Pastorale zorg rond het Heilig Avondmaal

[HersteldHervormd]

Het is gewoon een vraag wat gebruikelijk is. Waarom dan al die andere vragen en die 'pseudo' reacties.
Bij ons in de gemeente is het ook gebruikelijk dat er iemand langskomt. Ik vind dat een goede zaak.

[HersteldHervormd]

Een vreemde gewoonte. Als je belijdenis hebt afgelegd van je geloof is het toch normaal om deel te nemen aan het Avondmaal?

Ik vind jouw vraag (ver)vreemd(end). Volgens mij weet jij het antwoord heus wel. Of heb je nog nooit gehoord van een kerkelijk recht versus een Goddelijk recht? Je kunt niet zomáár deelnemen aan het Heilig Avondmaal hoor!

Gevaarlijk om dat zo te zeggen. Ik ben van mening dat je wel zomaar aan kan gaan, er is slechts een restrictie, en dat is geloof. Ik hoop dat je niet denkt dat er niet zomaar geloof bij een mens kan zijn. Vanuit de mens is er geen weg, en vanuit God is er ook geen weg, maar toch uiteindelijk weer wel! Hoe wonderlijk!

[Tiberius]

Eens met Bezorgd. Ik denk dat avondmaalsmijding bij elk huis- en pastoraal bezoek ter sprake moet komen, omdat het niet is zoals het hoort. Als iemand belijdenis van zijn geloof heeft afgelegd, is er sowieso geen sprake van 'zomaar' aan gaan. Hij heeft zijn geloof duidelijk beleden.

[Bertiel]

in mjin vorige gemeente (waar de helft van de kerkenraad niet aangaat) was er gelijk in de week na de eerste avondsmaalgang, bezoek van de kerkenraad, met regelmatig desastreuze gevolgen.

[Herman]

Eens met Bezorgd. Ik denk dat avondmaalsmijding bij elk huis- en pastoraal bezoek ter sprake moet komen, omdat het niet is zoals het hoort. Als iemand belijdenis van zijn geloof heeft afgelegd, is er sowieso geen sprake van 'zomaar' aan gaan. Hij heeft zijn geloof duidelijk beleden.

Daar moet wel ruimte voor zijn. En dan bedoel ik dat een lid al op andere wijze zijn inhoudelijke betrokkenheid heeft laten blijken bij de inhoud van het geloof, voordat je dit onderwerp gaat behandelen.

[Tiberius]

Eens met Bezorgd. Ik denk dat avondmaalsmijding bij elk huis- en pastoraal bezoek ter sprake moet komen, omdat het niet is zoals het hoort. Als iemand belijdenis van zijn geloof heeft afgelegd, is er sowieso geen sprake van 'zomaar' aan gaan. Hij heeft zijn geloof duidelijk beleden.

Daar moet wel ruimte voor zijn. En dan bedoel ik dat een lid al op andere wijze zijn inhoudelijke betrokkenheid heeft laten blijken bij de inhoud van het geloof, voordat je dit onderwerp gaat behandelen.

Uiteraard. Maar ken je dan pastorale gesprekken of huisbezoeken waar NIET over de inhoud van het geloof wordt gesproken?

[Herman]

Maar ken je dan pastorale gesprekken of huisbezoeken waar NIET over de inhoud van het geloof wordt gesproken?

Ja, die zijn er genoeg.

[merel]

Eens met Bezorgd. Ik denk dat avondmaalsmijding bij elk huis- en pastoraal bezoek ter sprake moet komen, omdat het niet is zoals het hoort. Als iemand belijdenis van zijn geloof heeft afgelegd, is er sowieso geen sprake van 'zomaar' aan gaan. Hij heeft zijn geloof duidelijk beleden.

Daar moet wel ruimte voor zijn. En dan bedoel ik dat een lid al op andere wijze zijn inhoudelijke betrokkenheid heeft laten blijken bij de inhoud van het geloof, voordat je dit onderwerp gaat behandelen.

Ik neem toch aan dat de concretisering van je geloof ook tijdens de belijdenis catechisatie aan bod is gekomen. Waarom doe je anders belijdenis van je geloof?

[eilander]

Nee zo'n gesprek is niet ter controle of er op goede gronden is aangegaan. De Heere ziet het hart aan. Het is volgens mij meer bedoeld als verlengstuk van het traditionele huisbezoek. Dat is ook geen controle van de kerkenraad. Dat is een liefdevol hersenonderzoek, zodat de kerkenraad de gemeente op een nog betere manier kan hoeden en weiden. En zo zie ik zo'n gesprek ook.
Reken er ook maar op dat ambtsdragers ook uitzien naar vrucht op hun arbeid.

Eens , al is het wel wisselend.
Ik ken ook verhalen dat na de eerste HA-gang mensen werden verwacht bij de ds en er dan toch een soort ondervraging kwam.
Waarbij er best scherp gereageerd werd.
Maar anderzijds weet ik ook van een ouderling die bij mensen op bezoek kwam, en bij binnenkomst gelijk al zei: "ik kom niet om te keuren hoor, maar alleen om samen goed van de Heere te spreken"

Dat laatste is een betere houding. Want oordelen kan een mens niet.

