Kleding en stereotypen

[helma]

Tja als je de luxe hebt om je kinderen kleding voor te schrijven, prima natuurlijk.
Maar wat zou ik graag zien dat ze meegingen.......
Pijnlijk onderwerp.

Ach...ja, dat herken ik.
En wat kan het soms ook 'op eieren lopen' zijn.

Ik heb heel wat ruzies gemaakt voor kerktijd. Weet nog steeds niet goed of dat het (op) de goede manier was...
Dan zit je zowel boos als verdrietig in de kerk.
En heb je het dan gewonnen?

[DDD]

Dat het een terechte vraag is bijvoorbeeld?

Nee, zeker niet.

De bijbel geeft aan dat kleding zedelijk moet zijn en geeft geen verdere voorschriften. Van een jeans, sneakers en een hoodie kan niet gezegd worden dat zedelijkheid schort. Een prima keuze dus.

Je vergeet dat kleding bepaalde achtergronden hebben. Daarnaast is het een goede traditie dat de kerkgangers in Nederland er netjes bij lopen.

Denk dat het daar spaak loopt. Ik vind een jeans, hoodie en sneakers vaak netter dan een slecht zittend pak en schoenen met spekzolen.

Eens. Maar een mooi zittend pak is dan toch wel echt netter dan een hoodie. Maar goed. Het is fijn als jongeren en ouderen zich zo kleden alsof ze naar een bruiloft gaan. En anders is het ook goed, wat mij betreft. Ik draag ook gewoon een trui.

[DDD]

Tja als je de luxe hebt om je kinderen kleding voor te schrijven, prima natuurlijk.
Maar wat zou ik graag zien dat ze meegingen.......
Pijnlijk onderwerp.

Ach...ja, dat herken ik.
En wat kan het soms ook 'op eieren lopen' zijn.

Ik heb heel wat ruzies gemaakt voor kerktijd. Weet nog steeds niet goed of dat het (op) de goede manier was...
Dan zit je zowel boos als verdrietig in de kerk.
En heb je het dan gewonnen?

Dat denk ik niet. Wat heeft dat nou voor zin. Maar goed. Wie in woorden niet struikelt, die is een volmaakt man. Of vrouw.

Ik trek geen spijkerbroek aan naar de kerk, althans niet op zondag. Dat is om geen ergernis te geven, want ik zie er totaal geen kwaad in. Een enkele keer vind ik een pak wel mooi, maar op de fiets is zo'n broek in vijf maanden versleten, want het is meer dan tien kilometer.

[merel]

Tja als je de luxe hebt om je kinderen kleding voor te schrijven, prima natuurlijk.
Maar wat zou ik graag zien dat ze meegingen.......
Pijnlijk onderwerp.

Ach...ja, dat herken ik.
En wat kan het soms ook 'op eieren lopen' zijn.

Ik heb heel wat ruzies gemaakt voor kerktijd. Weet nog steeds niet goed of dat het (op) de goede manier was...
Dan zit je zowel boos als verdrietig in de kerk.
En heb je het dan gewonnen?

Mijn kinderen zijn natuurlijk nog jonger. Dus ik kan nog wat 'eisen'. De oudste twee krijgen kleedgeld, maar wij hebben vetorecht. Kapotte broeken, sportkleding en buiktruitjes en crop tops vallen onder ons veto. De tweede hands shirts met o.a. ' I am drunk and I like it' verdwenen ook in de voddenbak. Jammer van het kleedgeld dat tevens ook leergeld is.

Ik heb mij wel voorgenomen om geen strijd te gaan voeren over een broek aan naar de kerk. Vooralsnog trekt ze nog een jurk of rokje aan en schuif ik die buiten het kleedgeld ook nog wel toe.

[merel]

Naar de kerk trek ik een pak aan. Naar de rechtbank trouwens ook. Vaak zonder stropdas.

Als ik ‘onderweg’ ben, meestal een combinatie. Chino of spijkerbroek. Met nette schoenen.

