Vraag (algemeen)

[Maanenschijn]

Het 'ik ellendig mens' is onmisbaar om te kennen. Bevindelijk .

Maar als er van de mens af naar Christus gewezen of daarvan getuigd mag worden, wordt dat vaak verdacht gehouden. Dat maakt dat ik steeds meer 'theologische' discussies mijd, en zelfs probeer op sommige personen niet te reageren. Hoe lastig dat ook is, want soms worden met eigengerchtige woorden anderen, ook predikanten, volledig afgeschreven.

Voor mij is vervreemdend: alles wat 'ik ellendig mens' niet belijdt, maar ook alles wat 'niets kam mij scheiden van de liefde van Christus ' verdacht houdt.

[Bertiel]

die twee horen heel dicht bij elkaar, als in een cirkel, telkens terugkerend

[Mannetje]

Het 'ik ellendig mens' is onmisbaar om te kennen. Bevindelijk .

Maar als er van de mens af naar Christus gewezen of daarvan getuigd mag worden, wordt dat vaak verdacht gehouden. Dat maakt dat ik steeds meer 'theologische' discussies mijd, en zelfs probeer op sommige personen niet te reageren. Hoe lastig dat ook is, want soms worden met eigengerchtige woorden anderen, ook predikanten, volledig afgeschreven.

Voor mij is vervreemdend: alles wat 'ik ellendig mens' niet belijdt, maar ook alles wat 'niets kam mij scheiden van de liefde van Christus ' verdacht houdt.

Hierbij voel ik dan ook geen vervreemding.

[-DIA-]

Het 'ik ellendig mens' is onmisbaar om te kennen. Bevindelijk .

Maar als er van de mens af naar Christus gewezen of daarvan getuigd mag worden, wordt dat vaak verdacht gehouden. Dat maakt dat ik steeds meer 'theologische' discussies mijd, en zelfs probeer op sommige personen niet te reageren. Hoe lastig dat ook is, want soms worden met eigengerchtige woorden anderen, ook predikanten, volledig afgeschreven.

Voor mij is vervreemdend: alles wat 'ik ellendig mens' niet belijdt, maar ook alles wat 'niets kam mij scheiden van de liefde van Christus ' verdacht houdt.

Hierbij voel ik dan ook geen vervreemding.

Hier net zo. Hier zit een kloof, als ik het zo mag noemen. Een kloof die van de ene kant wel gezien en opgemerkt wordt, maar van de andere kant, naar de praktijk uitwijst, niet.

[merel]

Begrijp je me echt niet als ik het heb over ongeleide projectielen? Ik ga geen namen noemen, als mensen vragen of ik toevallig op hen doel, dan zal ik antwoorden. En sommige projectielen kunnen dat niet meer vragen, aangezien de moderatoren, mijns inziens geheel terecht, besloten hebben die mogelijkheid af te sluiten.

Vervreemding? Ja, als je vanuit de "bevindelijk gereformeerde" hoek kijkt naar sommige gesprekken en bijdragen, dan staat dat enorm ver bij me vandaan.

Ik weet dat jij en ik over een aantal onderwerpen anders denken, maar ik voel geen vervreemding bij het lezen van bepaalde standpunten die de mijne niet zijn. Wellicht wordt dat door jou anders ervaren?

Misschien ligt het ook wel aan de dagelijkse context waarin je leeft. In onze omgeving zijn wij/ben ik volgens mij de meest behoudende. In jouw omgeving scoor ik waarschijnlijk de andere kant op.

Om met het laatste te beginnen, dat denk ik niet. Op de school waar ik lesgeef zitten ook kinderen met een niet-christelijke achtergrond, bijvoorbeeld.

Het heeft ook met het kader waarbinnen je met elkaar omgaat te maken. In het kader "refo", van "refoforum", verwacht je bepaalde dingen niet meteen, of juist andersom misschien nog wel sterker, dan verwacht je iets wel. Namelijk dat het "refo" een bepaalde invulling heeft, overeenkomend met de aloude gereformeerde belijdenis.
Dat daarbinnen een bandbreedte is, is helder. Dat ik zelf wellicht wat aan de rechterkant van de bandbreedte zit, denk ik ook, hoewel ik behoorlijk breed kan denken, of op zijn minst mij kan verplaatsen in iemand die heel anders denkt en dan kan begrijpen hoe iemand tot zijn standpunten komt.

Maar juist daar, waar iemand belijdt op eenzelfde grondslag te staan, waar je een zekere herkenning verwacht, en dan tot in mijn ogen behoorlijk afwijkende standpunten komt, raak ik het contact kwijt en begint de vervreemding.

Ik vind het lastig om voorbeelden te geven, vooral omdat ik geen namen wil noemen, noch discussies op wil rakelen.
Maar om er toch één te noemen, veilig hier, want van buiten het forum: ik heb al heel wat jaren geleden een jaar met een toenmalige collega gecarpoold. Deze collega en ik zaten iedere zondag in dezelfde kerk, waar we beiden opgegroeid waren, we hoorden dezelfde preken enz. Maar ondertussen was het "ik, ellendig mens" van Paulus een compleet gepasseerd station voor hem. Hij stelde dat er dagen waren waar hij 's avonds eigenlijk niet kon bedenken waarin hij die dag gezondigd zou hebben. Daar waren we echt vreemden voor elkaar geworden.
En zo'n gevoel, wellicht niet in deze heftige mate, heb ik hier ook weleens.

