De valse leer van het Universalisme of de Algemene Verzoening

[DDD]

Als er alleen maar liefde is tot de eigen(gekozen) woorden, dan gaat er ergens toch iets niet goed.

[-DIA-]

Nee, dat is mijn werk niet. Ik ben hier niet in slavendienst. Als het goed ligt moet het eerder een liefdedienst zijn.

Zou je denken he. Toch maar weer terug naar de wijze woorden van Ad dan: 'als je op een discussieforum wil functioneren, moet je ook genegen zijn vragen te beantwoorden'.
Probeer eens te beginnen met de vraag van JGW hierboven. Een zeer wezenlijke.

Ik kan alleen een discussie aan over wat ik weet; wat ik belijdt en geloof en desondanks niet weet, dan kan ik toch beter daar niets over zeggen? Ik kan wel zeggen of ik het ermee eens ben, dat is vaak niet onder woorden te brengen of in zinnen de definiëren. Het scheelt ook of de vragen in liefde worden gesteld, of dat meer op een afdwingen lijkt.

[-DIA-]

Als er alleen maar liefde is tot de eigen(gekozen) woorden, dan gaat er ergens toch iets niet goed.

Dat ben ik helemaal met u eens.

[Zeeuw]

Nee, dat is mijn werk niet. Ik ben hier niet in slavendienst. Als het goed ligt moet het eerder een liefdedienst zijn.

Zou je denken he. Toch maar weer terug naar de wijze woorden van Ad dan: 'als je op een discussieforum wil functioneren, moet je ook genegen zijn vragen te beantwoorden'.
Probeer eens te beginnen met de vraag van JGW hierboven. Een zeer wezenlijke.

Ik kan alleen een discussie aan over wat ik weet; wat ik belijdt en geloof en desondanks niet weet, dan kan ik toch beter daar niets over zeggen? Ik kan wel zeggen of ik het ermee eens ben, dat is vaak niet onder woorden te brengen of in zinnen de definiëren. Het scheelt ook of de vragen in liefde worden gesteld, of dat meer op een afdwingen lijkt.

Het is een eerlijke vraag of het vooral gaat om een verstandelijk denken te weten wat de 'oude waarheid' is, of het echt bevindelijk mogen weten wie de Heere is voor verloren zondaren. Dat is waar het voor ons allemaal om gaat en volgens mij is het van JGW een bewogen vraag met een oude broeder als jij.

[Thea]

Dia, ik zal het maar even heel plat zeggen: je hebt geen gelijk met je postings. Het is wel een deel van de waarheid, maar niet de hele waarheid. Ik denk dat je het niet leuk vind dat ik het zeg, maar als ik het wat omfloerst zegt, begrijp je het niet. Dus daarom zeg ik het maar direct. Nogmaals: je hebt niet gelijk in wat je zegt betreffende de waarheid.

[-DIA-]

Nee, dat is mijn werk niet. Ik ben hier niet in slavendienst. Als het goed ligt moet het eerder een liefdedienst zijn.

Zou je denken he. Toch maar weer terug naar de wijze woorden van Ad dan: 'als je op een discussieforum wil functioneren, moet je ook genegen zijn vragen te beantwoorden'.
Probeer eens te beginnen met de vraag van JGW hierboven. Een zeer wezenlijke.

Ik kan alleen een discussie aan over wat ik weet; wat ik belijdt en geloof en desondanks niet weet, dan kan ik toch beter daar niets over zeggen? Ik kan wel zeggen of ik het ermee eens ben, dat is vaak niet onder woorden te brengen of in zinnen de definiëren. Het scheelt ook of de vragen in liefde worden gesteld, of dat meer op een afdwingen lijkt.

Het is een eerlijke vraag of het vooral gaat om een verstandelijk denken te weten wat de 'oude waarheid' is, of het echt bevindelijk mogen weten wie de Heere is voor verloren zondaren. Dat is waar het voor ons allemaal om gaat en volgens mij is het van JGW een bewogen vraag met een oude broeder als jij.

