Van CIP.nl afgehaald:
"Op het eerste gezicht lijkt het vaak goed te gaan in een gemeente. Ook in de gemeente waarin ik predikant ben, is er veel goeds. Toch heb ik mijn zorgen." Dat vertelt ds. J.B. ten Hove in gesprek met CIP.nl. "Ik zie een soort uitholling plaatsvinden. Ik heb bijvoorbeeld niet de indruk dat men meer de Bijbel leest, of meer bidt of dat er veel geestelijke groei is. Eerder het tegenovergestelde.Ook worden kerkdiensten gemakkelijker overgeslagen. Ik snap dat dit deels komt doordat sommige vrouwen op zondag in de zorg werken. En dat er minder uit de Bijbel wordt gelezen hangt ook samen met de veranderende leescultuur. Aan de andere kant zijn er mensen die juist wel meer honger hebben naar de dingen van God, bijvoorbeeld enthousiaste jongeren. Maar toch, over het algemeen merk ik minder honger naar God en naar het Woord van God. Volgens mij is er in christelijk Nederland sprake van een patroon. Dat vind ik zorgelijk. Als leider voel ik me daar medeverantwoordelijk voor, al kan ik niet alles wat ik zou willen veranderen."

Naast de constatering dat er minder honger is naar het Woord van God, merkt ds. Ten Hove ook “dat het Schriftgezag steeds meer gerelativeerd wordt.” Daarmee bedoelt hij dat christenen steeds “makkelijker” om lijken te gaan met de Bijbelse principes, bijvoorbeeld als het gaat over hun visie op huwelijk, ongehuwd samenwonen, (homo)seksualiteit en het accepteren van de evolutietheorie. “Je ziet een verschuiving. Ik heb ook de indruk dat mensen het minder nauw namen met veel dingen in hun levensstijl. Het verschil tussen kerk en wereld lijkt te vervagen. Kernzaken van het christelijke geloof worden ter discussie gesteld, zoals het geloof dat er een hemel en een hel is en de belijdenis dat Jezus Christus niet alleen echt mens, maar ook echt God is. Ik begrijp wel dat dit te maken kan hebben met nieuwere theologische inzichten, maar dan is het wel de vraag hoe Bijbels die inzichten zijn. Volgens mij is veel hiervan eveneens te herleiden tot een verminderde interesse in de Bijbel en de omgang met God.” Hoe dat kan – christenen erkennen de Bijbel ondertussen wel als het meest waardevolle boek ter wereld – is een vraag waar de predikant geen pasklaar antwoord op heeft. “Ik vraag het me ook wel af: Hoe kan het toch dat christenen kennelijk zo lauw zijn geworden? Het is toch vaak van: Als we op zondag naar de kerk gaan, dan komt het allemaal wel goed. We lijken tevreden met wat we hebben, zonder dat we ons uitstrekken naar meer van God en we een drive hebben om heilig te leven; de hartstocht voor Christus.”

Het is volgens ds. Ten Hove gevaarlijk om lauw te zijn. “Jezus vertelde in Openbaring aan de gemeente van Efeze dat Hij de kandelaar van hen zou wegnemen wanneer ze zich niet bekeren. Kun je met een lauw christendom in de hemel komen? Ik weet het niet. Ik weet wel dat lauwheid gevaarlijk is. Gelukkig leeft er ook een verlangen naar herleving onder christenen. Zo’n herleving kan louterend werken voor de kerk. Zo’n herleving kan trouwens ook betekenen dat christenen meer te maken krijgen met verdrukking. Als mensen vervolgd worden, bijvoorbeeld in de vroege kerk of nu, dan gebeurt dat meestal niet omdat zij christen heten, maar omdat zij openlijk voor hun principes uitkomen.”

