Jantje, ik begrijp hoe je e.e.a. bedoeld. Maar tegelijkertijd moet je wel beseffen dat de CGK een hele andere voorgeschiedenis heeft. Dat wil niet zeggen dat daarmee Gods Woord aan de kant wordt gelegd of dat het uiteindelijk niet uit kan lopen op een verwijdering. Maar de keuze "buigen òf barsten" is zo zwart-wit niet binnen de CGK. Waar men toch Gods Woord boven alles wil vasthouden en handhaven, en dan zal dat ook tot ingrijpende keuzes kùnnen leiden.Jantje schreef:Ik denk dat het feit dat Gods Woord zomaar weggelegd wordt, en de eigen wil belangrijker is, juist meer pijn doet. Ik vind het een heel eerlijke en vooral ook duidelijke uitspraak. Het ambt openstellen voor vrouwen is niet volgens God Woord, en dus is het óf buigen, óf barsten. Een andere bewoording heb ik er niet voor. Het spijt me zeer. En voor alle duidelijkheid: ik wil geen enkele CGK'er kwetsen. Maar dit is wel de werkelijkheid, zoals ik die zie.
Het RD verwoord Prof. Selderhuis vandaag zo:
Het basisprincipe bij het vormen van een kerkverband was steeds tweeërlei: we treden niet in elkaars rechten, maar aan wat samen besloten wordt, houdt iedereen zich ook. Deze verbinding van vrijheid en gebondenheid gaat terug op het beginsel dat lid zijn van een kerkverband berust op vrijwilligheid. Wil je bijvoorbeeld christelijk gereformeerd zijn, dan kun je rekenen op alles waar je volgens afspraak recht op hebt, maar het is dan ook je plicht je te houden aan elke gezamenlijke afspraak.
Dit principe betekent enerzijds dat het onkerkelijk en naar mijn gedachte zondig is als je besluiten naast je neerlegt die we biddend, bij een open Bijbel en na overleg samen genomen hebben. Dit principe betekent anderzijds dat het even onkerkelijk en zondig is het kerkverband te gebruiken om een ander mijn wil op te leggen.
Dat laat een verstandig en tegelijk waarschuwend dilemma zien. Dat is beter dan "buigen òf barsten".
Zie verder: https://www.rd.nl/opinie/genade-leert-k ... -1.1558012