Nieuw onderzoek: Homofilie ligt niet vast in de genen

[Geytenbeekje]

Maar ht is toch cru om te zeggen dat het dan tussen je oren ligt ?
Dan akn je dat van alle zonden wel zeggen.

Dat is jouw eigen interpretatie van het onderzoek. In het debat over homoseksualiteit is altijd discussie geweest over de vraag of het door ´nature´ of ´nurture´ komt, dus of het aangeboren is of dat het door opvoeding/omgevingsfactoren komt. Dat is gewoon te onderzoeken, zoals nu gedaan is. Vervolgens kun je conclusies trekken, zoals hier gedaan wordt. En de conclusie van dit onderzoek is dat er geen gen is dat bepaald of iemand homoseksuele gevoelens ontwikkeld of niet. Alleen dat sommige mensen gevoeliger zijn voor bepaalde omgevingsfactoren dan anderen.
Uiteraard mag jij een andere mening hebben, maar dan is het wel makkelijk als je argumenten kunt noemen ;-)

Het moeilijke is is dat mensen die getrouwd zijn met het andere geslacht wel degelijk gevoelens kunnen hebben voor hetzelfde geslacht.
Ook al zie je niet dat diegene gevoelens heeft voor hetzelfde heeft hij/zij het toch en als dat in je eigen familie is wat dan ?

Ik snap het verband niet helemaal. Niemand ontkent toch dat die gevoelens er kunnen zijn? Het gaat er nu alleen om of het mogelijk is dat die gevoelens aangeboren zijn...

Als je een deel van je ouders creatief is en jij bent dat ook dan is er een deel dat aangeboren is. Het andere deel kan zijn door de omgeving dat je vb veel oefent.

[Nathanaël]

Als je een deel van je ouders creatief is en jij bent dat ook dan is er een deel dat aangeboren is. Het andere deel kan zijn door de omgeving dat je vb veel oefent.

Dat klopt. En nu wordt er dus onderzocht of dat bij homofilie op dezelfde manier werkt.

[Nathanaël]

Maar of het in de genen zit, is toch niet allesbepalend? Mensen zijn ook, noem eens iets, introvert of extravert. Dat is niet te vinden in de genen, maar het is een zeer reële eigenschap.

Klopt, dat is zeker niet allesbepalend. Maar het is ook de vraag hoe het komt dat iemand of introvert of extravert is. Zou dat niet ook voor een heel groot deel door omgevingsfactoren bepaald worden?

Dan krijg je dezelfde vraag als bij homofilie: dan zou het ook, door goede therapie, grotendeels of helemaal afgeleerd kunnen worden. En in de praktijk kan dat eigenlijk niet, op misschien een enkele uitzondering na.

Maar ik vind de denkwijze: het zit niet in de genen, dus het is aangeleerd, wat te makkelijk. Geloof ik niks van, er zijn veel te veel verhalen van mensen die opgroeiden in normale omstandigheden en toch homo waren, al van klein af aan.

Je eerste stelling is natuurlijk nog maar de vraag. Er zijn heel veel karaktereigenschappen die bepaald zijn door je opvoeding die je niet af kunt leren.

Je tweede stelling vind ik juist weer een beetje makkelijk. Er wordt gewoon wetenschappelijk onderzoek gedaan (dat voorlopig nog niet afgesloten is) en daaruit komen voorlopige resultaten. Dan is het te makkelijk om te beweren dat er ´veel te veel verhalen´ zijn waarbij het anders ging, want dat is natuurlijk niet te controleren. Daar moet dan ook onderzoek naar worden gedaan. (Wat dus ook gebeurt.)
Daarnaast ga je heel kort door de bocht, want het is helemaal niet precies in kaar te brengen welke omstandigheden uiteindelijk bepalend zijn. Dus verhalen van mensen die opgroeien in ´normale omstandigheden´ en ook homofilie gevoelens hebben is helemaal geen ontkrachting van de bewering dat homofiele gevoelens ontwikkeld worden door omgevingsfactoren.

