SecorDabar schreef:Het is misschien wat cru gezegd, maar soms moeten dingen weleens
scherp geschreven worden: varkens eten alles op.
Nee, een kind van God zal niet alles opeten,
en dan maakt het zeker uit, onder welke prediking u zich zet.
Het snode moet van het kostelijke gescheiden worden,
ook al is het niet aangenaam voor het vlees.

Met andere woorden: Gods kinderen beproeven alle dingen, of ze uit God zijn.

-DIA- schreef:Toch meen ik dat we een kerk niet zomaar mogen verlaten als de grondslag (Woord en Belijdenis) er nog zijn. Ik denk ook aan het feit dat Jezus toch naar de Synagogen ging, hoezeer de oppervlakkige godsdienst daar ook heerstte, ook in de tempel. Er was nog altijd een volk, hoe verborgen ook, dat de Zaligheid verwachtte. De kerk kan soms als tot niets lijkten te komen. wat we ook zien op meerdere plaatsen in de kerkgeschiedenis.

Helemaal eens, DIA. Dat beoogde ds. P.D.J. Buijs onlangs in De Wekker te zeggen.

Luther schreef:

-DIA- schreef:Toch meen ik dat we een kerk niet zomaar mogen verlaten als de grondslag (Woord en Belijdenis) er nog zijn. Ik denk ook aan het feit dat Jezus toch naar de Synagogen ging, hoezeer de oppervlakkige godsdienst daar ook heerstte, ook in de tempel. Er was nog altijd een volk, hoe verborgen ook, dat de Zaligheid verwachtte. De kerk kan soms als tot niets lijkten te komen. wat we ook zien op meerdere plaatsen in de kerkgeschiedenis.

Helemaal eens, DIA. Dat beoogde ds. P.D.J. Buijs onlangs in De Wekker te zeggen.

tja....dat geldt natuurlijk niet alleen voor de CGK

Julian Brasser schreef:

SecorDabar schreef:Het is misschien wat cru gezegd, maar soms moeten dingen weleens
scherp geschreven worden: varkens eten alles op.
Nee, een kind van God zal niet alles opeten,
en dan maakt het zeker uit, onder welke prediking u zich zet.
Het snode moet van het kostelijke gescheiden worden,
ook al is het niet aangenaam voor het vlees.

Met andere woorden: Gods kinderen beproeven alle dingen, of ze uit God zijn.

Beste julian Brasser,
Juist ja. Helemaal met u eens.
In alle dingen moet het "Soli Deo Gloria", het "ALLEEN God de eer" doorklinken.
Hij is de Alpha en de Omega, Het Begin en Het Einde.

Mara schreef:

Luther schreef:

Mara schreef:In BhP schrijft ds. P. Roos een artikel over de ernst van de tijden. Hij zette er SIGNALEN boven. Ernaast staat: In veel gemeenten die verwant zijn met de beginselen van onze stichting, lijkt men blind te zijn voor de gevaren van uitholling en verslapping.
Dit zou zo een uitspraak van DIA kunnen zijn, dacht ik.
In het artikel staan o.m. uitspraken, die hier op het forum ook al gemeld en besproken zijn.
Het gaat erom denk ik, er zijn signalen, maar merkt iedereen die nu op? Zijn ze te zacht, of juist te hard?
Ds. Roos legt zijn vinger hier en daar op een pijnlijke plek, o.a. de lauwheid van veel christenen, de verblindheid voor die uitholling en verslapping.
We doen aan staatkundig gereformeerde politiek, hebben reformatorisch onderwijs, maar van binnen stelt het zo weinig voor.
Dat is nogal wat! Voelen wij ons aangesproken?

