Spreuken 8 geeft ook mooi beeld daarover: het altijd spelen van een (lievelings)Kindje voor het aangezicht van Zijn Vader, in de wereld van Zijn aardrijk.Hendrien schreef:Ik sluit me hier helemaal bij aan. Ik moest ook echt niet denken aan werelds dansen. Het was juist heel indrukwekkend om te lezen hoe de Vader, de Zoon en de Heilige Geest elkaar verheerlijken en dat al eeuwig doen. Het wordt echt wel eerbiedig beschreven. Het is ook heel bijbels: zie bijv. Joh. 16:14a en Joh. 17:1. Wat een groot en heerlijk God hebben wij!Ik denk dat we moeten stellen dat het Godsbeeld überhaupt niet in welk beeld dan ook te vangen is. Ieder spreken daarover is een stamelen van de werkelijkheid en laat slechts één aspect oplichten. Ik heb destijds het beeld van de 'dans' ook gelezen en voor mij verhelderde het wel zaken zonder dat het platvloers is.
Ook dit kun je platvloers noemen, maar God zegt dit Zelf!