Uit het 'Formulier om den Heiligen Doop aan volwassenen te bedienen' blijkt dat een volwassen persoon die gedoopt wil worden, wedergeboren moet zijn. Ik vraag mij echter af waarom dit zo is. Zou een kind dat niet wedergeboren is, dan wel gedoopt mogen worden? En aangezien de doop in plaats is gekomen van de besnijdenis, waarbij ieder mannelijk lid besneden moest worden (ongeacht of iemand wedergeboren was of niet), zouden dan ook niet alle christenen gedoopt moeten worden?

Een volwassene die gedoopt wil worden heeft natuurlijk al bijbels onderricht (cathechese) gevolgd en dan is het eigenlijk volkomen logisch dat als `antwoord`op die cathechese de doop volgt. En daarmee bewijst hij/zij zijn /haar wedergeboren zijn(totdat het tegenovergestelde uit de handel en wandel blijkt).
En de jonge kinderen zijn geheiligd in hun ouders en nemen de doop over (zo zegt men dan) met hun openbare geloofsbelijdenis.
We moeten het maar niet moeilijker maken dan het lijkt.

Goede vraag Pieter. Niet rusten voor u een antwoord in de bijbel hebt gevonden.

https://docs.google.com/folder/d/0B-gxh ... VNHenhJd3M

Eerst het bestand downloaden.

Goede dienst.

Bij de kinderdoop moeten de ouders wedergeboren zijn.

Hij die na mij komt doopt NIET met water maar met Geest en vuur.
Paulus was blij dat hij NIET gezonden was om te dopen, hij wist zelfs niet meer wie hij nu eigenlijk wel gedoopt had, het was niet meer belangrijk , lijkt het.
Gedoopt met de Geest , is dat niet de wedergeboorte?

Pieter Reitsma schreef:Uit het 'Formulier om den Heiligen Doop aan volwassenen te bedienen' blijkt dat een volwassen persoon die gedoopt wil worden, wedergeboren moet zijn. Ik vraag mij echter af waarom dit zo is. Zou een kind dat niet wedergeboren is, dan wel gedoopt mogen worden? En aangezien de doop in plaats is gekomen van de besnijdenis, waarbij ieder mannelijk lid besneden moest worden (ongeacht of iemand wedergeboren was of niet), zouden dan ook niet alle christenen gedoopt moeten worden?

Bij een kind wat geboren wordt binnen het verbond is de vraag niet aan de orde of het gedoopt mag worden zonder wedergeboren te zijn. Daar geldt de opdracht van God dat het kind het teken van Zijn verbond moet ontvangen. Daaruit volgt de eis van geloof en bekering. M.a.w.: van het kind wordt ge-eist dat het zich bekeert. Voor de komst van Christus was de besnijdenis het teken van Gods verbond. De jongetjes moesten op de 8e dag besneden worden.
Wanneer in die tijd een heiden tot geloof kwam en de God van Israël wilde dienen, beleed zo iemand zijn geloof in de God van Israël, en onderging daarna de zogenaamde proselietendoop die de afwassing van het heidendom symboliseerde.
Inderdaad zouden alle christenen gedoopt moeten worden. Of als kind het teken van het verbond ontvangen, of na bekering en geloof als iemand al volwassen is.

Hieruit blijkt maar weer dat het éérst bekering is en daarna pas doop.
en ik heb nog geen baby meegemaakt die al bekeerd is......

September schreef:Hieruit blijkt maar weer dat het éérst bekering is en daarna pas doop.
en ik heb nog geen baby meegemaakt die al bekeerd is......

Johannes de Doper, oa...

Ditbenik schreef: Bij een kind wat geboren wordt binnen het verbond ...

Welk verbond?

Succes mensen, fijne jaarwisseling

Gian schreef:

Ditbenik schreef: Bij een kind wat geboren wordt binnen het verbond ...

Welk verbond?

Het genadeverbond.

Bert Mulder schreef:

September schreef:Hieruit blijkt maar weer dat het éérst bekering is en daarna pas doop.
en ik heb nog geen baby meegemaakt die al bekeerd is......

Johannes de Doper, oa...

"De wet en de profeten gaan tot Johannes; sinds die tijd wordt het evangelie gepredikt van het Koninkrijk Gods en ieder dringt zich erin" (Lucas 16:16). "Want al de profeten en de wet hebben geprofeteerd tot Johannes toe" (Matt. 11:13).''

(om maar een facet te noemen omtrent Johannes de Doper, die een door God verordineerde profeet was, om Zijn bevel op te volgen en de wegbereider te zijn.
Dit alles nog geheel onder de oudtestamentische bedeling.

Ik had altijd begrepen dat er in de christelijke wereld twee grote visies op de doop waren. Namelijk 1. de verbondsdoop als vervanging voor de besnijdenis, met als logisch vervolg dus kinderdoop, en 2. de geloofsdoop als gevolg op de bekering, met als logisch vervolg dus volwassenendoop. Meestal ook doop door middel van volledige onderdompeling (baptizou)

Maar nu zien we dus dat je bij de eerste visie (verbondsdoop) tegen problemen aanloopt als iemand later in zijn leven bekeerd. Dan krijgt die persoon als het ware een geloofsdoop... Is het niet vreemd om dus twee systemen tegelijkertijd te hebben? In een 'gezonde' Christelijke kerk (van om het even welke signatuur) zou het namelijk best wel veel moeten voorkomen, dat mensen worden bekeerd op latere leeftijd en zich dus laten dopen. Dat het in de praktijk niet zo heel vaak gebeurt is natuurlijk een andere kwestie, maar goed.

sirdanilot schreef:Ik had altijd begrepen dat er in de christelijke wereld twee grote visies op de doop waren. Namelijk 1. de verbondsdoop als vervanging voor de besnijdenis, met als logisch vervolg dus kinderdoop, en 2. de geloofsdoop als gevolg op de bekering, met als logisch vervolg dus volwassenendoop. Meestal ook doop door middel van volledige onderdompeling (baptizou)

Ik zou nog een derde willen noemen: de huisdoop. Dat laat je je kinderen niet dopen op grond van het 'verbond', maar op grond van het feit dat ze tot jouw gezin en daardoor tot de gemeente behoren. Dat laatste zou volgens mij de beste grond voor de kinderdoop zijn (als er al een grond voor is).