Als ik naar kantoor ga meestal een spijkerbroek met overhemd of colletje. En witte sneakers. Of blauwe. Wel van Floris.

Ik heb meestal geen discussie over de kleding met mijn zoons. Ze dragen vrijwel zonder uitzondering een spijkerbroek met overhemd. En witte sneakers. Bij de ene is de broek wat strakker dan bij de andere. Dat zal wel met de mode te maken hebben, denk ik. Heel eigenlijk…vind ik het een non-discussie. Mijn zoons zijn allemaal 20 plus. Dan vind er niet zo veel meer van, maar ben intens dankbaar dat ze meegaan, er een aantal belijdenis hebben gedaan en zich bij en aan de kerk (en de God van de kerk) willen verbinden of er zijn.

In huize Maanenschijn komt geen broek-met-scheuren. Want een broek met scheuren gaat bij de vodden. Je moet ergens een streep trekken he .

Mijn tieners dragen dus geen skinny's meer. Het zijn skatebroeken of cargo broeken. Het is in ieder geval wijd
( en naar mijn menig vormloos), maar dat valt buiten ons vetorecht

[DDD]

Ik vind het niet om aan te zien, maar vanuit christelijk oogpunt is het hoe wijder, hoe beter, zou je zeggen.

[merel]

Ik vind het niet om aan te zien, maar vanuit christelijk oogpunt is het hoe wijder, hoe beter, zou je zeggen.

Daar heb je inderdaad gelijk in.

[Erskinees]

Tja als je de luxe hebt om je kinderen kleding voor te schrijven, prima natuurlijk.
Maar wat zou ik graag zien dat ze meegingen.......
Pijnlijk onderwerp.

Ach...ja, dat herken ik.
En wat kan het soms ook 'op eieren lopen' zijn.

Ik heb heel wat ruzies gemaakt voor kerktijd. Weet nog steeds niet goed of dat het (op) de goede manier was...
Dan zit je zowel boos als verdrietig in de kerk.
En heb je het dan gewonnen?

Dat denk ik niet. Wat heeft dat nou voor zin. Maar goed. Wie in woorden niet struikelt, die is een volmaakt man. Of vrouw.

Ik trek geen spijkerbroek aan naar de kerk, althans niet op zondag. Dat is om geen ergernis te geven, want ik zie er totaal geen kwaad in. Een enkele keer vind ik een pak wel mooi, maar op de fiets is zo'n broek in vijf maanden versleten, want het is meer dan tien kilometer.

Geef je in jouw gemeente ergenis aan ter kerke gaan in een spijkerbroek? De gemeente waar ik kerk is zeker niet linkser, maar er zijn (gelukkig) genoeg mannen in spijkerbroek en wat nettere sneakers. Wellicht is het iets regionaals.

[DDD]

Tja als je de luxe hebt om je kinderen kleding voor te schrijven, prima natuurlijk.
Maar wat zou ik graag zien dat ze meegingen.......
Pijnlijk onderwerp.

Ach...ja, dat herken ik.
En wat kan het soms ook 'op eieren lopen' zijn.

Ik heb heel wat ruzies gemaakt voor kerktijd. Weet nog steeds niet goed of dat het (op) de goede manier was...
Dan zit je zowel boos als verdrietig in de kerk.
En heb je het dan gewonnen?

Dat denk ik niet. Wat heeft dat nou voor zin. Maar goed. Wie in woorden niet struikelt, die is een volmaakt man. Of vrouw.

Ik trek geen spijkerbroek aan naar de kerk, althans niet op zondag. Dat is om geen ergernis te geven, want ik zie er totaal geen kwaad in. Een enkele keer vind ik een pak wel mooi, maar op de fiets is zo'n broek in vijf maanden versleten, want het is meer dan tien kilometer.

Geef je in jouw gemeente ergenis aan ter kerke gaan in een spijkerbroek? De gemeente waar ik kerk is zeker niet linkser, maar er zijn (gelukkig) genoeg mannen in spijkerbroek en wat nettere sneakers. Wellicht is het iets regionaals.