Dankjewel voor de uitgebreide toelichting. Mocht je vervreemding bij mij voelen, hoor ik het graag. Soms kan namelijk het geschrevene anders overkomen dan bedoeld wordt. Daarnaast denk ik dat wij allemaal dichter bij elkaar staan dan soms lijkt.

[Mannetje]

Het 'ik ellendig mens' is onmisbaar om te kennen. Bevindelijk .

Maar als er van de mens af naar Christus gewezen of daarvan getuigd mag worden, wordt dat vaak verdacht gehouden. Dat maakt dat ik steeds meer 'theologische' discussies mijd, en zelfs probeer op sommige personen niet te reageren. Hoe lastig dat ook is, want soms worden met eigengerchtige woorden anderen, ook predikanten, volledig afgeschreven.

Voor mij is vervreemdend: alles wat 'ik ellendig mens' niet belijdt, maar ook alles wat 'niets kam mij scheiden van de liefde van Christus ' verdacht houdt.

Hierbij voel ik dan ook geen vervreemding.

Hier net zo. Hier zit een kloof, als ik het zo mag noemen. Een kloof die van de ene kant wel gezien en opgemerkt wordt, maar van de andere kant, naar de praktijk uitwijst, niet.

Ik voel bij het geschrevene van Maanenschijn juist geen vervreemding, geen kloof tussen wat ik daar lees en mijn eigen gedachten.

[Ararat]

Het 'ik ellendig mens' is onmisbaar om te kennen. Bevindelijk .

Maar als er van de mens af naar Christus gewezen of daarvan getuigd mag worden, wordt dat vaak verdacht gehouden. Dat maakt dat ik steeds meer 'theologische' discussies mijd, en zelfs probeer op sommige personen niet te reageren. Hoe lastig dat ook is, want soms worden met eigengerchtige woorden anderen, ook predikanten, volledig afgeschreven.

Voor mij is vervreemdend: alles wat 'ik ellendig mens' niet belijdt, maar ook alles wat 'niets kam mij scheiden van de liefde van Christus ' verdacht houdt.

Hierbij voel ik dan ook geen vervreemding.

Goed om dit te lezen! Herkenbaar.
Misschien ter nuancering: men kan in een reactie op een eenzijdige post van de ander zelf ook snel wat eenzijdig zijn. Het oogt dan meer gepolariseerd dan het werkelijk is.

[Posthoorn]

Het is helemaal lastig als je een gevoel van vervreemding bij iemand hebt en die persoon zegt dan: we staan dichter bij elkaar dan je denkt.

[merel]

Begrijp ik het goed dat je daarmee op mij doelt?

[Zeeuw]

Het 'ik ellendig mens' is onmisbaar om te kennen. Bevindelijk .

Maar als er van de mens af naar Christus gewezen of daarvan getuigd mag worden, wordt dat vaak verdacht gehouden. Dat maakt dat ik steeds meer 'theologische' discussies mijd, en zelfs probeer op sommige personen niet te reageren. Hoe lastig dat ook is, want soms worden met eigengerchtige woorden anderen, ook predikanten, volledig afgeschreven.

Voor mij is vervreemdend: alles wat 'ik ellendig mens' niet belijdt, maar ook alles wat 'niets kam mij scheiden van de liefde van Christus ' verdacht houdt.

Mooi. Die horen bij elkaar. En ik merk dat degenen die veel roepen over 'vervreemding' het soms maar lastig vinden beide zaken evenveel waarde te geven.

[HersteldHervormd]

Laten we geen mensen wegjagen op RF.
Verder sta ik achter het bericht van Maanenschijn. Ook ik houd mij over het algemeen verre van theologische discussies, het sticht gewoon niet.

[Zeeuw]

Laten we geen mensen wegjagen op RF.
Verder sta ik achter het bericht van Maanenschijn. Ook ik houd mij over het algemeen verre van theologische discussies, het sticht gewoon niet.

Ik heb nog nooit mensen weggejaagd zien worden gelukkig.

[Posthoorn]

Begrijp ik het goed dat je daarmee op mij doelt?

Dat zou eventueel kunnen. Ik heb op dit moment jouw ligging niet helemaal scherp.
Maar ik heb het wel meegemaakt dat iemand dat tegen mij zei, terwijl ik daar dus echt anders over dacht. En dat is heel vervelend, want dan voel je je niet serieus genomen. Of in elk geval niet echt begrepen.

[Mannetje]

Dankjewel voor de uitgebreide toelichting. Mocht je vervreemding bij mij voelen, hoor ik het graag. Soms kan namelijk het geschrevene anders overkomen dan bedoeld wordt. Daarnaast denk ik dat wij allemaal dichter bij elkaar staan dan soms lijkt.

Allereerst graag gedaan.

Tegelijk voel ik inderdaad weleens vervreemding bij je opvattingen (nu je het vraagt, zeg ik het gewoon maar). Ik kan bijvoorbeeld je opvattingen over de zondagsinvulling wel plaatsen (gezien dingen die je hier ook deelt, bijv. over achtergrond van je man) maar niet rijmen met de "klassiek-gereformeerde" zondagsopvatting.

[merel]

Begrijp ik het goed dat je daarmee op mij doelt?

Dat zou eventueel kunnen. Ik heb op dit moment jouw ligging niet helemaal scherp.
Maar ik heb het wel meegemaakt dat iemand dat tegen mij zei, terwijl ik daar dus echt anders over dacht. En dat is heel vervelend, want dan voel je je niet serieus genomen. Of in elk geval niet echt begrepen.

Ah oke, bedoel je het op deze manier. Ik had namelijk vlak voor jouw post dezelfde zin geschreven en dat daarom dat jij op mij doelde.