Job

[-DIA-]

In het boek van Job geeft God in het antwoord aan Job de beschrijving van een aantal dieren. Mijn inzicht is dat deze dieren heenwijzingen zijn met bedieningen in het Koninkrijk. Zo is daar bijvoorbeeld de Behomoth dat het grootste landdier op aarde is geweest, het doet mij denken aan een brachiosaurus. Dit dier lijkt mij te verwijzen naar de bediening van een herder. Het is zoals Jezus vergeleken wordt met een leeuw en een deur. Jezus was God en het hoofd van de kerk waardoor alle eigenschappen in Hem verenigd zijn, maar de mens is ondergeschikt aan God en heeft ieder een specifieke taak aansluitend bij zijn talent. Zo kan het zijn dat de vergelijking met Behomoth voor de ene mens meer opgaat dan voor een ander. Ik zie een vergelijing met Petrus die als opperherder over Zijn volk werd aangesteld waardoor hij dé herder is. Vandaar de koppeling van Behomoth aan de bediening van een herder.
Hierbij de tekst over de Behomoth, met cursief vergelijkingen, Job 40:10-19:
"Zie toch, de Behemoth, die Ik gemaakt heb, evenals u,
Men mag tegen een herder opzien, zoals ook de Behomoth, Brachiosaurus, overal boven uitsteekt, maar hij is evenveel mens als zijn onderdanen.
hij eet gras zoals een rund.
Hij is vergetariër, veilig voor ander dieren (mensen).
Zie toch zijn kracht in zijn lendenen,
en zijn sterkte in de spieren van zijn buik.
De betekenis van Petrus is "rots", een sterk voorwerp.
Als hij wil, is zijn staart als een ceder;
de pezen van zijn dijen zijn samengevlochten.
Zijn beenderen zijn als staven brons;
zijn gebeente is als ijzeren stangen.
Hij is de voornaamste van Gods werken;
Petrus werd door Jezus als eerste aangesteld. Hij was de voornaamste onder de twaalf apostelen.
Hij Die hem gemaakt heeft, heeft hem zijn zwaard verschaft.
Op een gegeven moment geeft Jezus de discipelen opdracht zwaarden te kopen. Petrus heeft dat gedaan en ook zijn zwaard gebruikt toen hij probeerde te verhinderen dat Jezus gearresteerd zoun worden. Hij sloeg het oor van de slaaf van de hogepriester af (Joh 18:10-11). Petrus is de enige van de twaalf waarvan dit met name gemeld wordt.
De bergen brengen immers voedsel voor hem voort,
en alle dieren van het veld spelen daar.
Hier zie ik een vergelijing met veiligheid en ruimte om jezelf te zijn. Het verschaffen van veiligheid en geven van ruimte lijken mij vereisten voor een herder. Dan vergelijk ik de dieren met de ondergeschikten van Petrus.
Hij legt zich te slapen onder schaduwrijke bomen,
in een schuilplaats van riet en moeras.
De schaduwrijke bomen bedekken hem elk met zijn schaduw;
de wilgen van de beek omringen hem.
Zie, als de rivier wild wordt, beeft hij niet;
hij blijft kalm wanneer de Jordaan opbruist tegen zijn bek.
Hierin zie ik de standvastigheid die een herder dient te bezitten wanneer er tumult in de gemeente is. Hij blijft kalm en begrijpt de boel.
Kan iemand hem bij zijn ogen vangen?
Kan iemand hem met strikken de neus doorboren?"

Dit zijn de woorden van God, waarmee Hij Job op zijn nietigheid wijst. Job komt dan tot erkentenis dat hij niets is bij de Majesteit van God. Het brengt hem op de plek waar God hem wil hebben.
PS De vergelijking met Petrus ontgaat me wat...

