikkeling zijn. Jong en oud kunstg samengeweven staat in één van onze liederen.

We zijn tot een tijdje terug een verborgen gemeente geweest (in meer dan 50 landen.) we bestaan al vanaf 1898, toen één persoon inzicht kreeg over het lichaam de Gemeente en het nieuwe Jeruzalem enz.)
Maar op een gegeven moment kwamen er vervelende dingen. Er werd over ons gelogen. Iemand had geld van één van onze goede doelen gestolen. We werden bedreigd. Kinderen kregen het moeilijk op scholen. En toen hebben we er als gemeenten voor gekozen om een kerkgenootschap te worden. Zodat we ons kunnen verdedigen. Alleen voor de vorm. Er verandert verder niets. Alleen dat je een aantal vergaderingen moet hebben waarin gestemd moet worden over dingen. Dus alles moet wel officieel gebeuren. Dit heeft een stuk rust gebracht om ongehinderd samen te komen. Al is het nog niet helemaal over.

We groeien het meest van binnenuit. Er zijn veel jeugd en kinderen. Er wordt enorm veel voor de jeugd en de kinderen gedaan. Ouderen leven het leven dat ze horen.

‘Want voortdurend worden wij, die leven, aan de dood overgeleverd, om Jezus’ wil, opdat ook het leven van Jezus zich in ons sterfelijk vlees openbare. Zo werkt dan de dood in ons, doch het leven in u.’
‭‭2 Korinthiërs‬ ‭4‬:‭11‬-‭12‬ ‭NBG51‬‬

Onze kinderen en jeugd zien het leven. Goede huwelijken. Praktisch geen scheidingen. Mijn kinderen hoefden daar nooit bang voor te zijn. En dat maakt het voor hen ook eenvoudig om te kiezen wat ze met hun leven willen. Je hoort zo vaak, we zijn uit elkaar gegroeid en gaan daarom ook maar uit elkaar. Maar een godvruchtige vader en moeder groeien juist steeds meer naar elkaar toe. En dat zie ik. En heb het zelf ook zo gehad.
Mijn goede man is 14 jaar geleden overleden. Hij was 62. Ik kreeg van hem na zijn dood een afscheidsbrief waarin hij begint met, ik heb je niet altijd begrepen. (ADD, maar 7 jaar geleden pas een diagnose gekregen) maar intens van je gehouden. Dat was een liefdevolle troost.

Ik kan hier natuurlijk eindeloos over schrijven. Maar dan wordt het wel heel erg lang.
We hebben al jaren een site. www.christenzijn.nl die openbaar is. Waar veel mensen iets in schrijven vanuit de hele wereld. Ik kan een andere keer vertellen hoe we evangeliseren. Want dat is ook speciaal.

[J.C. Philpot]

Ik kan hier natuurlijk eindeloos over schrijven. Maar dan wordt het wel heel erg lang.
We hebben al jaren een site. www.christenzijn.nl die openbaar is. Waar veel mensen iets in schrijven vanuit de hele wereld. Ik kan een andere keer vertellen hoe we evangeliseren. Want dat is ook speciaal.

De website doet het niet bij mij. Maar klopt het dat jullie Christen Gemeenten Nederland (of Noorse Broeders) worden genoemd?

[Lies]

Er is in ons gezin veel vernield en er hebben heel wat tranen gestroomd. Maar op een gegeven moment, ik denk dat ik 35 was, heb ik gedaan alsof mijn leven een kast was met nare herinneringen. Ik heb de laatjes één voor één opgeruimd en mijn vader vergeven. Dat was een proces. En op een gegeven moment was de kast leeg. Maar toen was ik er nog niet. Toen heb ik tegen God gezegd, wilt u alles wat van mijn vader in Uw boek staat uit gummen?
Wat heeft dat een vrede in mijn hart gegeven. Ik werd zelfs barmhartig naar hem. Hij had een nare kindertijd gehad en er was geen hulp voor zijn narcisme en borderline, zoals we dat nu herkennen. Hij heeft zijn eigen leven en dat van ons heel zwaar gemaakt. Wat ben ik dankbaar voor wat God in mijn leven gedaan heeft.

[Lies]

Misschien werkt deze link. https://christenzijn.nl/als-wij-in-het- ... n-christus

Ik reageer een andere keer verder.

[Lies]

Of deze. https://christenzijn.nl/de-gemeente-van ... is-van-god

[Lies]

In het begin werden we Noorse broeders genoemd, omdat de eersten die in die baptisten kerk kwamen uit Noorwegen kwamen. Maar de Nederlandse broeders gingen naar Duitsland en daar werden ze Nederlandse broeders genoemd en zo in Polen de Duitse broeders. We wilden in het begin geen naam. We waren gewoon de gemeente Utrecht of de gemeente Groningen enz. Netzoals in de bijbel de gemeente te Efeze of Corinthe.
De naam Noorse broeders blijft ons achtervolgen. Zoals ik al schreef was de begintijd niet gemakkelijk door al die verschillende stromingen. Kinderen die onder ouders enorm hebben geleden omdat ze wettisch waren. Er zijn heel wat stormen over onze gemeente gegaan. En als er weer iets gevonden werd, werden alle oude koeien erbij uit de sloot gehaald van 60 jaar geleden. En heetten we weer de Noorse broeders.

