Vakantie

[Mannetje]

Toen wij 19 jaar geleden naaar Noorwegen gingen zijn we heen twee keer kort overgevaren, Duitsland- Denemarken en Denemarken-Zweden. Vervolgens langs de Zweedse kust naar Noorwegen gereden.
Terug weer door Zweden en dan over de bruggen naar Denemarken. Is meer km en kost tol, qua prijs maakte het geen verschil daarmee.

Wat was leuker? Ik denk het varen, maar de brug is voor een keer ook wel boeiend, zeker van Zweden naar Denemarken, waar hij midden in de zee lijkt te stoppen.

[HHR]

.

Waarom zou je naar een vakantiebestemming gaan met vooral gelijkgezinden?

Met jeugd is het heel fijn. Veel jongeren aanwezig waar ze direct mee om kunnen gaan.
Geen gekke activiteiten s' avonds. Geen discussies of keuzes.

Alsof je dat op een andere willekeurige camping wel schering en inslag is. Afgelopen jaar zaten wij op een camping in de bergen zonder enige animatie. Toevallig waren daar dat jaar veel Nederlanders en Belgen van hun leeftijd. Ze trokken avond aan avond met elkaar op en deden spelletjes, volleybal, weerwolven etc.

1. Op veel campings is dat gevaar wel aanwezig.
2. Het is toch fijn als kinderen en opgroeiende jeugd met medechristenen om kunnen gaan?
3. Jij hoeft het niet te doen. Maar je vroeg waarom anderen dit wel graag doen.

[Tiberius]

Waarom zou je naar een vakantiebestemming gaan met vooral gelijkgezinden?

Soort zoekt soort.
Bovendien zijn we het hele jaar met niet-gelijkgezinden, dus dan is dat een paar weekjes per jaar juist wel plezierig.

[Tiberius]

Ik kan mij persoonlijk niet herinneren dat er doordeweeks veel mensen 'op zijn zondags' rondliepen. Er waren er een paar, maar dat was hooguit een handjevol. De rest liep gewoon in zomers goed, inclusief korte broeken voor de heren, heel normaal dus.

De sociale controle die ik ervoer, was dat toen we aankwamen (mijn toenmalige beste vriendin en ik, we waren net meerderjarig) de rest van het veld (we zaten in een caravan van familie van mijn vriendin) kwam vragen van welke kerk we waren en wie we precies waren. Juist die volgorde vond ik toen best een beetje raar, en eerlijk gezegd nog steeds.
Op zondag gingen we 's ochtends naar de Gereformeerde Gemeente maar 's middags naar een Hersteld Hervormde kerk, en daar kwamen na de dienst terug op de camping heel nare opmerkingen over. En zo heb ik nog meer voorbeelden, die op zich zelf staand best klein waren, maar bij elkaar opgeteld niet prettig waren, en echt zijn blijven hangen. Ondanks dat een prima vakantie gehad, met fijne middagen aan zee, en zo prefereer ik er ook aan terug te denken.

De keuze voor geen zwembad op de camping begrijp ik overigens heel goed, en dat het met een jong gezin heerlijk kan zijn.

Dit dus. Iedereen gaapt je aan, kijkt recht in je tent, zeker bij aankomst. Allemaal nieuwsgierige vragen die ik niet wil beantwoorden. Of toen we 's avonds een beetje in het donker zaten dat mensen voor de plek stopten en zeiden: hier zit die en die, woont daar, zat vanmiddag nog met die te praten. Toen dacht ik echt: serieus? En inderdaad, lekker in m'n pyjamabroek naar het toilet sloffen doe ik liever in Frankrijk dan op Schoolzicht. En inderdaad dat groepsgevoel. Hoeft van mij helemaal niet. Liever met een wereldvreemde in een buitenlandse kerk een goed gesprek dan dat OSM-groepsgevoel. En iedereen zo lyrisch over hoe eendrachtelijk de zondag altijd is een kon dat thuis ook maar en thuis gaan we weer verder met hoe het was, glas, plas.

Grappig om te lezen.
Ik denk dat Vakanz dan wel wat voor jullie is. Het is zoals Philpot zegt: je kan meedoen met wat je wilt.
Zelf ben ik meer van wel contacten/socializen, maar niemand kijkt je er op aan als je dat niet doet.

Hebben we ook een keer gedaan in Cochem. Zelfs meegezongen bij de avondsluiting , allemaal ouderen die ik ga slapen zingen. In de ochtend vroeg op voor een ochtendwandeling vond ik wel wat. Maar ook daar nieuwsgierigheid. Het is gewoon niet zo aan ons besteed. Liever wat privacy. Misschien als we nog wat pubers hadden dat we het zouden doen, dan zou ik die sociale controle misschien wel fijn vinden.

Bij Vakanz Cochem zijn wij nog nooit geweest, maar bij de parken die wij gehad hebben, was er ruim voldoende privacy.
Bij de singins en de ochtendwandelingen niet nee, maar daar kan je wel of niet voor kiezen. Zoals Philpot al zei: geen enkele activiteit is verplicht, zelfs de zondagse dienst niet.
Maar als het bij voorbaat niets voor je is, dan inderdaad niet doen.

[HHR]

Op een of andere manier bestaat er idd een beeld van sociale controle , weinig privacy etc.
Dat is onze ervaring helemaal niet.
Wij zijn redelijk op onszelf. Zeker mijn vrouw. En dat gaat prima.
Wil je wel contact ga je naar activiteiten.
En is er een stel waarmee het klikt doe je af en toe een bakkie, heel gezellig.
Wij doen het in de eerste plaats voor de kids.

