Bertiel schreef:

Ad Anker schreef: De groep die zich hier tegen keert maar wel behoort tot de Gereformeerde Gezindte slaat door in die afkeer: in liedkeuze, kleding en haardracht, in zondagsheiliging. Alles moet op de helling. Het enige wat bij hen vast lijkt is de zekerheid van het geloof. Ze mogen het van me hebben, overigens. Laat mij met ds. Doornenbal maar als een wormpje Jakobs naar Sion kruipen.

Ad dus begrijp ik het goed dat allen die zich keert tegen een niet heldere leer afwijkt van allerlei uiterlijkheden? Dit is echt pure onzin want dan zet je bijvoorbeeld een Ds Kort en ook andere rechtzinnige predikanten die zich keren tegen deze leer in een verdachte hoek

Ad Anker schreef:

Bertiel schreef:

Ad Anker schreef: De groep die zich hier tegen keert maar wel behoort tot de Gereformeerde Gezindte slaat door in die afkeer: in liedkeuze, kleding en haardracht, in zondagsheiliging. Alles moet op de helling. Het enige wat bij hen vast lijkt is de zekerheid van het geloof. Ze mogen het van me hebben, overigens. Laat mij met ds. Doornenbal maar als een wormpje Jakobs naar Sion kruipen.

Ad dus begrijp ik het goed dat allen die zich keert tegen een niet heldere leer afwijkt van allerlei uiterlijkheden? Dit is echt pure onzin want dan zet je bijvoorbeeld een Ds Kort en ook andere rechtzinnige predikanten die zich keren tegen deze leer in een verdachte hoek

Dan heb je echt verkeerd gelezen.

eilander schreef:Bedankt @TSD, voor deze uitgebreide uitleg. Ik kan het hiermee wel eens zijn.
Het komt mij voor dat dit nogal eens gecombineerd wordt met een pastoraat en prediking waarin wel gezégd wordt dat er gestaan moet worden naar zekerheid, maar waarin dat verder niet goed functioneert. En dat brengt ook gevaren met zich mee.

Forummer schreef:

TSD schreef:
De term die je noemt ziet in mijn ogen op een zaak die werkelijkheid is de geloofsbeleving van vele van Gods kinderen. De uitdrukking is alleen erg ongelukkig, zeker omdat in de Bijbel o.a. in Ps. 32 bedekt en vergeven in elkaars verlengde liggen. Ook dit is / gaat een eigen leven leiden die helemaal niet meer matcht met hoe het oorspronkelijk werd bedoeld. Ik ga het proberen uit te leggen:

Er is een toevluchtnemend geloof, waarbij de zondaar toevlucht neemt tot Christus, maar (nog) niet de verzekering kent van zijn staat. Op het moment dat het geloof in beoefening is, dan ziet / aanschouwt zo iemand Hem als zijn/haar Zaligmaker. Dan is er vrede, dan is er vrijheid, een vreugde in God, door Christus, een zalig 'mijnen' en op dat moment ligt er niets, geen één zonde, maar tussen hem en God. (En om even gelijk door te gaan op je 2e post: Ik geloof dat zo iemand hier iets beoefend van wat in vraag 21 van Zondag 7 staat verwoord).

Echter, de persoonlijke geloofskennis is nog gering, hij/zij mist de verzegeling waardoor, nadien hij/zij weer gaat zien op zichzelf, op zijn zonden, weer ziet op wie God is, en opnieuw bevreest wordt. Je zonden 'komen terug' en je ondervindt dat je vaste grond mist. Je dacht dat al je zonden uitgewist waren, maar je ondervindt nu dat je schuld op je drukt en je de wetenschap van die vergeving mist. Je hebt geen 'vaste grond' onder de voeten. Dat bedoelden ze vroeger met: De schuld is 'slechts' bedekt. Bedekt dus in de zin van een kleed wat er overheen ligt, waardoor je ze als het ware niet ziet wanneer je op Christus mag zien, maar, omdat je de verzekering / verzegeling daarvan mist in je geweten, je daarna weer op je schuld gaat zien. Het kleed is er weer af, zo zou je zeggen.