Maar ik heb het leven gezien van mensen die trouw zijn gebleven, zoals ook mijn zus en ik en later kwam mijn moeder ook mee. Wat een blije liefdevolle moeder heb ik gehad, Die mij samen met mijn zus, door de moeilijke tijd die ik thuis had hebben doorgeloodst. Ik weet niet hoe het zonder deze gemeente met mij gegaan was.

Ik heb bewust niet verteld naar welke gemeente ik ga, omdat er zo gauw een vooroordeel is. Ik wilde het vertellen vanuit mijn eigen leven en hoe ik het ervaren heb en nog ervaar. En wat ik om mij heen zie.

Ik zou iets over zending vertellen. Bijv in Kenia is een gemeente. Ze hadden onderdak in een hele oude schuur. Een groot geraamte. Vanuit de hele wereld zijn er vakmensen en jeugd naartoe gegaan. Ze hebben samen met de mensen daar een conferentieoord gebouwd. Zo leerden de mensen daar alles wat met de bouw te maken had. Boekhouding. Inkopen. Kozijnen maken. Electriciteit. Vloeren storten. Tuinen aanleggen Enz. Wat een enthousiasme werd er aan de dag gelegd. En toen het klaar was gingen de mensen terug naar hun eigen plaats en stichtten bedrijven. Zodat niet alleen de mensen uit onze gemeente, maar ook de bevolking een baan kregen. Het gebouw werd ook gebruikt voor een school en andere activiteiten uit die plaats. De burgemeester daar was heel dankbaar. En onze jeugd werkt in hun vrije tijd om daar aan mee te kunnen betalen. Daar zijn ze zo enthousiast voor. En dat bindt ook enorm samen. Reine oprechte jeugd, die ze graag in hun bedrijven willen om bijv. te balansen. Ze hoeven niet gefouilleerd te worden, zoals bij veel studenten het geval is. En die vaak niet op kwamen dagen.
En zo hebben we door de jaren heen in vele landen gewerkt en mensen geholpen.

In al die stormen door de jaren heen is mijn geloof alleen maar sterker geworden. En ben ik enorm dankbaar voor hoe het nu is. En hoe ik het heb als oudere met al die zorgzame mensen om mij heen. En ik heb het net als Petrus, tegen wie Jezus zei, wil jij ook niet gaan?

‘Simon Petrus antwoordde Hem: Here, tot wie zullen wij heengaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven; en wij hebben geloofd en erkend, dat Gij zijt de Heilige Gods.’
‭‭Johannes‬ ‭6‬:‭68‬-‭69‬ ‭NBG51‬‬

Ondanks de moeilijke tijd die mijn kinderen ook hebben gehad, zijn mijn oudste en middelste dochter nog steeds onder ons en worden ook steeds enthousiaster. Hun jeugd en kinderen genieten enorm. En mijn andere drie kinderen zijn dankbaar dat hun moedertje het zo goed heeft. Ze houden ook enorm veel van mij, dat blijkt door alle liefde en zorgzaamheid die ze voor mij hebben. Er is bij mijn man en mij nooit een verschil geweest in houden van, wat onze kinderen ook gekozen hebben. Of ze wel of niet in God geloven.

Er heeft vier jaar een kleindochter bij mij gewoond, om te kunnen studeren.
Ze is nu verloofd met een godvruchtige jonge broeder en hopen over een tijdje te trouwen. Je neemt een vrouw als je gelijke. Zodat je over veel dingen gelijk denkt wat het geloof betreft en ook de kinderen er in later in op kunnen groeien.
Bij zo’n verloving kun je al zoveel dingen overslaan en heb je aan een half woord genoeg. Omdat je hetzelfde leven leeft met God.

Oké. Dit is vanuit mijn eigen leven hoe ik het ervaren heb en nu intens gelukkig ben. Alleen maar dankbaarheid naar God en Jezus en alle liefdevolle broeders en zusters en jeugd en kinderen. Want ouderen hoeven niet eenzaam te zijn.

Mijn gehandicapte zus zei vaak, het is niet goed dat de mens alleen zij. En dan nodigde ze mensen uit of ging bij de echte ouderen op bezoek. Zo geloof ik dat God ons in het lichaam van Christus allemaal een taak geeft, hoe klein of simpel die ook ook is. Er staat dat God de goede werken voor ons klaar legt, om daar in te wandelen. En als iedereen dat doet, komt niemand tekort.