[Geytenbeekje]

Als je een deel van je ouders creatief is en jij bent dat ook dan is er een deel dat aangeboren is. Het andere deel kan zijn door de omgeving dat je vb veel oefent.

Dat klopt. En nu wordt er dus onderzocht of dat bij homofilie op dezelfde manier werkt.

Het suggereerde dat de uitkomst ook zo was.
Ik wacht het af.

[Nathanaël]

Als je een deel van je ouders creatief is en jij bent dat ook dan is er een deel dat aangeboren is. Het andere deel kan zijn door de omgeving dat je vb veel oefent.

Dat klopt. En nu wordt er dus onderzocht of dat bij homofilie op dezelfde manier werkt.

Het suggereerde dat de uitkomst ook zo was.
Ik wacht het af.

Lees nou gewoon het artikel nog eens goed, dat helpt misschien ;-)
De uitkomst van dit onderzoek is dat er inderdaad geen gen is dat bepaald of je homofiel bent of niet. Oftewel: het is geen aangeboren gegeven. Het wordt dus bepaald door omgevingsfactoren, welke dat dan ook mogen zijn. Daarbij komt echter wel dat de ene persoon gevoeliger is voor die omgevingsfactoren dan de ander.

[Geytenbeekje]

Als je een deel van je ouders creatief is en jij bent dat ook dan is er een deel dat aangeboren is. Het andere deel kan zijn door de omgeving dat je vb veel oefent.

Dat klopt. En nu wordt er dus onderzocht of dat bij homofilie op dezelfde manier werkt.

Het suggereerde dat de uitkomst ook zo was.
Ik wacht het af.

Lees nou gewoon het artikel nog eens goed, dat helpt misschien ;-)
De uitkomst van dit onderzoek is dat er inderdaad geen gen is dat bepaald of je homofiel bent of niet. Oftewel: het is geen aangeboren gegeven. Het wordt dus bepaald door omgevingsfactoren, welke dat dan ook mogen zijn. Daarbij komt echter wel dat de ene persoon gevoeliger is voor die omgevingsfactoren dan de ander.

Ze doen toch nog onderzoek ?
Het maakt me niet zo veel uit wat de uitkomst is maar wel hoe kerken er mee omgaan.
Genezingstherapiën zijn nu verboden dus vraag me af wat voor verijkendheid dit kan opleveren.

[ejvl]

Het was een nieuwsbericht in diverse media, 29 augustus 2019.

Bijvoorbeeld NRC:

In een groot genetisch onderzoek zijn dna-varianten ontdekt die de seksuele voorkeur van mensen subtiel beïnvloeden. Een dna-test voor homoseksualiteit is op basis van deze resultaten niet te maken. (...)

Hét homogen bestaat niet. Er zijn duizenden genen die samenhangen met de mate waarin mensen zich aangetrokken voelen tot personen van hetzelfde geslacht. Van die duizenden dna-varianten springen er vijf uit: ze komen iets vaker voor bij mensen met homoseksuele ervaringen dan bij mensen die in hun leven louter heteroseks hebben gehad. Maar wat ze precies doen, is onbekend. Mogelijk beïnvloeden ze de stofwisseling van geslachtshormonen en geurwaarneming. Er zit dus wel een genetische component in de seksuele voorkeur van mensen, maar die is subtiel. (...)

De werkelijkheid is te complex voor een simpel antwoord: seksuele voorkeuren blijken een optelsom van omgevingsinvloeden en talloze kleine bijdragen van dna. Onderzoeksleider Ben Neale van het Stanley Center for Psychiatric Research onderstreept dat homoseksueel gedrag een normaal onderdeel is van menselijke diversiteit. „Ja, er bestaat een risico dat ons onderzoek misbruikt en verkeerd uitgelegd gaat worden. Maar onze boodschap is belangrijk: het homogen bestaat niet en seksuele voorkeur is niet met een dna-test te voorspellen.
(...)

