Wat wordt bedoeld met de 'standenleer'?

[Ad Anker]

Ik ga wel van de stelling uit dat wanneer de Heere in je leven komt en je het zaligmakend geloof schenkt, de standen in het genadeleven je niet vreemd zijn en blijven.

Ik raad je bijvoorbeeld het boek 'de volheid van Christus' aan, van Octavius Winslow. Daarin beschrijft hij het leven van Jozef als type van Christus. Ik hoorde gisteren een preek van ds. Moerkerken over Jozef. Uit die geschiedenis zijn veel lessen te trekken, ook voor het geestelijke leven. Ik hoop dat die Bijbellezingen nog eens opgeschreven worden. Uitermate leerzaam!

[samanthi]

Ik ga wel van de stelling uit dat wanneer de Heere in je leven komt en je het zaligmakend geloof schenkt, de standen in het genadeleven je niet vreemd zijn en blijven.

Ik raad je bijvoorbeeld het boek 'de volheid van Christus' aan, van Octavius Winslow. Daarin beschrijft hij het leven van Jozef als type van Christus. Ik hoorde gisteren een preek van ds. Moerkerken over Jozef. Uit die geschiedenis zijn veel lessen te trekken, ook voor het geestelijke leven. Ik hoop dat die Bijbellezingen nog eens opgeschreven worden. Uitermate leerzaam!

Jozef?
Hoe dan?

Ik lees dat Jozef de Heere dient, ik lees dat hij nauw leeft, ITT zijn broers, ik lees niets over standen.

[Erasmiaan]

Dankjewel voor de bijdrage.
Eerlijk gezegd vraag ik me ook wel af of ik me hier echt in moet gaan verdiepen. Het duizelt me nu al. En ik ben gezegend met een goed verstand. Misschien kan ik me beter verdiepen in de opwas in de genade.

Eerlijk gezegd dacht ik dat de standenleer specifiek GerGem was.
Er wordt wel eens een beroep gedaan op het 'eigene' van de GerGem. Maar ik krijg maar niet helder wat dat eigene dan is.

Ken je het boek "Neem de wacht des Heeren waar"? Ik zou dat eens lezen. Het betreft gebundelde artikelen van ds. Vergunst en is goed tweedehands verkrijgbaar. De artikelen gaan onder andere over het eigene van de GG. En natuurlijk ook het boekje van ds. Moerkerken. Zie ook de recensie van ds. Op 't Hof, elders op het forum.

Overigens bevreemd het me wel dat je zegt "het niet te weten en niet te snappen" terwijl je al wel belijdenis hebt gedaan. Ik kan me op de een of andere manier maar niet aan de indruk onttrekken dat er iets anders speelt.

Die indruk heb ik bij jou nu ook.

Welke indruk?

[Erasmiaan]

Dankjewel voor de bijdrage.
Eerlijk gezegd vraag ik me ook wel af of ik me hier echt in moet gaan verdiepen. Het duizelt me nu al. En ik ben gezegend met een goed verstand. Misschien kan ik me beter verdiepen in de opwas in de genade.

Eerlijk gezegd dacht ik dat de standenleer specifiek GerGem was.
Er wordt wel eens een beroep gedaan op het 'eigene' van de GerGem. Maar ik krijg maar niet helder wat dat eigene dan is.

Ken je het boek "Neem de wacht des Heeren waar"? Ik zou dat eens lezen. Het betreft gebundelde artikelen van ds. Vergunst en is goed tweedehands verkrijgbaar. De artikelen gaan onder andere over het eigene van de GG. En natuurlijk ook het boekje van ds. Moerkerken. Zie ook de recensie van ds. Op 't Hof, elders op het forum.

Overigens bevreemd het me wel dat je zegt "het niet te weten en niet te snappen" terwijl je al wel belijdenis hebt gedaan. Ik kan me op de een of andere manier maar niet aan de indruk onttrekken dat er iets anders speelt.

Die indruk heb ik bij jou nu ook.

Precies. En de zelfingenomenheid waarmee Erasmiaan andermans zonden aanwijst, mag ook wel wat minder, als het gaat om nieuwelingen.

Ik ben me er eerlijk gezegd niet bewust van dat ik zonden bij een ander aanwijs... kun je dat verduidelijken?

[Erasmiaan]

Ik heb jaren geleden belijdenis van de leer gedaan, zonder me in de leer te verdiepen. Je deed belijdenis omdat dat zo hoorde. Het interesseerde me verder ook totaal niet.

Niet dat dat goed geweest is, helemaal niet. Maar dat is wel de realiteit. En ik denk voor heel veel jongeren.

Ik mag toch hopen van niet?

Inmiddels sta ik anders in het leven. Ik probeer met vallen en opstaan tot eer van God te gaan leven. Dat is niet gemakkelijk.
Maar daarom ben ik me nu wel in de leer van de GerGem aan het verdiepen.

Ik dacht (maar wellicht is dat achteraf bekeken een vooroordeel) dat de standenleer het 'eigene' van de GerGem is. Misschien is dat ook wel zo, maar durft niemand het hardop te zeggen. Misschien is het ook zo dat slechts een deel van de GerGem de standenleer aanhangt.

Ik denk dat vooral het boek van ds. Vergunst veel verheldering biedt. Ik zou zelf nooit over een "standenleer" spreken; het is denk ik ds. Kort of andere criticasters die het zo zijn gaan noemen. Uiteraard spreken predikanten uit de GG wel over de standen in de genade. Elke predikant legt daarin zijn eigen accenten, denk ik. Het gaat inderdaad - zoals al zo mooi door Maanenschijn genoemd - over opwas in de genade, het onderscheid tussen een bekommerd en een verzekerd christen. Maar ook over de onderscheiden kennis van de drie Goddelijke Personen en hoe een zondaar aan die kennis komt. Het is verdrietig als predikanten geen onderscheiden prediking hebben voor Gods kinderen, maar ze allemaal over één kam scheren. Dat geldt overigens ook voor onwedergeborenen. Ook zij moeten onderscheidenlijk aangesproken worden (denk maar aan de gelijkenis van het zaad).

Ik kan me eerlijk gezegd echter niet zo goed voorstellen dat dit je bevattingsvermogen te boven gaat of dat dit nieuwe klanken voor je zijn. Maar daarin kan ik me natuurlijk vergissen.

[Zeemeeuw]

@ Ad Anker. Je wordt op je wenken bediend, want er is bij Den Hertog in 1999 een prekenserie van ds. A. Moerkerken over het leven van Jozef uitgekomen onder de titel 'Jozef leeft nog'.

[Ad Anker]

Ik ga wel van de stelling uit dat wanneer de Heere in je leven komt en je het zaligmakend geloof schenkt, de standen in het genadeleven je niet vreemd zijn en blijven.

Ik raad je bijvoorbeeld het boek 'de volheid van Christus' aan, van Octavius Winslow. Daarin beschrijft hij het leven van Jozef als type van Christus. Ik hoorde gisteren een preek van ds. Moerkerken over Jozef. Uit die geschiedenis zijn veel lessen te trekken, ook voor het geestelijke leven. Ik hoop dat die Bijbellezingen nog eens opgeschreven worden. Uitermate leerzaam!

Jozef?
Hoe dan?

Ik lees dat Jozef de Heere dient, ik lees dat hij nauw leeft, ITT zijn broers, ik lees niets over standen.

Ik ervaar hier ook weer een grote afstand tussen jouw onliners en mijn serieuze poging om aangaande de standenleer iets te duiden. Het leven van Jozef als type van Christus en de weg die hij gegaan is, ook ten opzichte van zijn broers, bevatten veel lessen voor het geestelijk leven. Dat jij dat niet ziet en niet wil zien doet daar niets aan af. Mogelijk is het voor jou een optie om je ook niet in dit soort draadjes te mengen. Het doet afbreuk aan de serieuze manier waarop dit soort zaken besproken dienen te worden. We zijn hier een reformatorisch forum, waar de Schriftuurlijk bevindelijke leer een grote plaats heeft. Ik vraag je dit te respecteren en je antihouding voor je te houden.
Ik citeer zomaar een stukje uit het door mij genoemde boek om te duiden wat ik bedoel.

We zijn aangekomen bij het slot van dit meeslepende verhaal. De sluier wordt opgetild, de vermomming wordt verwijderd en daar staat Jozef in zijn ware gedaante voor zijn broers. Dit tafereel is weergaloos mooi en vol onderwijs. De pen van de dichter, het penseel van de schilder en de tong van de redenaar schieten tekort om dit mooie moment in woord en beeld te vangen. Spreek me niet van menselijke fictie! De Bijbelse geschiedenis is mateloos fascinerend en verwonderlijk. Bovendien gaat deze gepaard met de onweerstaanbare kracht en bekoring van de geopenbaarde en bekrachigde waarheid.
Het feit dat Jozef zich als hun broer bekendmaakte, bewaren we voor het volgende hoofdstuk. Nu letten we allen op het feit dát hij zichzelf bekendmaakte. Dit alleen bevat zulk dierbaar onderwijs aangaande Christus en Zijn broeders, dat we daar voor vandaag genoeg aan hebben. Jezus is het Middelpunt van dit verhaal. Laten we het oog voortdurend op Hem gevestigd houden. Want hoe mooi en boeiend het verhaal ook is, als we Jezus er niet in zien, zullen we er nauwelijks iets van leren.