Ik weet het niet zo goed. Ik zie dat niet veel, maar het gebeurt wel. Mijn gemeente is nog wel wat opgeschoven natuurlijk. Dat krijg je als je ruim de helft van de leden laat vertrekken.

[Zita]

Naar de kerk trek ik een pak aan. Naar de rechtbank trouwens ook. Vaak zonder stropdas.

Als ik ‘onderweg’ ben, meestal een combinatie. Chino of spijkerbroek. Met nette schoenen.

Als ik naar kantoor ga meestal een spijkerbroek met overhemd of colletje. En witte sneakers. Of blauwe. Wel van Floris.

Ik heb meestal geen discussie over de kleding met mijn zoons. Ze dragen vrijwel zonder uitzondering een spijkerbroek met overhemd. En witte sneakers. Bij de ene is de broek wat strakker dan bij de andere. Dat zal wel met de mode te maken hebben, denk ik. Heel eigenlijk…vind ik het een non-discussie. Mijn zoons zijn allemaal 20 plus. Dan vind er niet zo veel meer van, maar ben intens dankbaar dat ze meegaan, er een aantal belijdenis hebben gedaan en zich bij en aan de kerk (en de God van de kerk) willen verbinden of er zijn.

In huize Maanenschijn komt geen broek-met-scheuren. Want een broek met scheuren gaat bij de vodden. Je moet ergens een streep trekken he .

Mijn tieners dragen dus geen skinny's meer. Het zijn skatebroeken of cargo broeken. Het is in ieder geval wijd
( en naar mijn menig vormloos), maar dat valt buiten ons vetorecht

Het scheelt dat in jouw gemeente weinig kledinggewoonten zijn. In gemeenten waar je anderen (wellicht niet terecht) verdriet doet met sandalen, korte broek, capuchontrui, spijkerbroek, of wat dan ook, zou je om die reden nog een keertje moeten nadenken voordat je die kledingstukken aandoet. Die anderen moeten naar mijn idee bedenken of ze zich druk maken om de juiste dingen. Maar in jouw context is dat niet zo aan de orde, voor zover ik het kan inschatten.
Mijn oma geeft twee feestjes per jaar: haar verjaardag en een nieuwjaarsbijeenkomst. Oma kan daarvan niet genieten als de (klein-)dochters een broek dragen. Ze weet echt wel dat het merendeel van deze dames normaliter vrijwel altijd een broek draagt. Maar goed, als ze het niet ziet, doet het haar minder verdriet. Dus passen de (klein-)dochters zich aan, en hijsen zich voor de gelegenheid in rok of jurk. Uit respect en liefde voor oma. Niet omdat ze dezelfde waarde hechten aan die rok. (Alleen aan de schoonkleindochters die nergens bij zijn opgevoed en nergens aan doen, is het niet uit te leggen dat een broek verdriet kan geven.)
Dat gevoel van respect en liefde mag er ook wel zijn voor medegemeenteleden, vind ik.

[ejvl]

Ik ben wellicht wat vreemd maar vind een pak bij een man helemaal niet netjes.
Ik heb zelf niet eens een pak en loop toch al richting middelbare leeftijd.
Casual broek met trui of overhemd of polo vind ik wel netjes. Dat draag ik dan ook naar de kerk.

[merel]

Naar de kerk trek ik een pak aan. Naar de rechtbank trouwens ook. Vaak zonder stropdas.

Als ik ‘onderweg’ ben, meestal een combinatie. Chino of spijkerbroek. Met nette schoenen.

Als ik naar kantoor ga meestal een spijkerbroek met overhemd of colletje. En witte sneakers. Of blauwe. Wel van Floris.

Ik heb meestal geen discussie over de kleding met mijn zoons. Ze dragen vrijwel zonder uitzondering een spijkerbroek met overhemd. En witte sneakers. Bij de ene is de broek wat strakker dan bij de andere. Dat zal wel met de mode te maken hebben, denk ik. Heel eigenlijk…vind ik het een non-discussie. Mijn zoons zijn allemaal 20 plus. Dan vind er niet zo veel meer van, maar ben intens dankbaar dat ze meegaan, er een aantal belijdenis hebben gedaan en zich bij en aan de kerk (en de God van de kerk) willen verbinden of er zijn.

