Berichtdoor Vervolgde » 31 Jul 2020, 16:54
De inhoud van de wederkomst. Geytenbeekje had het eerder in dit topic over een preek van Kohlbrugge. Ik citeer enkele passages uit die tekst.
De werkzaamheid des geestelijken levens, zowel hier op aarde in het midden der gemeente Gods, als in de hemel der heerlijkheid, wordt in de Heilige Schrift ons voorgesteld als het zingen van een loflied.
In de Openbaring van Johannes wordt de hemel daarboven, de hemel der volmaakt rechtvaardigen, niet gescheiden van die hemel, die reeds hier op aarde aanvankelijk tot des Heeren heiligen en gelovigen is nedergedaald, en waarin zij reeds hier beneden leven. Wat daar gezongen wordt door allen, die daarin wonen, noemt de Openbaring een lied, en wel het lied van Mozes, de man Gods of het lied des Lams.
Zie hier echter de korte inhoud van dit hemelse lied der honderd vier en veertig duizend verzegelden: "God is! God leeft! God is waarachtig! God is getrouw! God is genadig" God is goed! God is rechtvaardig! Het Lam alleen heeft alles volbracht, het Lam heeft alles alleen gedaan, en doet het nog! Wij laten ons niet verblinden door het zichtbare, maar wij zien op de Onzichtbare, alsof wij Hem zagen. Die Hem eren, zal Hij eren, maar die Hem versmaden, zullen licht geacht worden. "
Dit lied is dus hartverheffend, moedgevend, het droogt de tranen af, het vervult het verslagen hart met de zoetste hoop.
Maar tegen allen die vol aanmatiging zijn en voorgeven te bezitten, wat zij nooit van boven uit de hemel hebben ontvangen, klinkt dit liefelijke lied als een sterke, rollende donderslag, want de Heere moet de eer ontvangen van Zijn eigen werk, en geenszins het vlees! veelmeer zal alle vlees voor Hem moeten zwijgen, in het stof zinken en belijden: 0 God! Gij hebt alles onder de zonden besloten, en zo hebt Gij U over mij en over het gehele getal Uwer uitverkorenen, Uwer verzegelden op de berg Zion, ontfermd.
Wederkomen en wederkomst zijn gewone Nederlandse woorden. In elke prediking is er een komen van Christus. De herhaling kan ook aangegeven worden met een wederkomen. Telkens en telkens opnieuw.
Wat maakt het wederkomen zo opmerkelijk dat we spreken van de wederkomst? Gods woord geeft een duidelijk antwoord op deze vraag. Het gaat dan om een wederkomen om te oordelen. En van dit oordelen geeft de Bijbel aan dat in dit oordeel de huidige schepping definitief zal vergaan. Ook geeft de Bijbel aan dat ieder mens geoordeeld zal worden naardat hij gedaan heeft. En uit het oordeel treedt de nieuwe schepping tevoorschijn. De wederkomst is derhalve niet anders dan het gehele gerichtsgeding dat God met Zijn schepping zal houden.
Nu wil ik verder niet uitweiden over de verheerlijking van Christus in dit oordeel. Ik wil ook niet ingaan op het verband tussen de rechtvaardigmaking en de wederkomst. Ik wil volstaan met het volgende. Uit het hiervoor geciteerde van Kohlbrugge blijkt een doorgaande lijn ook. Het geestelijke leven begint op aarde en zet zich voort in de hemel.
Hierop aarde zal soms met vrees en beven tegen de oordeels dag worden aangekeken. Want wie is volmaakt? Wie heeft het geloof altijd zo vast dat hij of zij kan zeggen: geen vuiltje aan de lucht, laat dat oordeel maar komen. Al onze werken, ook de beste, met zonde bevlekt!
Toch is het ook zo dat de gelovige mag uitzien naar de oordeelsdag, want zou hij alleen voor dit leven hopen, hij zou de ellendigste zijn. Nu mag door het geloof gezien worden op dat doorgaande leven in de hemel. Dan mag er het verlangen zijn dat alle beloften vervuld zullen worden en de gelovige alles ook daadwerkelijk in bezit krijgt. Niet alleen alle goederen des heils, maar ook alle beloofde gerechtigheid tegenover de tegenpartij. Eens, eens zal daar recht zijn en God alles en in allen.