Het als kerkelijke gemeente en/of gezindte staan in de christelijke vrijheid

[Arja]

Maar hoe bewaar je als gemeente (onderling) de eenheid bij het staan in de christelijke vrijheid?

[Hollander]

Maar hoe bewaar je als gemeente (onderling) de eenheid bij het staan in de christelijke vrijheid?

Door Bijbels te blijven spreken en denken.
Door mensen en zaken te scheiden.
Door het eigen geweten niet overheersend te maken op andermans geweten.

[Amstelodamense]

Ik denk dat heel veel ellende ontstaat in gemeenten waar men christelijke vrijheid ontbeert. Er ontstaat een veroordelende sfeer en de liefde en onderlinge verbondenheid is ver te zoeken. Uiteraard mag je elkaar bevragen op zaken die in jouw optiek niet Bijbels zijn, maar doe dat altijd in een persoonlijk gesprek en in een setting dat er chemie is ontstaan. Anders sla je de plank totaal mis.

Anderzijds, laat elkaar vrij in zaken die niet Bijbels te beargumenteren zijn. Ik noem er maar een paar (volledig arbitrair): 1) gebruik Bijbelvertaling 2) wel of geen kerstboom (nog niet zo lang geleden in een poll voorbijgekomen) 3) lekker rondje fietsen op zondag 4) sport, bijv. kids wel of niet op voetbal 5) kleding, bijv. de kleur kleding die je draagt bij de viering van het Heilig Avondmaal of bijv. een witte trouwjurk.

Dit soort zaken kunnen ongelooflijk breed uitgemeten worden en belangrijk gevonden worden. In zo'n sfeer van christelijke gevangenschap kan ik in ieder geval niet ademen.

[Jantje]

Dat is nou precies zo tegenstrijdig als het maar zijn kan, in relatie tot de gemeenteavond die ds. A.T. Vergunst enige tijd geleden in mijn gemeente hield.

Jij bent een sterk gelovige, veronderstel ik; maar als sterkgelovige mag je niet doen wat @Hollander schreef:

Door het eigen geweten niet overheersend te maken op andermans geweten.

Zie ook 1 Korinthe 8.

[ejvl]

Dat is nou precies zo tegenstrijdig als het maar zijn kan, in relatie tot de gemeenteavond die ds. A.T. Vergunst enige tijd geleden in mijn gemeente hield.

Jij bent een sterk gelovige, veronderstel ik; maar als sterkgelovige mag je niet doen wat @Hollander schreef:

Door het eigen geweten niet overheersend te maken op andermans geweten.

Zie ook 1 Korinthe 8.

Dat geldt andersom natuurlijk ook. Als jouw geweten bijvoorbeeld geen HSV wil, moet je niet gaan heersen over een ander die wel de HSV wenst.
Je kunt dan het gesprek aangaan maar niet heersen over het geweten. Evenals andere kwesties die voor jou of mij bepalend zijn in het eigen geweten en voor de ander niet bepalend zijn.

Het werkt 2 kanten op.

[Jantje]

Uiteraard.

Maar dat houdt meestal wel in dat de sterkgelovige meer moet laten, omdat er doorgaans veel meer zwakgelovigen zijn, zeker in de GG, bijvoorbeeld over HSV-gebuik in de eredienst. Zelfs in mijn gemeente is een significant deel tegen.

Ander voorbeeld: als ik op vakantie ga naar de Veluwe, dan trek ik zondags waarschijnlijk andere kleren aan (een donkerder pak of overhemd, mét stropdas), dan in mijn eigen gemeente, waar ik ook gerust zonder pak of colbert naar de kerk zou kunnen komen. Dat heeft niets met gevangenschap te maken, maar met liefde tot de ander en zo de begeerte tot bevordering van de éénheid binnen de kerk.

[Zeeuw]

Uiteraard.

Maar dat houdt meestal wel in dat de sterkgelovige meer moet laten, omdat er doorgaans veel meer zwakgelovigen zijn, zeker in de GG, bijvoorbeeld over HSV-gebuik in de eredienst. Zelfs in mijn gemeente is een significant deel tegen.

Ander voorbeeld: als ik op vakantie ga naar de Veluwe, dan trek ik zondags waarschijnlijk andere kleren aan (een donkerder pak of overhemd, mét stropdas), dan in mijn eigen gemeente, waar ik ook gerust zonder pak of colbert naar de kerk durf. Dat heeft niets met gevangenschap te maken, maar met liefde tot de ander en zo de begeerte tot bevordering van de éénheid binnen de kerk.

[Herman]

Als de kerk nu eerst eens uit allemaal ware gelovigen zou bestaan, dan zou het probleem van de zwak gelovigen ook een stuk minder worden.