Misschien zijn christenen minder ‘radicaal’ omdat ‘radicaal’ ook wel eens als iets negatiefs wordt ervaren wanneer mensen doorslaan in hun ijver. “Dat kan inderdaad het geval zijn. Toch draait radicaliteit om Gods liefde, de liefde voor God en de liefde voor de naaste. Het is immers de Heilige Geest die de liefde van God in ons hart uitstort. Die liefde kan niet dood zijn, maar wel op een laag pitje komen te staan. Dat is mogelijk het geval. Het is zaak dat we daar geen genoegen meenemen.” Een andere oorzaak voor de lauwheid ligt mogelijk in het feit dat “geloven moeilijk is. We zien God immers nog niet. We moeten nu nog leren leven door het geloof zonder zien, en dat is moeilijk voor ons.” Daar komt ook de druk van buitenaf bij. “De cultuur waarin wij leven staat haaks op het Woord van God.”

Als advies voor mensen die bij henzelf lauwheid constateren, adviseert ds. Ten Hove om “jezelf te beproeven.” Want, zo voegt hij toe: “Waarom ben je lauw geworden? Het is goed om jezelf dat af te vragen. Het belangrijkste is om ermee naar de Heere te gaan, terug naar Christus.” Verder kan lauwheid voorkomen of bestreden worden door duidelijke keuzes te maken in alledaagse dingen als televisie kijken, internetgebruik en boeken lezen. “Richt je op datgene waarvan je merkt dat het een positieve uitwerking heeft op je geloofsleven. Ik merk zelf dat een goed christelijk boek je hart echt kan verwarmen.” Een ander middel tegen lauwheid is het aanleren van discipline in het vrij maken van tijd voor gebed en Bijbellezen. “Dan wordt de liefde tot God weer aangewakkerd!”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Zijn we zelf in staat om onze lauwheid te bestrijden? Wanneer merk je bij jezelf dat je lauw geworden bent?

Er bestaat een geestelijke 'barometer' namelijk het gebed.
Wordt ons bidden lauw en doet we het weinig meer, dan staat het er niet best voor, hoe tevreden we misschien ook zijn. Iets dergelijks geldt voor bijbellezen.
Nu kunnen we heel reformatorisch zeggen dat de Heilige Geest ons bidden en lust tot het Woord moet geven, en dat is ook zo, maar we hebben er ook een verantwoordelijkheid in.

Bidden moet volgens Jezus in de binnenkamer, d.w.z. 24/7.

refo schreef:Bidden moet volgens Jezus in de binnenkamer, d.w.z. 24/7.

Ja, daar heeft u helemaal gelijk in.
Dat is het beste plekje om de nood van land, overheid en kerk te brengen.
Daartoe mogen we elkaar toe aansporen.
Wat bedoelt u met 24/7 ???

Wat MARA bedoelde met wat ze schreef of we zelf in staat zijn om de lauwheid te bestrijden?
Hou gezette tijden aan voor de onderhouding van het leven met de Heere.
Tenminste, dat ervaar ik persoonlijk, de vrucht daarvan te ondervinden van dat gezet zijn met de verborgen omgang met de Heere, op bepaalde tijden van de dag.
Zorg voor rust van alle beslommeringen voor de aangewezen tijd om de Heere te zoeken.
Leg je lege hart voor Hem neder, want wat leeg is kan de Heere vol maken.

Wanneer bemerk je dat je lauw bent?
Als we voor ons gevoel bemerken, dat we blijven leven zoals we leven, terwijl we niet bevatten dat we maar hier op aarde als een ogenblik verkeren, en de indrukken van dood en eeuwigheid, en de wederkomst des Heeren aan het wegkwijnen zijn. Als we geen gedachte of oog hebben voor het dierbaar heilig lijden en sterven van de Heere Jezus christus, en daar gevoelloos aan voorbij leven. Als de liefde van Christus geen wederliefde in ons hart geeft. Wat koud en harteloos kan het dan zijn van binnen.
Maar dat geldt ook weer voor een ieder weer persoonlijk.
er zijn zoveel andere zaken die we kunnen bemerken dat we lauw zijn, denk ik.