[Barnabas]

In het boek van Job geeft God in het antwoord aan Job de beschrijving van een aantal dieren. Mijn inzicht is dat deze dieren heenwijzingen zijn met bedieningen in het Koninkrijk. Zo is daar bijvoorbeeld de Behomoth dat het grootste landdier op aarde is geweest, het doet mij denken aan een brachiosaurus. Dit dier lijkt mij te verwijzen naar de bediening van een herder. Het is zoals Jezus vergeleken wordt met een leeuw en een deur. Jezus was God en het hoofd van de kerk waardoor alle eigenschappen in Hem verenigd zijn, maar de mens is ondergeschikt aan God en heeft ieder een specifieke taak aansluitend bij zijn talent. Zo kan het zijn dat de vergelijking met Behomoth voor de ene mens meer opgaat dan voor een ander. Ik zie een vergelijing met Petrus die als opperherder over Zijn volk werd aangesteld waardoor hij dé herder is. Vandaar de koppeling van Behomoth aan de bediening van een herder.
Hierbij de tekst over de Behomoth, met cursief vergelijkingen, Job 40:10-19:
"Zie toch, de Behemoth, die Ik gemaakt heb, evenals u,
Men mag tegen een herder opzien, zoals ook de Behomoth, Brachiosaurus, overal boven uitsteekt, maar hij is evenveel mens als zijn onderdanen.
hij eet gras zoals een rund.
Hij is vergetariër, veilig voor ander dieren (mensen).
Zie toch zijn kracht in zijn lendenen,
en zijn sterkte in de spieren van zijn buik.
De betekenis van Petrus is "rots", een sterk voorwerp.
Als hij wil, is zijn staart als een ceder;
de pezen van zijn dijen zijn samengevlochten.
Zijn beenderen zijn als staven brons;
zijn gebeente is als ijzeren stangen.
Hij is de voornaamste van Gods werken;
Petrus werd door Jezus als eerste aangesteld. Hij was de voornaamste onder de twaalf apostelen.
Hij Die hem gemaakt heeft, heeft hem zijn zwaard verschaft.
Op een gegeven moment geeft Jezus de discipelen opdracht zwaarden te kopen. Petrus heeft dat gedaan en ook zijn zwaard gebruikt toen hij probeerde te verhinderen dat Jezus gearresteerd zoun worden. Hij sloeg het oor van de slaaf van de hogepriester af (Joh 18:10-11). Petrus is de enige van de twaalf waarvan dit met name gemeld wordt.
De bergen brengen immers voedsel voor hem voort,
en alle dieren van het veld spelen daar.
Hier zie ik een vergelijing met veiligheid en ruimte om jezelf te zijn. Het verschaffen van veiligheid en geven van ruimte lijken mij vereisten voor een herder. Dan vergelijk ik de dieren met de ondergeschikten van Petrus.
Hij legt zich te slapen onder schaduwrijke bomen,
in een schuilplaats van riet en moeras.
De schaduwrijke bomen bedekken hem elk met zijn schaduw;
de wilgen van de beek omringen hem.
Zie, als de rivier wild wordt, beeft hij niet;
hij blijft kalm wanneer de Jordaan opbruist tegen zijn bek.
Hierin zie ik de standvastigheid die een herder dient te bezitten wanneer er tumult in de gemeente is. Hij blijft kalm en begrijpt de boel.
Kan iemand hem bij zijn ogen vangen?
Kan iemand hem met strikken de neus doorboren?"

Dit zijn de woorden van God, waarmee Hij Job op zijn nietigheid wijst. Job komt dan tot erkentenis dat hij niets is bij de Majesteit van God. Het brengt hem op de plek waar God hem wil hebben.
PS De vergelijking met Petrus ontgaat me wat...

Dat is juist, Job was kennelijk bekend met deze dieren, tegenwoordig maken wij daar films van en de majesteit van God wordt er wel in getoond, zeker in de Behomoth. Ook de vragen die God stelt wijzen er op dat God veel machtiger is dan Job en dat is de bedoeling.
Wat Petrus betreft kan ik me voorsellen dat je dat ontgaat.

