Volgens ds. Hoogerland is de kerk in slaap gevallen.
Op CIP.nl las ik

"De godzaligheid is afgenomen. Vaak denk ik met weemoed terug aan mijn jonge jaren. Ik heb mensen gekend die in onze ogen geen tijd zouden hebben om de Heere te zoeken, maar daar ondanks een druk gezinsleven tijd voor vrij maakten. Het moest soms op een zolder of in de kelder. En dat was niet een kwestie van even één moment op de dag apart zetten om de Heere te zoeken en vervolgens overgaan tot de orde van de dag. Nee, hun hele leven was op Hem afgestemd. Dat kom ik in deze tijd veel minder tegen. Ik denk dat het komt omdat we over het algemeen te veel met de dingen van de wereld bezig zijn. Hoe meer we met de wereld bezig zijn, hoe minder plaats er is voor God."

http://www.cip.nl/god/maart-2016/55184- ... p-gevallen

Heefs ds. gelijk, wordt dit herkend?

"In een waakzame kerk bloeit het geestelijke leven. Ik vrees dat omgang met God te vaak ontbreekt"

Ik vind het een ernstige constatering.

Mara schreef:Volgens ds. Hoogerland is de kerk in slaap gevallen.
Op CIP.nl las ik

"De godzaligheid is afgenomen. Vaak denk ik met weemoed terug aan mijn jonge jaren. Ik heb mensen gekend die in onze ogen geen tijd zouden hebben om de Heere te zoeken, maar daar ondanks een druk gezinsleven tijd voor vrij maakten. Het moest soms op een zolder of in de kelder. En dat was niet een kwestie van even één moment op de dag apart zetten om de Heere te zoeken en vervolgens overgaan tot de orde van de dag. Nee, hun hele leven was op Hem afgestemd. Dat kom ik in deze tijd veel minder tegen. Ik denk dat het komt omdat we over het algemeen te veel met de dingen van de wereld bezig zijn. Hoe meer we met de wereld bezig zijn, hoe minder plaats er is voor God."

http://www.cip.nl/god/maart-2016/55184- ... p-gevallen

Heefs ds. gelijk, wordt dit herkend?

"In een waakzame kerk bloeit het geestelijke leven. Ik vrees dat omgang met God te vaak ontbreekt"

Ik vind het een ernstige constatering.

Ik wel graag willen reageren ware het niet dat ik het niet meer aandurf of aankan. Hopelijk begrip hiervoor.

Ik wel.

Mara schreef:Volgens ds. Hoogerland is de kerk in slaap gevallen.
Op CIP.nl las ik

"De godzaligheid is afgenomen. Vaak denk ik met weemoed terug aan mijn jonge jaren. Ik heb mensen gekend die in onze ogen geen tijd zouden hebben om de Heere te zoeken, maar daar ondanks een druk gezinsleven tijd voor vrij maakten. Het moest soms op een zolder of in de kelder. En dat was niet een kwestie van even één moment op de dag apart zetten om de Heere te zoeken en vervolgens overgaan tot de orde van de dag. Nee, hun hele leven was op Hem afgestemd. Dat kom ik in deze tijd veel minder tegen. Ik denk dat het komt omdat we over het algemeen te veel met de dingen van de wereld bezig zijn. Hoe meer we met de wereld bezig zijn, hoe minder plaats er is voor God."

http://www.cip.nl/god/maart-2016/55184- ... p-gevallen

Heefs ds. gelijk, wordt dit herkend?

"In een waakzame kerk bloeit het geestelijke leven. Ik vrees dat omgang met God te vaak ontbreekt"

Ik vind het een ernstige constatering.

Een paar opmerkingen:
1. Ik begrijp je vraag of dit herkend wordt, maar ergens is het ook een beetje een vreemde vraag. Als ds. Hoogerland dit zo zegt, mogen we aannemen dat hij uit zijn eigen waarneming spreekt. Het is ook geen onbekend geluid, dus dit signaal hebben wij ernstig serieus te nemen.
2. En toch: ik weet niet precies hoe oud ds. Hoogerland is, maar ik heb diverse boeken van ds. W.C. Lamain gelezen, geschreven eind jaren 70, en daar zou precies hetzelfde in kunnen staan. En lees de biddagpreken van Van der Groe, door komt ook een somber beeld in naar voren.
3. Wat doet zo'n boodschap met jongeren (en ouderen)? Maakt het moedeloos?
4. Kortom: mijns inziens is een oproep "Komt, laten wij wederkeren tot de Heere" absoluut op zijn plaats. Maar daar mag dan ook de belofte bij gelden dat de Heere werkt tot aan het eind der dagen, en dat Hij Dezelfde blijft. Ziende op onszelf is er altijd alleen maar reden tot moedeloosheid geweest, ziende op Christus altijd alleen maar reden tot hoop.

eilander schreef:

Mara schreef:Volgens ds. Hoogerland is de kerk in slaap gevallen.
Op CIP.nl las ik

"De godzaligheid is afgenomen. Vaak denk ik met weemoed terug aan mijn jonge jaren. Ik heb mensen gekend die in onze ogen geen tijd zouden hebben om de Heere te zoeken, maar daar ondanks een druk gezinsleven tijd voor vrij maakten. Het moest soms op een zolder of in de kelder. En dat was niet een kwestie van even één moment op de dag apart zetten om de Heere te zoeken en vervolgens overgaan tot de orde van de dag. Nee, hun hele leven was op Hem afgestemd. Dat kom ik in deze tijd veel minder tegen. Ik denk dat het komt omdat we over het algemeen te veel met de dingen van de wereld bezig zijn. Hoe meer we met de wereld bezig zijn, hoe minder plaats er is voor God."

http://www.cip.nl/god/maart-2016/55184- ... p-gevallen

Heefs ds. gelijk, wordt dit herkend?

"In een waakzame kerk bloeit het geestelijke leven. Ik vrees dat omgang met God te vaak ontbreekt"

Ik vind het een ernstige constatering.

Een paar opmerkingen:
1. Ik begrijp je vraag of dit herkend wordt, maar ergens is het ook een beetje een vreemde vraag. Als ds. Hoogerland dit zo zegt, mogen we aannemen dat hij uit zijn eigen waarneming spreekt. Het is ook geen onbekend geluid, dus dit signaal hebben wij ernstig serieus te nemen.
2. En toch: ik weet niet precies hoe oud ds. Hoogerland is, maar ik heb diverse boeken van ds. W.C. Lamain gelezen, geschreven eind jaren 70, en daar zou precies hetzelfde in kunnen staan. En lees de biddagpreken van Van der Groe, door komt ook een somber beeld in naar voren.
3. Wat doet zo'n boodschap met jongeren (en ouderen)? Maakt het moedeloos?
4. Kortom: mijns inziens is een oproep "Komt, laten wij wederkeren tot de Heere" absoluut op zijn plaats. Maar daar mag dan ook de belofte bij gelden dat de Heere werkt tot aan het eind der dagen, en dat Hij Dezelfde blijft. Ziende op onszelf is er altijd alleen maar reden tot moedeloosheid geweest, ziende op Christus altijd alleen maar reden tot hoop.

Hier veel meer over op te merken zijn... dit is algemeen, zo vaag...

Toch maar (weer) gebleven Dia?

Curatorium schreef:Toch maar (weer) gebleven Dia?

Ik kan niet weg maar ook meer meedoen, dat geeft teveel spanning waar ik niet tegen opgewassen ben.
Neem nu maar aan dat wat ds. Hoogerland opmerkt een ernstiger zaak is als velen wel denken.
En hier laat ik het bij.

Ik begrijp de zorgen, maar heb er een paar kanttekeningen bij.
Als ik zie in het gezin waar ik opgegroeid(in een dorp) ben en het gezin waar mijn man uit komt (in een stad) zie ik een groot verschil met de gezinnen van nu, er werd alleen tijdens de avondmaaltijd uit de Bijbel gelezen en tussen de middag uit de kinderbijbel, verder nooit, ik zag dat zeker terug in andere gezinnen,

Dat is echt veranderd, zelf heb ik het anders gedaan, maar ook nu zie ik het in veel gezinnen terug, er wordt over Gods Woord gesproken er worden Bijbelteksten geleerd, aan huisgodsdienst gedaan. Zeker niet in alle gezinnen maar veel wel, kinderen kennen als zij voor het eerst op de zondagsschool komen (4 jaar) al een schat aan Psalmen en andere geestelijke liederen.

