"Nadere weldaden" in de prediking GG

[Posthoorn]

Maar ik wil de zaken niet uit elkaar trekken: wat je de openbaring van Christus aan het hart noemt, kan je m.i. vanuit het perspectief van de persoon die het betreft omschrijven als 'tot geloof komen'. Daar is zonder meer een wonder voor nodig, maar het is de vraag of de persoon in kwestie dat als een wonder beleeft (hoe beleef je een wonder?). Als iedereen dat als een wonder zou beleven hoefden de DL en de HC slechts daarnaar te verwijzen om vervolgens ook van de uitverkiezing zeker te zijn. Er is dus géén beleving van een wonder nodig om te geloven, én geen beleving van een wonder om daar zeker van te zijn.

Calvijn doet dat wél. Dat is volgens hem wat er gebeurt door de verlichting van de Heilige Geest. En die 'inwendige roeping is een zeker pand van de verkiezing' (Inst. III, 24,2), schrijft hij.
Natuurlijk is dát wat je door het geloof ziet óók een wonder, maar het valt samen. De verwondering over het zien en het geziene, dus ja, dat beleef je wel als een wonder. Ik heb het zo ervaren in elk geval, en velen met mij.

Edit> Zie ook wat Calvijn elders schrijft:

Dit zij de hoofdzaak: Zodra ook de minste droppel des geloofs in onze harten is ingedruppeld, beginnen wij reeds het vriendelijke en liefelijke en ons goedgunstige gelaat Gods te aanschouwen, weliswaar uit de verte en op een afstand, maar toch met een zo vaste blik, dat wij weten, dat wij allerminst het ons slechts inbeelden.

[KDD]

Nog een opmerking en dan laat ik het daarbij. We begrijpen allemaal dat de drie stukken ellende, verlossing, en dankbaarheid nodig zijn. Gezien in het algemeen kunnen we niet zeggen dat ellende vinden we wat er voor de poort plaatsvindt, verlossing vinden we bij de poort en bij de kruis, en dankbaarheid zien we bij wat er volgt?

Omdat er maar twee staten zijn, ligt er wel ergens een scherpe scheidslijn tussen de ene staat en de andere.
Pas wanneer een mens in een andere staat gekomen is, is er een zaligmakende kennis van de drie stukken. En dan ook van alle drie tezamen. Zolang een mens echter nog niet tot geloof gekomen is en Christus tot zaligheid aangenomen heeft, is er op zijn best enige kennis van ellende, al is dat niet de kennis die nodig is in het stuk van de ware bekering (zondag 33).

Oké. We hebben genoeg om na te denken geloof ik. Ik zal nog na gaan wat Rev. Fisher schrijft in vraag 31 en 32. Met mijn leerlingen studeren wij vraag 89 "How is the Word made effectual to salvation?". In dat hoofdstuk zijn er 63 vragen en antwoorden. We hopen er maandag mee te beginnen.

[Marco]

Maar ik wil de zaken niet uit elkaar trekken: wat je de openbaring van Christus aan het hart noemt, kan je m.i. vanuit het perspectief van de persoon die het betreft omschrijven als 'tot geloof komen'. Daar is zonder meer een wonder voor nodig, maar het is de vraag of de persoon in kwestie dat als een wonder beleeft (hoe beleef je een wonder?). Als iedereen dat als een wonder zou beleven hoefden de DL en de HC slechts daarnaar te verwijzen om vervolgens ook van de uitverkiezing zeker te zijn. Er is dus géén beleving van een wonder nodig om te geloven, én geen beleving van een wonder om daar zeker van te zijn.

Calvijn doet dat wél. Dat is volgens hem wat er gebeurt door de verlichting van de Heilige Geest. En die 'inwendige roeping is een zeker pand van de verkiezing' (Inst. III, 24,2), schrijft hij.
Natuurlijk is dát wat je door het geloof ziet óók een wonder, maar het valt samen. De verwondering over het zien en het geziene, dus ja, dat beleef je wel als een wonder. Ik heb het zo ervaren in elk geval, en velen met mij.

Edit> Zie ook wat Calvijn elders schrijft:

Dit zij de hoofdzaak: Zodra ook de minste droppel des geloofs in onze harten is ingedruppeld, beginnen wij reeds het vriendelijke en liefelijke en ons goedgunstige gelaat Gods te aanschouwen, weliswaar uit de verte en op een afstand, maar toch met een zo vaste blik, dat wij weten, dat wij allerminst het ons slechts inbeelden.

Volgens mij zeggen we hier bijna hetzelfde. Maar misschien had ik nog wat strakker moeten formuleren: geen beleving .. om te gaan geloven. Ik denk trouwens niet dat je Calvijn tegenover de Leerregels moet zetten.

[KDD]

Hier een stuk wat ze moeten weten:

Q. 37. How does the Spirit make the word an effectual means of converting sinners?
A. By making use of it “to open their eyes, and to turn them from darkness to light, and from the power of Satan to God,” Acts 26:18.

Q. 38. Do all convictions of sin issue in conversion?
A. Far from it: many may be very deeply convinced of sin by the law, and yet never have a thorough change wrought upon their hearts; as in the instances of Cain, Judas, and others.