[Barnabas]

Elihu neemt inderdaad een andere plaats in dan de eerste drie vrienden. Elihu vraagt Job twee keer in zijn rede om antwoord van Job, zo hij dat kan, maar Job geeft geen antwoord waar ik uit opmaak dat Job de woorden erkend en zelfs weerspreekt hij geen deel daarvan dus komt het er op neer dat Elihu helemaal gelijk heeft. De rede van Elihu gaat ook naadloos over in het spreken van God zelf. Een teken dat ik zie als een eenheid tussen de woorden van Elihu en die van God zelf.
Het feit dat God Job overlevert in de handen van de satan geeft aan dat er een reden moet zijn voor God om dat te doen. Wat kan die reden zijn? De bijbel geeft algemeen aan dat zonde een reden is dat God Zijn hand terugtrekt en ellende over de mens komt. Anderzijds is daar het lijden omwille van de gerechtigeheid zoals Jezus leed voor ons.

God is vrijmachtig in Zijn doen en Zijn laten, in Zijn geven en in Zijn nemen.
In de geschiedenis van Job vinden we een voorbeeld, geschreven in een 'prozaïsche' stijl. Het Boek Job staat op zichzelf, dus niet in een verband met een ander Bijbelboek. Wel wordt Job in andere Bijbelboeken genoemd als een voorbeeld van ongeveinsde en oprechte godsvreze.
Wat is de betekenis van het boek Job? Heel, maar dan ook heel kort gezegd, hoe God door de beproeving heen Zijn kind loutert en leert, en dat, om zo te zeggen, met Zijn kind te pronken, waar dan de satan zal zien dat het werk van God niet is te verbreken, al probeert de duivel dat altijd. Daar houdt hij niet mee op tot de jongste dag. De beproevingen van het geloof zijn elk kind van God bekend. Maar dit gaat niet met iedereen door zulk een diepte als bij Job. De Heere zegt als het ware uitdagend tegen de duivel: Hebt gij ook acht geslagen op Mijn knecht Job? Dat had de duivel zeker wel opgemerkt, want hij antwoordt: Is het om niet, dat Job U vreest?
Dan gaat het verder: De duivel wordt toegestaan om Job in zijn bezit en zijn lichaam aan te tasten. We weten de uitkomst.
Maar zag Job dit van te voren? Hij moest leren wie hij zelf was, en dat heeft hij in die weg van beproeving geleerd.
Uit het geheel leren wij dat, dat de tegenspoeden, de rampen, de vervolgingen, enz. het werk van God niet teniet kan maken, ook al kwam dit bij Job zeer ver, waar hij de dag van zijn geboorte vervloekte. Job moest leren dat hij met alle ontvangen genade toch te hoog stond, en dat hij een toegepaste Middelaar miste. Dat horen we in hoofdstuk 33. Daar wordt hij hij, door Elihu bestraft en geleerd. Daar wordt hem gewezen op de zijn plicht. De rede van Elihu leert hem: Job ziet niet dat dat de bestraffingen, die eigen geweten geeft, zijn om hem terug te brengen van een zondige weg. Job had in zijn zelfverheffing zich beklaagd, en er niet de juiste lering uit getrokken. Zijn drie vrienden zagen dit ook niet, hoewel zij wel veel voortreffelijke waarheden hebben gesproken. Elihu ziet hier dieper.
Hij ziet dat Job hier verder moet komen, dat er een niet vereffende schuld ligt tussen God en zijn ziel. Ook al heeft hij genade ontvangen, hij is niet aan het einde gekomen met zichzelf.
Dan verklaart Elihu hoe God afhandelt met Zijn kind. "Is er dan bij hem een uitlegger, één uit duizend, om de mens zijn rechte plicht te verkondigen, dan zal Hij hem genadig zijn en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale. Als we de verklarende preek van ds. Blok hebben gehoord, is het duidelijk dat hier gewezen wordt op de vrijspraak zoals we dat bij vele oude christenen hoorden. Daar wordt hij een schuldenaar, en helwaardig. Dan, als hij het hier mee eens wordt, en niets anders meer verwacht, dan openbaart zich de Middelaar: Verlos hem, IK heb verzoening gevonden. Als hij zover komt, dan keert God zich van Zijn toorn, en dan lezen we:
Zo zal Hij hem genadig zijn en zeggen: Verlos hem, dat hij in het verderf niet nederdale, Ik heb verzoening gevonden. Het staat dan in de verzen 25 en verder:
Zijn vlees zal frisser worden dan het was in de jeugd; hij zal tot de dagen zijner jonkheid wederkeren.
Hij zal tot God ernstiglijk bidden, Die in hem een welbehagen nemen zal, en zijn aangezicht met gejuich aanzien; want Hij zal den mens zijn gerechtigheid wedergeven.
Hij zal de mensen aanschouwen, en zeggen: Ik heb gezondigd en het recht verkeerd, hetwelk mij niet heeft gebaat;
Maar God heeft mijn ziel verlost, dat zij niet voere in het verderf, zodat mijn leven het licht aanziet.
Zie, dit alles werkt God twee- of driemaal met een man;
Opdat Hij zijn ziel afkere van het verderf, en hij verlicht worde met het licht der levenden. Merk op, o Job, hoor naar mij; zwijg, en ik zal spreken.