24/7 is: 24 uur per dag, 7 dagen per week. Refo wil zeggen: Bidt zonder ophouden.

Maar de binnenkamer is niet ergens een kamer binnen of in een schuur of buiten. De binnenkamer is je eigen hart. Daar kun je 24/7 zijn.

Gebruik geen omhaal van woorden, zegt Jezus.

Daarom: allerlei gebedstips zijn overbodig. Of je hart leeg is of vol. Of je Hem nodig hebt of niet. Of allerlei zaken 'opgebonden' zijn of niet. Of je lauw bent of koud of heet. Rustig of onrustig. Maakt allemaal niet uit.

Lezenswaardig en herkenbaar -voor mezelf- vind ik datgene wat ds Ten Hove zegt. Onwillekeurig denk ik dan toch aan Openb. 3:16, waar mijns inziens een minder lauw antwoord gegeven wordt op de vraag ' kun je met een lauw christendom in de hemel komen? ' De vervolgverzen geven denk ik ook antwoord op de vragen van Mara.

Omstandigheden kunnen de lauwheid individueel wel tijdelijk doen verdwijnen, is mijn ervaring. Er zijn tijden dat er geen lauwheid is.

refo schreef:Maar de binnenkamer is niet ergens een kamer binnen of in een schuur of buiten. De binnenkamer is je eigen hart. Daar kun je 24/7 zijn.

Gebruik geen omhaal van woorden, zegt Jezus.

Daarom: allerlei gebedstips zijn overbodig. Of je hart leeg is of vol. Of je Hem nodig hebt of niet. Of allerlei zaken 'opgebonden' zijn of niet. Of je lauw bent of koud of heet. Rustig of onrustig. Maakt allemaal niet uit.

Toch bedoelde Jezus wel een kamer binnen, namelijk die kamer in het midden van het huis waar geen ramen op uitkwamen waardoor levensmiddelen 'koel' bewaard konden blijven. 'En als je de deur gesloten hebt...' Dat was Zijn 'tip'.

Een meditatie over de binnenkamer:
Maar gij, wanneer gij bidt, ga in uw binnenkamer

Matthéüs 6 : 6a

Biddag

Op veel plaatsen wordt de jaarlijkse biddag weer gehouden. Maar ook elk jaar zien wij in deze tijd de nood van de kring van onze gemeenten. Immers vele gemeenten houden eerder of later biddag, vanwege het gemis van een eigen herder en leraar. Hij geve u een binnenmaker waarin beluisterd wordt: bidt de Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote.

Over een binnenkamer sprak ook eenmaal de Heere Jezus tijdens Zijn omwandeling op aarde. Maar gij, wanneer gij bidt; ga in uw binnenkamer.

Hier wijst de Leraar op een binnenkamer. Daarmee zegt Hij niet dat de openbare gebeden niet nodig zijn. Immers het is een goede zaak dat wij in Gods huis samenkomen om biddag te houden. Om in het openbaar gebed de noden van ons land en volk op te dragen aan de troon der genade. Om te vragen voor tijdelijke en geestelijke nooddruft. Te vragen voor onze jongeren die de zuigkracht van de wereld zo sterk gevoelen! Het openbare gebed is een goede zaak. Echter noodzakelijk is: die Mij aanroepen moeten Mij aanroepen in geest en waarheid!

Maar nu wijst de Heere Jezus op het persoonlijke gebedsleven. Hij spreekt deze woorden naar aanleiding van het voorgaande gedeelte. Daar wees Hij op het handelen van geveinsden in hun persoonlijk gebedsleven. Zij stonden bij de synagoge of op de hoek van de straat te bidden. Met het doel om van de mensen gezien te worden. Ja, dat anderen hen zouden prijzen om hun gebedsleven.

