Kleding en stereotypen

[merel]

Het is ook juist niet sterk als je zo regels oplegt aan de ander, juist zwak!

Ik leer mijn kinderen onder de 1 jaar dat het een regel is om de planten niet van de vensterbank te gooien. Net zo min als de kopjes van de tafel. Ik zie zo'n regel niet als een zwakke manier van opvoeden. Ze leren er als het goed is enige vorm van discipline van.

Regels maken voor een kind van 1 lijkt mij logisch. Maak jij ook kleding regels voor bezoek van 31 jaar oud?

Maar daar gaat het toch niet om? Het gaat er om dat jij regels hebt thuis, op basis van normen en waarden. Ik vind dat je mag verwachten dat andere die, in alle redelijkheid en proportionaliteit dient te respecteren.

Stel dat iemand ons zou verplichten dat alle vrouwen een broek aan moeten bij hun thuis, dan dien je je daar aan te houden. Concreet betekent dit dan wel dat wij daar niet meer zouden komen. Ik zou dan niet tóch komen met een rok dragende vrouwen zegmaar.

Ik kan merken dat jij in jouw nauwe omgeving vrij weinig van doen hebt met seculiere mensen en atheïsten. Dan besef je des te meer dat het niet draait om broek/rok en strakke regels stellen omtrent uiterlijk, maar dat het venijn veel dieper zit.

[Zeeuw]

Ik denk dat een christen heel ver moet gaan om zich aan te passen aan de ander, vooral als het geweten van de ander belast wordt.
Dat lijkt me heel Bijbels.

Wel merk ik dat veel regels meer de traditie en uiterlijk vertoon als grondslag hebben. Dan wordt ik zelf altijd een beetje narrig, omdat ik dat geen goede reden voor regels vind. Maar pas me toch zo veel mogelijk aan, omdat het mij betaamt de minste te zijn en de ander meer lief te hebben dan mij zelf.

Paulus berispte Petrus die zich veel te veel aanpaste aan wat anderen dachten dat hun geweten belastte. Onze oud predikant had een mooie grondregel: neem geen aanstoot en een heel stuk verder 'geef geen aanstoot'. In die volgorde.

O, het één sluit het ander zeker niet uit. Het advies van jouw predikant past me wel, want dat kan mij mooi rechtvaardigen als ik vind dat de ander geen aanstoot moet nemen en ik pas een eind verderop mij moet aanpassen.

Maar die zelfde Paulus schreef ook Romeinen 14. Ik haal daar veel zelfverloochenende lessen uit. Niet leuk voor me, maar wel nuttig.

Ik heb de aanpassing of tolerantie van de ander niet in de hand. Maar proberen zelf de minste te zijn wel.

Dus heb ik gisteravond toch maar mijn pak aangetrokken naar de raadsvergadering en mijn skinny met witte sneakers maar thuis gelaten. Omwille van mijn traditionele achterban

Gewoon een mooi jasje aan doen en zorgen dat ze alleen je bovenkant boven die tafel zien :-). Al vind ik het in de politiek wel mooi als men een beetje gekleed voor de dag komt.

[merel]

Ik denk dat een christen heel ver moet gaan om zich aan te passen aan de ander, vooral als het geweten van de ander belast wordt.
Dat lijkt me heel Bijbels.

Wel merk ik dat veel regels meer de traditie en uiterlijk vertoon als grondslag hebben. Dan wordt ik zelf altijd een beetje narrig, omdat ik dat geen goede reden voor regels vind. Maar pas me toch zo veel mogelijk aan, omdat het mij betaamt de minste te zijn en de ander meer lief te hebben dan mij zelf.

Paulus berispte Petrus die zich veel te veel aanpaste aan wat anderen dachten dat hun geweten belastte. Onze oud predikant had een mooie grondregel: neem geen aanstoot en een heel stuk verder 'geef geen aanstoot'. In die volgorde.

O, het één sluit het ander zeker niet uit. Het advies van jouw predikant past me wel, want dat kan mij mooi rechtvaardigen als ik vind dat de ander geen aanstoot moet nemen en ik pas een eind verderop mij moet aanpassen.

Maar die zelfde Paulus schreef ook Romeinen 14. Ik haal daar veel zelfverloochenende lessen uit. Niet leuk voor me, maar wel nuttig.