Omgevingsinvloeden zijn in deze studie volledig buiten beschouwing gebleven, terwijl duidelijk is dat die een grotere invloed hebben dan dna. (...)

Mijns inziens een belangrijk onderzoek dat een bestaande mythe - ook in de gereformeerde gezindte - namelijk dat iemand als homo of lesbienne geboren wordt, geheel ontkracht. Omgevingsfactoren (omgeving, persoonlijke ervaringen, enz.) blijken vele malen belangrijker te zijn dan het erfelijk materiaal. Iemand kan weliswaar gevoeliger of minder gevoelig zijn voor homofiele gevoelens, maar niemand wordt zo geboren.

Ik denk niet dat het geheel ontkracht is dat het aangeboren zou zijn. Het zegt alleen dat er niet een specifiek homo-gen is maar dat het verdeeld over meerdere gens, voor een derde verantwoordelijk zou zijn dat het aangeboren is.
De overige 66% kan andere oorzaken hebben zoals omgeving, opvoeding en dergelijken.
Of zoals er te lezen is, een complex mengsel is van genetische factoren en omgevingsinvloeden.
Dus in elk geval, voor een deel aangeboren.

[Nathanaël]

Ze doen toch nog onderzoek ?
Het maakt me niet zo veel uit wat de uitkomst is maar wel hoe kerken er mee omgaan.
Genezingstherapiën zijn nu verboden dus vraag me af wat voor verijkendheid dit kan opleveren.

Dit onderzoek is afgerond, maar dat is natuurlijk maar een klein deel van het totale onderzoek dat door vele wetenschappers gedaan wordt.
Voor de vraag hoe kerken er mee omgaan is het dus vrij bepalend wat de uitslagen van dit soort onderzoeken zijn.

[Valcke]

Het was een nieuwsbericht in diverse media, 29 augustus 2019.

Bijvoorbeeld NRC:

In een groot genetisch onderzoek zijn dna-varianten ontdekt die de seksuele voorkeur van mensen subtiel beïnvloeden. Een dna-test voor homoseksualiteit is op basis van deze resultaten niet te maken. (...)

Hét homogen bestaat niet. Er zijn duizenden genen die samenhangen met de mate waarin mensen zich aangetrokken voelen tot personen van hetzelfde geslacht. Van die duizenden dna-varianten springen er vijf uit: ze komen iets vaker voor bij mensen met homoseksuele ervaringen dan bij mensen die in hun leven louter heteroseks hebben gehad. Maar wat ze precies doen, is onbekend. Mogelijk beïnvloeden ze de stofwisseling van geslachtshormonen en geurwaarneming. Er zit dus wel een genetische component in de seksuele voorkeur van mensen, maar die is subtiel. (...)

De werkelijkheid is te complex voor een simpel antwoord: seksuele voorkeuren blijken een optelsom van omgevingsinvloeden en talloze kleine bijdragen van dna. Onderzoeksleider Ben Neale van het Stanley Center for Psychiatric Research onderstreept dat homoseksueel gedrag een normaal onderdeel is van menselijke diversiteit. „Ja, er bestaat een risico dat ons onderzoek misbruikt en verkeerd uitgelegd gaat worden. Maar onze boodschap is belangrijk: het homogen bestaat niet en seksuele voorkeur is niet met een dna-test te voorspellen.
(...)

Omgevingsinvloeden zijn in deze studie volledig buiten beschouwing gebleven, terwijl duidelijk is dat die een grotere invloed hebben dan dna. (...)

Mijns inziens een belangrijk onderzoek dat een bestaande mythe - ook in de gereformeerde gezindte - namelijk dat iemand als homo of lesbienne geboren wordt, geheel ontkracht. Omgevingsfactoren (omgeving, persoonlijke ervaringen, enz.) blijken vele malen belangrijker te zijn dan het erfelijk materiaal. Iemand kan weliswaar gevoeliger of minder gevoelig zijn voor homofiele gevoelens, maar niemand wordt zo geboren.