Denk nu niet lezer, dat de Heere het bidden afwijst, maar wel de wijze waarop! Voorwaar, Ik zeg u, dat zij hun loon weg hebben. Een hoogmoedig gebed is God niet welbehaaglijk. Gods offers zijn een gans verbroken geest, door schuldbesef getroffen en verslagen. Daarom gaat de Heere onderwijzen hoe gehandeld dient te worden in het persoonlijk gebedsleven. Maar gij, wanneer gij bidt, ga in uw binnenkamer.

Hij spreekt over een binnenkamer. Voor het woordje binnenkamer kunnen wij ook lezen: kast of voorraadkamertje. In Israël waren de meeste woningen niet zo groot. Soms was er maar één vertrek te vinden waar men woonde. Maar hoe klein een woning ook was, een kast of voorraadkamertje was vaak aanwezig. Een klein vertrek zonder ramen, waarvan de deur gesloten kon worden. In dit vertrek bewaarde men vaak voorraad of waardevolle spullen.

Wil de Heere nu zeggen, dat alle leden van een gezin in dat kleine vertrek zich moeten opsluiten om te bidden? Nee, want dan zou het nog geen echte binnenkamer zijn. Maar de Heere bedoelt: wanneer u het aangezicht des Heeren in een persoonlijk gebed zoekt, moet u een plaats hebben waar niemand u storen kan. Immers het bidden is een persoonlijke zaak tussen God en uw ziel. Daar kan niemand en mag niemand bij zijn. In het persoonlijk gebed, als het recht ligt, worden daar de diepe roerselen van het hart de Heere bekend gemaakt. Stort voor Hem uit uw ganse hart!

Nu rest ons de vraag: hebben wij een binnenkamer? Een plaats waar wij in de eenzaamheid ons afzonderen om de persoonlijke noden voor Gods aangezicht neer te leggen. U zegt: maar Gods Woord zegt toch, er is niemand die naar God zoekt er is niemand die naar God vraagt? Geliefde lezer, dat ontneemt uw verantwoordelijkheid niet! Als wij geen verborgen plaats van afzondering hebben, betekent het dat wij ook geen zielenood hebben.

Maar als de Heere komt in het leven, dan maakt u niet een binnenkamer, maar dan krijgt u die.

Wonder als de Heilige Geest een mens gaat bearbeiden. Wat wordt de nood van het onbekeerd zijn doorleefd. Het gemis van God ervaren. Een droefheid naar God geboren. Een droefheid en smart over de zonde doorleefd. De schuld gaat wegen. Wat keuren zij zichzelf af in de binnenkamer. Wat wenen zij smartelijk over de zonden van bedrijf en nalatigheid in het heden en het verleden. Wat een ontdekking als de Heilige Geest hen in Gods Woord brengt bij Adams diepe val! Wat wordt er dan in de binnenkamer een diepe, smartelijke droefheid doorleefd. Dan stamelen zij: ik ben de schuldige en daarom ben ik God

kwijt! O zeker, de zielennood nemen zij mee naar hun werk, of gevoelen zij temidden van hun gezin. Wat worden zij weer naar hun binnenkamer getrokken!

Lezer (es) nu gaat het niet om een ander, maar heeft u zelf al een binnenkamer, een verborgen plaats gekregen waar beluisterd wordt:

'k Roep, HEER', in angst tot U gevloden,
Ai, haast U tot mijn hulp, en red;
Hoor naar de stem van mijn gebed,
Daar ik U aanroep in mijn noden.

Wat mag er in de binnenkamer ook wel eens de zoetheid en de nabijheid des Heeren ervaren worden. Maar wonder, wanneer de Heere in de binnenkamer wil gaan spreken tot de ziel, in een rechte weg, van het heil en de zaligheid. Als zij in de binnenkamer uitgebeden, uitgewerkt, veroordeeld en afgekeurd zijn. Als zij daar niet anders meer kunnen verwachten, dat de Heere zal gaan spreken van hel en verdoemenis. Maar wonder van genade, als Hij gaat spreken van heil en zaligheid vanuit het dierbaar Woord des Heeren.

