Bedekt en vergeven

[Robbie]

In bevindelijk Nederland wordt wel eens de volgende uitdrukking gebruikt: "Bedekte schuld is nog geen vergeven schuld". Ik vermoed dat deze uitdrukking ontstaan is n.a.v. psalm 32, de eerste verzen.
Bij deze uitdrukking vraag ik me na het grondig lezen van psalm 32 wel wat dingen af.
1. Is deze uitdrukking werkelijk ontleend aan psalm 32?
2. Wat wordt met deze uitdrukking eigenlijk precies bedoeld?

Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk

[HHR]

In bevindelijk Nederland wordt wel eens de volgende uitdrukking gebruikt: "Bedekte schuld is nog geen vergeven schuld". Ik vermoed dat deze uitdrukking ontstaan is n.a.v. psalm 32, de eerste verzen.
Bij deze uitdrukking vraag ik me na het grondig lezen van psalm 32 wel wat dingen af.
1. Is deze uitdrukking werkelijk ontleend aan psalm 32?
2. Wat wordt met deze uitdrukking eigenlijk precies bedoeld?

Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk

Belangrijke vragen, maar als je even zoekt op het forum zul je al tal van draadjes vinden over deze zaken.

[Marck]

In bevindelijk Nederland wordt wel eens de volgende uitdrukking gebruikt: "Bedekte schuld is nog geen vergeven schuld". Ik vermoed dat deze uitdrukking ontstaan is n.a.v. psalm 32, de eerste verzen.
Bij deze uitdrukking vraag ik me na het grondig lezen van psalm 32 wel wat dingen af.
1. Is deze uitdrukking werkelijk ontleend aan psalm 32?
2. Wat wordt met deze uitdrukking eigenlijk precies bedoeld?

Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk

Belangrijke vragen, maar als je even zoekt op het forum zul je al tal van draadjes vinden over deze zaken.

Bij Refoweb eveneens wel eens besproken.

[Robbie]

Bedankt, ik ga eens kijken.

Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk

[elbert]

In Psalm 32:1 gaat het om een synoniem parallellisme: een herhaling van hetzelfde in andere bewoordingen. Een stijlfiguur dus, waar de Bijbel vol mee staat.
Voorbeelden van andere synonieme parallellismen:
Psalm 19:2 De hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt Zijner handen werk.
Psalm 25:4 HEERE! maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden.
Psalm 21:9 Uw hand zal al Uw vijanden vinden; Uw rechterhand zal Uw haters vinden.
enzovoorts.
Andere voorbeelden (er zijn er nog veel meer), kun je bijv. hier vinden.

[Robbie]

In Psalm 32:1 gaat het om een synoniem parallellisme: een herhaling van hetzelfde in andere bewoordingen. Een stijlfiguur dus, waar de Bijbel vol mee staat.
Voorbeelden van andere synonieme parallellismen:
Psalm 19:2 De hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt Zijner handen werk.
Psalm 25:4 HEERE! maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden.
Psalm 21:9 Uw hand zal al Uw vijanden vinden; Uw rechterhand zal Uw haters vinden.
enzovoorts.
Andere voorbeelden (er zijn er nog veel meer), kun je bijv. hier vinden.

Dit viel mij inderdaad ook op en vooral het O.T. staat er vol mee. Herhaling van hetzelfde met andere woorden en vaak nog net een klein aspect erbij.
Maar wat ik me nog steeds afvraag is het volgende. Is die uitdrukking uit de titel onterecht ontleend aan deze tekst uit ps. 32? In een artikel op Refoweb geefr ds. Vergunst aan dat de uitdrukking stamt uit het Gezelschapsleven. En ik wil echt geen mensen wegzetten, maar deze mensen waren vaak niet al te onderlegd, terwijl ze wel dicht bij God leefden.

Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk

[Hoopvol]

In Psalm 32:1 gaat het om een synoniem parallellisme: een herhaling van hetzelfde in andere bewoordingen. Een stijlfiguur dus, waar de Bijbel vol mee staat.
Voorbeelden van andere synonieme parallellismen:
Psalm 19:2 De hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt Zijner handen werk.
Psalm 25:4 HEERE! maak mij Uw wegen bekend, leer mij Uw paden.
Psalm 21:9 Uw hand zal al Uw vijanden vinden; Uw rechterhand zal Uw haters vinden.
enzovoorts.
Andere voorbeelden (er zijn er nog veel meer), kun je bijv. hier vinden.

Is zonde, overtreding en ongerechtigheid wel hetzelfde?
Ooit in een preek van ds van Marle het verschil gehoord, maar ik weet niet meer precies hoe en wat.

[KDD]

In Psalm 32 is bedekken en vergeven hetzelfde. Maar als iemand er mee bedoelt, dat hij de zonde niet ziet en dat God hem weldaden schenkt alsof de zonde is weggedaan, ligt dit woordgebruik voor zijn rekening. En zoiets zal er wel mee bedoeld zijn, dacht ik.

Natuurlijk is het gevaarlijk om Bijbelse woorden in een andere zin te gebruiken dan de Bijbel het doet, maar dat gevaar vermindert als de hoorder of lezer er over ingelicht wordt wat men bedoelt. Als men er zo over spreekt moet men niet vergeten, dat zonden, die wel bedekt zijn, doch niet vergeven, tenvolle voor rekening van de zondaar liggen en dat hij voor eeuwig omkomt als hij niet door een waar geloof Christus wordt ingelijfd en in Christus de rechtvaardigmaking erlangt.

Sommige mensen genieten wel eens zoveel van Gods liefde, dat zij denken, dat zij zo wel kunnen sterven. Maar dan komen zij er later achter, dat de toorn Gods nog op hen ligt en dan wordt de Heere een verterend vuur voor hen. Er zijn vele wegen, waarlangs God de zondaar tot Christus brengt, maar het einde van deze wegen is altijd, dat de mens daar niet komt als een bekommerde of als een schuld-bedekte of als een mens rijk aan bevindingen, doch als een goddeloze, radeloze, onwillige en machteloze. Daar zal ieder het nodige van moeten ondervinden, omdat Christus zich aan geen anderen vertoont en God alleen goddelozen rechtvaardigt.

[-DIA-]

In Psalm 32 is bedekken en vergeven hetzelfde. Maar als iemand er mee bedoelt, dat hij de zonde niet ziet en dat God hem weldaden schenkt alsof de zonde is weggedaan, ligt dit woordgebruik voor zijn rekening. En zoiets zal er wel mee bedoeld zijn, dacht ik.

Natuurlijk is het gevaarlijk om Bijbelse woorden in een andere zin te gebruiken dan de Bijbel het doet, maar dat gevaar vermindert als de hoorder of lezer er over ingelicht wordt wat men bedoelt. Als men er zo over spreekt moet men niet vergeten, dat zonden, die wel bedekt zijn, doch niet vergeven, tenvolle voor rekening van de zondaar liggen en dat hij voor eeuwig omkomt als hij niet door een waar geloof Christus wordt ingelijfd en in Christus de rechtvaardigmaking erlangt.

Sommige mensen genieten wel eens zoveel van Gods liefde, dat zij denken, dat zij zo wel kunnen sterven. Maar dan komen zij er later achter, dat de toorn Gods nog op hen ligt en dan wordt de Heere een verterend vuur voor hen. Er zijn vele wegen, waarlangs God de zondaar tot Christus brengt, maar het einde van deze wegen is altijd, dat de mens daar niet komt als een bekommerde of als een schuld-bedekte of als een mens rijk aan bevindingen, doch als een goddeloze, radeloze, onwillige en machteloze. Daar zal ieder het nodige van moeten ondervinden, omdat Christus zich aan geen anderen vertoont en God alleen goddelozen rechtvaardigt.