Je kunt het bevindelijke verstaan, toestemmen, ervan overtuigd zijn, en toch niet de met vrijmoedigheid jezelf iets durven toe te eigenen; laat dat staan. Dan gaan we een grens over de mij en ons niet betaamt. Volgens mij is er nu wel uitgeperst wat erin zit? Hopelijk hebt u vrede met dit antwoord.

[Zeeuw]

Zou je denken he. Toch maar weer terug naar de wijze woorden van Ad dan: 'als je op een discussieforum wil functioneren, moet je ook genegen zijn vragen te beantwoorden'.
Probeer eens te beginnen met de vraag van JGW hierboven. Een zeer wezenlijke.

Ik kan alleen een discussie aan over wat ik weet; wat ik belijdt en geloof en desondanks niet weet, dan kan ik toch beter daar niets over zeggen? Ik kan wel zeggen of ik het ermee eens ben, dat is vaak niet onder woorden te brengen of in zinnen de definiëren. Het scheelt ook of de vragen in liefde worden gesteld, of dat meer op een afdwingen lijkt.

Het is een eerlijke vraag of het vooral gaat om een verstandelijk denken te weten wat de 'oude waarheid' is, of het echt bevindelijk mogen weten wie de Heere is voor verloren zondaren. Dat is waar het voor ons allemaal om gaat en volgens mij is het van JGW een bewogen vraag met een oude broeder als jij.

Je kunt het bevindelijke verstaan, toestemmen, ervan overtuigd zijn, en toch niet de met vrijmoedigheid jezelf iets durven toe te eigenen; laat dat staan. Dan gaan we een grens over de mij en ons niet betaamt. Volgens mij is er nu wel uitgeperst wat erin zit? Hopelijk hebt u vrede met dit antwoord.

Met bevindelijk bedoel ik eenvoudig dat je het echt mag weten dat de Heere in je leven heeft gewerkt/werkt. Dat heeft niks te maken met een grens die niet betaamd, dat heeft te maken met het grootmaken van Hem als verlosser van een waardeloze zondaar. Als daar wordt gezegd: 'ik heb geen vrijmoedigheid', dan vrees ik.
Dit heeft niets met uitpersen te maken, maar met gunnen.

[-DIA-]

Ik kan alleen een discussie aan over wat ik weet; wat ik belijdt en geloof en desondanks niet weet, dan kan ik toch beter daar niets over zeggen? Ik kan wel zeggen of ik het ermee eens ben, dat is vaak niet onder woorden te brengen of in zinnen de definiëren. Het scheelt ook of de vragen in liefde worden gesteld, of dat meer op een afdwingen lijkt.

Het is een eerlijke vraag of het vooral gaat om een verstandelijk denken te weten wat de 'oude waarheid' is, of het echt bevindelijk mogen weten wie de Heere is voor verloren zondaren. Dat is waar het voor ons allemaal om gaat en volgens mij is het van JGW een bewogen vraag met een oude broeder als jij.

Je kunt het bevindelijke verstaan, toestemmen, ervan overtuigd zijn, en toch niet de met vrijmoedigheid jezelf iets durven toe te eigenen; laat dat staan. Dan gaan we een grens over de mij en ons niet betaamt. Volgens mij is er nu wel uitgeperst wat erin zit? Hopelijk hebt u vrede met dit antwoord.

Met bevindelijk bedoel ik eenvoudig dat je het echt mag weten dat de Heere in je leven heeft gewerkt/werkt. Dat heeft niks te maken met een grens die niet betaamd, dat heeft te maken met het grootmaken van Hem als verlosser van een waardeloze zondaar. Als daar wordt gezegd: 'ik heb geen vrijmoedigheid', dan vrees ik.
Dit heeft niets met uitpersen te maken, maar met gunnen.

Misschien vreest u wel hetzelfde als ik. Het is geen kleinigheid, en als we ons hart aanmerken kunnen daar alleen maar van zeggen dat het zeer arglistig is, maar dan vooral naar onszelf toe.
Ik denk genoeg, zo niet veel te veel te hebben gezegd.