Om eerlijk te zijn werd ik een beetje droevig van dit artikel. Niet omdat er onwaarheden werden gesproken; wel omdat het eenzijdig is. Ja, er is veel mis. En ja, soms zakt de moed je in de schoenen. Maar ik lees in zo'n artikel graag ook over de blik die we naar Boven richten. En ik mis ook het verlangen om ondanks de verschillen en de puinhopen te trachten elkaar de broederhand te reiken. Ik herinner me daarvan een mooi voorbeeld. Op de GS van de CGK (ik meen in 2007) liep de discussie over de NBV2004 helemaal vast. Er dreigde tweespalt. Het was ds. Egas die toen pleitte voor een pauze in de besprekingen om met elkaar in verootmoediging en gebed elkaar te spreken van hart tot hart. Dat is toen ook gebeurd en dat is door de volle breedte van de kerken als zeer waardevol ervaren!
Dát bedoel ik: dat sticht veel meer dan het zoveelste stukje over de afbrokkelingen, de verwoestingen en wat niet al, hoe waar sommige analyses ook kunnen zijn.
Ik miste in dit artikel het verlangen om de eenheid met de gehele CGK te bewaren, hoe ingewikkeld dat ook is.

Die eenheid is slechts schijn en dat weet je denk ik zelf ook wel. Als je vacant bent en er komt elke week een andere predikant, hoor je hoe schrijnend dat is!
Ik vind het niet juist om te stellen dat ds Roos tweespalt zou willen veroorzaken, hij is de boodschapper van het slechte nieuws. Hij wijst dingen aan en doet met onderbouwing, bewijs en ik proef daar verdriet uit.
We kunnen niet doen alsof er helemaal niets aan de hand is, waarom zou er anders BhP zijn? Dan is een Wekker toch voldoende?
Ik weet niet of eenheid nu ten allen tijde DE juiste oplossing is.

Beste Mara,
Ik met het met u eens dat niet ten alle tijde de eenheid bewaard
dient te worden. Daar is ons (gezins)leven en de genadetijd te kort voor,
om koste wat kost een eenheid te creëren die er niet is.
Als er niet de volle raad Gods verkondigd wordt, de Schriftuurlijk-bevindelijke prediking, dan bent u geen scheurmaker, om het zo maar uit te drukken: "Bedroefden om der bijeenkomst wil" ( ontleend aan Zefanja 3:20).

Als Ds.Roos in eigen BhP-kring waarschuwt voor blindheid en slapheid,
dan moet ik denken aan Eli die zijn zonen niet eens zuur
aankeek in hun offerhanden in de dienst des Heeren.
Dan denk ik wat ik las in een lijdenspreek van Ds.P van der Hagen over de slapheid van
Pontius Pilatus in het toegeven aan de Joden om de Messias te kruisigen.
Misschien is dat laatste voorbeeld wat te gortig uitgedrukt,
maar in feite komt het daar op neer als
het eenzijdig soevereine werk des Heeren wordt afgezwakt:
God wat, en de mens kan ook wat doen in het zaligen van zondaren.
Om het heel sterk uit te drukken: God van de troon, en de mens erop.

De mensen die zich afscheiden wordt vaak verweten dat zij de onruststokers zijn. Maar aan het verdriet en zorg van deze mensen, wordt voorbij gegaan.
Als de eenheid niet bewaard kan worden, gaat dat altijd gepaard met pijn en verdriet.
Zowel door de vertrekkers, als bij de achterblijvers.
Getracht moet worden om de eenheid te bewaren, maar als het tegen Gods Woord ingaat, zul je toch moeten kiezen of kabelen.
Want als je blijft zitten, onderschrijf je dus die leugen.
En in de Bijbel staan toch ook voorbeelden waar het niet bepaald zachtzinnig er aan toe ging?
Ik heb iemand eens horen zeggen: wanneer je altijd maar naar vrede en vriendschap streeft, kun je zelfs met de duivel vriendjes worden.

Overigens gaat ds Roos verder op het stuk van 2 weken geleden. Over de positie van de vrouw in de maatschappij kan men verschillend denken, ook binnen de marges van Gods Woord.
ds. Roos is ongerust over de manier waarop onder ons met de claims van de overheid wordt omgegaan. Hij signaleert te vaak bij velen dat we de overheid onbepaald en onvoorwaardelijk moeten gehoorzamen, zoals bijv in onderwijskringen.

Als opmerking staat er aan de zijkant dit:
Mijn grootste bezwaar is niet dat er een vrouw op de lijst van de SGP zou komen, maar wel tegen het feit dat de overheid zich mengt in deze zaak. Wat is de positie van de vrouw bij de moslims? Daar hoort u niets over.

