Ik wist niet dat er in dit land zo'n groot geloof was.Isala schreef:Vandaag staat er dit stukje op CIP, n.a.v een onderzoek van de GezinsGids.
http://www.cip.nl/nieuws/maart-2015/479 ... rd-van-God
Ik vond het best schokkend, zoveel mensen die wel bidden, maar geen verwachting van God hebben.
Ik moest denken aan Hebreeen 11 vers 6: 'want wie tot God komt, moet geloven, dat Hij is. En een Beloner is dergenen die Hem zoeken.
Wat vinden jullie van het artikel?
En wat vinden jullie van hetgeen ds Harinck zegt over de gebedshouding?
Ze geloven. Het staat toch in de Bijbel en dus...
De vraag kan gesteld worden, en met recht denk ik, ben ik in het geloof... heb ik mij
een geloof aangepraat (een historieel geloof, dat altijd gelooft en de bekommerde
zielen verachtelijk aankijkt en zegt bestraffend: Foei! Jij kleingelovige! Waarom twijfel
je? Je bent als een baar der zee gelijk!)
Ik kan er niets aan doen, maar deze mensen die hier reageren kan ik niet jaloers op
worden. Ik ga liever met een in zichzelf arme stumper mee die van zichzelf nergens bij kan dan met al die mensen die hun geloof zomaar uit hun kastjes kunnen pakken als ze het nodig hebben.
Je ziet ook dat het geen mensen uit onze kringen zijn, te zien aan oneerbiedige spelling van Naam 'Here' i.p.v. met 3 e's. Nederland stikt zo van dit soort 'gelovige' mensen, maar ze hebben wellicht nooit de zonde van het ongeloof van harte leren zien en bewenen. Men weet doorgaans niet van: Ik hield niet af mij hart en oog op te heffen naar omhoog. Men verwacht (eist in feite strengelijk) dat God hun vrome gebeden toch wel zal en moet horen en verhoren. Zien we hoe ver we in feite van dat ware kinderlijke geloven af zijn geraakt?
Ik moest even aan Asaf denken in Psalm 73. Maar goed, ik denk dat dit hier ook door velen niet zal worden begrepen. Dat leert de ervaring en de ondervinding ook wel.