[Zeeuw]

Het is een eerlijke vraag of het vooral gaat om een verstandelijk denken te weten wat de 'oude waarheid' is, of het echt bevindelijk mogen weten wie de Heere is voor verloren zondaren. Dat is waar het voor ons allemaal om gaat en volgens mij is het van JGW een bewogen vraag met een oude broeder als jij.

Je kunt het bevindelijke verstaan, toestemmen, ervan overtuigd zijn, en toch niet de met vrijmoedigheid jezelf iets durven toe te eigenen; laat dat staan. Dan gaan we een grens over de mij en ons niet betaamt. Volgens mij is er nu wel uitgeperst wat erin zit? Hopelijk hebt u vrede met dit antwoord.

Met bevindelijk bedoel ik eenvoudig dat je het echt mag weten dat de Heere in je leven heeft gewerkt/werkt. Dat heeft niks te maken met een grens die niet betaamd, dat heeft te maken met het grootmaken van Hem als verlosser van een waardeloze zondaar. Als daar wordt gezegd: 'ik heb geen vrijmoedigheid', dan vrees ik.
Dit heeft niets met uitpersen te maken, maar met gunnen.

Misschien vreest u wel hetzelfde als ik. Het is geen kleinigheid, en als we ons hart aanmerken kunnen daar alleen maar van zeggen dat het zeer arglistig is, maar dan vooral naar onszelf toe.

Ik begrijp wat je bedoelt DIA. En wil daarin ook zeggen: zie (meer) op Hem, want inderdaad, ons hart, dat is alleen bedrieglijk, maar Hij liegt niet.

[-DIA-]

Je kunt het bevindelijke verstaan, toestemmen, ervan overtuigd zijn, en toch niet de met vrijmoedigheid jezelf iets durven toe te eigenen; laat dat staan. Dan gaan we een grens over de mij en ons niet betaamt. Volgens mij is er nu wel uitgeperst wat erin zit? Hopelijk hebt u vrede met dit antwoord.

Met bevindelijk bedoel ik eenvoudig dat je het echt mag weten dat de Heere in je leven heeft gewerkt/werkt. Dat heeft niks te maken met een grens die niet betaamd, dat heeft te maken met het grootmaken van Hem als verlosser van een waardeloze zondaar. Als daar wordt gezegd: 'ik heb geen vrijmoedigheid', dan vrees ik.
Dit heeft niets met uitpersen te maken, maar met gunnen.

Misschien vreest u wel hetzelfde als ik. Het is geen kleinigheid, en als we ons hart aanmerken kunnen daar alleen maar van zeggen dat het zeer arglistig is, maar dan vooral naar onszelf toe. Dit benauwd me.

Ik begrijp wat je bedoelt DIA. En wil daarin ook zeggen: zie (meer) op Hem, want inderdaad, ons hart, dat is alleen bedrieglijk, maar Hij liegt niet.

[Adagio]

Hoe belangrijk zondekennis ook is, het is geen voorwaarde om te mogen geloven.

Geloof is maar een middel, Cyrillus. Het is de zaligheid Zelf niet.

Het geloof in de zelfbeschikking van de mens, of het geloof in Allah, heeft inderdaad geen Goël nodig, geen Boaz, geen Vredevorst, geen Zaligmaker, geen Uithelper, geen Tussentreder. In de dogmatiek van de moderne mens of van de afgodsdienaren komt zondekennis (de droefheid naar God, 2 Kor. 7:10) dan ook niet voor.
En verder is het einde van de zaak: vrees God. "Zegt den rechtvaardige, dat het hem welgaan zal; dat zij de vrucht hunner werken zullen eten. Wee den goddeloze, het zal hem kwalijk gaan; want de vergelding zijner handen zal hem geschieden."

