Sorry DDD maar zo kan ik je niet meer serieus nemen. Elke gereformeerde theoloog zegt dat de DL geen enkele ruimte laat voor de algemene verzoening. Mijn idee is dat jij geen juiste definitie hebt van het begrip "algemene verzoening".DDD schreef:Inderdaad precies het standpunt dat je ook opschrijft. Ik zie die mogelijkheid prima. Het is steeds hetzelfde: er worden dingen in de DL ingelezen die er niet staan. De DL wijzen twee uitersten af, en daarbinnen zijn heel wat posities denkbaar, onder andere het standpunt van Saumur. Ik ontken niet dat de meerderheid van de Nadere Reformatoren zich meer op het standpunt van een particuliere verzoening stelde, maar daarom mag je je daarvoor nog niet op de DL beroepen.huisman schreef:
en de slotconclusie van de schrijver (Ds. M. Goudriaan em. PKN)
Graag wil ik komen tot een afsluiting in de vorm van een aantal samenvattende slotopmerkingen.
(...)
- de voorstanders van de algemene verzoening zijn niet allen over één kam te scheren. Er zijn wel theologen geweest die een tussenpositie, een middenweg hebben gezocht. Toch kan in het algemeen gesteld worden dat de hoofdstukken I en II van de Dordtse Leerregels een innerlijke samenhang met elkaar hebben. In de strijd over de verkiezing en de genade Gods kon het punt van de reikwijdte van de verzoening niet achterblijven. Is het mogelijk dat je als aanhanger van de leer van de algemene verzoening het bijbels spreken over de verkiezing, zoals dat vertolkt wordt in onze belijdenis, aanvaardt? Ik kan de mogelijkheid daartoe niet zien.
(...)
- allen die de leer van de algemene verzoening verwerpen, denken nog niet op dezelfde wijze over de reikwijdte der verzoening. Duidelijk kwam dat naar voren op de Synode van Dordrecht. In de formulering zoals wij die kennen vanuit hoofdstuk II - het offer genoegzaam voor allen, maar de levendmakende kracht strekt zich uit over de uitverkorenen - konden alle partijen zich verenigen. Voetius noemt drie verschillende standpunten die hij alle gereformeerd wil noemen, drie posities die binnen de grenzen van de Schrift blijven. De één legt meer nadruk op de krachtige uitwerking in de gelovigen, de ander op het genoegzame voor de zonden van de ganse wereld. Hier ligt een bepaalde ruimte die vandaag intussen niet door ieder erkend wordt. Onderzoek van de gang van zaken op de Synode van Dordrecht zou nog weleens verhelderend kunnen werken. Onze belijdenis is duidelijk in zijn afwijzen van het remonstrantse standpunt, maar tegelijk heel voorzichtig in zijn spreken over de betekenis van Christus'' offer. Men wil beslist niet de ruimte van de evangeheverkondiging en de ernst van de evangelienodiging beperken.
- weergaloos rijk is het verlossend werk van Christus. Hij opent niet alleen door Zijn offer een deur, maar Hij verwerft ook volkomen zaligheid en brengt dan ook in de kracht van de Heihge Geest binnen door die geopende deur. Hier is een goede tijding voor geketende zondaren. Een reddingsboei wordt uitgeworpen tot drenkelingen die zonder een almachtig Helper de dood sterven!
Voor verwijten als zou ik zelf niet goed kunnen lezen ben ik niet zo gevoelig. Dat is gewoon onzin. Natuurlijk is het prima mogelijk dat ik mij vergis, dat kan de beste overkomen. Maar in dit geval is het evident zo dat de DL voor verschillende visies ruimte laten. Dat de Westminster confessie die ruimte niet biedt, doet daaraan niet af.
Misschien wil je eerst de hele artikelenreeks lezen van ds M. Goudriaan op Digibron ?