[pierre27]

Op een of andere manier bestaat er idd een beeld van sociale controle , weinig privacy etc.
Dat is onze ervaring helemaal niet.
Wij zijn redelijk op onszelf. Zeker mijn vrouw. En dat gaat prima.
Wil je wel contact ga je naar activiteiten.
En is er een stel waarmee het klikt doe je af en toe een bakkie, heel gezellig.
Wij doen het in de eerste plaats voor de kids.

Ik begrijp ook niet zo goed het geschetste beeld.

[Ad Anker]

Wij hebben ook Vakanz overwogen. Het wordt toch gepresenteerd als een heel gezellig gezamenlijk sociaal vakantiegebeuren. Dat is aan ons niet besteed. Daarom niet voor gekozen.

Toen wij kampeerden zetten we de tent weleens achterstevoren. Keken we uit over de akkers en hadden we privacy.

Wij gaan ruim een week naar Schotland en sluiten af met een weekje Friesland, de Verborgen Hoek. Onze jongens vinden dat leuk, ik vermaak me prima met mijn echtgenote. Lekker lezen, fietsen, stadjes bekijken, terrasje enzo.

[Bertiel]

kamperen in Schotland?

[Ad Anker]

kamperen in Schotland?

Nee, natuurhuisje bij Fort William.

[Bertiel]

Schotland hoop ik ook nog wel een keer heen te gaan, maar niet om te kamperen

[J.C. Philpot]

kamperen in Schotland?

Nee, natuurhuisje bij Fort William.

Lijkt me prachtig. Ik zou er van kunnen genieten, die ruige Schotse natuur. En een bijkomend voordeel zou ik vinden dat je daar geestelijke verwantschap kan ervaren bij het bezoeken van kerkdiensten (bijv. bij de FPC, FCS, FCSC, APC of de Reformed Baptists).

[Bertiel]

een schotland kenner die ik sprak zei dat het ook daar de laatste 20 jaar vlug minder is geworden qua orthodoxie

[J.C. Philpot]

een schotland kenner die ik sprak zei dat het ook daar de laatste 20 jaar vlug minder is geworden qua orthodoxie

Dat is helaas overal in Europa het geval inderdaad.

[Maanenschijn]

Wij hebben een aantal jaren gekampeerd op christelijke campings. Daar heb ik goede herinneringen aan. Leuke gesprekken en de kinderen hadden snel aansluiting.

Ook een heel aantal jaren op niet-christelijke campings. Ook prima en leuk, maar de kinderen hadden wel minder aansluiting. Veel jongelui trokken ‘s avonds richting uitgaanscentra, waar onze kinderen geen trek ik hadden.

Nu gaan we weer naar een camping die voor een periode (wij blijven langer) is afgehuurd door een christelijke organisatie (Uno Animo). Vooral voor onze jongste lijkt het ons leuk dat er wat makkelijker aansluiting is. Vandaar deze keuze.

Ik kan me makkelijk afsluiten van wat er in mijn omgeving de ‘standaard’ is. Afgelopen jaar een weekeind vertoeft op de Verborgen Hoek. Prima camping, heb me daar best op mijn gemak gevoeld. Maar me ook stevig verbaasd over het ons-kent-ons, de zondag (kerkdiensten, invulling van sommigen, kledij) en toch ook wel (hoe zal ik dat noemen) het missen van ‘laat-maar-lekker-waaien-want-we-zijn-op-de-camping’ gevoel. Veel schoentjes waren gepoetst, haren gekamd, knotje netjes gerold, enz.

Ik vind het lekkere aan een camping dat er niet zo veel hoeft. Lekker een flodderbroek aan, een keertje niet scheren, enz. Als dat er niet meer is, dan heb ik toch een stukje minder vakantie.

[Anselmus]

Wij hebben een aantal jaren gekampeerd op christelijke campings. Daar heb ik goede herinneringen aan. Leuke gesprekken en de kinderen hadden snel aansluiting.

Ook een heel aantal jaren op niet-christelijke campings. Ook prima en leuk, maar de kinderen hadden wel minder aansluiting. Veel jongelui trokken ‘s avonds richting uitgaanscentra, waar onze kinderen geen trek ik hadden.

Nu gaan we weer naar een camping die voor een periode (wij blijven langer) is afgehuurd door een christelijke organisatie (Uno Animo). Vooral voor onze jongste lijkt het ons leuk dat er wat makkelijker aansluiting is. Vandaar deze keuze.

Ik kan me makkelijk afsluiten van wat er in mijn omgeving de ‘standaard’ is. Afgelopen jaar een weekeind vertoeft op de Verborgen Hoek. Prima camping, heb me daar best op mijn gemak gevoeld. Maar me ook stevig verbaasd over het ons-kent-ons, de zondag (kerkdiensten, invulling van sommigen, kledij) en toch ook wel (hoe zal ik dat noemen) het missen van ‘laat-maar-lekker-waaien-want-we-zijn-op-de-camping’ gevoel. Veel schoentjes waren gepoetst, haren gekamd, knotje netjes gerold, enz.

Ik vind het lekkere aan een camping dat er niet zo veel hoeft. Lekker een flodderbroek aan, een keertje niet scheren, enz. Als dat er niet meer is, dan heb ik toch een stukje minder vakantie.

Dit is wat ik ook bedoel. Gewoon even niet op het paadje van de verwachtingen lopen. In een korte broek kunnen rondlopen zonder dat je het gevoel hebt dat anderen daar iets van vinden. Een daarnaast heb ik misschien een iets ruimere definitie van privacy dan anderen, dat kan ook nog. Als ik in Italië Nederlanders hoor vind ik dat soms al te dichtbij