Je leest mijn antwoord niet goed. Allereerst zeg ik dat zondekennis belangrijk is. je opmerking over de moderne mens kan ik dan ook totaal niet plaatsen. Verder ligt de nadruk op het woord voorwaarde. Eerst zondekennis moeten hebben voordat het geloof in Christus is toegestaan is niet Bijbels.
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17 ... techismus/

In je eerste reactie schrijf je over "mogen" geloven. In je volgende reactie over "het toestaan van het geloven". Ben je bevreesd voor mensen die verbieden in Christus te geloven? Het geloof is toch een genadegift? Of ben je bevreesd dat andere mensen dit overkomt? Paulus, de heidenapostel, schreef niet bepaald stiekem over zondekennis (droefheid naar God), en hij predikte geen zaligheid van het geloof, maar door het geloof: "niet hebbende mijn rechtvaardigheid die uit de wet is, maar die door het geloof van Christus is, namelijk de rechtvaardigheid die uit God is door het geloof; opdat ik Hem kenne, en de kracht Zijner opstanding en de gemeenschap Zijns lijdens, Zijn dood gelijkvormig wordende." "Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking: Maranatha." Hij stond niet voor remonstrantse gelovigenkracht, maar oude-mens-kruisigende geloofskracht: "Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd."
Hij schrijft er openbaar over dat het Gods weg is om één plant met Hem te worden in de gelijkmaking Zijns doods "Want indien wij met Hem één plant geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zo zullen wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner opstanding".

Dus terugkomend op jouw zin "Eerst zondekennis moeten hebben voordat het geloof in Christus is toegestaan is niet Bijbels", het denken in de trant van "iemand toestaan te geloven": behalve dat ik in mijn Bijbel lees wat hierboven aangehaald is, komt deze stelling ook wat koddig over. Net alsof beweerd wordt: "het is niet toegestaan om het zaad in de aarde te laten vallen en sterven voordat het graan vruchten voorbrengt", of "het is niet toegestaan om barensweeën te hebben voordat het kind geboren is" of dat Johannes zou zeggen "het is niet toegestaan om vruchten der bekering voort te brengen voordat je gedoopt bent in de Jordaan".

[tja]

Hoe belangrijk zondekennis ook is, het is geen voorwaarde om te mogen geloven.

Geloof is maar een middel, Cyrillus. Het is de zaligheid Zelf niet.

Het geloof in de zelfbeschikking van de mens, of het geloof in Allah, heeft inderdaad geen Goël nodig, geen Boaz, geen Vredevorst, geen Zaligmaker, geen Uithelper, geen Tussentreder. In de dogmatiek van de moderne mens of van de afgodsdienaren komt zondekennis (de droefheid naar God, 2 Kor. 7:10) dan ook niet voor.
En verder is het einde van de zaak: vrees God. "Zegt den rechtvaardige, dat het hem welgaan zal; dat zij de vrucht hunner werken zullen eten. Wee den goddeloze, het zal hem kwalijk gaan; want de vergelding zijner handen zal hem geschieden."

Je leest mijn antwoord niet goed. Allereerst zeg ik dat zondekennis belangrijk is. je opmerking over de moderne mens kan ik dan ook totaal niet plaatsen. Verder ligt de nadruk op het woord voorwaarde. Eerst zondekennis moeten hebben voordat het geloof in Christus is toegestaan is niet Bijbels.
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17 ... techismus/

In je eerste reactie schrijf je over "mogen" geloven. In je volgende reactie over "het toestaan van het geloven". Ben je bevreesd voor mensen die verbieden in Christus te geloven? Het geloof is toch een genadegift? Of ben je bevreesd dat andere mensen dit overkomt? Paulus, de heidenapostel, schreef niet bepaald stiekem over zondekennis (droefheid naar God), en hij predikte geen zaligheid van het geloof, maar door het geloof: "niet hebbende mijn rechtvaardigheid die uit de wet is, maar die door het geloof van Christus is, namelijk de rechtvaardigheid die uit God is door het geloof; opdat ik Hem kenne, en de kracht Zijner opstanding en de gemeenschap Zijns lijdens, Zijn dood gelijkvormig wordende." "Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking: Maranatha." Hij stond niet voor remonstrantse gelovigenkracht, maar oude-mens-kruisigende geloofskracht: "Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd."
Hij schrijft er openbaar over dat het Gods weg is om één plant met Hem te worden in de gelijkmaking Zijns doods "Want indien wij met Hem één plant geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zo zullen wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner opstanding".

