Ben het niet met jou eens op dit punt maar dat weten wij van elkaar. Blijft bij jouw visie altijd de vraag wat dan de grond was om het verbondsvolk in het O.T. te besnijden en in het N.T. te dopen. Is dat dan het “ uitwendig” in het verbond zijn?Posthoorn schreef:Inderdaad moet je dat laatste zeggen bij jouw verbondsvisie: dat verbond maakt niet zalig.huisman schreef:@Posthoorn dat uitwendig in het verbond zijn is een verzinsel. Het volk Israël was in het verbond. Zo worden ze altijd door de HEERE aangesproken. Als Zijn kinderen, vaak afkerige kinderen die zonder bekering verloren gingen.
Niet het verbond maakt zalig maar het ware geloof in Christus.
Maar zo is het niet. Het genadeverbond maakt wél zalig en wel degenen die kinderen der belofte zijn.
Het 'verzinsel' van Brakel vindt een goede grond in Romeinen 9:6, waar Paulus uitdrukkelijk zegt dat níét allen Israël zijn die Israël genoemd worden.
Iemand als Brakel, die later in de traditie stond dan de reformatoren, heeft dat gegeven beter uitgewerkt dan bijv. Calvijn, al heeft de laatste dat uiteraard wel verdisconteerd in zijn verbondsbeschouwing.
Ik hou maar vast aan de notie dat er tweeërlei kinderen des verbonds zijn. Allemaal ingeënt in de ware Wijnstok maar als er geen vrucht van bekering en geloof worden gevonden worden ze buitengeworpen. (Joh 15)
Ook het afschrikkend voorbeeld in 1 Korinthe 10 spreekt zo. Allen onder de wolk,allen door de zee gegaan,allen in Mozes gedoopt in de wolk en in de zee. Allen de geestelijke spijs gegeten en gedronken uit de geestelijke steenrots (Christus) M.a.w alle verbondsweldaden genoten en toch verloren!
Het Koninkrijk der hemelen is in jouw visie gelijk aan vijf wijze maagden maar de Heere Jezus zegt dat het Koninkrijk der hemelen gelijk is aan tien maagden, vijf dwaas en vijf wijs.