Een hoop regels komen vooral van hen die de kern van de zaak nog niet begrepen hebben, en dan moet je toch wat als je een zinvol leven wilt hebben.

[Zeeuw]

Als de kerk nu eerst eens uit allemaal ware gelovigen zou bestaan, dan zou het probleem van de zwak gelovigen ook een stuk minder worden.

Een hoop regels komen vooral van hen die de kern van de zaak nog niet begrepen hebben, en dan moet je toch wat als je een zinvol leven wilt hebben.

Helaas klopt het stuk van die regels maar al te goed.

[Jantje]

Uiteraard.

Maar dat houdt meestal wel in dat de sterkgelovige meer moet laten, omdat er doorgaans veel meer zwakgelovigen zijn, zeker in de GG, bijvoorbeeld over HSV-gebuik in de eredienst. Zelfs in mijn gemeente is een significant deel tegen.

Ander voorbeeld: als ik op vakantie ga naar de Veluwe, dan trek ik zondags waarschijnlijk andere kleren aan (een donkerder pak of overhemd, mét stropdas), dan in mijn eigen gemeente, waar ik ook gerust zonder pak of colbert naar de kerk durf. Dat heeft niets met gevangenschap te maken, maar met liefde tot de ander en zo de begeerte tot bevordering van de éénheid binnen de kerk.

Wat is daar zo bijzonder aan? Er zijn zat mensen die dat niet doen hoor.

[Zeeuw]

Uiteraard.

Maar dat houdt meestal wel in dat de sterkgelovige meer moet laten, omdat er doorgaans veel meer zwakgelovigen zijn, zeker in de GG, bijvoorbeeld over HSV-gebuik in de eredienst. Zelfs in mijn gemeente is een significant deel tegen.

Ander voorbeeld: als ik op vakantie ga naar de Veluwe, dan trek ik zondags waarschijnlijk andere kleren aan (een donkerder pak of overhemd, mét stropdas), dan in mijn eigen gemeente, waar ik ook gerust zonder pak of colbert naar de kerk durf. Dat heeft niets met gevangenschap te maken, maar met liefde tot de ander en zo de begeerte tot bevordering van de éénheid binnen de kerk.

Wat is daar zo bijzonder aan? Er zijn zat mensen die dat niet doen hoor.

Was een grapje. Maar mijn serieuze kant is dat ik het vreemd vind. Ik ga altijd met een jasje aan naar kerk en doe dat elders niet anders. Je gaat naar Gods huis, dan denk je toch aan Hem, niet aan wat anderen verwachten wat je draagt.
Vooral het woordje 'durf' vind ik in dit geval misplaatst.

[Jantje]

Ik heb het voornamelijk over de zomer; maar verder begrijp ik wel wat je bedoelt hoor. Ik heb inmiddels de reactie aangepast.

[Zeeuw]

Ik heb het voornamelijk over de zomer; maar verder begrijp ik wel wat je bedoelt hoor. Ik heb inmiddels de reactie aangepast.

Helder.

[Mistig]

Uiteraard.

Maar dat houdt meestal wel in dat de sterkgelovige meer moet laten, omdat er doorgaans veel meer zwakgelovigen zijn, zeker in de GG, bijvoorbeeld over HSV-gebuik in de eredienst. Zelfs in mijn gemeente is een significant deel tegen.

Ander voorbeeld: als ik op vakantie ga naar de Veluwe, dan trek ik zondags waarschijnlijk andere kleren aan (een donkerder pak of overhemd, mét stropdas), dan in mijn eigen gemeente, waar ik ook gerust zonder pak of colbert naar de kerk durf. Dat heeft niets met gevangenschap te maken, maar met liefde tot de ander en zo de begeerte tot bevordering van de éénheid binnen de kerk.

Wat is daar zo bijzonder aan? Er zijn zat mensen die dat niet doen hoor.

Was een grapje. Maar mijn serieuze kant is dat ik het vreemd vind. Ik ga altijd met een jasje aan naar kerk en doe dat elders niet anders. Je gaat naar Gods huis, dan denk je toch aan Hem, niet aan wat anderen verwachten wat je draagt.
Vooral het woordje 'durf' vind ik in dit geval misplaatst.

Toch herken ik wel wat Jantje zegt.
In de vakantieperiode houd ik ook rekening met in wat voor gemeente ik kerk, met de kleding die ik aan heb.
Ik loop bijv. de GG in Nunspeet niet binnen in een spijkerbroek, terwijl dat in mijn eigen gemeente geen probleem is.
En volgens mij is het prima om daar rekening mee te houden.

[Jantje]

Inderdaad. Zo is dat maar net.

Overigens is mijn kleding dusdanig stijlvol dat ik het in beide gemeenten aan zou kunnen doen. Ik draag naar de kerk in ieder geval nooit een spijkerbroek.