Dus terugkomend op jouw zin "Eerst zondekennis moeten hebben voordat het geloof in Christus is toegestaan is niet Bijbels", het denken in de trant van "iemand toestaan te geloven": behalve dat ik in mijn Bijbel lees wat hierboven aangehaald is, komt deze stelling ook wat koddig over. Net alsof beweerd wordt: "het is niet toegestaan om het zaad in de aarde te laten vallen en sterven voordat het graan vruchten voorbrengt", of "het is niet toegestaan om barensweeën te hebben voordat het kind geboren is" of dat Johannes zou zeggen "het is niet toegestaan om vruchten der bekering voort te brengen voordat je gedoopt bent in de Jordaan".

Je zegt dat de reactie van cyrillus koddig is.
Je beschrijft hier de theorie dat het natuurlijk zo is dat je mag/moet geloven om zalig te worden. De praktijk in reformatorisch Nederland is helaas nogal eens weerbarstiger. Dan mag je pas geloven in Jezus Christus als verlosser van al je zonden na het beleven van allerlei zaken.

Ik denk dat Cyrillus dat bedoelt.

[Ad Anker]

Dus niet meer uit DWS citeren? Ik had net nog een heel leerzame artikelenreeks uit dit blad gevonden. Dat gaat erover hoe oude schrijvers werden (en nog worden) misbruikt. Ook die artikelen zijn geplaatst in dezelfde periode. Dat kan ik dus maar beter niet aanbevelen? Maar voor wie er desondanks toch belang in mocht stellen, het na te lezen via digibron.nl
Ik zal het om der toestand wil dan nu maar niet aanbevelen, hoewel ik er zelf wel mee kan instemmen.

Beveel ze niet aan. Vooral als het gaat om gebruik/misbruik van oudvaders. Dat is in die tijd heel actueel in de discussie over het aanbod.

Citeren uit DWS mag best! De artikelen over de tabernakeldienst van ds. Roos bijvoorbeeld zijn zeer aanbevelenswaardig!

[Adagio]

Geloof is maar een middel, Cyrillus. Het is de zaligheid Zelf niet.

Het geloof in de zelfbeschikking van de mens, of het geloof in Allah, heeft inderdaad geen Goël nodig, geen Boaz, geen Vredevorst, geen Zaligmaker, geen Uithelper, geen Tussentreder. In de dogmatiek van de moderne mens of van de afgodsdienaren komt zondekennis (de droefheid naar God, 2 Kor. 7:10) dan ook niet voor.
En verder is het einde van de zaak: vrees God. "Zegt den rechtvaardige, dat het hem welgaan zal; dat zij de vrucht hunner werken zullen eten. Wee den goddeloze, het zal hem kwalijk gaan; want de vergelding zijner handen zal hem geschieden."

Je leest mijn antwoord niet goed. Allereerst zeg ik dat zondekennis belangrijk is. je opmerking over de moderne mens kan ik dan ook totaal niet plaatsen. Verder ligt de nadruk op het woord voorwaarde. Eerst zondekennis moeten hebben voordat het geloof in Christus is toegestaan is niet Bijbels.
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17 ... techismus/

In je eerste reactie schrijf je over "mogen" geloven. In je volgende reactie over "het toestaan van het geloven". Ben je bevreesd voor mensen die verbieden in Christus te geloven? Het geloof is toch een genadegift? Of ben je bevreesd dat andere mensen dit overkomt? Paulus, de heidenapostel, schreef niet bepaald stiekem over zondekennis (droefheid naar God), en hij predikte geen zaligheid van het geloof, maar door het geloof: "niet hebbende mijn rechtvaardigheid die uit de wet is, maar die door het geloof van Christus is, namelijk de rechtvaardigheid die uit God is door het geloof; opdat ik Hem kenne, en de kracht Zijner opstanding en de gemeenschap Zijns lijdens, Zijn dood gelijkvormig wordende." "Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking: Maranatha." Hij stond niet voor remonstrantse gelovigenkracht, maar oude-mens-kruisigende geloofskracht: "Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd."
Hij schrijft er openbaar over dat het Gods weg is om één plant met Hem te worden in de gelijkmaking Zijns doods "Want indien wij met Hem één plant geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zo zullen wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner opstanding".