Dit bevond ook Hizkia, toen hij piepte als een kraan of zwaluw en kirde als een duif: O HEERE, ik wordt onderdrukt.
Hizkia kon zo niet sterven, al was hij door God bekeerd.
Wie verstaat het? Genade ontvangen, en niet te kunnen sterven? Hoe kan dat?

[Henk J]

Het kan zo voelen, maar niet zo zijn. Lees bijvoorbeeld DL H. 5 artikel 5 maar eens.

[Posthoorn]

Wat Hiskia betreft, zie de kantt. SV bij 'Wees Gij mijn Borg': "Dat is, stel U tussen mij en mijn krankheid, gelijk zich een borg stelt tussen den schuldheer en den schuldenaar, om hem te bevrijden dat hij niet in de gevangenis geworpen worde. Zie Ps. 119:122. Anders: wees mij lieflijk. Anders: weef mij af, dat is, strek mijn leven uit totdat ik oud en krachteloos word en door natuurlijke zwakheid sterf, en snijd den draad mijns levens niet af eer hij ten einde gelopen is. Een manier van spreken van de wevers ontleend."

[Henk J]

In bevindelijk Nederland wordt wel eens de volgende uitdrukking gebruikt: "Bedekte schuld is nog geen vergeven schuld". Ik vermoed dat deze uitdrukking ontstaan is n.a.v. psalm 32, de eerste verzen.
Bij deze uitdrukking vraag ik me na het grondig lezen van psalm 32 wel wat dingen af.
1. Is deze uitdrukking werkelijk ontleend aan psalm 32?
2. Wat wordt met deze uitdrukking eigenlijk precies bedoeld?

Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk

Belangrijke vragen, maar als je even zoekt op het forum zul je al tal van draadjes vinden over deze zaken.

Bij Refoweb eveneens wel eens besproken.

Moest denken aan dit antwoord van ds. Pieters.
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/45 ... en-schuld/

[Arja]

In Psalm 32 is bedekken en vergeven hetzelfde. Maar als iemand er mee bedoelt, dat hij de zonde niet ziet en dat God hem weldaden schenkt alsof de zonde is weggedaan, ligt dit woordgebruik voor zijn rekening. En zoiets zal er wel mee bedoeld zijn, dacht ik.

Natuurlijk is het gevaarlijk om Bijbelse woorden in een andere zin te gebruiken dan de Bijbel het doet, maar dat gevaar vermindert als de hoorder of lezer er over ingelicht wordt wat men bedoelt. Als men er zo over spreekt moet men niet vergeten, dat zonden, die wel bedekt zijn, doch niet vergeven, tenvolle voor rekening van de zondaar liggen en dat hij voor eeuwig omkomt als hij niet door een waar geloof Christus wordt ingelijfd en in Christus de rechtvaardigmaking erlangt.

Sommige mensen genieten wel eens zoveel van Gods liefde, dat zij denken, dat zij zo wel kunnen sterven. Maar dan komen zij er later achter, dat de toorn Gods nog op hen ligt en dan wordt de Heere een verterend vuur voor hen. Er zijn vele wegen, waarlangs God de zondaar tot Christus brengt, maar het einde van deze wegen is altijd, dat de mens daar niet komt als een bekommerde of als een schuld-bedekte of als een mens rijk aan bevindingen, doch als een goddeloze, radeloze, onwillige en machteloze. Daar zal ieder het nodige van moeten ondervinden, omdat Christus zich aan geen anderen vertoont en God alleen goddelozen rechtvaardigt.

Dit bevond ook Hizkia, toen hij piepte als een kraan of zwaluw en kirde als een duif: O HEERE, ik wordt onderdrukt.
Hizkia kon zo niet sterven, al was hij door God bekeerd.
Wie verstaat het? Genade ontvangen, en niet te kunnen sterven? Hoe kan dat?

Wat is genade dan in jouw oog?
En in Gods oog?