Q. 39. What is conversion?
A. It is the spiritual motion of the whole man toward God in Christ, as the immediate effect of the real and supernatural change, that is wrought in regeneration, Jer. 3:22.

Q. 40. Is there any difference between conversion and regeneration?
A. They are as inseparably conjoined, as the effect is to its cause. Regeneration, or the formation of the new creature (in which we are wholly passive), is the cause; and conversion, or the motion of the soul to God, is the effect, which infallibly follows, Hos. 6:2.

Q. 41. Cannot man be the author of his own regeneration?
A. No; he can neither prepare himself for it, nor co-operate with God in it.

Q. 42. Why can he not prepare himself for it?
A. Because the carnal mind is enmity against God, and remains so until regenerating grace take place in the soul, Rom. 8:7, 8.

[Valcke]

Ik las het ook net in het Nederlands. Nuttig om te bestuderen. Waarbij natuurlijk ook de eerder in de catechismus voorkomende grote verbanden rond inwendige roeping, geloof en de weldaden zeer wezenlijk zijn als achtergrond bij deze vragen.

[Posthoorn]

Volgens mij zeggen we hier bijna hetzelfde. Maar misschien had ik nog wat strakker moeten formuleren: geen beleving .. om te gaan geloven. Ik denk trouwens niet dat je Calvijn tegenover de Leerregels moet zetten.

Gaan geloven ... is wel een beleving. Het is een komen vanuit de duisternis tot het licht, als het licht van het Evangelie opgaat in je ziel. Dus we zeggen hier niet bijna hetzelfde. Helemaal niet zelfs, zou ik zeggen.

[Thea]

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/18 ... reacties-/
In deze link staat veel over de materie waar het in deze discussie over gaat.

[Marco]

Volgens mij zeggen we hier bijna hetzelfde. Maar misschien had ik nog wat strakker moeten formuleren: geen beleving .. om te gaan geloven. Ik denk trouwens niet dat je Calvijn tegenover de Leerregels moet zetten.

Gaan geloven ... is wel een beleving. Het is een komen vanuit de duisternis tot het licht, als het licht van het Evangelie opgaat in je ziel. Dus we zeggen hier niet bijna hetzelfde. Helemaal niet zelfs, zou ik zeggen.

Toch wel. Maar ik denk nog steeds dat we langs elkaar heen praten. Want je praat nu over wat je ondervindt als gevolg van het tot geloof komen: je merkt nu dat het licht opgaat in je ziel. Maar wat er nu precies gebeurd is, is een ander verhaal. En je gaat er aan voorbij dat de een dit veel sterker opmerkt dan de ander.

Een ander punt (en dit is een herhaling van een standpunt van jaren geleden) is de toestand van de kinderen. Die kunnen dus óf niet vanuit een kinderlijk geloof doorgroeien naar een volwassen geloof, want ze zullen dan nooit dit wonder bewust meemaken, óf een kinderlijk geloof is geen echt geloof.

NB: Ik denk dat ik het hier voorlopig even laat rusten, heb de komende dagen geen gelegenheid om hier diep op in te gaan.

[Posthoorn]

Toch wel. Maar ik denk nog steeds dat we langs elkaar heen praten.

Ik denk dat we langs elkaar heen praten, omdat we het ten diepste over wat anders hebben. Iets wat je niet zomaar met woorden kunt overbruggen.

[HersteldHervormd]

Toch wel. Maar ik denk nog steeds dat we langs elkaar heen praten.

Ik denk dat we langs elkaar heen praten, omdat we het ten diepste over wat anders hebben. Iets wat je niet zomaar met woorden kunt overbruggen.

Taal is altijd een probleem. En woorden zijn ook vaak gedeeltelijk relatief.

[Forummer]

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/18 ... reacties-/
In deze link staat veel over de materie waar het in deze discussie over gaat.

Klopt, al is ds C. Harinck weliswaar een GerGem predikant, maar dan duidelijk niet iemand die standenleer en nadere weldaden voorstaat. Dus duidelijk een andere lijn dan waar dit topic mee begon. Overigens waardeer ik ds Harinck zeer, heb zijn boek 'de toeleidende weg' gelezen, en ook zijn lezing over de vierschaar beluisterd.

Sinds kort zijn boek 'de zekerheid van de zaligheid' in bezit, maar daar moet ik nog in beginnen.

[Thea]

Zo absoluut zou ik het niet willen zeggen, maar hij heeft wel een nuchtere kijk in deze dingen. Maar om te zeggen, dat hij een totaal andere kijk heeft, dat lees ik er niet in.

[Forummer]

Zo zou ik het ook willen omschrijven: een nuchtere kijk. En dat waardeer ik. Heb er ook veel van geleerd.

[Thea]

Mooi!

[GerefGemeente-lid]

Hij is geruime tijd predikant geweest in de gemeente hier. Dan merk je inderdaad hoe er met achting over hem gesproken wordt.

Maar begrijp ik goed dat jij het eens bent met dit antwoord, @Thea? Dat zou wel een bijzonderheid wezen. Wat o.a. @Valcke hier steeds verdedigd heeft, is ook de visie van ds. Harinck.