Dus terugkomend op jouw zin "Eerst zondekennis moeten hebben voordat het geloof in Christus is toegestaan is niet Bijbels", het denken in de trant van "iemand toestaan te geloven": behalve dat ik in mijn Bijbel lees wat hierboven aangehaald is, komt deze stelling ook wat koddig over. Net alsof beweerd wordt: "het is niet toegestaan om het zaad in de aarde te laten vallen en sterven voordat het graan vruchten voorbrengt", of "het is niet toegestaan om barensweeën te hebben voordat het kind geboren is" of dat Johannes zou zeggen "het is niet toegestaan om vruchten der bekering voort te brengen voordat je gedoopt bent in de Jordaan".

Je zegt dat de reactie van cyrillus koddig is.
Je beschrijft hier de theorie dat het natuurlijk zo is dat je mag/moet geloven om zalig te worden. De praktijk in reformatorisch Nederland is helaas nogal eens weerbarstiger. Dan mag je pas geloven in Jezus Christus als verlosser van al je zonden na het beleven van allerlei zaken.

Ik denk dat Cyrillus dat bedoelt.

Wie weet gaat Cyrillus uitleggen dat je geen allerlei zaken hoeft te beleven. Ik heb echter niet alle tijd om het forum in de gaten te houden.
Cyrillus zal wel achter de prediking staan zoals we lezen in Mattheüs 5, daar worden wel 9 zaken genoemd die beleefd worden, waarop zaligspreking volgt. En eveneens achter de prediking tegen de beleving van de farizeeën: "alle boom dan die geen goede vrucht voortbrengt, wordt uitgehouwen en in het vuur geworpen."
De Kananese vrouw, of de bloedvloeiende vrouw: zouden zij, toen de nood juist hoog genoeg was, erg bezig geweest zijn met navelstaarderij qua geloof? Of zouden ze Christus echt zakelijk ergens om nodig gehad hebben?

Het woord koddig is wat te nadrukkelijk, laat het dan slechts opvallend zijn dat hier opnieuw iets staat van "mag je pas geloven", als praktijk in reformatorisch Nederland. Vechten tegen de bierkaai lijkt me dat te zijn.

[Cyrillus]

Geloof is maar een middel, Cyrillus. Het is de zaligheid Zelf niet.

Het geloof in de zelfbeschikking van de mens, of het geloof in Allah, heeft inderdaad geen Goël nodig, geen Boaz, geen Vredevorst, geen Zaligmaker, geen Uithelper, geen Tussentreder. In de dogmatiek van de moderne mens of van de afgodsdienaren komt zondekennis (de droefheid naar God, 2 Kor. 7:10) dan ook niet voor.
En verder is het einde van de zaak: vrees God. "Zegt den rechtvaardige, dat het hem welgaan zal; dat zij de vrucht hunner werken zullen eten. Wee den goddeloze, het zal hem kwalijk gaan; want de vergelding zijner handen zal hem geschieden."

Je leest mijn antwoord niet goed. Allereerst zeg ik dat zondekennis belangrijk is. je opmerking over de moderne mens kan ik dan ook totaal niet plaatsen. Verder ligt de nadruk op het woord voorwaarde. Eerst zondekennis moeten hebben voordat het geloof in Christus is toegestaan is niet Bijbels.
https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/17 ... techismus/