Mooie post. Kan er theologisch achter staan.

[Barnabas]

In de bijbel staat het verhaal van de genezing van een man die blind geboren is. Dit verhaal is het verhaal van Job in een notedop.
Johannes 9:1-7: "1 En in het voorbijgaan zag Hij iemand die blind was van de geboorte af. 2 En Zijn discipelen vroegen Hem: Rabbi, wie heeft er gezondigd, hij of zijn ouders, dat hij blind geboren zou worden? 3 Jezus antwoordde: Hij heeft niet gezondigd en zijn ouders ook niet, maar dit is gebeurd, opdat de werken van God in hem geopenbaard zouden worden. 4 Ik moet de werken doen van Hem Die Mij gezonden heeft, zolang het dag is; er komt een nacht waarin niemand kan werken. 5 Zolang Ik in de wereld ben, ben Ik het Licht der wereld. 6 Nadat Hij dit gezegd had, spuwde Hij op de grond, maakte slijk met het speeksel en streek het slijk op de ogen van de blinde, 7 en Hij zei tegen hem: Ga heen, was u in het badwater Siloam (wat vertaald wordt met: Uitgezonden). Hij dan ging weg en waste zich en kwam ziende terug."

Wanneer we dit verhaal lezen zien we dat de man ziende wordt terwijl hij vanaf zijn geboorte blind was. Dit komt overeen met het doel dat Elihu vertelt, namelijk dat het Gods bedoeling is de mens gezonder te maken dan hij in zijn jeugd was. Job 33:25: "Zijn vlees zal frisser worden dan het was in zijn jeugd;"

Daarnaast stellen de discipelen de vraag wie gezondigd heeft, oftewel zoeken zij een zonde als oorzaak zoals ook de vrienden van Job dat doen. Daarnaast antwoord Jezus dat er geen sprake is van zonde zoals ook de vrienden van Job geen zonde in Job kunnen vinden. Jezus antwoord dat de reden is dat de werken van God geopenbaard worden zoals ook de genezing van Job en het herstel van zijn maatschappelijke staat en gezinsleven de macht van God openbaren.