Misschien hoort dit in het topic over de vrouw in de SGP, maar dat merken we dan wel

Mara schreef:De mensen die zich afscheiden wordt vaak verweten dat zij de onruststokers zijn. Maar aan het verdriet en zorg van deze mensen, wordt voorbij gegaan.
Als de eenheid niet bewaard kan worden, gaat dat altijd gepaard met pijn en verdriet.
Zowel door de vertrekkers, als bij de achterblijvers.
Getracht moet worden om de eenheid te bewaren, maar als het tegen Gods Woord ingaat, zul je toch moeten kiezen of kabelen.
Want als je blijft zitten, onderschrijf je dus die leugen.
En in de Bijbel staan toch ook voorbeelden waar het niet bepaald zachtzinnig er aan toe ging?
Ik heb iemand eens horen zeggen: wanneer je altijd maar naar vrede en vriendschap streeft, kun je zelfs met de duivel vriendjes worden.

Maar weet je wat opmerkelijk is? Als kerken scheuren word er altijd met de bijbel beargumenteerd, met als slogan dat het tegen het woord Gods ingaat, maar neem nu de scheuring van 1953, ik weet zeker dat er in beide gemeenten kinderen Gods aanwezig zijn, gaat één van deze dan tegen Gods woord in, of was dan die hele scheuring tegen Gods woord?
Evenzo de talloze kerkgenootschappen waar Gods kinderen onder verdeeld zitten (want ik ben ervan overtuigd dat ze overal zitten, van pinkstergemeenten tot het zwaarste hypercalvinisme aan toe), wat is nu precies tegen Gods woord ingaan? Elk kerkverband claimt toch de waarheid te verkondigen, en van elkaar zeggen ze toch van niet, of anders, of niet helemaal volgens Gods woord.

Ik denk dat mensen veel eerder scheuren en veel te snel met Gods woord staan te zwaaien dan noodzakelijk is, of wat volgens de formulieren is toegestaan...

Mara schreef:Overigens gaat ds Roos verder op het stuk van 2 weken geleden. Over de positie van de vrouw in de maatschappij kan men verschillend denken, ook binnen de marges van Gods Woord.
ds. Roos is ongerust over de manier waarop onder ons met de claims van de overheid wordt omgegaan. Hij signaleert te vaak bij velen dat we de overheid onbepaald en onvoorwaardelijk moeten gehoorzamen, zoals bijv in onderwijskringen.

Als opmerking staat er aan de zijkant dit:
Mijn grootste bezwaar is niet dat er een vrouw op de lijst van de SGP zou komen, maar wel tegen het feit dat de overheid zich mengt in deze zaak. Wat is de positie van de vrouw bij de moslims? Daar hoort u niets over.

Misschien hoort dit in het topic over de vrouw in de SGP, maar dat merken we dan wel

Daar was ik het idd weer geheel met ds. P. Roos eens!

ejvl schreef:

Mara schreef:De mensen die zich afscheiden wordt vaak verweten dat zij de onruststokers zijn. Maar aan het verdriet en zorg van deze mensen, wordt voorbij gegaan.
Als de eenheid niet bewaard kan worden, gaat dat altijd gepaard met pijn en verdriet.
Zowel door de vertrekkers, als bij de achterblijvers.
Getracht moet worden om de eenheid te bewaren, maar als het tegen Gods Woord ingaat, zul je toch moeten kiezen of kabelen.
Want als je blijft zitten, onderschrijf je dus die leugen.
En in de Bijbel staan toch ook voorbeelden waar het niet bepaald zachtzinnig er aan toe ging?
Ik heb iemand eens horen zeggen: wanneer je altijd maar naar vrede en vriendschap streeft, kun je zelfs met de duivel vriendjes worden.

