Kies je bewust voor iemand met dezelfde geloofsovertuiging? of iemand van een andere kerk? of misschien zelfs wel iemand die helemaal niets heeft met geloof?

Volgens mij kan je een heleboel eisen & wensen verzinnen, maar gaat het erom of je verliefd wordt op iemand. Daarna zie je dan wel wat er van de eisen en wensen overblijft.

Vorst schreef:Volgens mij kan je een heleboel eisen & wensen verzinnen, maar gaat het erom of je verliefd wordt op iemand. Daarna zie je dan wel wat er van de eisen en wensen overblijft.

Nou...dat is ook wel een eigenaardige volgorde. Je kan ook met je verstand te rade gaan en jezelf niet toestaan verliefd te worden op iemand die 'geestelijk' niet bij je past.
En maak er in elk geval een gebedszaak van.

Ik ben het eens met Helma.

Een belangrijke eis is dat ze niet iemand anders dan mijn huidige partner is

Voordat ik mijn vrouw ontmoette, was het wel een eis voor me dat ze de Heere kent en dat we naar dezelfde kerk kunnen gaan.

Ik ben zelf met een man uit een totaal ongelovige familie getrouwd.
Het heeft als nadeel dat hij alles op volwassen leeftijd heeft moeten leren en ontdekken, nog steeds eigenlijk.
Het heeft als voordeel dat ik door de ogen van hem heb leren kijken en dus de traditionele refo-kijk op alles (lees kokerblik) niet meer heb.
Als je met iemand trouwt uit de gezindte, is het ook geen garantie dat het goed gaat.
Ik zie het steeds vaker mislopen.
Mannen die na 10 jaar huwelijk uit de kast komen en samen gaan wonen met een vriend. Zelfs hun ambt ervoor neerleggen!
Maar een "gemengd" huwelijk werkt alleen goed, als de ingekomen partner wel trouw mee blijft gaan naar de kerk en niet halverwege afhaakt.
Want dan krijg je een gespleten gezin, pa gaat met zoon naar voetbalveld en dochter met moeder mee naar de kerk.

Ga je nu het mislukken van andermans huwelijk gebruiken om je gelijk te bewijzen?

Als je persé statistiek wilt gebruiken. Hier de statistieken van de GG Gouda:
- 'gemengde' huwelijken gaan vaak niet goed, ondanks de goede bedoelingen
- in de afgelopen tientallen jaren heeft 1 man (na veel meer dan 10 jaar) besloten om toch een man te willen.
- Er vinden nogal wat scheidingen plaats, ja. Ook van GG-stellen. Volgens mij wil men te snel trouwen, is mijn indruk. Huisje, boompje, beestje. Fijn, we schieten niet over. Leuke jongen, aardig meisje. En dan blijkt na verloop van tijd dat alles toch anders is dan gedacht.

En of bidden echt helpt? We hebben om te beginnen ons verstand gekregen. De meeste hebben gelukkig ouders, luister daar ook naar. En dat je verkering hebt is al een wonder en als het niet uitgaat ook. Waar moet je dan om bidden?

Al die huwelijkscursussen zijn volgens mij niet nodig als er wat meer aandacht zou zijn voor et begrip 'trouw'. In de preek en in de catechese.

refo schreef:Ga je nu het mislukken van andermans huwelijk gebruiken om je gelijk te bewijzen?

Als je persé statistiek wilt gebruiken. Hier de statistieken van de GG Gouda:
- 'gemengde' huwelijken gaan vaak niet goed, ondanks de goede bedoelingen
- in de afgelopen tientallen jaren heeft 1 man (na veel meer dan 10 jaar) besloten om toch een man te willen.
- Er vinden nogal wat scheidingen plaats, ja. Ook van GG-stellen. Volgens mij wil men te snel trouwen, is mijn indruk. Huisje, boompje, beestje. Fijn, we schieten niet over. Leuke jongen, aardig meisje. En dan blijkt na verloop van tijd dat alles toch anders is dan gedacht.

En of bidden echt helpt? We hebben om te beginnen ons verstand gekregen. De meeste hebben gelukkig ouders, luister daar ook naar. En dat je verkering hebt is al een wonder en als het niet uitgaat ook. Waar moet je dan om bidden?

Al die huwelijkscursussen zijn volgens mij niet nodig als er wat meer aandacht zou zijn voor et begrip 'trouw'. In de preek en in de catechese.

Als men statistieken meent te gebruiken is een bron erg wenselijk

Johannus schreef:
Als men statistieken meent te gebruiken is een bron erg wenselijk

Ik zie in dit topic geen statistiek, maar kijk gewoon om je heen. Als je je gekleurde bril op wil houden, prima, maar dan zie je niks.
Het gaat erom, als je met iemand trouwt uit de eigen gemeente of gezindte, is het geen levenslange garantie dat het goed gaat.
Of mijn man en ik en zijn broer en vrouw, (zelfde gemengde huwelijk) een gunstige uitzondering zijn, geloof ik niet.
Ik raad het iemand niet aan! Een huwelijk is geen evangelisatie-instituut.
Je moet beiden sterk in de schoenen staan qua principes, maar daarentegen de ander geen wetticisme op willen leggen.
Mijn man was bereid om zich aan te passen op bepaalde punten, hij keek met zijn broers en vader altijd naar Studio Sport op zondagavond, en dat deed hij niet meer. Omdat hij zelf vond dat dit ongepast was als je net uit de kerk komt.
De ongelovige partner moet zelf inzien dat bepaalde dingen niet meer kunnen, je moet dat als gelovige partner niet eisen.

Mara schreef:

Johannus schreef:
Als men statistieken meent te gebruiken is een bron erg wenselijk

Ik zie in dit topic geen statistiek, maar kijk gewoon om je heen. Als je je gekleurde bril op wil houden, prima, maar dan zie je niks.
Het gaat erom, als je met iemand trouwt uit de eigen gemeente of gezindte, is het geen levenslange garantie dat het goed gaat.
Of mijn man en ik en zijn broer en vrouw, (zelfde gemengde huwelijk) een gunstige uitzondering zijn, geloof ik niet.
Ik raad het iemand niet aan! Een huwelijk is geen evangelisatie-instituut.
Je moet beiden sterk in de schoenen staan qua principes, maar daarentegen de ander geen wetticisme op willen leggen.
Mijn man was bereid om zich aan te passen op bepaalde punten, hij keek met zijn broers en vader altijd naar Studio Sport op zondagavond, en dat deed hij niet meer. Omdat hij zelf vond dat dit ongepast was als je net uit de kerk komt.
De ongelovige partner moet zelf inzien dat bepaalde dingen niet meer kunnen, je moet dat als gelovige partner niet eisen.

Ik reageer op Refo's zin:

Als je persé statistiek wilt gebruiken. Hier de statistieken van de GG Gouda:

2 Korinthe 6:14 spreekt over huwelijken met een ongelovige.

Trekt niet 29 een ander juk aan met de ongelovigen; want wat mededeel heeft de gerechtigheid met de ongerechtigheid, en wat gemeenschap heeft het licht met de duisternis?
29 Dat is, een juk of gemeenschap met degenen die van ongelijke religie zijn, gelijk de afgodische heidenen waren. Waarmede hij niet allerlei gemeenschap verbiedt, want dat zou strijden met hetgeen hij gezegd heeft 1 Kor. 5:10, maar alleen zulke gemeenschap, waardoor zij ook tot de gemeenschap van hun afgoderij of andere zonden zouden worden gebracht, of de ongelovigen in hun zonden gesterkt; en is een gelijkenis genomen uit de wet, Deut. 22:10, waar God verbiedt dat zij in het ploegen den os en den ezel zouden samenvoegen.

Johannus schreef:
2 Korinthe 6:14 spreekt over huwelijken met een ongelovige.

Trekt niet 29 een ander juk aan met de ongelovigen; want wat mededeel heeft de gerechtigheid met de ongerechtigheid, en wat gemeenschap heeft het licht met de duisternis?
29 Dat is, een juk of gemeenschap met degenen die van ongelijke religie zijn, gelijk de afgodische heidenen waren. Waarmede hij niet allerlei gemeenschap verbiedt, want dat zou strijden met hetgeen hij gezegd heeft 1 Kor. 5:10, maar alleen zulke gemeenschap, waardoor zij ook tot de gemeenschap van hun afgoderij of andere zonden zouden worden gebracht, of de ongelovigen in hun zonden gesterkt; en is een gelijkenis genomen uit de wet, Deut. 22:10, waar God verbiedt dat zij in het ploegen den os en den ezel zouden samenvoegen.

Hier heb ik wel mee geworsteld ja.
Wij hebben dan ook eerst diepgaande gesprekken gevoerd, ook met onze ouders!
Mijn man heeft beloofd met mij mee te gaan en zich te laten dopen.
En hij bleek een man van zijn woord, nog steeds.
Door zijn huwelijk met mij kwam hij opeens in "refokringen" terecht. En in het begin keek hij zijn ogen uit en verbaasde zich nogal eens.
Omgekeerd verbaasde mijn familie zich wel eens over hem, doordat hij zich zo gemakkelijk aangepast had en staande bleef toen er stormen kwamen.

Ik vraag me af of kerkmensen wel beseffen wat het is voor iemand om in geestelijk opzicht je familie te moeten verlaten.
Er komt een kloof, want de familie bekeert zich niet mee.
Maar ik mag geloven dat de Heere er Zijn wijze bedoeling mee had, dat ik met deze man ging trouwen.

helma schreef:maak er in elk geval een gebedszaak van.

refo schreef:En of bidden echt helpt? We hebben om te beginnen ons verstand gekregen

Sluit het gebruik van je verstand, het bidden om een gelovige partner uit?
De vraag stellen of bidden echt helpt, is dat niet hetzelfde als je afvragen of geloven wel zin heeft? Of dat God bestaat?

En of bidden echt helpt? We hebben om te beginnen ons verstand gekregen. De meeste hebben gelukkig ouders, luister daar ook naar. En dat je verkering hebt is al een wonder en als het niet uitgaat ook. Waar moet je dan om bidden?

Ik vraag me oprecht af of dit serieus is?

Tja, waarom zouden we eigenlijk nog bidden, behalve voor onze bekering? wat een rare drogredenatie is dit.
Om te beginnen is liefde een abstract begript, dat begint niet bij verstand, dat begint bij gevoel. Enigzins zweverig dit, maar 'verliefd worden op' is geen keuze. Je mag toch zeker bidden om een (gelovige) partner waar de Heere zijn zegen aan wil verbinden? Dat men met elkaar en met de Heere een drievoudig snoer mag vormen? Niet alleen nu, maar ook in de toekomst.

Ach nee, ik luister naar m'n verstand, ik heb alle wijsheid in pacht. Die wijsheid die ik niet bezit in de liefde, die brengen mijn ouders op mij over.

Mooie lezing! echt de moeite waard om eens na te luisteren.
http://www.laankerk.nl/?page_id=772&dow ... .K.Hak.mp3