Ik heb de aanpassing of tolerantie van de ander niet in de hand. Maar proberen zelf de minste te zijn wel.

Dus heb ik gisteravond toch maar mijn pak aangetrokken naar de raadsvergadering en mijn skinny met witte sneakers maar thuis gelaten. Omwille van mijn traditionele achterban

Ik heb gisteren mijn leren rok met hoge hakken maar uitgetrokken en juist mijn sneakers en jeans aangetrokken ivm de sporttraining die ik moest geven

[HersteldHervormd]

Dat zeg ik toch niet orchidee? Alsjeblieft hé, stop een keer met die dramatische reacties.

Nou, toch maar de vraag dan: als er een goede bekende, vriendin, familielid, verzin het maar, in een broek komt bij jou, dan wijs je die de deur?

Nee, voor ons gaat dat zeker niet zo ver, maar al zou dat voor iemand anders wel gelden vind ik dat je dat dient te accepteren. Ook al sta ik daar zelf anders in.

Ik haalde daarom ook een voorbeeld aan: Stel dat iemand wil dat alle vrouwen verplicht in een broek moeten komen dan gaan wij gewoon niet. Wij gaan dan niet tóch in een rok of jurk komen.

[HersteldHervormd]

Ik leer mijn kinderen onder de 1 jaar dat het een regel is om de planten niet van de vensterbank te gooien. Net zo min als de kopjes van de tafel. Ik zie zo'n regel niet als een zwakke manier van opvoeden. Ze leren er als het goed is enige vorm van discipline van.

Regels maken voor een kind van 1 lijkt mij logisch. Maak jij ook kleding regels voor bezoek van 31 jaar oud?

Maar daar gaat het toch niet om? Het gaat er om dat jij regels hebt thuis, op basis van normen en waarden. Ik vind dat je mag verwachten dat andere die, in alle redelijkheid en proportionaliteit dient te respecteren.

Stel dat iemand ons zou verplichten dat alle vrouwen een broek aan moeten bij hun thuis, dan dien je je daar aan te houden. Concreet betekent dit dan wel dat wij daar niet meer zouden komen. Ik zou dan niet tóch komen met een rok dragende vrouwen zegmaar.

Ik kan merken dat jij in jouw nauwe omgeving vrij weinig van doen hebt met seculiere mensen en atheïsten. Dan besef je des te meer dat het niet draait om broek/rok en strakke regels stellen omtrent uiterlijk, maar dat het venijn veel dieper zit.

Dat heb je mis, ik woon niet op de biblebelt en ook niet in een reformatorische woonplaats ofzo.

[merel]

Regels maken voor een kind van 1 lijkt mij logisch. Maak jij ook kleding regels voor bezoek van 31 jaar oud?

Maar daar gaat het toch niet om? Het gaat er om dat jij regels hebt thuis, op basis van normen en waarden. Ik vind dat je mag verwachten dat andere die, in alle redelijkheid en proportionaliteit dient te respecteren.

Stel dat iemand ons zou verplichten dat alle vrouwen een broek aan moeten bij hun thuis, dan dien je je daar aan te houden. Concreet betekent dit dan wel dat wij daar niet meer zouden komen. Ik zou dan niet tóch komen met een rok dragende vrouwen zegmaar.

Ik kan merken dat jij in jouw nauwe omgeving vrij weinig van doen hebt met seculiere mensen en atheïsten. Dan besef je des te meer dat het niet draait om broek/rok en strakke regels stellen omtrent uiterlijk, maar dat het venijn veel dieper zit.

Dat heb je mis, ik woon niet op de biblebelt en ook niet in een reformatorische woonplaats ofzo.

Buren en kennissen kan je makkelijk hierin makkelijk meenemen. Die denken daar het hunne van en laten het verder zo. Ik heb het over nauwe verbondenheid zoals familie die soms de kerk de rug toe hebben gekeerd en daardoor sneller bevooroordeeld zijn. Of familie die er het liefst niet mee geconfronteerd willen worden. Wij hebben in het maken van onze keuzes echt wel eens op eieren moeten lopen. Tijdens weekendjes weg met de familie als enige gezin op zondag naar de kerk gaan en niet uit eten gaan, terwijl de rest gezamenlijk een restaurant boekt. Dan ga je niet met eigen kinderen verder steggelen over kleding of verdere activiteiten buiten.