[Geytenbeekje]

In het begin werden we Noorse broeders genoemd, omdat de eersten die in die baptisten kerk kwamen uit Noorwegen kwamen. Maar de Nederlandse broeders gingen naar Duitsland en daar werden ze Nederlandse broeders genoemd en zo in Polen de Duitse broeders. We wilden in het begin geen naam. We waren gewoon de gemeente Utrecht of de gemeente Groningen enz. Netzoals in de bijbel de gemeente te Efeze of Corinthe.
De naam Noorse broeders blijft ons achtervolgen. Zoals ik al schreef was de begintijd niet gemakkelijk door al die verschillende stromingen. Kinderen die onder ouders enorm hebben geleden omdat ze wettisch waren. Er zijn heel wat stormen over onze gemeente gegaan. En als er weer iets gevonden werd, werden alle oude koeien erbij uit de sloot gehaald van 60 jaar geleden. En heetten we weer de Noorse broeders.

Maar ik heb het leven gezien van mensen die trouw zijn gebleven, zoals ook mijn zus en ik en later kwam mijn moeder ook mee. Wat een blije liefdevolle moeder heb ik gehad, Die mij samen met mijn zus, door de moeilijke tijd die ik thuis had hebben doorgeloodst. Ik weet niet hoe het zonder deze gemeente met mij gegaan was.

Ik heb bewust niet verteld naar welke gemeente ik ga, omdat er zo gauw een vooroordeel is. Ik wilde het vertellen vanuit mijn eigen leven en hoe ik het ervaren heb en nog ervaar. En wat ik om mij heen zie.

Ik zou iets over zending vertellen. Bijv in Kenia is een gemeente. Ze hadden onderdak in een hele oude schuur. Een groot geraamte. Vanuit de hele wereld zijn er vakmensen en jeugd naartoe gegaan. Ze hebben samen met de mensen daar een conferentieoord gebouwd. Zo leerden de mensen daar alles wat met de bouw te maken had. Boekhouding. Inkopen. Kozijnen maken. Electriciteit. Vloeren storten. Tuinen aanleggen Enz. Wat een enthousiasme werd er aan de dag gelegd. En toen het klaar was gingen de mensen terug naar hun eigen plaats en stichtten bedrijven. Zodat niet alleen de mensen uit onze gemeente, maar ook de bevolking een baan kregen. Het gebouw werd ook gebruikt voor een school en andere activiteiten uit die plaats. De burgemeester daar was heel dankbaar. En onze jeugd werkt in hun vrije tijd om daar aan mee te kunnen betalen. Daar zijn ze zo enthousiast voor. En dat bindt ook enorm samen. Reine oprechte jeugd, die ze graag in hun bedrijven willen om bijv. te balansen. Ze hoeven niet gefouilleerd te worden, zoals bij veel studenten het geval is. En die vaak niet op kwamen dagen.

In al die stormen door de jaren heen is mijn geloof alleen maar sterker geworden. En ben ik enorm dankbaar voor hoe het nu is. En ik het heb als oudere. En ik heb het net als Petrus, tegen wie Jezus zei, wil jij ook niet gaan?

‘Simon Petrus antwoordde Hem: Here, tot wie zullen wij heengaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven; en wij hebben geloofd en erkend, dat Gij zijt de Heilige Gods.’
‭‭Johannes‬ ‭6‬:‭68‬-‭69‬ ‭NBG51‬‬

Ondanks de moeilijke tijd die mijn kinderen ook hebben gehad, zijn mijn oudste en middelste dochter nog steeds onder ons en worden ook steeds enthousiaster. Hun jeugd en kinderen genieten enorm. Er heeft vier jaar een kleindochter bij mij gewoond, om te kunnen studeren.
Ze is nu verloofd met een godvruchtige jonge broeder en hopen over een tijdje te trouwen. Je neemt een vrouw als je gelijke. Zodat je over veel dingen gelijk denkt wat het geloof betreft en ook de kinderen er in later in op kunnen groeien.
Bij zo’n verloving kun je al zoveel dingen overslaan en heb je aan een half woord genoeg.

Oké. Dit is vanuit mijn eigen leven hoe ik het ervaren heb en nu intens gelukkig ben. Alleen maar dankbaarheid naar God en Jezus en alle liefdevolle broeders en zusters en jeugd en kinderen. Want ouderen hoeven niet eenzaam te zijn.

Mijn gehandicapte zus zei vaak, het is niet goed dat de mens alleen zij. En dan nodigde ze mensen uit of ging bij de echte ouderen op bezoek. Zo geloof ik dat God ons in dit lichaam van Christus allemaal een taak geeft, hoe klein of simpel die ook ook is. Er staat dat God de goede werken voor ons klaar legt, om daar in te wandelen. En als iedereen dat doet, komt niemand tekort.

Ik vind het allemaal erg onsamenhangend. Wat wil je hiermee bereiken?

[Lies]

Ik begrijp dat op deze site uit verschillende kerken en gemeenten iets gedeeld wordt en ik kreeg het ook in mijn hart om dit te doen. Naar aanleiding van wat ik af en toe lees over de vragen die er gesteld worden in het forum en die door verschillende dominees van verschillende kerken beantwoord worden. Misschien zijn er mensen waarmee je er over kunt praten. En die over bepaalde dingen ook zo denken of anders. Ik dacht dat dit forum hiervoor is. Misschien voor anderen niet onsamenhangend.

[Lies]

En ik antwoord in het tweede stuk op een vraag.

[Lies]

En ik neem je niet al te serieus