Je blijft schrijven alsof alles over deze ene tekst gaat. Ten eerste schreef ik mijn post nu juist om aan te geven dat het bij dit onderwerp gaat om een scala aan teksten over Gods soevereiniteit. Ik schrijf dat letterlijk en het bevreemd me dat je daarom uitsluitend reageert mbt deze exegese.Ambtenaar schreef:Zoals ook uit de toelichting van de HSV blijkt is de exegese uit de HC niet de meest voor de hand liggende exegese, mede andere teksten in het oog genomen. In feite is de exegese uit de HC dus de alternatieve exegese.Jongere schreef:Je hebt gelijk, ambtenaar, dat de verbinding van deze tekst met de wil van God niet uit de tekst zelf voortkomt. Het is er eigenlijk al exegese van. De uitdrukking staat zo overigens wel letterlijk in Zondag 1 van de Heidelbergse Catechismus ("dat zonder de wil mijns hemelse Vader geen haar van mijn hoofd vallen kan"). Dat het de gereformeerde exegese is behoeft dus geen twijfel, en zoals de site die je aanhaalt aangeeft valt die exegese ruimschoots binnen de tekstmogelijkheid.
Het strookt ook niet met de meest voor de hand liggende exegese. Zie mijn citaat uit de toelichting op de HSV. Ik weet niet veel van bijv. het vertalen van de Bijbel, maar wel dat je consequent moet zijn en voor de meest voor de hand liggende variant moet kiezen. Hetzelfde geldt voor de exegese.Vanzelfsprekend is de gereformeerde voorzienigheidsleer op veel meer gebaseerd dan deze ene tekst. Ik vind nog steeds dat je daar bijzonder eenvoudig afscheid van lijkt te nemen. Ik denk echt dat je dan meer moet zeggen dan "het strookt niet met mijn godsbeeld."
Je opmerking over de HSV en moderne theologie snijdt evenmin hout. Het feit dat zij aangeven wat bij deze tekst volgens hen de meest voor de hand liggende exegese zou moeten zijn, betekent niet dat zij dezelfde stelling innemen als jij. Jij doet grote, dogmatische uitspraken over Gods voorzienigheid, dat gaat verder dan de uitleg van één tekst. En ja, in de keuze die je daarin maakt volg je inderdaad de moderne theologie in plaats van de gereformeerde theologie, die Gods bestuur in alle dingen heeft geleerd.
Ik vraag me af of je de consequentie van je eigen stelling ziet. In de theologie gaat het bij het probleem van het lijden altijd om dit spanningsveld (theodicee). Daarom zijn Gods almacht en Zijn wil niet los verkrijgbaar. De klassieke theodicee vraag is: hoe kan een goede, almachtige God lijden toestaan? Óf Hij moet het willen (maar is Hij dan goed?), óf Hij wil het niet maar kan niet ingrijpen (dan is Hij niet almachtig).Ambtenaar schreef:Gods soevereiniteit en almacht staat geheel los van Gods wil. Dat is namelijk niet hetzelfde. (...)Jongere schreef:Volgens mij moet je dan andere gedeelten waarin duidelijk over Gods almacht en soevereiniteit gesproken wordt geweld aan doen of buiten beschouwing laten.
Volgens mij stel ik nergens dat God machteloos is. Ik zeg enkel dat de Holocaust niet naar zijn wil kan zijn.
Ik zou de vraag naar jou willen omdraaien. Je zegt dat God het kwaad niet wil. Had God volgens jou kunnen ingrijpen in de holocaust? Was Hij bij machte om dat kwaad te voorkomen?
Het spijt me dat ik dit wat scherp zeg, maar uit je antwoord blijkt dat je echt onvoldoende bekend bent met de gereformeerde theologie... Ik vind dat bijzonder als je lid bent van dit forum. Je maakt de klassieke arminiaanse tegenwerping tegen Gods besluit. Uit het feit dat je hier over bekering en verkiezing begint, blijkt ook dat je probleem met dit punt veel verder gaat dan alleen Gods toelating van het kwaad.Ambtenaar schreef:Ik heb het over nabijheid. Dat is wat anders dan erbij zijn. Overigens haal ik nergens uit Job dat het Gods wil is dat Job moet lijden. Jouw stellingname komt mij nogal lijdelijk en gelaten over, welhaast zoals moslims omgaan met God. Het gebeurt nu eenmaal omdat God het wil. Dit heeft ook impact op het geloofsleven van mensen. Of je nu wil of niet, God heeft al bepaald of je behouden word of niet. Dit leidt tot apathie. In de Bijbel wordt juist in actieve zin gesproken over geloven en bekeren, niet in lijdende vorm.
Ik zou zeggen - ik bedoel dat oprecht en niet cynisch - verdiep je eens echt in de antwoorden van de gereformeerde theologie rond dit soort problemen. Een calvinist is niet per definitie een hypercalvinist. Juist de gereformeerde theologen zijn uitgebreid op dit soort tegenwerpingen ingegaan, de Dordste Leerregels staan er vol mee. Denk alleen maar aan deze beroemde passage:
Blijkbaar kenden ze in Dordt al jouw tegenwerping, dat Gods wil en besluit ten koste zou kunnen gaan van onze vrijheid en invloed heeft op ons geloofsleven. Juist de gereformeerde theologie spreekt dat krachtig tegen, zonder (zoals jij doet) dit bestuur van God op te geven. God is soeverein in alle dingen en Zijn bestuur gaat over álle dingen (HC zondag 9 en 10), maar Hij laat ons volledig mens zijn. We zijn geen stok of blok, of - in jouw woorden - lijdelijk. Onze wil wordt in de nieuwe geboorte niet vernietigd, een mens wordt niet met geweld "zijns ondanks" gedwongen, etc. etc.Dordtse Leerregels schreef:16.Doch gelijk de mens door den val niet heeft opgehouden een mens te zijn, begiftigd met verstand en wil, en gelijk de zonde, die het ganse menselijk geslacht heeft doordrongen, de natuur des mensen niet heeft weggenomen, maar verdorven en geestelijker wijze gedood; alzo werkt ook deze Goddelijke genade der wedergeboorte in de mensen niet als in stokken en blokken, en vernietigt den wil en zijn eigenschappen niet, en dwingt dien niet met geweld zijns ondanks, maar maakt hem geestelijk levend,
Misschien begrijp je waarom ik herhaaldelijk schrijf dat je er "snel klaar mee bent". Dat is omdat ik allemaal tegenwerpingen tegenkom waar de gereformeerde theologie uitgebreid mee in gesprek is gegaan. We (ik zeg dat algemeen) staan vaak snel klaar met kritiek richting oa de Dordtse Leerregels, zonder te weten waar ze over gaan en hun evenwichtige antwoorden te kennen.