Kenmerkenprediking heeft als gevaar dat mensen gaan rusten in de kenmerken ipv in de Zaligmaker.
Zijn er, naast het aanleveren van een (onterecht) rustmiddel, nog meerdere redenen om kenmerken te prediken?
Het syllogisme
-
cannabis
Memento:
"Mja, de Dordtse leerregels noemt wat kenmerken, en voor derest hou ik het maar bij Edwards, die al de andere kenmerken (zoals zondekennis, ootmoed, naasteliefde, etc) afkeurd."
Edwards is becoming popular on OSW. Which is good, if we understand and apply him right. Edwards does not condemn zondekennis, ootmoet, naasteliefde, but says these are virtues all men must practice. Rather, he says that seeing this in other people (or ourselves) is not enough to conclude they (or we) are born again.
My second point is that the whole syllogisme thing (the reflex act that is coming in vogue again) is dangerous. Which child of God will ever see their own works as acceptable to God and conclude from them that they are born again? Usually it is the almost christian that things highly of himself. I'll name just one example: the pharisee and the publican. The one thought highly of his religious duties and experiences, but was a hypocrite. Would you have asked the publican what he thought of his profession, or had you told him when he stood in the back of the temple that his humility was sincere and his tears genuine, he would not have believed you. Only when the Holy Spirit witnesses to the convert's heart, through Scripture, that they are saved, will they believe (and thus, while faith is in exercise, have assurance). Else they will doubt.
cannabis
"Mja, de Dordtse leerregels noemt wat kenmerken, en voor derest hou ik het maar bij Edwards, die al de andere kenmerken (zoals zondekennis, ootmoed, naasteliefde, etc) afkeurd."
Edwards is becoming popular on OSW. Which is good, if we understand and apply him right. Edwards does not condemn zondekennis, ootmoet, naasteliefde, but says these are virtues all men must practice. Rather, he says that seeing this in other people (or ourselves) is not enough to conclude they (or we) are born again.
My second point is that the whole syllogisme thing (the reflex act that is coming in vogue again) is dangerous. Which child of God will ever see their own works as acceptable to God and conclude from them that they are born again? Usually it is the almost christian that things highly of himself. I'll name just one example: the pharisee and the publican. The one thought highly of his religious duties and experiences, but was a hypocrite. Would you have asked the publican what he thought of his profession, or had you told him when he stood in the back of the temple that his humility was sincere and his tears genuine, he would not have believed you. Only when the Holy Spirit witnesses to the convert's heart, through Scripture, that they are saved, will they believe (and thus, while faith is in exercise, have assurance). Else they will doubt.
cannabis
-
cannabis
1) Matth.12 vs.33. "Uit de vrucht wordt de boom gekend". Uit iemands levensopenbaring valt het een en ander af te leiden aangaande zijn innerlijk leven. De Heere Jezus spreekt hier echter niet over een gevolgtrekking die ten behoeve van de zekerheid van het heil getrokken kan worden.
2) 2 Kor.13 vs.5. Deze tekst zegt in ons verband meer; de apostel roept op tot zelfbeproeving. "Onderzoekt uzelf of gij in het geloof zijt. Beproeft uzelf (...)". Samen wijzen de twee gebruikte verba op het instellen van een serieus onderzoek, gericht op persoonlijke toetsing. Over de zekerheid van het geloof spreekt dit apostolisch vermaan echter niet.
3) Dat is wel het geval met het nu volgende tekstverband: 2 Petrus 1 vss.1-10. Zie met name de verzen 5-8, alsmede vs.10. Vers 8: "Zo deze dingen bij u zijn (...), zij zullen u niet ledig noch onvruchtbaar laten in de kennis van onze Heere Jezus Christus". De apostel Petrus heeft een hele reeks van christelijke deugden genoemd. In de weg van een godvruchtig leven zullen de gelovigen toenemen in de genade van de Heere Jezus. Van Genderen wijst er bij deze teksten op dat men op grond hiervan kan spreken van de betekenis van de heiligmaking voor de zekerheid van het geloof. Let wel: die zekerheid wordt er niet door bewerkt, ze wordt er wel door bevestigd. Roeping en verkiezing worden zichtbaar in het doen en laten van de christen (vs.10).