In je eerste reactie schrijf je over "mogen" geloven. In je volgende reactie over "het toestaan van het geloven". Ben je bevreesd voor mensen die verbieden in Christus te geloven? Het geloof is toch een genadegift? Of ben je bevreesd dat andere mensen dit overkomt? Paulus, de heidenapostel, schreef niet bepaald stiekem over zondekennis (droefheid naar God), en hij predikte geen zaligheid van het geloof, maar door het geloof: "niet hebbende mijn rechtvaardigheid die uit de wet is, maar die door het geloof van Christus is, namelijk de rechtvaardigheid die uit God is door het geloof; opdat ik Hem kenne, en de kracht Zijner opstanding en de gemeenschap Zijns lijdens, Zijn dood gelijkvormig wordende." "Indien iemand den Heere Jezus Christus niet liefheeft, die zij een vervloeking: Maranatha." Hij stond niet voor remonstrantse gelovigenkracht, maar oude-mens-kruisigende geloofskracht: "Want ik heb niet voorgenomen iets te weten onder u dan Jezus Christus, en Dien gekruisigd."
Hij schrijft er openbaar over dat het Gods weg is om één plant met Hem te worden in de gelijkmaking Zijns doods "Want indien wij met Hem één plant geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zo zullen wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner opstanding".

Dus terugkomend op jouw zin "Eerst zondekennis moeten hebben voordat het geloof in Christus is toegestaan is niet Bijbels", het denken in de trant van "iemand toestaan te geloven": behalve dat ik in mijn Bijbel lees wat hierboven aangehaald is, komt deze stelling ook wat koddig over. Net alsof beweerd wordt: "het is niet toegestaan om het zaad in de aarde te laten vallen en sterven voordat het graan vruchten voorbrengt", of "het is niet toegestaan om barensweeën te hebben voordat het kind geboren is" of dat Johannes zou zeggen "het is niet toegestaan om vruchten der bekering voort te brengen voordat je gedoopt bent in de Jordaan".

Je zegt dat de reactie van cyrillus koddig is.
Je beschrijft hier de theorie dat het natuurlijk zo is dat je mag/moet geloven om zalig te worden. De praktijk in reformatorisch Nederland is helaas nogal eens weerbarstiger. Dan mag je pas geloven in Jezus Christus als verlosser van al je zonden na het beleven van allerlei zaken.

Ik denk dat Cyrillus dat bedoelt.

Nog een keer dan, ik zal het uitgebreide citaat geven uit DWS om de achtergrond duidelijk te maken. Want ik heb het idee dat dit niet helder is voor ieder.
"Tegen die algemene voldoening door Christus voor alle mensen kan ook gelden Wat Jacohus Trigland, de grote kampioen tegen de algemene voldoening, zegt in zijn Werken of Schriften, 2e deel, 1639, als hij op fol. 168 een bedenking van de Remonstranten weerlegt. Deze bedenking luidt als volgt: Men zegt, dat men immers ter plaatse waar Christus gepredikt wordt alle mensen vermaant in Christus te geloven, hetwelk ook geschiedt aan degenen, die Christus niet aannemen. En dat daaruit noodzakelijk moet volgen, dat Christus voor meer anderen dan die in Hem geloven, en door Hem zalig worden, gestorven is en vergeving der zonden verworven heeft, — of dat men anders de mensen zou vermanen leugen te geloven, als men hen zou vermanen te geloven, dat Christus voor hen gestorven is, daar het nochtans niet waarachtig zou zijn. Wij antwoorden, zegt Trigland, dat men ter plaatse waar Christus gepredikt wordt, niet alle mensen vermaant, nog mag vermanen, om in Christus te geloven. Maar men moet de mensen eerst vermanen hunne zonden te kennen, en tot dien einde hen daarvan door de Wet overtuigen, opdat zij weten hoe noodwendig Christus hen zij. Het Woord Gods heeft twee delen, de Wet en het Evangelie. Men moet eerst de Wet prediken en dan het Evangelie. Men moet de mensen eerst door de Wet verslaan, en dan door het Evangelie, en door Christus in het Evangelie geopenbaard, vertroosten. Men moet de mensen eerst door de Wet van hunne zonden en van de vervloeking overtuigen, en dan in het Evangelie de Zaligmaker aanwijzen. Die hen van de zonde en de vervloeking verlost, Galaten 3 : 24. Hetwelk ook hier zijn plaats heeft."
Toelichting: Trigland zegt dat je niet eens mag prediken in Christus te geloven, dus verbiedt de verkondiging van het Evangelie(!), voordat je voldoende zondekennis hebt.