[Zeeuw]

In Psalm 32 is bedekken en vergeven hetzelfde. Maar als iemand er mee bedoelt, dat hij de zonde niet ziet en dat God hem weldaden schenkt alsof de zonde is weggedaan, ligt dit woordgebruik voor zijn rekening. En zoiets zal er wel mee bedoeld zijn, dacht ik.

Natuurlijk is het gevaarlijk om Bijbelse woorden in een andere zin te gebruiken dan de Bijbel het doet, maar dat gevaar vermindert als de hoorder of lezer er over ingelicht wordt wat men bedoelt. Als men er zo over spreekt moet men niet vergeten, dat zonden, die wel bedekt zijn, doch niet vergeven, tenvolle voor rekening van de zondaar liggen en dat hij voor eeuwig omkomt als hij niet door een waar geloof Christus wordt ingelijfd en in Christus de rechtvaardigmaking erlangt.

Sommige mensen genieten wel eens zoveel van Gods liefde, dat zij denken, dat zij zo wel kunnen sterven. Maar dan komen zij er later achter, dat de toorn Gods nog op hen ligt en dan wordt de Heere een verterend vuur voor hen. Er zijn vele wegen, waarlangs God de zondaar tot Christus brengt, maar het einde van deze wegen is altijd, dat de mens daar niet komt als een bekommerde of als een schuld-bedekte of als een mens rijk aan bevindingen, doch als een goddeloze, radeloze, onwillige en machteloze. Daar zal ieder het nodige van moeten ondervinden, omdat Christus zich aan geen anderen vertoont en God alleen goddelozen rechtvaardigt.

Dit bevond ook Hizkia, toen hij piepte als een kraan of zwaluw en kirde als een duif: O HEERE, ik wordt onderdrukt.
Hizkia kon zo niet sterven, al was hij door God bekeerd.
Wie verstaat het? Genade ontvangen, en niet te kunnen sterven? Hoe kan dat?

Dit gaat niet over dat hij niet kon sterven. De kanttekeningen zeggen erbij:
7 Hebr. weende een groot geween, of met een groot geween. Hij weende niet zozeer uit vreze des doods, als omdat hij bekommerd was over Gods volk, den zuiveren godsdienst, en den staat des rijks.

[Mannetje]

Toch denk ik dat het besef van zonde wel degelijk een rol heeft gespeeld. Mij viel pas ook de kanttekening op bij de woorden "Wees Gij mijn Borg", maar vervolgens las ik Jesaja 38:17. Dan blijkt dat in de ziekte toch duidelijk de straffende hand van God over de zonde gevoeld is.

17 Zie, 45in vrede is mij de bitterheid bitter geweest; 46maar Gij hebt mijn ziel lieflijk omhelsd, dat zij in 47de groeve der vertering niet kwame; want Gij hebt 48al mijn zonden 49achter Uw rug geworpen.

45 Te weten nadat Gij mij vrede gegeven hadt, namelijk door het verdelgen der Assyriërs, zo kwam mij een bitterheid, te weten deze zware ziekte. Anders: op den vrede, dat is, terstond na den vrede. Anders: tot vrede, dat is, opdat het ten beste dienen zou, kwam mij een bittere bitterheid over, te weten die zware krankheid.
46 Anders: maar het heeft U behaagd, mijn ziel, dat is, mij, te verlossen uit de groeve der vertering.
47 Dat is, het graf, waarin het dode lichaam van de wormen opgegeten en verteerd wordt.
48 Door dewelke ik deze krankheid en andere straffen verdiend heb. Had hij niet gezondigd, zo zou hij geen krankte hebben gehad, noch gestorven zijn. Want de dood met alle aanklevende ellenden hebben hun oorsprong uit de zonde. Daarom spreekt Christus: Zoon, uw zonden zijn u vergeven, sta op, enz.
49 Dat is, Gij hebt ze mij vergeven, zodat zij niet meer voor Uw ogen komen zullen.