4) Over de kenmerken van het leven met de Heere schrijft met name de apostel Johannes in zijn eerste zendbrief. En hij laat dat gepaard gaan met het trekken van conclusies ten aanzien van de verhouding met God. Ik noem nu slechts een tweetal teksten: "Hieraan kennen wij dat wij Hem gekend hebben, zo wij Zijn geboden bewaren. (...) Wij weten dat wij overgegaan zijn uit de dood in het leven, dewijl wij de broeders liefhebben" (1 Joh.2:3 en 3:14).
En welke plaats geven we dit in onze christelijke levenswandel?
[Aangepast op 22/1/04 door Herman]
2) 2 Kor.13 vs.5. Deze tekst zegt in ons verband meer; de apostel roept op tot zelfbeproeving. "Onderzoekt uzelf of gij in het geloof zijt. Beproeft uzelf (...)". Samen wijzen de twee gebruikte verba op het instellen van een serieus onderzoek, gericht op persoonlijke toetsing. Over de zekerheid van het geloof spreekt dit apostolisch vermaan echter niet.
3) Dat is wel het geval met het nu volgende tekstverband: 2 Petrus 1 vss.1-10. Zie met name de verzen 5-8, alsmede vs.10. Vers 8: "Zo deze dingen bij u zijn (...), zij zullen u niet ledig noch onvruchtbaar laten in de kennis van onze Heere Jezus Christus". De apostel Petrus heeft een hele reeks van christelijke deugden genoemd. In de weg van een godvruchtig leven zullen de gelovigen toenemen in de genade van de Heere Jezus. Van Genderen wijst er bij deze teksten op dat men op grond hiervan kan spreken van de betekenis van de heiligmaking voor de zekerheid van het geloof. Let wel: die zekerheid wordt er niet door bewerkt, ze wordt er wel door bevestigd. Roeping en verkiezing worden zichtbaar in het doen en laten van de christen (vs.10).
4) Over de kenmerken van het leven met de Heere schrijft met name de apostel Johannes in zijn eerste zendbrief. En hij laat dat gepaard gaan met het trekken van conclusies ten aanzien van de verhouding met God. Ik noem nu slechts een tweetal teksten: "Hieraan kennen wij dat wij Hem gekend hebben, zo wij Zijn geboden bewaren. (...) Wij weten dat wij overgegaan zijn uit de dood in het leven, dewijl wij de broeders liefhebben" (1 Joh.2:3 en 3:14).
En welke plaats geven we dit in onze christelijke levenswandel?
[Aangepast op 22/1/04 door Herman]
Edwards is al een tijdje mijn favourite oudvader...Edwards is becoming popular on OSW. Which is good, if we understand and apply him right. Edwards does not condemn zondekennis, ootmoet, naasteliefde, but says these are virtues all men must practice. Rather, he says that seeing this in other people (or ourselves) is not enough to conclude they (or we) are born again.
Ik kan iedereen aanraden om 'A treatise concerning religious affections' te lezen van Edwards!
-
Gerrie
Ik reageer alleen even op punt 4.Oorspronkelijk gepost door Herman
4) Over de kenmerken van het leven met de Heere schrijft met name de apostel Johannes in zijn eerste zendbrief. En hij laat dat gepaard gaan met het trekken van conclusies ten aanzien van de verhouding met God. Ik noem nu slechts een tweetal teksten: "Hieraan kennen wij dat wij Hem gekend hebben, zo wij Zijn geboden bewaren. (...) Wij weten dat wij overgegaan zijn uit de dood in het leven, dewijl wij de broeders liefhebben" (1 Joh.2:3 en 3:14).[/i]
En welke plaats geven we dit in onze christelijke levenswandel?
De plaats die dit in mijn levenswandel inneemt is: Ik probeer dit te doen, maar ik kom er zoveel in tekort.
-
gerrit de 2e
- Berichten: 754
- Lid geworden op: 15 dec 2003, 22:38
- Contacteer: