Tijdens de prediking werd de opmerking gemaakt dat 'schrijven onder de dienst' een list van de duivel zou zijn.

Zouden dan bijv. de mensen van Berea geen notities hebben gemaakt om de leer van Paulus te vergelijken met de Schrift?
Wat is jullie mening?

PvS schreef:Tijdens de prediking werd de opmerking gemaakt dat 'schrijven onder de dienst' een list van de duivel zou zijn.

Hoezo dat? En wie predikte dat dan, als ik vragen mag?

Ik denk dat het een list van de duivel is als de preek over dát soort dingen gaat.
Al houd ik er ook eigenlijk weer niet zo van de duivel allerlei dingen in de schoenen te schuiven die we zelf onprettig vinden.

Ik snap de hele redenering eigenlijk niet.
Ik bijvoorbeeld weet de 3 punten van de preek van vanmorgen al niet meer (!), dit omdat ik deze keer niet meegeschreven heb.

Ds. J. Beeke vertelde een keer over een vrouw in zijn gemeente in Grand Rapids, die aantekeningen maakte tijdens de dienst. Elke zondagavond lag ze lange tijd op haar knieen, om de uitwerking van de preek in haar eigen leven en dat van de gemeente.

Ik denk niet dat de duivel blij is als we dit voorbeeld volgen, en dat we in deze weg geestelijke zegen mogen verwachten.

PvS schreef:Tijdens de prediking werd de opmerking gemaakt dat 'schrijven onder de dienst' een list van de duivel zou zijn.

Zouden dan bijv. de mensen van Berea geen notities hebben gemaakt om de leer van Paulus te vergelijken met de Schrift?
Wat is jullie mening?

Ik zou een dergelijke opmerking maar niet al te serieus nemen. De mensen die 'meeschrijven' zijn over het algemeen erg betrokken op de inhoud van de prediking.

PvS schreef:Tijdens de prediking werd de opmerking gemaakt dat 'schrijven onder de dienst' een list van de duivel zou zijn.

Zeker afkomstig van een predikant die het niet nodig vindt om te studeren op z´n preek. Tsja... Zulke opmerkingen kan ik niet serieus nemen.

Curatorium schreef:

PvS schreef:Tijdens de prediking werd de opmerking gemaakt dat 'schrijven onder de dienst' een list van de duivel zou zijn.

Hoezo dat? En wie predikte dat dan, als ik vragen mag?

Ds. is bevreesd dat naar het gepredikte tijdens het schrijven niet geluisterd wordt.

Omdat men zo druk is met schrijven dat het niet in het hart land?

Zou hij nog best een punt kunnen hebben.

Ik kan niet anders zeggen dan dat ik dit verbijsterend vind!
Eigenlijk heb ik niet eens zin om te discussiëren over zoiets.

Waarom zegt een ds zoiets? Dit roept echt vragen bij me op!
En verder sprak ik afgelopen week een ds die zei,mensen die je vol aandacht aankijken kunnen met hun gedachten zo ergens anders zitten, en mensen die er onverschillig bij zitten, kunnen intens aan het luisteren zijn, dus nooit afgaan op wat voor ogen is.
Professor Baars zei juist dat hij blij was als bij zag dat mensen meeschreven, en daardoor ook hun betrokkenheid lieten zien.

Zelf schrijf ik elke dienst mee, en ik vind het ontzettend fijn om in de week m'n boekje nog eens bij de hand te nemen om over de preek te mediteren ed.
En ook om dingen die ik leerde in de preek te kunnen onthouden.
Soms ben je met iets bezig of komt er een onderwerp ter sprake en denk ik, daar is een keer over gepreekt. En dan pak ik het er bij.
Daarnaast kan ik voor mezelf de lijn beter vasthouden als ik meeschrijf en word ik minder afgeleid door alles om me heen, waardoor ik me juist door mee te schrijven beter op de verkondiging kan richten.

Zomaar gang gedachten, omdat ik het werkelijk erg vind als ds zulksoort dingen gaan noemen die de duivel dan wel zou gebruiken.

Ik schrijf zelf overigens ook altijd mee en gebruik mijn aantekeningen net als jij,
soms schrijf ik ook vragen voor mezelf op om in de komende week over na te denken.

Toch merk ik weleens dat ik anders luister en dat de boodschap vaak pas landt in de week die komt,
of dat ik stop met schrijven omdat ik gewoon moét luisteren.

De studenten van de Theologische School moesten van ds. Kersten ook meeschrijven onder het preken.... dus.

PvS schreef:http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic.php?f=9&t=8641

Het voorbeeld van Gisbertus Voetius wilde ik ook aanhalen, maar je was me voor.
Ik schrijf over het algemeen alleen wat gegevens rondom de eredienst op, zoals datum en plaats, de te zingen psalmen en te lezen Bijbelgedeelte. Dit gebeurt al voor aanvang van de dienst. Verder schrijf ik er nog de tekst bij, het thema en de punten.
Ik heb ongeveer een halfjaar meegeschreven, maar er achtergekomen dat ik het zelf toch prettiger vind om zelf alleen te luisteren, en soms de preek mee te lezen.

Wie van ons de bekende wijlen Dr F. de Graaff (o.a. predikant te Rotterdam en te Hattem) heeft gehoord weet dat hij altijd zeer boeiend preekte. Bijzondere gedachten had hij en vaak en zodoende schreven de luisteraars (w.o. ondergetekende) iets op.
Veelal ter lering, soms ook wel als vermaak (je hoorde dan en lach onderdrukken).
Ik kan me ook wijlen Ds Schipaanboord (Ger. Gem.) herinneren, bij deze predikant was dat ook zo.