Ik denk niet dat het geheel ontkracht is dat het aangeboren zou zijn. Het zegt alleen dat er niet een specifiek homo-gen is maar dat het verdeeld over meerdere gens, voor een derde verantwoordelijk zou zijn dat het aangeboren is.
De overige 66% kan andere oorzaken hebben zoals omgeving, opvoeding en dergelijken.
Of zoals er te lezen is, een complex mengsel is van genetische factoren en omgevingsinvloeden.
Dus in elk geval, voor een deel aangeboren.

Dit is niet juist. De gevonden genen geven slechts een zwak verband. Homoseksuelen hebben die genen iets vaker dan heteroseksuelen. Het onderzoek zegt dus niet: voor zoveel procent is het erfelijk bepaald. Het zegt alleen: er zijn enkele genen die statistisch iets vaker voorkomen bij homoseksuelen.

[Tiberius]

Huisman heeft hier eerder wel eens een rapport geplaatst van de CGK op homoseksualiteit. Dat heb ik opgeslagen en daar kan ik me wel in vinden.

Dat rapport stelt, het is niet óf aangeboren óf ontwikkeld (of keuze), maar het is beide mogelijk. Het is een continuüm met aan de ene extreme kant aangeboren (nature) en aan de andere extreme kant ontwikkeld (nurture).
Bij 'aangeboren oorzaken' geeft het rapport aan:
- hormonen: teveel/te weinig testoteron (in baarmoeder)
- anatomische verschillen in de hersenen
- homogen? (is nog nooit gevonden).

De eerste twee kan ik niet zo goed beoordelen, maar komen me wel waarschijnlijk voor. De derde oorzaak, homogen, is dus blijkens het onderhavige onderzoek uitgesloten.

Bij 'ontwikkeld/keuze' geeft het als oorzaken:
- modelling-identificatie met bepaalde gedrag
- ontbreken van identificatiefiguur eigen sekse
- scheefgroei in de jeugd (onvoldoende erkenning/negatief zelfbeeld/misbruik verleden)
- experimenteergedrag in de puberteit.

Ik kan me voorstellen dat de eerste groep oorzaken (nature) moeilijk te veranderen zijn, maar bij de tweede groep gaat dat wel.

[Terri]

Huisman heeft hier eerder wel eens een rapport geplaatst van de CGK op homoseksualiteit. Dat heb ik opgeslagen en daar kan ik me wel in vinden.

Dat rapport stelt, het is niet óf aangeboren óf ontwikkeld (of keuze), maar het is beide mogelijk. Het is een continuüm met aan de ene extreme kant aangeboren (nature) en aan de andere extreme kant ontwikkeld (nurture).
Bij 'aangeboren oorzaken' geeft het rapport aan:
- hormonen: teveel/te weinig testoteron (in baarmoeder)
- anatomische verschillen in de hersenen
- homogen? (is nog nooit gevonden).

De eerste twee kan ik niet zo goed beoordelen, maar komen me wel waarschijnlijk voor. De derde oorzaak, homogen, is dus blijkens het onderhavige onderzoek uitgesloten.

Bij 'ontwikkeld/keuze' geeft het als oorzaken:
- modelling-identificatie met bepaalde gedrag
- ontbreken van identificatiefiguur eigen sekse
- scheefgroei in de jeugd (onvoldoende erkenning/negatief zelfbeeld/misbruik verleden)
- experimenteergedrag in de puberteit.

Ik kan me voorstellen dat de eerste groep oorzaken (nature) moeilijk te veranderen zijn, maar bij de tweede groep gaat dat wel.

Dank voor deze samenvatting, heel duidelijk!

[Grace]

Het was een nieuwsbericht in diverse media, 29 augustus 2019.

Bijvoorbeeld NRC:

In een groot genetisch onderzoek zijn dna-varianten ontdekt die de seksuele voorkeur van mensen subtiel beïnvloeden. Een dna-test voor homoseksualiteit is op basis van deze resultaten niet te maken. (...)