Maar als de Heere door Zijn Geest door gaat trekken en je meer gaat leren van wie je bent, vooral wie God is in Zijn rechtvaardigheid, dat je meer helder gaat zien dat er betaald moet worden voor je zonden, dan kom je weer 'naakt' voor God te staan. En dan wordt een heldere 'vrijspraak' nodig in je leven: Het spreken van de Heere wat je vaste grond geeft onder de voeten, dat je weten mag dat jou zonden nu achter Zijn rug zijn geworpen in een zee van eeuwige vergetelheid. Wanneer de Heere dat schenkt en de Heilige Geest dus verzegeld in je geweten dat je zonden vergeven zijn, dan komt die schuld later ook niet meer terug. Dan is er wel strijd, maar dan weet je wat er bestreden wordt. Dát wordt in die 'gewraakte' term bedoeld met 'vergeven'.

Met de term wordt dus bedoeld dat iemand wél in de beoefening van het geloof die vrede in Christus heeft mogen ervaren, maar nog niet de verzegeling kent in zijn geweten van de schuldvergeving.

Je moet het dus echt lezen vanuit de beleving van een kind van God, anders gaat dit een geheel eigen en verkeerd leven leiden.

Ok, dank voor je heldere uitleg.

Waar ik nog wel mee zit: niet ieder kind van God ervaart dit op deze manier. Dus we kunnen dit niet als 'norm' gaan nemen. Maar ik denk dat je dat ook bedoeld als je zegt dat het een eigen leven gaat leiden?

Ad Anker schreef:

Bertiel schreef:

Ad Anker schreef: De groep die zich hier tegen keert maar wel behoort tot de Gereformeerde Gezindte slaat door in die afkeer: in liedkeuze, kleding en haardracht, in zondagsheiliging. Alles moet op de helling. Het enige wat bij hen vast lijkt is de zekerheid van het geloof. Ze mogen het van me hebben, overigens. Laat mij met ds. Doornenbal maar als een wormpje Jakobs naar Sion kruipen.

Ad dus begrijp ik het goed dat allen die zich keert tegen een niet heldere leer afwijkt van allerlei uiterlijkheden? Dit is echt pure onzin want dan zet je bijvoorbeeld een Ds Kort en ook andere rechtzinnige predikanten die zich keren tegen deze leer in een verdachte hoek

Dan heb je echt verkeerd gelezen.

GGotK schreef:"Waar de Heilige Geest het geloof werkt komt er één en dezelfde bevinding der heiligen, die wel rijk geschakeerd kan zijn."

Ad Anker schreef:Ik kan dat wel verhelderen. Ik ga er wellicht te snel vanuit dat ik wel begrepen wordt. Dus dank voor de vragen. Het lijkt me duidelijk dat ik met hen die afwijken door liedkeuze, haar- en klederdracht en zondagsheiliging niet ds. Kort c.s. bedoel.

Ik ga er wel snel vanuit dat degenen die hier zich scherp verzetten tegen de standenleer niet de aanhangers zijn van bijv. ds. Kort, en dan in leer en leven.

Ad Anker schreef:Ik kan dat wel verhelderen. Ik ga er wellicht te snel vanuit dat ik wel begrepen wordt. Dus dank voor de vragen. Het lijkt me duidelijk dat ik met hen die afwijken door liedkeuze, haar- en klederdracht en zondagsheiliging niet ds. Kort c.s. bedoel.

Ik ga er wel snel vanuit dat degenen die hier zich scherp verzetten tegen de standenleer niet de aanhangers zijn van bijv. ds. Kort, en dan in leer en leven.

Ad Anker schreef:Ik kan dat wel verhelderen. Ik ga er wellicht te snel vanuit dat ik wel begrepen wordt. Dus dank voor de vragen. Het lijkt me duidelijk dat ik met hen die afwijken door liedkeuze, haar- en klederdracht en zondagsheiliging niet ds. Kort c.s. bedoel.

Ik ga er wel snel vanuit dat degenen die hier zich scherp verzetten tegen de standenleer niet de aanhangers zijn van bijv. ds. Kort, en dan in leer en leven.

Marco schreef:

Ad Anker schreef:Ik kan dat wel verhelderen. Ik ga er wellicht te snel vanuit dat ik wel begrepen wordt. Dus dank voor de vragen. Het lijkt me duidelijk dat ik met hen die afwijken door liedkeuze, haar- en klederdracht en zondagsheiliging niet ds. Kort c.s. bedoel.

Ik ga er wel snel vanuit dat degenen die hier zich scherp verzetten tegen de standenleer niet de aanhangers zijn van bijv. ds. Kort, en dan in leer en leven.

Maar wat dan wel? Waarom zo nodig een verband leggen tussen degenen die zich verzetten tegen de standenleer en hun leer en leven?

Heeft 'de standenleer' nodig dat die op die manier verdedigd wordt?