Dit mogen we zeker niet weggooien.

Als je oude geschriften leest, of stukken van predikanten uit de tijd van gezelschappen was het vroeger echt niet beter. verre van dat. toen klaagde men ook dat het allemaal zo dood was en zo triest. toen zaten de avondmaalstafels ook niet vol. het is gewoon een kenmerk van onze gezindte om te klagen en te denken dat de Heere zijn hand van ons aftrekt.
en uiteraard: ik geef toe, het is ook een stille en dode tijd. Maar meer dan vroeger? welnee. ligt dat aan de Heere of aan ons? ik denk het laatste.

mulder schreef:Als je oude geschriften leest, of stukken van predikanten uit de tijd van gezelschappen was het vroeger echt niet beter. verre van dat. toen klaagde men ook dat het allemaal zo dood was en zo triest. toen zaten de avondmaalstafels ook niet vol. het is gewoon een kenmerk van onze gezindte om te klagen en te denken dat de Heere zijn hand van ons aftrekt.
en uiteraard: ik geef toe, het is ook een stille en dode tijd. Maar meer dan vroeger? welnee. ligt dat aan de Heere of aan ons? ik denk het laatste.

Eén opmerking nog: Is er niet wat of veel veranderd sinds, zeg maar, 1958...?

1 Dezen tweeden zendbrief, geliefden, schrijf ik nu aan u, in welke beide ik door vermaning uw oprecht gemoed opwekke;
2 Opdat gij gedachtig zijt aan de woorden, die van de heilige profeten te voren gesproken zijn, en aan ons gebod, die des Heeren en Zaligmakers apostelen zijn;
3 Dit eerst wetende, dat in het laatste der dagen spotters komen zullen, die naar hun eigen begeerlijkheden zullen wandelen,
4 En zeggen: Waar is de belofte Zijner toekomst? want van dien dag, dat de vaders ontslapen zijn, blijven alle dingen alzo gelijk van het begin der schepping.
5 Want willens is dit hun onbekend, dat door het woord Gods de hemelen van over lang geweest zijn, en de aarde uit het water en in het water bestaande;
6 Door welke de wereld, die toen was, met het water van den zondvloed bedekt zijnde, vergaan is.
7 Maar de hemelen, die nu zijn, en de aarde, zijn door hetzelfde woord als een schat weggelegd, en worden ten vure bewaard tegen den dag des oordeels, en der verderving der goddeloze mensen.
8 Doch deze ene zaak zij u niet onbekend, geliefden, dat een dag bij den Heere is als duizend jaren, en duizend jaren als een dag.
9 De Heere vertraagt de belofte niet (gelijk enigen dat traagheid achten), maar is lankmoedig over ons, niet willende, dat enigen verloren gaan, maar dat zij allen tot bekering komen.
10 Maar de dag des Heeren zal komen als een dief in den nacht, in welken de hemelen met een gedruis zullen voorbijgaan, en de elementen branden zullen en vergaan, en de aarde en de werken, die daarin zijn, zullen verbranden.
11 Dewijl dan deze dingen alle vergaan, hoedanigen behoort gij te zijn in heiligen wandel en godzaligheid!
12 Verwachtende en haastende tot de toekomst van den dag Gods, in welken de hemelen, door vuur ontstoken zijnde, zullen vergaan, en de elementen brandende zullen versmelten.
13 Maar wij verwachten, naar Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, in dewelke gerechtigheid woont.
14 Daarom, geliefden, verwachtende deze dingen, benaarstigt u, dat gij onbevlekt en onbestraffelijk van Hem bevonden moogt worden in vrede;
15 En acht de lankmoedigheid onzes Heeren voor zaligheid; gelijkerwijs ook onze geliefde broeder Paulus, naar de wijsheid, die hem gegeven is, ulieden geschreven heeft;
16 Gelijk ook in alle zendbrieven, daarin van deze dingen sprekende; in welke sommige dingen zwaar zijn om te verstaan, die de ongeleerde en onvaste mensen verdraaien, gelijk ook de andere Schriften, tot hun eigen verderf.
17 Gij dan, geliefden, zulks te voren wetende, wacht u, dat gij niet door de verleiding der gruwelijke mensen mede afgerukt wordt, en uitvalt van uw vastigheid;
18 Maar wast op in de genade en kennis van onzen Heere en Zaligmaker Jezus Christus. Hem zij de heerlijkheid, beide nu en in den dag der eeuwigheid. Amen.