Hét homogen bestaat niet. Er zijn duizenden genen die samenhangen met de mate waarin mensen zich aangetrokken voelen tot personen van hetzelfde geslacht. Van die duizenden dna-varianten springen er vijf uit: ze komen iets vaker voor bij mensen met homoseksuele ervaringen dan bij mensen die in hun leven louter heteroseks hebben gehad. Maar wat ze precies doen, is onbekend. Mogelijk beïnvloeden ze de stofwisseling van geslachtshormonen en geurwaarneming. Er zit dus wel een genetische component in de seksuele voorkeur van mensen, maar die is subtiel. (...)

De werkelijkheid is te complex voor een simpel antwoord: seksuele voorkeuren blijken een optelsom van omgevingsinvloeden en talloze kleine bijdragen van dna. Onderzoeksleider Ben Neale van het Stanley Center for Psychiatric Research onderstreept dat homoseksueel gedrag een normaal onderdeel is van menselijke diversiteit. „Ja, er bestaat een risico dat ons onderzoek misbruikt en verkeerd uitgelegd gaat worden. Maar onze boodschap is belangrijk: het homogen bestaat niet en seksuele voorkeur is niet met een dna-test te voorspellen.
(...)

Omgevingsinvloeden zijn in deze studie volledig buiten beschouwing gebleven, terwijl duidelijk is dat die een grotere invloed hebben dan dna. (...)

Mijns inziens een belangrijk onderzoek dat een bestaande mythe - ook in de gereformeerde gezindte - namelijk dat iemand als homo of lesbienne geboren wordt, geheel ontkracht. Omgevingsfactoren (omgeving, persoonlijke ervaringen, enz.) blijken vele malen belangrijker te zijn dan het erfelijk materiaal. Iemand kan weliswaar gevoeliger of minder gevoelig zijn voor homofiele gevoelens, maar niemand wordt zo geboren.

Bedankt voor het plaatsen. Had dit niet gelezen, maar wat je zegt: een heel belangrijk onderzoek in de hele doordenking van deze thematiek.

[parsifal]

Het was een nieuwsbericht in diverse media, 29 augustus 2019.

Bijvoorbeeld NRC:

In een groot genetisch onderzoek zijn dna-varianten ontdekt die de seksuele voorkeur van mensen subtiel beïnvloeden. Een dna-test voor homoseksualiteit is op basis van deze resultaten niet te maken. (...)

Hét homogen bestaat niet. Er zijn duizenden genen die samenhangen met de mate waarin mensen zich aangetrokken voelen tot personen van hetzelfde geslacht. Van die duizenden dna-varianten springen er vijf uit: ze komen iets vaker voor bij mensen met homoseksuele ervaringen dan bij mensen die in hun leven louter heteroseks hebben gehad. Maar wat ze precies doen, is onbekend. Mogelijk beïnvloeden ze de stofwisseling van geslachtshormonen en geurwaarneming. Er zit dus wel een genetische component in de seksuele voorkeur van mensen, maar die is subtiel. (...)

De werkelijkheid is te complex voor een simpel antwoord: seksuele voorkeuren blijken een optelsom van omgevingsinvloeden en talloze kleine bijdragen van dna. Onderzoeksleider Ben Neale van het Stanley Center for Psychiatric Research onderstreept dat homoseksueel gedrag een normaal onderdeel is van menselijke diversiteit. „Ja, er bestaat een risico dat ons onderzoek misbruikt en verkeerd uitgelegd gaat worden. Maar onze boodschap is belangrijk: het homogen bestaat niet en seksuele voorkeur is niet met een dna-test te voorspellen.
(...)

Omgevingsinvloeden zijn in deze studie volledig buiten beschouwing gebleven, terwijl duidelijk is dat die een grotere invloed hebben dan dna. (...)

Mijns inziens een belangrijk onderzoek dat een bestaande mythe - ook in de gereformeerde gezindte - namelijk dat iemand als homo of lesbienne geboren wordt, geheel ontkracht. Omgevingsfactoren (omgeving, persoonlijke ervaringen, enz.) blijken vele malen belangrijker te zijn dan het erfelijk materiaal. Iemand kan weliswaar gevoeliger of minder gevoelig zijn voor homofiele gevoelens, maar niemand wordt zo geboren.