Elihu overtuigd Job er echter wel van dat er sprake is van "geen acht slaan op de stem van God". Waarom Jezus dan zegt dat er geen sprake is van zonde is een goede vraag. Enerzijds zet Jezus de discipelen op hun plaats dat het niet de bedoeling is om daarin te blijven hangen. Anderzijds vergeeft Jezus zonden zoals Hij ook doet bij een verlamde man voordat hij genezing ontvangt.
Mattheüs 9: "1 En nadat Hij in het schip gegaan was, voer Hij over en kwam in Zijn stad. En zie, men bracht een verlamde bij Hem, die op een bed lag. 2 En Jezus, Die hun geloof zag, zei tegen de verlamde: Zoon, heb goede moed, uw zonden zijn u vergeven." En in vers 6 en 7 geneest Hij hem. De zonden van de man zelf zijn hem vergeven en de zonden van de ouders worden niet in acht genomen omdat er staat dat een mens berecht wordt slechts voor zijn eigen zonden.

[Arja]

In de bijbel staat het verhaal van de genezing van een man die blind geboren is. Dit verhaal is het verhaal van Job in een notedop.
Johannes 9:1-7: "1 En in het voorbijgaan zag Hij iemand die blind was van de geboorte af. 2 En Zijn discipelen vroegen Hem: Rabbi, wie heeft er gezondigd, hij of zijn ouders, dat hij blind geboren zou worden? 3 Jezus antwoordde: Hij heeft niet gezondigd en zijn ouders ook niet, maar dit is gebeurd, opdat de werken van God in hem geopenbaard zouden worden. 4 Ik moet de werken doen van Hem Die Mij gezonden heeft, zolang het dag is; er komt een nacht waarin niemand kan werken. 5 Zolang Ik in de wereld ben, ben Ik het Licht der wereld. 6 Nadat Hij dit gezegd had, spuwde Hij op de grond, maakte slijk met het speeksel en streek het slijk op de ogen van de blinde, 7 en Hij zei tegen hem: Ga heen, was u in het badwater Siloam (wat vertaald wordt met: Uitgezonden). Hij dan ging weg en waste zich en kwam ziende terug."

Wanneer we dit verhaal lezen zien we dat de man ziende wordt terwijl hij vanaf zijn geboorte blind was. Dit komt overeen met het doel dat Elihu vertelt, namelijk dat het Gods bedoeling is de mens gezonder te maken dan hij in zijn jeugd was. Job 33:25: "Zijn vlees zal frisser worden dan het was in zijn jeugd;"

Daarnaast stellen de discipelen de vraag wie gezondigd heeft, oftewel zoeken zij een zonde als oorzaak zoals ook de vrienden van Job dat doen. Daarnaast antwoord Jezus dat er geen sprake is van zonde zoals ook de vrienden van Job geen zonde in Job kunnen vinden. Jezus antwoord dat de reden is dat de werken van God geopenbaard worden zoals ook de genezing van Job en het herstel van zijn maatschappelijke staat en gezinsleven de macht van God openbaren.

Elihu overtuigd Job er echter wel van dat er sprake is van "geen acht slaan op de stem van God". Waarom Jezus dan zegt dat er geen sprake is van zonde is een goede vraag. Enerzijds zet Jezus de discipelen op hun plaats dat het niet de bedoeling is om daarin te blijven hangen. Anderzijds vergeeft Jezus zonden zoals Hij ook doet bij een verlamde man voordat hij genezing ontvangt.
Mattheüs 9: "1 En nadat Hij in het schip gegaan was, voer Hij over en kwam in Zijn stad. En zie, men bracht een verlamde bij Hem, die op een bed lag. 2 En Jezus, Die hun geloof zag, zei tegen de verlamde: Zoon, heb goede moed, uw zonden zijn u vergeven." En in vers 6 en 7 geneest Hij hem. De zonden van de man zelf zijn hem vergeven en de zonden van de ouders worden niet in acht genomen omdat er staat dat een mens berecht wordt slechts voor zijn eigen zonden.

Ik zie dit toch wel een beetje anders. Beide verhalen bevatten een belangrijke boodschappen maar ze hebben totaal verschillende contexten, doeleinden en theologische accenten. De evangeliën benadrukken Jezus als de vervuller van Messiaanse profetieën, terwijl het boek Job zich richt op bredere kwesties rond lijden en rechtvaardigheid.