[Zeeuw]

Dat zeg ik toch niet orchidee? Alsjeblieft hé, stop een keer met die dramatische reacties.

Nou, toch maar de vraag dan: als er een goede bekende, vriendin, familielid, verzin het maar, in een broek komt bij jou, dan wijs je die de deur?

Nee, voor ons gaat dat zeker niet zo ver, maar al zou dat voor iemand anders wel gelden vind ik dat je dat dient te accepteren. Ook al sta ik daar zelf anders in.

Ik haalde daarom ook een voorbeeld aan: Stel dat iemand wil dat alle vrouwen verplicht in een broek moeten komen dan gaan wij gewoon niet. Wij gaan dan niet tóch in een rok of jurk komen.

Of je bent de minste en trekt een broek aan om je broeder/zuster niet te ergeren.

[HersteldHervormd]

Dat zeg ik toch niet orchidee? Alsjeblieft hé, stop een keer met die dramatische reacties.

Nou, toch maar de vraag dan: als er een goede bekende, vriendin, familielid, verzin het maar, in een broek komt bij jou, dan wijs je die de deur?

Nee, voor ons gaat dat zeker niet zo ver, maar al zou dat voor iemand anders wel gelden vind ik dat je dat dient te accepteren. Ook al sta ik daar zelf anders in.

Ik haalde daarom ook een voorbeeld aan: Stel dat iemand wil dat alle vrouwen verplicht in een broek moeten komen dan gaan wij gewoon niet. Wij gaan dan niet tóch in een rok of jurk komen.

Of je bent de minste en trekt een broek aan om je broeder/zuster niet te ergeren.

Zeker moet dat, tenzij het een grens overgaat bij je eigen geweten toch? Wat zou jij doen? En oh ja, nood breekt ten alle tijden de wet.

[HersteldHervormd]

Maar daar gaat het toch niet om? Het gaat er om dat jij regels hebt thuis, op basis van normen en waarden. Ik vind dat je mag verwachten dat andere die, in alle redelijkheid en proportionaliteit dient te respecteren.

Stel dat iemand ons zou verplichten dat alle vrouwen een broek aan moeten bij hun thuis, dan dien je je daar aan te houden. Concreet betekent dit dan wel dat wij daar niet meer zouden komen. Ik zou dan niet tóch komen met een rok dragende vrouwen zegmaar.

Ik kan merken dat jij in jouw nauwe omgeving vrij weinig van doen hebt met seculiere mensen en atheïsten. Dan besef je des te meer dat het niet draait om broek/rok en strakke regels stellen omtrent uiterlijk, maar dat het venijn veel dieper zit.

Dat heb je mis, ik woon niet op de biblebelt en ook niet in een reformatorische woonplaats ofzo.

Buren en kennissen kan je makkelijk hierin makkelijk meenemen. Die denken daar het hunne van en laten het verder zo. Ik heb het over nauwe verbondenheid zoals familie die soms de kerk de rug toe hebben gekeerd en daardoor sneller bevooroordeeld zijn. Of familie die er het liefst niet mee geconfronteerd willen worden. Wij hebben in het maken van onze keuzes echt wel eens op eieren moeten lopen. Tijdens weekendjes weg met de familie als enige gezin op zondag naar de kerk gaan en niet uit eten gaan, terwijl de rest gezamenlijk een restaurant boekt. Dan ga je niet met eigen kinderen verder steggelen over kleding of verdere activiteiten buiten.

Blijkbaar heb je ruimte in je geweten om toch op vakantie te gaan met wat ongelovige familieleden. Dit kan natuurlijk, maar ik denk wel dat je altijd moet opletten of er geen zaken gebeuren die je niet wil. Maar ik zou dan dus goed nadenken of ik wel het weekendje weg kan gaan en of dit niet voor complexe situaties gaat zorgen.

Ik vind dat zelf vreemd als je op vakantie je anders gedraagt dan thuis. (Ik zeg niet dat jij dit wel doet hoor, dit bedoel ik in het algemeen).

[Zeeuw]

Nou, toch maar de vraag dan: als er een goede bekende, vriendin, familielid, verzin het maar, in een broek komt bij jou, dan wijs je die de deur?

Nee, voor ons gaat dat zeker niet zo ver, maar al zou dat voor iemand anders wel gelden vind ik dat je dat dient te accepteren. Ook al sta ik daar zelf anders in.