-DIA- schreef:

mulder schreef:Als je oude geschriften leest, of stukken van predikanten uit de tijd van gezelschappen was het vroeger echt niet beter. verre van dat. toen klaagde men ook dat het allemaal zo dood was en zo triest. toen zaten de avondmaalstafels ook niet vol. het is gewoon een kenmerk van onze gezindte om te klagen en te denken dat de Heere zijn hand van ons aftrekt.
en uiteraard: ik geef toe, het is ook een stille en dode tijd. Maar meer dan vroeger? welnee. ligt dat aan de Heere of aan ons? ik denk het laatste.

Eén opmerking nog: Is er niet wat of veel veranderd sinds, zeg maar, 1958...?

Ja toen werd er nauwelijks in de gezinnen aan huisgodsdienst gedaan, terwijl je dat nu wel mag opmerken.

Er is idd wel wat veranderd in veel gezinnen, in positieve zin.
Ik kwam 25 jaar geleden veel in een "streng/wettisch" ogg gezin en daar werd soms na het avondeten uit de bijbel gelezen en elke zondag bij de middagmaaltijd kwam de "grote" bijbel op tafel en hardop gebeden werd er nooit.
Dat vond ik altijd al vreemd vergeleken bij mijn thuis.
Wij werden/worden vaak betiteld als mensen die veel te licht over serieuze zaken dachten, maar het was bij ons echt (een goede) gewoonte om iedere maaltijd af te sluiten met bijbelllezen en gebed (hardop) en ook bij het opstaan en voor het naar bed gaan werd er gelezen en gebeden.
Niet om daar groots over te doen; ("kijk eens hoe goed wij het deden") maar het is wel iets wat je je hele leven meedraagt en wat je zonder schroom weer voortzet in je eigen gezin.
Heel waardevol!
Het lijkt me best moeilijk als je dat zelf niet gewend bent van huis uit dat je er dan later ook veel voor moet overwinnen om het anders te doen.

Wie weet zijn er nog 7000! Dat is niet altijd bekend bij Gods knechten.

helma schreef:Wie weet zijn er nog 7000! Dat is niet altijd bekend bij Gods knechten.

Weet je wat het is? We willen nooit zo somber inzien. Misschien valt het nog wel mee.
Zo'n vaart zal het toch niet lopen? Ik merk dat men massaal vlucht voor de werkelijkheid, niet
alleen op dit forum, ook in eigen gemeente, in eigen huis, en allerlei mensen die er niet aan willen dat het
werkelijk een zeer donkere en bange tijd is. En dat is het ook niet in de waarneming van hen die het niet zien.
We kunnen hier ook wel wat leren uit de reacties op de profeten uit het oude testament.

-DIA- schreef:

helma schreef:Wie weet zijn er nog 7000! Dat is niet altijd bekend bij Gods knechten.

Weet je wat het is? We willen nooit zo somber inzien. Misschien valt het nog wel mee.
Zo'n vaart zal het toch niet lopen? Ik merk dat men massaal vlucht voor de werkelijkheid, niet
alleen op dit forum, ook in eigen gemeente, in eigen huis, en allerlei mensen die er niet aan willen dat het
werkelijk een zeer donkere en bange tijd is. En dat is het ook niet in de waarneming van hen die het niet zien.
We kunnen hier ook wel wat leren uit de reacties op de profeten uit het oude testament.

Maar nu een andere vraag: wat zou jouw boodschap zijn aan de jeugd?