[Ukkie]

Ik ga wel van de stelling uit dat wanneer de Heere in je leven komt en je het zaligmakend geloof schenkt, de standen in het genadeleven je niet vreemd zijn en blijven.

Ik raad je bijvoorbeeld het boek 'de volheid van Christus' aan, van Octavius Winslow. Daarin beschrijft hij het leven van Jozef als type van Christus. Ik hoorde gisteren een preek van ds. Moerkerken over Jozef. Uit die geschiedenis zijn veel lessen te trekken, ook voor het geestelijke leven. Ik hoop dat die Bijbellezingen nog eens opgeschreven worden. Uitermate leerzaam!

Jozef?
Hoe dan?

Ik lees dat Jozef de Heere dient, ik lees dat hij nauw leeft, ITT zijn broers, ik lees niets over standen.

Ik ervaar hier ook weer een grote afstand tussen jouw onliners en mijn serieuze poging om aangaande de standenleer iets te duiden. Het leven van Jozef als type van Christus en de weg die hij gegaan is, ook ten opzichte van zijn broers, bevatten veel lessen voor het geestelijk leven. Dat jij dat niet ziet en niet wil zien doet daar niets aan af. Mogelijk is het voor jou een optie om je ook niet in dit soort draadjes te mengen. Het doet afbreuk aan de serieuze manier waarop dit soort zaken besproken dienen te worden. We zijn hier een reformatorisch forum, waar de Schriftuurlijk bevindelijke leer een grote plaats heeft. Ik vraag je dit te respecteren en je antihouding voor je te houden.
Ik citeer zomaar een stukje uit het door mij genoemde boek om te duiden wat ik bedoel.

We zijn aangekomen bij het slot van dit meeslepende verhaal. De sluier wordt opgetild, de vermomming wordt verwijderd en daar staat Jozef in zijn ware gedaante voor zijn broers. Dit tafereel is weergaloos mooi en vol onderwijs. De pen van de dichter, het penseel van de schilder en de tong van de redenaar schieten tekort om dit mooie moment in woord en beeld te vangen. Spreek me niet van menselijke fictie! De Bijbelse geschiedenis is mateloos fascinerend en verwonderlijk. Bovendien gaat deze gepaard met de onweerstaanbare kracht en bekoring van de geopenbaarde en bekrachigde waarheid.
Het feit dat Jozef zich als hun broer bekendmaakte, bewaren we voor het volgende hoofdstuk. Nu letten we allen op het feit dát hij zichzelf bekendmaakte. Dit alleen bevat zulk dierbaar onderwijs aangaande Christus en Zijn broeders, dat we daar voor vandaag genoeg aan hebben. Jezus is het Middelpunt van dit verhaal. Laten we het oog voortdurend op Hem gevestigd houden. Want hoe mooi en boeiend het verhaal ook is, als we Jezus er niet in zien, zullen we er nauwelijks iets van leren.

Moet nu iedere keer benadrukt worden dat de ander minder wenselijk reageerd? De één reageerd nu eenmaal kort de ander soms zeer uitgebreid.Er word toch niet lelijks gezegd? En dat woord 'oneliner' heb ik nu ook wel gezien. Als iemand het ergens niet mee eens is kan hij beter niet reageren in dit topic? Als iedereen dat doet kan het forum wel sluiten. Het is een discussieforum waar je het niet altijd eens zal zijn met elkaar.
Sorry dat ik zo fel reageer maar ik vind dit echt niet fijn.

Wat de geschiedenis van de bekendmaking van Jozef betreft kan dit m.i. niet zomaar vergeestelijkt worden. Wel liggen er lessen opgesloten in deze geschiedenis en kunnen er lijnen getrokken worden naar de Grote Behouder van het volk.

[Erskinees]

Moet nu iedere keer benadrukt worden dat de ander minder wenselijk reageerd? De één reageerd nu eenmaal kort de ander soms zeer uitgebreid.Er word toch niet lelijks gezegd? En dat woord 'oneliner' heb ik nu ook wel gezien.