In huize Maanenschijn komt geen broek-met-scheuren. Want een broek met scheuren gaat bij de vodden. Je moet ergens een streep trekken he .

Mijn tieners dragen dus geen skinny's meer. Het zijn skatebroeken of cargo broeken. Het is in ieder geval wijd
( en naar mijn menig vormloos), maar dat valt buiten ons vetorecht

Het scheelt dat in jouw gemeente weinig kledinggewoonten zijn. In gemeenten waar je anderen (wellicht niet terecht) verdriet doet met sandalen, korte broek, capuchontrui, spijkerbroek, of wat dan ook, zou je om die reden nog een keertje moeten nadenken voordat je die kledingstukken aandoet. Die anderen moeten naar mijn idee bedenken of ze zich druk maken om de juiste dingen. Maar in jouw context is dat niet zo aan de orde, voor zover ik het kan inschatten.
Mijn oma geeft twee feestjes per jaar: haar verjaardag en een nieuwjaarsbijeenkomst. Oma kan daarvan niet genieten als de (klein-)dochters een broek dragen. Ze weet echt wel dat het merendeel van deze dames normaliter vrijwel altijd een broek draagt. Maar goed, als ze het niet ziet, doet het haar minder verdriet. Dus passen de (klein-)dochters zich aan, en hijsen zich voor de gelegenheid in rok of jurk. Uit respect en liefde voor oma. Niet omdat ze dezelfde waarde hechten aan die rok. (Alleen aan de schoonkleindochters die nergens bij zijn opgevoed en nergens aan doen, is het niet uit te leggen dat een broek verdriet kan geven.)
Dat gevoel van respect en liefde mag er ook wel zijn voor medegemeenteleden, vind ik.

Dat klopt denk ik wel.

In de gemeente waar ik opgegroeid ben was het wel de gewoonte om een rok aan te doen naar de kerk. De terminologie ' verdriet hebben om een broek' is mij echter volkomen vreemd. Mijn grootouders en zelfs overgrootouders hadden daar ook niets mee. Ik draag zelf altijd een rok of jurk naar de kerk, maar zou mij niet thuis voelen in een gemeente met kledingvoorschriften.

[Orchidee]

Ik kan er ook niets mee ' verdriet hebben over het dragen van een broek bij een vrouw/ meisje' het is/ klinkt onecht vroom en volgens mij is het niet echt waar.

[helma]

Ja, ik denk wel dat het kan. Als je van mening bent dat een broek voor een vrouw zonde is/tegen Gods Woord ingaat, dan is het heel reëel dat je er verdriet van hebt dat je (klein)dochters een broek dragen.
Dat lijkt me een normale reactie.

[Zita]

Ik kan er ook niets mee ' verdriet hebben over het dragen van een broek bij een vrouw/ meisje' het is/ klinkt onecht vroom en volgens mij is het niet echt waar.

Ik vermoed dat ik mijn oma toch iets beter ken dan jij haar kent.
Ja, het doet haar verdriet.
Ik vind dat onterecht verdriet, maar dan is het nog steeds wel verdriet.
Leven met de Heere zit niet in rok of broek. Maar rokken en broeken zijn in de reformatorische gezindte wel een schibboleth geworden. En wat iets wezenlijker is: voor oma is een broek een recalcitrant kledingstuk, waarmee je in haar ogen in opstand wilt komen tegen wat in de kerk belangrijk is, en daarmee in opstand wilt komen tegen de Heere. Ze benoemt alleen de broek, en bedoelt ook iets anders, maar is niet in staat om het op een andere manier uit te drukken. En het is voor haar ook wel samengesmolten: rokken zijn oké, broeken zijn fout. En bij iemand op haar leeftijd en in haar bubbel ga ik die discussie helemaal niet aan.