Volk des Heeren, hoe lang en hoe vaak staat uw binnenkamer leeg? Er kunnen van die tijden zijn, dat het wel lijkt of de binnenkamer is verkocht of afgebroken! Wat is het altijd maar weer opnieuw nodig dat Gods Geest de nood opbindt.

De Heere geve onder ons, in geest en waarheid, een binnenkamer. Opdat daar beluisterd wordt de persoonlijke schuldbelijdenis over het diep verval van land, volk en breuk van Sion. En bovenal over de breuk van onszelf met de Gods des Levens.

Gans hulpeloos tot Hem gevloden, zal Hij ten Redder zijn.

ds. G. Pater

bron: Ger. Gem. Capelle aan den IJssel

Mara schreef:ds. G. Pater
ger gem Capelle a.d. IJssel

Het belangrijkste is vanzelf de behartigenswaardige inhoud van deze medidatie (waarvoor dank), welke is geschreven door ds. Pater (ervan uitgaande dat hij het is) uit Oud-Beijerland (Ridderkerk v.a. DV 10-07-2013).

Bona Fide schreef:

Mara schreef:ds. G. Pater
ger gem Capelle a.d. IJssel

Het belangrijkste is vanzelf de behartigenswaardige inhoud van deze medidatie (waarvoor dank), welke is geschreven door ds. Pater (ervan uitgaande dat hij het is) uit Oud-Beijerland (Ridderkerk v.a. DV 10-07-2013).

Ja kan, maar hij komt van de site van de GG Cap. Ik zal het er even bijzetten

De auto is een binnenkamer van mij (en nog meer mensen, heb ik begrepen). Of een wandeling in de natuur. Of de zolder waar ik de was ophang. Maar als de nood echt hoog is, dan is het zoals refo zegt: 24/7 overal en nergens.

5 En wanneer gij bidt, zo zult gij niet zijn gelijk de geveinsden; want die plegen gaarne, in de synagogen en op de hoeken der straten staande, te bidden, opdat zij van de mensen mogen gezien worden. Voorwaar, Ik zeg u, dat zij hun loon weg hebben.
6 Maar gij, wanneer gij bidt, gaat in uw binnenkamer, en uw deur gesloten hebbende, bidt uw Vader, Die in het verborgen is; en uw Vader, Die in het verborgen ziet, zal het u in het openbaar vergelden.
7 En als gij bidt, zo gebruikt geen ijdel verhaal van woorden, gelijk de heidenen; want zij menen, dat zij door hun veelheid van woorden zullen verhoord worden.
8 Wordt dan hun niet gelijk; want uw Vader weet, wat gij van node hebt, eer gij Hem bidt.

1) Niet in het openbaar. Niet alleen niet op straat, maar ook niet in een 'bidvertrek': dat is ook 'openbaar'. Je wordt dan wel niet door mensen gezien, maar wel door jezelf.
Als bidden de ademtocht van de ziel is is het als ademhalen. Je weet niet dat je dat doet.
2) Geen omhaal van woorden. Dus niet eens fijn lang bidden. Dat doen de heidenen (!).
3) God weet wat je nodig hebt. Als een vader.

9 Gij dan bidt aldus: Onze Vader, Die in de hemelen zijt! Uw Naam worde geheiligd. enz.

@refo, wat is jouw reden om "binnenkamer" of "bidvertrek" niet letterlijk te nemen? Ik begrijp dat niet zo goed.

Er wordt gesproken over niet in het openbaar bidden, om gezien te worden door anderen. Net zoals aalmoezen doen: dan moet je ook niet voor je laten trompetten. Maar die aalmoezen worden toch ook letterlijk genomen? En ja, zelf weet je dat dan inderdaad wel. Helaas, want ik ben al snel aan het optellen.