Stel je even voor: je zit tijdens een verjaardag met iemand te praten en te discussiëren. De ene persoon smijt met korte zinnen, is heel kortaf en neemt polariserende standpunten in en legt verder niets uit. Heel fel. Dat is toch niet fijn? Zo gedraag jij je op dit forum.

[eilander]

We gaan hier geen discussie voeren over het discussie voeren. Wel doe ik een oproep om de antwoorden goed te motiveren, en niet in de vorm van een kort en vragend zinnetje te gieten. Dan doe je recht aan een discussie.

[refo]

Dankjewel voor de bijdrage.
Eerlijk gezegd vraag ik me ook wel af of ik me hier echt in moet gaan verdiepen. Het duizelt me nu al. En ik ben gezegend met een goed verstand. Misschien kan ik me beter verdiepen in de opwas in de genade.

Eerlijk gezegd dacht ik dat de standenleer specifiek GerGem was.
Er wordt wel eens een beroep gedaan op het 'eigene' van de GerGem. Maar ik krijg maar niet helder wat dat eigene dan is.

Ken je het boek "Neem de wacht des Heeren waar"? Ik zou dat eens lezen. Het betreft gebundelde artikelen van ds. Vergunst en is goed tweedehands verkrijgbaar. De artikelen gaan onder andere over het eigene van de GG. En natuurlijk ook het boekje van ds. Moerkerken. Zie ook de recensie van ds. Op 't Hof, elders op het forum.

Overigens bevreemd het me wel dat je zegt "het niet te weten en niet te snappen" terwijl je al wel belijdenis hebt gedaan. Ik kan me op de een of andere manier maar niet aan de indruk onttrekken dat er iets anders speelt.

Ik heb jaren geleden belijdenis van de leer gedaan, zonder me in de leer te verdiepen. Je deed belijdenis omdat dat zo hoorde. Het interesseerde me verder ook totaal niet.

Niet dat dat goed geweest is, helemaal niet. Maar dat is wel de realiteit. En ik denk voor heel veel jongeren.

Inmiddels sta ik anders in het leven. Ik probeer met vallen en opstaan tot eer van God te gaan leven. Dat is niet gemakkelijk.
Maar daarom ben ik me nu wel in de leer van de GerGem aan het verdiepen.

Ik dacht (maar wellicht is dat achteraf bekeken een vooroordeel) dat de standenleer het 'eigene' van de GerGem is. Misschien is dat ook wel zo, maar durft niemand het hardop te zeggen. Misschien is het ook zo dat slechts een deel van de GerGem de standenleer aanhangt.

Ik ben al heel lang lid van de GG, maar onze predikant spreekt nooit over standen. En dat is toch iemand die predikanten opleidt.

[samanthi]

Ik ga wel van de stelling uit dat wanneer de Heere in je leven komt en je het zaligmakend geloof schenkt, de standen in het genadeleven je niet vreemd zijn en blijven.

Ik raad je bijvoorbeeld het boek 'de volheid van Christus' aan, van Octavius Winslow. Daarin beschrijft hij het leven van Jozef als type van Christus. Ik hoorde gisteren een preek van ds. Moerkerken over Jozef. Uit die geschiedenis zijn veel lessen te trekken, ook voor het geestelijke leven. Ik hoop dat die Bijbellezingen nog eens opgeschreven worden. Uitermate leerzaam!

Jozef?
Hoe dan?

Ik lees dat Jozef de Heere dient, ik lees dat hij nauw leeft, ITT zijn broers, ik lees niets over standen.

Ik ervaar hier ook weer een grote afstand tussen jouw onliners en mijn serieuze poging om aangaande de standenleer iets te duiden. Het leven van Jozef als type van Christus en de weg die hij gegaan is, ook ten opzichte van zijn broers, bevatten veel lessen voor het geestelijk leven. Dat jij dat niet ziet en niet wil zien doet daar niets aan af. Mogelijk is het voor jou een optie om je ook niet in dit soort draadjes te mengen. Het doet afbreuk aan de serieuze manier waarop dit soort zaken besproken dienen te worden. We zijn hier een reformatorisch forum, waar de Schriftuurlijk bevindelijke leer een grote plaats heeft. Ik vraag je dit te respecteren en je antihouding voor je te houden.
Ik citeer zomaar een stukje uit het door mij genoemde boek om te duiden wat ik bedoel.

We zijn aangekomen bij het slot van dit meeslepende verhaal. De sluier wordt opgetild, de vermomming wordt verwijderd en daar staat Jozef in zijn ware gedaante voor zijn broers. Dit tafereel is weergaloos mooi en vol onderwijs. De pen van de dichter, het penseel van de schilder en de tong van de redenaar schieten tekort om dit mooie moment in woord en beeld te vangen. Spreek me niet van menselijke fictie! De Bijbelse geschiedenis is mateloos fascinerend en verwonderlijk. Bovendien gaat deze gepaard met de onweerstaanbare kracht en bekoring van de geopenbaarde en bekrachigde waarheid.
Het feit dat Jozef zich als hun broer bekendmaakte, bewaren we voor het volgende hoofdstuk. Nu letten we allen op het feit dát hij zichzelf bekendmaakte. Dit alleen bevat zulk dierbaar onderwijs aangaande Christus en Zijn broeders, dat we daar voor vandaag genoeg aan hebben. Jezus is het Middelpunt van dit verhaal. Laten we het oog voortdurend op Hem gevestigd houden. Want hoe mooi en boeiend het verhaal ook is, als we Jezus er niet in zien, zullen we er nauwelijks iets van leren.

Een oneliner of kwinkslag is een kernachtige, meestal geestige uitspraak die niet langer is dan één zin. Oneliners worden veel gebruikt in debatten. Soms kan door een humoristische uitspraak spanning worden gebroken of een relatie worden hersteld.

Ik stelde een vraag dat is heeeeeel iets anders, je gaf een soort van antwoord, maar ik zie het er niet in, het gaat niet over het geloofsleven van Jozef, maar een geschiedenis wordt vergeestelijkd. Dat is niet goed, Jozef is een mens van vlees en bloed die probeerde of zijn broers nog zo waren als vroeger.
Ik heb in een preek gehoord dat de broers bij de eerste terugreis de weldaden wel hadden, maar de weldoener nog niet kende, daarmee duidde hij het geld bovenin de zak.

Hoe ver kun je gaan als je ziet hoe God mensen bekeerd, de stok bewaarder de discipelen, Lydia , Paulus...

[Maanenschijn]

Geestelijke lessen uit een geschiedenis halen is toch echt wat anders als de vergeestelijking van een geschiedenis. Als je, om bij het voorbeeld van Jozef en zijn broers te blijven, de staat en mate van geloofskennis aan de broers gaat toeschrijven aan de hand van de geschiedenis gaat het inderdaad mis.
Als je de geschiedenis gebruikt als voorbeeld om iets uit het geestelijke leven uit te leggen is er niks mis mee.

Ik heb soms de indruk dat het voor een predikant ‘veiliger’ is om voorbeelden uit het dagelijks leven te halen, dan uit de Bijbel. Bij dat laatste is het verwijt van inlegkunde en vergeestelijking zomaar gemaakt, terwijl bij een dagelijks voorbeeld er vaak klinkt: Dominee preekt zo eenvoudig en begrijpelijk....

[Susanna]

Geestelijke lessen uit een geschiedenis halen is toch echt wat anders als de vergeestelijking van een geschiedenis. Als je, om bij het voorbeeld van Jozef en zijn broers te blijven, de staat en mate van geloofskennis aan de broers gaat toeschrijven aan de hand van de geschiedenis gaat het inderdaad mis.
Als je de geschiedenis gebruikt als voorbeeld om iets uit het geestelijke leven uit te leggen is er niks mis mee.

Ik heb soms de indruk dat het voor een predikant ‘veiliger’ is om voorbeelden uit het dagelijks leven te halen, dan uit de Bijbel. Bij dat laatste is het verwijt van inlegkunde en vergeestelijking zomaar gemaakt, terwijl bij een dagelijks voorbeeld er vaak klinkt: Dominee preekt zo eenvoudig en begrijpelijk....

Dat ben ik met je eens. Er liggen heel veel lessen voor het geestelijk leven in de geschiedenissen van de Bijbel. Over de 'standenleer'. Ik zie het meer als een poging om dingen uit te leggen.

Het is denk ik niet tot eer van God om helemaal gericht te op eventuele standen en de prediking daarvan. Als we daarin de grond van ons vertrouwen zoeken is er iets grondig mis. Daarnaast is het niet naar Gods Woord om de heilsgeschiedenis te versmallen tot de individuele relatie met God.

[Ad Anker]

Ik ga wel van de stelling uit dat wanneer de Heere in je leven komt en je het zaligmakend geloof schenkt, de standen in het genadeleven je niet vreemd zijn en blijven.

Ik raad je bijvoorbeeld het boek 'de volheid van Christus' aan, van Octavius Winslow. Daarin beschrijft hij het leven van Jozef als type van Christus. Ik hoorde gisteren een preek van ds. Moerkerken over Jozef. Uit die geschiedenis zijn veel lessen te trekken, ook voor het geestelijke leven. Ik hoop dat die Bijbellezingen nog eens opgeschreven worden. Uitermate leerzaam!

Jozef?
Hoe dan?

Ik lees dat Jozef de Heere dient, ik lees dat hij nauw leeft, ITT zijn broers, ik lees niets over standen.

Ik ervaar hier ook weer een grote afstand tussen jouw onliners en mijn serieuze poging om aangaande de standenleer iets te duiden. Het leven van Jozef als type van Christus en de weg die hij gegaan is, ook ten opzichte van zijn broers, bevatten veel lessen voor het geestelijk leven. Dat jij dat niet ziet en niet wil zien doet daar niets aan af. Mogelijk is het voor jou een optie om je ook niet in dit soort draadjes te mengen. Het doet afbreuk aan de serieuze manier waarop dit soort zaken besproken dienen te worden. We zijn hier een reformatorisch forum, waar de Schriftuurlijk bevindelijke leer een grote plaats heeft. Ik vraag je dit te respecteren en je antihouding voor je te houden.
Ik citeer zomaar een stukje uit het door mij genoemde boek om te duiden wat ik bedoel.

We zijn aangekomen bij het slot van dit meeslepende verhaal. De sluier wordt opgetild, de vermomming wordt verwijderd en daar staat Jozef in zijn ware gedaante voor zijn broers. Dit tafereel is weergaloos mooi en vol onderwijs. De pen van de dichter, het penseel van de schilder en de tong van de redenaar schieten tekort om dit mooie moment in woord en beeld te vangen. Spreek me niet van menselijke fictie! De Bijbelse geschiedenis is mateloos fascinerend en verwonderlijk. Bovendien gaat deze gepaard met de onweerstaanbare kracht en bekoring van de geopenbaarde en bekrachigde waarheid.
Het feit dat Jozef zich als hun broer bekendmaakte, bewaren we voor het volgende hoofdstuk. Nu letten we allen op het feit dát hij zichzelf bekendmaakte. Dit alleen bevat zulk dierbaar onderwijs aangaande Christus en Zijn broeders, dat we daar voor vandaag genoeg aan hebben. Jezus is het Middelpunt van dit verhaal. Laten we het oog voortdurend op Hem gevestigd houden. Want hoe mooi en boeiend het verhaal ook is, als we Jezus er niet in zien, zullen we er nauwelijks iets van leren.

Een oneliner of kwinkslag is een kernachtige, meestal geestige uitspraak die niet langer is dan één zin. Oneliners worden veel gebruikt in debatten. Soms kan door een humoristische uitspraak spanning worden gebroken of een relatie worden hersteld.

Ik stelde een vraag dat is heeeeeel iets anders, je gaf een soort van antwoord, maar ik zie het er niet in, het gaat niet over het geloofsleven van Jozef, maar een geschiedenis wordt vergeestelijkd. Dat is niet goed, Jozef is een mens van vlees en bloed die probeerde of zijn broers nog zo waren als vroeger.
Ik heb in een preek gehoord dat de broers bij de eerste terugreis de weldaden wel hadden, maar de weldoener nog niet kende, daarmee duidde hij het geld bovenin de zak.

Hoe ver kun je gaan als je ziet hoe God mensen bekeerd, de stok bewaarder de discipelen, Lydia , Paulus...

Ik zie dat over de manier van discussiëren al iets gezegd is. Er worden geestelijke lessen uit de geschiedenis getrokken. Dit gedeelte van het Oude Testament getuigt van de Meerdere van Jozef, Jezus. Het bevat veel praktische lessen over het geestelijke leven. Dit is geen vergeestelijken, en natuurlijk, dat gevaar kan er zeker zijn.
Als jij de geschiedenis duidt met "Jozef is een mens van vlees en bloed die probeerde of zijn broers nog zo waren als vroeger" dan vraag ik me echt af of je wel op de goede plaats bent op een Refoforum. Hoogstens zou je inhoudelijk kunnen weerleggen waarom volgens jou de geschiedenis van Jozef (redder van het volk Israël, broer Juda die zich borg stelde etc.) niet gebruikt mag worden om geestelijke lessen te trekken over de Heere Jezus en de weg die Zijn volk gaat in het geestelijke leven.