Maar weet je wat opmerkelijk is? Als kerken scheuren word er altijd met de bijbel beargumenteerd, met als slogan dat het tegen het woord Gods ingaat, maar neem nu de scheuring van 1953, ik weet zeker dat er in beide gemeenten kinderen Gods aanwezig zijn, gaat één van deze dan tegen Gods woord in, of was dan die hele scheuring tegen Gods woord?
Evenzo de talloze kerkgenootschappen waar Gods kinderen onder verdeeld zitten (want ik ben ervan overtuigd dat ze overal zitten, van pinkstergemeenten tot het zwaarste hypercalvinisme aan toe), wat is nu precies tegen Gods woord ingaan? Elk kerkverband claimt toch de waarheid te verkondigen, en van elkaar zeggen ze toch van niet, of anders, of niet helemaal volgens Gods woord.

Ik denk dat mensen veel eerder scheuren en veel te snel met Gods woord staan te zwaaien dan noodzakelijk is, of wat volgens de formulieren is toegestaan...

De kerk is een instelling van God, kerkverbanden zijn dat niet. Kerkverbanden zijn menselijke gedrochten. Daarmee zeg ik niet dat alle kerkverbanden dus zomaar ineen geschoven kunnen worden.
Misschien moeten we ook maar gewoon accepteren dat ook de kerk door de hand van mensen grotendeels stukwerk is geworden. En het wonder is dat de Heere dwars door dat menselijke heen gewoon Zijn eigen gang gaat. Gelukkig maar!

ejvl schreef:Maar weet je wat opmerkelijk is? Als kerken scheuren word er altijd met de bijbel beargumenteerd, met als slogan dat het tegen het woord Gods ingaat, maar neem nu de scheuring van 1953, ik weet zeker dat er in beide gemeenten kinderen Gods aanwezig zijn, gaat één van deze dan tegen Gods woord in, of was dan die hele scheuring tegen Gods woord?
Evenzo de talloze kerkgenootschappen waar Gods kinderen onder verdeeld zitten (want ik ben ervan overtuigd dat ze overal zitten, van pinkstergemeenten tot het zwaarste hypercalvinisme aan toe), wat is nu precies tegen Gods woord ingaan? Elk kerkverband claimt toch de waarheid te verkondigen, en van elkaar zeggen ze toch van niet, of anders, of niet helemaal volgens Gods woord.

Ik denk dat mensen veel eerder scheuren en veel te snel met Gods woord staan te zwaaien dan noodzakelijk is, of wat volgens de formulieren is toegestaan...

Laten we even uw voorbeeld van de scheuring van 1953 vasthouden.
Het begint bij een naar mijn mening foute leerstelling, die beide onderschrijven, maar anders dooruitleggen.
Dat de Heilige Geest de mens zijn nameloos zondige bestaan en zijn verdorvenheid bekendmaakt, klopt naar mijn mening niet.
Het is de door de Vader in goede banen geleide zachtmoedigheid, vredelievendheid, rechtvaardigheidsgevoelenheid etc. in een mens die diezelfde mens duidelijk maakt in hoe zondig lichaam hij zit, en hoe hij keer op keer God beledigd, en hij gaat dan vanuit dat zondig lichaam gans hulpeloos tot God vlieden.
Dus ja, je moet zeker in de ellende worden gebracht om zalig te worden, maar dat doet het beetje goede wat weinige mensen nog hebben overgehouden aan het paradijs, namelijk de zachtmoedigheid, vredelievendheid, rechtvaardigheidsgevoelenheid, etc. die de Vader in goede banen moet geleiden (want anders kom je ermee in een boeddhistisch klooster terecht ofzo), dát maakt plaats voor het geloof in Jezus Christus.
Als de Heilige Geest het deed was het intimidatie; Hij troost de Zijnen, en verkondigd aan de wereld dat we God verlaten hebben, en de weg tot behoud door Jezus Christus.

Luther schreef:

ejvl schreef:

Mara schreef:De mensen die zich afscheiden wordt vaak verweten dat zij de onruststokers zijn. Maar aan het verdriet en zorg van deze mensen, wordt voorbij gegaan.
Als de eenheid niet bewaard kan worden, gaat dat altijd gepaard met pijn en verdriet.
Zowel door de vertrekkers, als bij de achterblijvers.
Getracht moet worden om de eenheid te bewaren, maar als het tegen Gods Woord ingaat, zul je toch moeten kiezen of kabelen.
Want als je blijft zitten, onderschrijf je dus die leugen.
En in de Bijbel staan toch ook voorbeelden waar het niet bepaald zachtzinnig er aan toe ging?
Ik heb iemand eens horen zeggen: wanneer je altijd maar naar vrede en vriendschap streeft, kun je zelfs met de duivel vriendjes worden.

Maar weet je wat opmerkelijk is? Als kerken scheuren word er altijd met de bijbel beargumenteerd, met als slogan dat het tegen het woord Gods ingaat, maar neem nu de scheuring van 1953, ik weet zeker dat er in beide gemeenten kinderen Gods aanwezig zijn, gaat één van deze dan tegen Gods woord in, of was dan die hele scheuring tegen Gods woord?
Evenzo de talloze kerkgenootschappen waar Gods kinderen onder verdeeld zitten (want ik ben ervan overtuigd dat ze overal zitten, van pinkstergemeenten tot het zwaarste hypercalvinisme aan toe), wat is nu precies tegen Gods woord ingaan? Elk kerkverband claimt toch de waarheid te verkondigen, en van elkaar zeggen ze toch van niet, of anders, of niet helemaal volgens Gods woord.

Ik denk dat mensen veel eerder scheuren en veel te snel met Gods woord staan te zwaaien dan noodzakelijk is, of wat volgens de formulieren is toegestaan...

De kerk is een instelling van God, kerkverbanden zijn dat niet. Kerkverbanden zijn menselijke gedrochten. Daarmee zeg ik niet dat alle kerkverbanden dus zomaar ineen geschoven kunnen worden.
Misschien moeten we ook maar gewoon accepteren dat ook de kerk door de hand van mensen grotendeels stukwerk is geworden. En het wonder is dat de Heere dwars door dat menselijke heen gewoon Zijn eigen gang gaat. Gelukkig maar!

Julian Brasser schreef: Het begint bij een naar mijn mening foute leerstelling, die beide onderschrijven, maar anders dooruitleggen.
Dat de Heilige Geest de mens zijn nameloos zondige bestaan en zijn verdorvenheid bekendmaakt, klopt naar mijn mening niet.
Het is de door de Vader in goede banen geleide zachtmoedigheid, vredelievendheid, rechtvaardigheidsgevoelenheid etc. in een mens die diezelfde mens duidelijk maakt in hoe zondig lichaam hij zit, en hoe hij keer op keer God beledigd, en hij gaat dan vanuit dat zondig lichaam gans hulpeloos tot God vlieden.
Dus ja, je moet zeker in de ellende worden gebracht om zalig te worden, maar dat doet het beetje goede wat weinige mensen nog hebben overgehouden aan het paradijs, namelijk de zachtmoedigheid, vredelievendheid, rechtvaardigheidsgevoelenheid, etc. die de Vader in goede banen moet geleiden (want anders kom je ermee in een boeddhistisch klooster terecht ofzo), dát maakt plaats voor het geloof in Jezus Christus.
Als de Heilige Geest het deed was het intimidatie; Hij troost de Zijnen, en verkondigd aan de wereld dat we God verlaten hebben, en de weg tot behoud door Jezus Christus.

Blijf alsjeblieft wel Bijbels spreken. Twee keer spreek je hier over God de Vader die de menselijke eigenschappen "in goede banen moet geleiden". Waar vind je dit in de Bijbel terug??

Verder begrijp ik nog steeds niet goed waarom je vindt dat het NIET de Heilige Geest is die de mens zijn verdorvenheid bekend maakt. In Johannes 16 lezen we toch dat de Geest de wereld zal overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel?

