Onlangs was ik met een evangelische in gesprek. Hij zei dat als iemand in Christus is geen zondaar meer is; en citeerde daarbij Romeinen 5:8. Voor mij klonk het eerlijk gezegd vreemd in de oren. Ik ben juist opgevoed met de gedachte dat als je in Christus bent minder zonde doet, maar een groter zondaar wordt. En de tollenaar zei ook: zijt mij de zondaar genadig. Toen had hij al oprecht berouw.
Maar ja dat vers wat hij citeerde was wel recht voor z’n raap zeg maar.

Dus is het: een geheiligde zondaar of een heilige die nog zondigt?

In Christus zijn we een nieuwe Schepping en idd die zondigt niet meer, maar het 'oude deel' helaas wel.

Ieder die uit God geboren is, doet de zonde niet, 1 Petr. 1:23want Zijn zaad blijft in hem; en hij kan niet zondigen, omdat hij uit God geboren is.

Paulus had na zijn bekering geen aarzeling om zichzelf de voornaamste der zondaren te noemen (en dat onder inspiratie van de Heilige Geest).

Timoteus 1:15 - Dit is een getrouw woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is, om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben.

Dat lijkt me een goede reden om de theorie dat Gods kinderen geen zondaren meer genoemd mogen worden af te wijzen. Zoals Luther ook al zei: tegelijkertijd rechtvaardige en zondaar (Simul Iustus et Peccator).

Indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, zo verleiden wij onszelven, en de waarheid is in ons niet. Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid. Indien wij zeggen, dat wij niet gezondigd hebben, zo maken wij Hem tot een leugenaar, en Zijn woord is niet in ons.
1 Johannes 8

Romeinen 7:20: „Indien ik hetgene doe dat ik niet wil, zo doe ík nu hetzelve niet meer, maar de zonde die in mij woont".

In Christus ben je rein voor God. In jezelf blijf je een vuile zondaar tot je dood toe.