Is de HARRY POTTER-serie vol van occultisme?
Geplaatst: 24 aug 2002, 00:28
Wat zal ik u van Potter zeggen...
Rond Harry Potter is al veel te doen geweest en nog zien we dat deze zwarte kaars niet is uitgedoofd: de Harry Potter-aanbiedingen passeren geen enkele (boeken)winkel. Toen de film uitkwam, waren de meest fantastische snuisterijtjes te verkrijgen: dé memorabele Harry-onderzetter voor het glaasje cola op uw computerwerkstation, thé incredable Harry-mousepad voor uw kaasallergische muis, (beide gadgets zijn niet los te koppelen van uw leven, wanneer u de virtuele wereld afstruint op zoek naar cybermagie); en niet te vergeten de énige èchte Harry-cape, voor uw nachtelijke vleermuizentocht, het onmisbare Harry-toverstokje, om uw neus mee leeg te eten en niet te vergeten dé heuse Harry-boekenlegger. Want het draait hier natuurlijk allemaal om een boekenserie. Niet zomaar een serie, maar dé serie van J.K. Rowling over een tovenaarsleerlingetje met de nietszeggende maar alombekende naam: Harry.
De Potterboeken hebben het afgelopen jaar al een stortvloed aan commentaar gekregen. De dierenbescherming leverde kritiek op de massale, ondoordachte aanschaf van sneeuwuilen, die de in de ban van het boek geraakte lezer(tje)s graag in hun bezit zouden hebben. De boeken zouden volgens verscheidene Zuid-Amerikaanse organisaties verbrand moeten worden en de Noord-Amerikanen waarschuwen voor de occulte tendens van boeken. Deze laatste alarmering deed en doet ook in onze Nederlanden de ronde. Anti-occultistische bewegingen prediken tegen het gevaar van de boeken. Een bizarre paradox in dezen vormt de kerkdienst die ds. Ridderbos organiseerde te Haren, in januari 2002. De kerkdienst stond in het teken van Harry Potter en de boodschap diende als exemplum bij het christenevangelie aan “onze kleinenâ€
Rond Harry Potter is al veel te doen geweest en nog zien we dat deze zwarte kaars niet is uitgedoofd: de Harry Potter-aanbiedingen passeren geen enkele (boeken)winkel. Toen de film uitkwam, waren de meest fantastische snuisterijtjes te verkrijgen: dé memorabele Harry-onderzetter voor het glaasje cola op uw computerwerkstation, thé incredable Harry-mousepad voor uw kaasallergische muis, (beide gadgets zijn niet los te koppelen van uw leven, wanneer u de virtuele wereld afstruint op zoek naar cybermagie); en niet te vergeten de énige èchte Harry-cape, voor uw nachtelijke vleermuizentocht, het onmisbare Harry-toverstokje, om uw neus mee leeg te eten en niet te vergeten dé heuse Harry-boekenlegger. Want het draait hier natuurlijk allemaal om een boekenserie. Niet zomaar een serie, maar dé serie van J.K. Rowling over een tovenaarsleerlingetje met de nietszeggende maar alombekende naam: Harry.
De Potterboeken hebben het afgelopen jaar al een stortvloed aan commentaar gekregen. De dierenbescherming leverde kritiek op de massale, ondoordachte aanschaf van sneeuwuilen, die de in de ban van het boek geraakte lezer(tje)s graag in hun bezit zouden hebben. De boeken zouden volgens verscheidene Zuid-Amerikaanse organisaties verbrand moeten worden en de Noord-Amerikanen waarschuwen voor de occulte tendens van boeken. Deze laatste alarmering deed en doet ook in onze Nederlanden de ronde. Anti-occultistische bewegingen prediken tegen het gevaar van de boeken. Een bizarre paradox in dezen vormt de kerkdienst die ds. Ridderbos organiseerde te Haren, in januari 2002. De kerkdienst stond in het teken van Harry Potter en de boodschap diende als exemplum bij het christenevangelie aan “onze kleinenâ€