Ik vind dat dit niet de kern raakt van waar het om gaat in het pastoraat rondom deelname aan het Heilig Avondmaal. In onze kerken wordt het formulier gelezen, waarin duidelijk wordt aangegeven wat er nodig is om aan te mogen gaan, namelijk het geloven van de gewisse belofte van God dat om Christus' wil al onze zonden vergeven zijn.

Een gesprek vóór of na deelname aan het Heilig Avondmaal is mijns inziens:
- niet om te doen alsof ambtsdragers hartenkenners zijn. Dus het is niet om te testen of er wel 'overname' is, of dat 'het leven wel wordt gemerkt'.
- ook niet om alleen maar 'samen goed van de Heere te spreken.' Dat is wel buitengewoon waardevol, maar dat kan niet alleen maar het doel van dit gesprek zijn.
- wél om te vragen naar Gods werk in het hart. Als het goed is, kan iemand ook vertellen hoe men tot dat geloof in die gewisse belofte gekomen is.

Ik denk echt dat het de roeping van een ambtsdrager is om iemand hiernaar te vragen. We gaan op de eeuwigheid aan, en we kunnen gemakkelijk onszelf bedriegen. Zeker als er een praktijk is van - enerzijds - oppervlakkigheid (ik heb toch belijdenis gedaan?) of - anderzijds - wat ik dan maar noem 'onvoldoende zakelijkheid' (ik sta nog voor de zaak, maar ik heb de hele nacht wakker gelegen en toen kwam deze psalmregel in m'n hart) (ik durf niet te zeggen dat... , maar ik kan toch ook niet ontkennen dat...).
Ik vind dat het dan een plicht is om hiernaar te vragen. En als het goed ligt, kan dat toch ook verteld worden?

Dat we hier moeite mee hebben, en dat we een predikant of ouderling dan bestempelen als keurmeesters of hartenkenners, is aan twee dingen te wijten, denk ik:
1. Dat dit vaak zonder liefde is gebeurd, waardoor harde oordelen zijn uitgesproken.
2. Dat we onvoldoende oog hebben voor wat een ambtsdrager is en welke plicht hij heeft om de gemeente te leiden.

[Tiberius]

Maar ken je dan pastorale gesprekken of huisbezoeken waar NIET over de inhoud van het geloof wordt gesproken?

Ja, die zijn er genoeg.

In welk opzicht zou je die gesprekken dan als pastoraal bestempelen?

[Hoopvol]

Een vreemde gewoonte. Als je belijdenis hebt afgelegd van je geloof is het toch normaal om deel te nemen aan het Avondmaal?

Ik vind jouw vraag (ver)vreemd(end). Volgens mij weet jij het antwoord heus wel. Of heb je nog nooit gehoord van een kerkelijk recht versus een Goddelijk recht? Je kunt niet zomáár deelnemen aan het Heilig Avondmaal hoor!

Toch Jantje, heeft Ambtenaar wel een punt.
Het afleggen van BdG en het niet aangaan aan het HA, is niet de bedoeling. Vroeger kreeg je juist bezoek als je als belijdend lid niet aanging.

Bv in de gemeente van Calvijn ging elk belijdend lid aan het HA. Dat zijn we in bepaalde kringen toch wel een beetje kwijtgeraakt.

Mee eens. Niemand mag onbekeerd zijn, en zeker de leden niet. Want die hebben belijdenis van het geloof afgelegd. Dus hoe kan je als ongelovige belijdenis van het geloof afleggen?

Maar aan de andere zijde mag een ongelovige ook niet aan gaan. Dit staat duidelijk verwoord in het Avondmaalsformulier.

[Herman]

Maar ken je dan pastorale gesprekken of huisbezoeken waar NIET over de inhoud van het geloof wordt gesproken?

Ja, die zijn er genoeg.

In welk opzicht zou je die gesprekken dan als pastoraal bestempelen?

Gaat gaat om huisbezoeken, dat kan zeer wisselend uitpakken. En een vraag stellen betekent niet dat daar ook een antwoord op volgt. De vraag naar het hart is één van de lastigste.
Er zijn ook mensen die gewoon stellen 'dit of dat geloof mis ik', dan lijkt me het aan de orde stellen van het element 'versterking' van het geloof een stap te ver.

[HersteldHervormd]

in mjin vorige gemeente (waar de helft van de kerkenraad niet aangaat) was er gelijk in de week na de eerste avondsmaalgang, bezoek van de kerkenraad, met regelmatig desastreuze gevolgen.

Dus dan komt er een ouderling, die zelf niet aangaat, jou een beetje corrigeren?

Lijkt me een wat vreemde gang van zaken.

[Herman]

Dat is natuurlijk geen probleem. Er is nergens een wet ofzo die bepaald dat iemand die niet aangaat geen onderbouwde mening heeft over het deelnemen aan het avondmaal. Het is van alle kanten een grote misvatting om die zichtbare scheiding te verabsoluteren.

[Vervolgde]

Eens met Bezorgd. Ik denk dat avondmaalsmijding bij elk huis- en pastoraal bezoek ter sprake moet komen, omdat het niet is zoals het hoort. Als iemand belijdenis van zijn geloof heeft afgelegd, is er sowieso geen sprake van 'zomaar' aan gaan. Hij heeft zijn geloof duidelijk beleden.

Dus de belijdende gemeente bestaat enkel uit ware gelovigen die de rechtvaardigmaking deelachtig zijn?