Lucifer
Geplaatst: 11 mar 2016, 13:40
Een tijdje terug was er een discussie naar aanleiding van de naam Lucifer. Ik zag op de site van jijdaar dat daar ook een lezing was met die titel.
Lucifer wordt vaak gezien als naam van Satan. Dit komt al voor in Dante's heilige comedie of in Vondel's werk of In Milton's “paradise lost”. Mijn vraag aan de grotere kenners is, kom je Lucifer ook als naam voor Satan tegen bij Nederlandse Oudvaders?
Wat toelichting: Het woord lucifer komt verschillende keren voor in de Vulgaat, de Latijnse vertaling van de Bijbel. Letterlijk betekent het iets als “brenger van licht”.
Het komt voor in Jesaja 14:12 waar de Statenvertaling “morgenster” heeft. Het Hebreeuwse woord verwijst mogelijk naar de planeet Venus (de morgenster), maar vanwege het ontbreken van klinkers in het Hebreeuws zou het ook “hillel” of “hij heeft aanbeden” kunnen betekenen. Ik vermoed dat op deze vertaling het idee is gebaseerd dat Satan voor zijn val de “aanbiddingsleider” in de hemel was.
Gezien de context van de Jesaja 14:12 lijkt morgenster echter meer voor de hand te liggen. Het is trouwens opvallend dat Calvijn in zijn commentaar expliciet de interpretatie verwerpt dat “de morgenster” hier naar Satan verwijst.
Andere teksten waar Lucifer wordt gebruikt Job 11:17 (morgenstond), 2 Petrus 1:19 (morgenster, kanttekeningen geven dat hier de Heere Jezus bedoeld wordt).
Een afgeleid woord komt voor in Job 38:32 (Mazzaroth, d.i. waarschijnlijk een sterrenbeeld, lijkt verder zonder tweede betekenis) en Psalm 110:3 (Dageraad, ook letterlijk hier).
Het is vreemd dat in de Jijdaar lezing Arjan Baan claimde dat het woord Lucifer zes keer wordt gebruikt in de Latijnse Bijbel, waarvan het vijf keer naar Satan verwijst. Ik kom het maar vijf keer tegen, en slechts in Jesaja 14 kan het naar Satan verwijzen (maar zoals gezegd dat wordt bijvoorbeeld door Calvijn verworpen).
In een discussie hier werd gezegd dat de paus de duivel aanbidt. Dit vanwege het Paas-gebed: Flammas eius lucifer matutinus inveniat: ille, inquam, lucifer, qui nescit occasum. Christus Filius tuus, qui, regressus ab inferis, humano generi serenus illuxit, et vivit et regnat in saecula saeculorum ("May this flame be found still burning by the Morning Star: the one Morning Star who never sets, Christ your Son, who, coming back from death's domain, has shed his peaceful light on humanity, and lives and reigns for ever and ever").
(Bron: wikipedia)
Lucifer wordt vaak gezien als naam van Satan. Dit komt al voor in Dante's heilige comedie of in Vondel's werk of In Milton's “paradise lost”. Mijn vraag aan de grotere kenners is, kom je Lucifer ook als naam voor Satan tegen bij Nederlandse Oudvaders?
Wat toelichting: Het woord lucifer komt verschillende keren voor in de Vulgaat, de Latijnse vertaling van de Bijbel. Letterlijk betekent het iets als “brenger van licht”.
Het komt voor in Jesaja 14:12 waar de Statenvertaling “morgenster” heeft. Het Hebreeuwse woord verwijst mogelijk naar de planeet Venus (de morgenster), maar vanwege het ontbreken van klinkers in het Hebreeuws zou het ook “hillel” of “hij heeft aanbeden” kunnen betekenen. Ik vermoed dat op deze vertaling het idee is gebaseerd dat Satan voor zijn val de “aanbiddingsleider” in de hemel was.
Gezien de context van de Jesaja 14:12 lijkt morgenster echter meer voor de hand te liggen. Het is trouwens opvallend dat Calvijn in zijn commentaar expliciet de interpretatie verwerpt dat “de morgenster” hier naar Satan verwijst.
Andere teksten waar Lucifer wordt gebruikt Job 11:17 (morgenstond), 2 Petrus 1:19 (morgenster, kanttekeningen geven dat hier de Heere Jezus bedoeld wordt).
Een afgeleid woord komt voor in Job 38:32 (Mazzaroth, d.i. waarschijnlijk een sterrenbeeld, lijkt verder zonder tweede betekenis) en Psalm 110:3 (Dageraad, ook letterlijk hier).
Het is vreemd dat in de Jijdaar lezing Arjan Baan claimde dat het woord Lucifer zes keer wordt gebruikt in de Latijnse Bijbel, waarvan het vijf keer naar Satan verwijst. Ik kom het maar vijf keer tegen, en slechts in Jesaja 14 kan het naar Satan verwijzen (maar zoals gezegd dat wordt bijvoorbeeld door Calvijn verworpen).
In een discussie hier werd gezegd dat de paus de duivel aanbidt. Dit vanwege het Paas-gebed: Flammas eius lucifer matutinus inveniat: ille, inquam, lucifer, qui nescit occasum. Christus Filius tuus, qui, regressus ab inferis, humano generi serenus illuxit, et vivit et regnat in saecula saeculorum ("May this flame be found still burning by the Morning Star: the one Morning Star who never sets, Christ your Son, who, coming back from death's domain, has shed his peaceful light on humanity, and lives and reigns for ever and ever").
(Bron: wikipedia)