Belangrijk onderzoek, maar je conclusie gaat veel te ver. Zelfs al zou genetica in het geen rol spelen (wat niet aangetoond is), dan nog kunnen bijvoorbeeld hormonale processen tijdens de zwangerschap voor aangeboren geaardheid zorgen. Ik geloof niet in 100% aangeboren seksuele voorkeur, maar vooralsnog ook niet in 0%.

[GGotK]

Het was een nieuwsbericht in diverse media, 29 augustus 2019.

Bijvoorbeeld NRC:

In een groot genetisch onderzoek zijn dna-varianten ontdekt die de seksuele voorkeur van mensen subtiel beïnvloeden. Een dna-test voor homoseksualiteit is op basis van deze resultaten niet te maken. (...)

Hét homogen bestaat niet. Er zijn duizenden genen die samenhangen met de mate waarin mensen zich aangetrokken voelen tot personen van hetzelfde geslacht. Van die duizenden dna-varianten springen er vijf uit: ze komen iets vaker voor bij mensen met homoseksuele ervaringen dan bij mensen die in hun leven louter heteroseks hebben gehad. Maar wat ze precies doen, is onbekend. Mogelijk beïnvloeden ze de stofwisseling van geslachtshormonen en geurwaarneming. Er zit dus wel een genetische component in de seksuele voorkeur van mensen, maar die is subtiel. (...)

De werkelijkheid is te complex voor een simpel antwoord: seksuele voorkeuren blijken een optelsom van omgevingsinvloeden en talloze kleine bijdragen van dna. Onderzoeksleider Ben Neale van het Stanley Center for Psychiatric Research onderstreept dat homoseksueel gedrag een normaal onderdeel is van menselijke diversiteit. „Ja, er bestaat een risico dat ons onderzoek misbruikt en verkeerd uitgelegd gaat worden. Maar onze boodschap is belangrijk: het homogen bestaat niet en seksuele voorkeur is niet met een dna-test te voorspellen.
(...)

Omgevingsinvloeden zijn in deze studie volledig buiten beschouwing gebleven, terwijl duidelijk is dat die een grotere invloed hebben dan dna. (...)

Mijns inziens een belangrijk onderzoek dat een bestaande mythe - ook in de gereformeerde gezindte - namelijk dat iemand als homo of lesbienne geboren wordt, geheel ontkracht. Omgevingsfactoren (omgeving, persoonlijke ervaringen, enz.) blijken vele malen belangrijker te zijn dan het erfelijk materiaal. Iemand kan weliswaar gevoeliger of minder gevoelig zijn voor homofiele gevoelens, maar niemand wordt zo geboren.

Belangrijk onderzoek, maar je conclusie gaat veel te ver. Zelfs al zou genetica in het geen rol spelen (wat niet aangetoond is), dan nog kunnen bijvoorbeeld hormonale processen tijdens de zwangerschap voor aangeboren geaardheid zorgen. Ik geloof niet in 100% aangeboren seksuele voorkeur, maar vooralsnog ook niet in 0%.

Geheel mee eens.
Vanuit dit onderzoek blijft de vraag over of mensen als 'hetero' worden geboren of als een (sexueel gezien) 'tabula rasa' en dat door o.a. omgevingsfactoren uiteindelijk bepaald gaat worden wat iemands sexuele voorkeur wordt. Ik krijg het gevoel dat het onderzoek uitgaat van het laatste.
De uitkomsten van dit onderzoek is hooguit wetenschappelijk gezien interessant, maar heeft geen enkele invloed op hoe wij moeten staan tegenover onze homosexuele naaste.

[Valcke]

Op jongere leeftijd, wanneer kinderen / jonge mensen zich nog moeten ontwikkelen en onzeker zijn, maakt het wel degelijk een groot verschil.