Ik haalde daarom ook een voorbeeld aan: Stel dat iemand wil dat alle vrouwen verplicht in een broek moeten komen dan gaan wij gewoon niet. Wij gaan dan niet tóch in een rok of jurk komen.

Of je bent de minste en trekt een broek aan om je broeder/zuster niet te ergeren.

Zeker moet dat, tenzij het een grens overgaat bij je eigen geweten toch? Wat zou jij doen? En oh ja, nood breekt ten alle tijden de wet.

Ik zou nadenken over waarom je eigen geweten dat zegt. Is dat traditie, of kun je het echt Bijbels funderen. Ik merk dat ik, als ik uiterlijke zaken vind, nog behoorlijk vaak als basis opvoeding/traditie heb.

[merel]

Ik kan merken dat jij in jouw nauwe omgeving vrij weinig van doen hebt met seculiere mensen en atheïsten. Dan besef je des te meer dat het niet draait om broek/rok en strakke regels stellen omtrent uiterlijk, maar dat het venijn veel dieper zit.

Dat heb je mis, ik woon niet op de biblebelt en ook niet in een reformatorische woonplaats ofzo.

Buren en kennissen kan je makkelijk hierin makkelijk meenemen. Die denken daar het hunne van en laten het verder zo. Ik heb het over nauwe verbondenheid zoals familie die soms de kerk de rug toe hebben gekeerd en daardoor sneller bevooroordeeld zijn. Of familie die er het liefst niet mee geconfronteerd willen worden. Wij hebben in het maken van onze keuzes echt wel eens op eieren moeten lopen. Tijdens weekendjes weg met de familie als enige gezin op zondag naar de kerk gaan en niet uit eten gaan, terwijl de rest gezamenlijk een restaurant boekt. Dan ga je niet met eigen kinderen verder steggelen over kleding of verdere activiteiten buiten.

Blijkbaar heb je ruimte in je geweten om toch op vakantie te gaan met wat ongelovige familieleden. Dit kan natuurlijk, maar ik denk wel dat je altijd moet opletten of er geen zaken gebeuren die je niet wil. Maar ik zou dan dus goed nadenken of ik wel het weekendje weg kan gaan en of dit niet voor complexe situaties gaat zorgen.

Ik vind dat zelf vreemd als je op vakantie je anders gedraagt dan thuis. (Ik zeg niet dat jij dit wel doet hoor, dit bedoel ik in het algemeen).

Of wij hier wel of niet voor kiezen is het punt niet. Het punt dat ik wilde maken is dat het in een refobubbel vanaf de zijnlijn makkelijk roepen is wat wel en niet kan. De praktijk van velen is behoorlijk weerbarstiger. En daardoor maak je onderscheid wat daadwerkelijk belangrijk is en wat eigenlijk meer gebaseerd is op traditie en cultuur in plaats van op de bijbel.

[Zeeuw]

Dat heb je mis, ik woon niet op de biblebelt en ook niet in een reformatorische woonplaats ofzo.

Buren en kennissen kan je makkelijk hierin makkelijk meenemen. Die denken daar het hunne van en laten het verder zo. Ik heb het over nauwe verbondenheid zoals familie die soms de kerk de rug toe hebben gekeerd en daardoor sneller bevooroordeeld zijn. Of familie die er het liefst niet mee geconfronteerd willen worden. Wij hebben in het maken van onze keuzes echt wel eens op eieren moeten lopen. Tijdens weekendjes weg met de familie als enige gezin op zondag naar de kerk gaan en niet uit eten gaan, terwijl de rest gezamenlijk een restaurant boekt. Dan ga je niet met eigen kinderen verder steggelen over kleding of verdere activiteiten buiten.

Blijkbaar heb je ruimte in je geweten om toch op vakantie te gaan met wat ongelovige familieleden. Dit kan natuurlijk, maar ik denk wel dat je altijd moet opletten of er geen zaken gebeuren die je niet wil. Maar ik zou dan dus goed nadenken of ik wel het weekendje weg kan gaan en of dit niet voor complexe situaties gaat zorgen.

Ik vind dat zelf vreemd als je op vakantie je anders gedraagt dan thuis. (Ik zeg niet dat jij dit wel doet hoor, dit bedoel ik in het algemeen).