Lees de Dordtse Leerregels eens over deze zaken: evenwichtig en Bijbels verwoord.

eilander schreef:

Julian Brasser schreef: Het begint bij een naar mijn mening foute leerstelling, die beide onderschrijven, maar anders dooruitleggen.
Dat de Heilige Geest de mens zijn nameloos zondige bestaan en zijn verdorvenheid bekendmaakt, klopt naar mijn mening niet.
Het is de door de Vader in goede banen geleide zachtmoedigheid, vredelievendheid, rechtvaardigheidsgevoelenheid etc. in een mens die diezelfde mens duidelijk maakt in hoe zondig lichaam hij zit, en hoe hij keer op keer God beledigd, en hij gaat dan vanuit dat zondig lichaam gans hulpeloos tot God vlieden.
Dus ja, je moet zeker in de ellende worden gebracht om zalig te worden, maar dat doet het beetje goede wat weinige mensen nog hebben overgehouden aan het paradijs, namelijk de zachtmoedigheid, vredelievendheid, rechtvaardigheidsgevoelenheid, etc. die de Vader in goede banen moet geleiden (want anders kom je ermee in een boeddhistisch klooster terecht ofzo), dát maakt plaats voor het geloof in Jezus Christus.
Als de Heilige Geest het deed was het intimidatie; Hij troost de Zijnen, en verkondigd aan de wereld dat we God verlaten hebben, en de weg tot behoud door Jezus Christus.

Blijf alsjeblieft wel Bijbels spreken. Twee keer spreek je hier over God de Vader die de menselijke eigenschappen "in goede banen moet geleiden". Waar vind je dit in de Bijbel terug??

Verder begrijp ik nog steeds niet goed waarom je vindt dat het NIET de Heilige Geest is die de mens zijn verdorvenheid bekend maakt. In Johannes 16 lezen we toch dat de Geest de wereld zal overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel?

Lees de Dordtse Leerregels eens over deze zaken: evenwichtig en Bijbels verwoord.

Beste Eilander,
Ik krijg de indruk uit meerdere postings van Julian Brasser dat hij de 3 formulieren van Enigheid niet onderschrijft.
(Dus ook niet de Dordtse Leerregels...)

SecorDabar schreef:

eilander schreef:

Julian Brasser schreef: Het begint bij een naar mijn mening foute leerstelling, die beide onderschrijven, maar anders dooruitleggen.
Dat de Heilige Geest de mens zijn nameloos zondige bestaan en zijn verdorvenheid bekendmaakt, klopt naar mijn mening niet.
Het is de door de Vader in goede banen geleide zachtmoedigheid, vredelievendheid, rechtvaardigheidsgevoelenheid etc. in een mens die diezelfde mens duidelijk maakt in hoe zondig lichaam hij zit, en hoe hij keer op keer God beledigd, en hij gaat dan vanuit dat zondig lichaam gans hulpeloos tot God vlieden.
Dus ja, je moet zeker in de ellende worden gebracht om zalig te worden, maar dat doet het beetje goede wat weinige mensen nog hebben overgehouden aan het paradijs, namelijk de zachtmoedigheid, vredelievendheid, rechtvaardigheidsgevoelenheid, etc. die de Vader in goede banen moet geleiden (want anders kom je ermee in een boeddhistisch klooster terecht ofzo), dát maakt plaats voor het geloof in Jezus Christus.
Als de Heilige Geest het deed was het intimidatie; Hij troost de Zijnen, en verkondigd aan de wereld dat we God verlaten hebben, en de weg tot behoud door Jezus Christus.

Blijf alsjeblieft wel Bijbels spreken. Twee keer spreek je hier over God de Vader die de menselijke eigenschappen "in goede banen moet geleiden". Waar vind je dit in de Bijbel terug??

Verder begrijp ik nog steeds niet goed waarom je vindt dat het NIET de Heilige Geest is die de mens zijn verdorvenheid bekend maakt. In Johannes 16 lezen we toch dat de Geest de wereld zal overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel?

Lees de Dordtse Leerregels eens over deze zaken: evenwichtig en Bijbels verwoord.

Beste Eilander,
Ik krijg de indruk uit meerdere postings van Julian Brasser dat hij de 3 formulieren van Enigheid niet onderschrijft.
(Dus ook niet de Dordtse Leerregels...)

Hierop mag hij zelf antwoorden. Wel wil ik zeggen dat we te allen tijde mogen wijzen op de Dordtse Leerregels omdat je er van kunt leren.
Met het oog op onze forumregels zou ik het overigens ook iets fermer kunnen formuleren.