Of wij hier wel of niet voor kiezen is het punt niet. Het punt dat ik wilde maken is dat het in een refobubbel vanaf de zijnlijn makkelijk roepen is wat wel en niet kan. De praktijk van velen is behoorlijk weerbarstiger. En daardoor maak je onderscheid wat daadwerkelijk belangrijk is en wat eigenlijk meer gebaseerd is op traditie en cultuur in plaats van op de bijbel.

Mijn ervaring is dat het buiten die bubbel soms makkelijker is dan erin. Erbuiten is soms meer begrip dan bij mensen die ogenschijnlijk dichterbij je lijken te staan.

[merel]

Buiten de bubbel hebben mensen begrip zolang zij niet al te veel geconfronteerd worden met de keuzes die jij maakt. Laat staan als zij het gevoel hebben hierin belemmerd te worden. Althans dat is mijn ervaring.

[Zita]

Op verzoek heb ik de doopdiscussie uit dit topic over kleding en stereotypen geknipt. Het is een tamelijk willekeurige knip geworden vanaf het moment dat het topic een wending richting de doop nam. Mocht je nog gedachten over kleding en stereotypen missen: in het eerste stukje van het dooptopic staan nog een paar verdwaalde berichten toen beide discussies nog door elkaar heenliepen.

[Arja]

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/30 ... eredienst/

Tja, wat moet je hier nu over zeggen

Dat het een terechte vraag is bijvoorbeeld?

Nee, zeker niet.

De bijbel geeft aan dat kleding zedelijk moet zijn en geeft geen verdere voorschriften. Van een jeans, sneakers en een hoodie kan niet gezegd worden dat zedelijkheid schort. Een prima keuze dus.

Wat vrouwen betreft: 1 Tim 2:9 De woorden αἰδοῦς wat 'bescheidenheid' betekent en σωφροσύνης (sophrosunes) wat 'zelfbeheersing' of 'goed beoordelingsvermogen' betekent, zijn belangrijke deugden die worden gepromoot voor de kleding en het gedrag van vrouwen. Dure versieringen zoals goud, parels en kostbare kleding worden ontmoedigd, ten gunste van innerlijke schoonheid en goede werken. https://www.abarim-publications.com/Int ... arsed.html

Opvattingen over gepaste kleding voor een kerk zijn sterk cultureel bepaald. Soms zelf per kerk verschillend: vergelijk reformatorische baptisten met de GerGem. Wat in de ene cultuur als ongepast wordt gezien, is in de andere cultuur heel normaal. Als je een christelijke gemeente in een ander land zou bezoeken, Iran, China, Duitsland, Frankrijk etc, kom je daar gewoon mannen en vrouwen in eenvoudige kleren tegen, vrouwen in vrouwenbroeken, mannen in mannenbroeken. Geen hoofddeksel voor vrouwen.

Alledaagse kleding is op zichzelf niet geestelijk authentieker dan formele kleding, en formele kleding is niet per se geestelijk respectvoller. Toen ik opgroeide, dacht ik eigenlijk dat als een man in de kerk geen pak droeg, hij nog niet bekeerd was. En als een kind van God geen zwart kleren aan had, was hij niet echt. Nu weet ik dat veronderstellingen als kind gebaseerd waren op traditie en de cultuur, in plaats van op de Schrift.

Ik las ergens:

Wat moeten we dragen? Nederigheid! Alle kleding – formeel, casual, hoofddeksels – kan een bron van trots zijn. Er is geen kledingstuk dat niet in een uiting van zelfzuchtige, zelfverheffende zelfaanbidding kan veranderen. Als onze harten met nederigheid bekleed zijn, zullen we bekleed zijn met liefde en oog hebben voor de ander.

Zelf denk ik: dan heb je ook oog voor dingen waarmee je de ander kan kwetsen. Zit je in een kerk vol vrouwen met een hoofdeksel, dan ga je niet als enige zonder hoedje zitten bijvoorbeeld. Dan kies je er voor om de volgende keer, als je daar wilt blijven kerken, een hoofddeksel draagt. Of zie je dat niemand een korte broek draagt, dan doe je als man de volgende keer geen korte broek aan omdat je vermoedt dat het een ander kan storen (en dus de aandacht aftrekt van de preek). Ikzelf zou het checken.

Zomaar wat gedachten.