Biblicisme, herkenbaar ?

[SecorDabar]

Biblicisme
Ik las in de Christelijke Encyclopedie aan de hand van prof. Greijdanus het volgende over de merkwaardige term: Biblicisme.
Ik ben eigenlijk benieuwd wat de forumleden hiervan vinden.

Biblicisme: zit hier ook voor ons hoe wij met elkaar omgaan op dit forum betekenis in?

We laten prof. Greijdanus aan het woord:
Biblicisme is een woord, dat in het algemeen aanduidt het streven, om zich in zijn denken en leren zo nauw mogelijk te houden aan de Biblia, de Boeken bij uitnemendheid, de Heilige Schrift, en zich in zijn voorstelling van de Christelijke geloofswaarheid, geheel te laten bepalen door de inhoud en de uitdrukkingswijze der Heilige Schrift. In dat streven kan men meer of minder ver gaan, en met dat woord kan men prijzen, of laken.

Beide hangt nauw samen met de beschouwing en waardering der Heilige Schrift, zowel bij de één als bij de ander. Meermalen drukt men er een zekere afkeuring door uit, ter karakterisering van een, naar men meent, te sterk begeren en zoeken van aansluiting in leervoorstelling en hare formulering aan de Heilige Schrift. Bij dat streven kan het gaan om de openbaring Gods in de Heilige Schrift zuiver weer te geven, vrij van alle menselijke bijmengselen van onschriftuurlijke overleveringen en verzinningen.

Ook kan men oordelen, zich daartoe tevens zoveel mogelijk te moeten bedienen van, en beperken tot de eigen woorden en zegswijzen der Heilige Schrift. Dit streven komt op, wanneer men een zekere afstand opgemerkt heeft, of heeft menen te zien, tussen de kerkelijke geloofsleer en haar systematische uitwerking en bewijsvoering, én de Heilige Schrift.

Men wil dan van die wezenlijke of vermeende afwijking terugkeren tot de zuivere leer der Heilige Schrift. Dit deed metterdaad de Hervorming, die allengs opgekomen tradities en waarheidsvoorstellingen, welke in strijd waren met Gods Woord verwierp, en daar tegenover de wezenlijke Schriftwaarheid in het licht stelde, zoveel mogelijk ook in de voorstellings- en uitdrukkingswijze der Heilige Schrift.

De oproep van het Biblicisme: terug naar de Bijbel, is ook later meermalen aangeheven door hen, die het met de Confessie van hun kerk eigenlijk niet eens waren, en zo vrijheid voor hun eigen meningen zochten, en die als overeenkomstig de Heilige Schrift trachten voor te stellen. Men vergat dan wel, dat men niet als een blank papier tot de Heilige Schrift kan naderen, maar in zijn opvatting van haar op velerlei wijze bepaald is door zijn levenskring en de daar heersende beschouwingen, door zijn opvoeding,enz.
Wat men als “Bijbels” uitgaf, bleek later vaak minder Bijbels te wezen, dan de kerkelijke Confessies, of zelfs on-Bijbels. Men had dan gegevens der Heilige Schrift laten liggen, en die men naar voren gebracht had, had men in een verkeerd licht geplaatst, verkeerd gecombineerd, verkeerd aangewend.

Dát Biblicisme echter is recht, dat, de Heilige Schrift als het Woord Gods erkennende, in de voorstelling der Christelijke geloofswaarheid alle menselijke, onschriftuurlijke bedenksels verwerpt, en zuivere Schriftwaarheid eist, beide in wezen, en naar inkleding.

Het zou echter fout gaan, wanneer het ook enkel in Schriftwoorden geformuleerd wilde zien, en vergat, dat God Zijn Heilige Schrift geschonken heeft niet maar om nagesproken, doch ook om na- en ingedacht te worden, en dat wat uit haar bij juiste gevolgtrekking afgeleid wordt, ook Gods Woord is, zij het al in menselijke formulering uitgedrukt.

Men moet daarbij ook niet miskennen het werk en de leiding des Heiligen Geestes al de eeuwen van onze Christelijke jaartelling, om in Gods Woord in te leiden, en daarvan de rechte zin te doen verstaan, zodat men zou menen, met uitschakeling van al die Geestesarbeid, persoonlijk verwaardigd te worden geheel alleen een zuivere en volledige uitéénzetting der Christelijke geloofswaarheid te kunnen geven.
Zodanige mening zou niet zijn naar de Heilige Schrift, maar in strijd met haar, en dus niet Biblicisme in de goede zin kunnen heten, maar onbijbels, en daarom verwerpelijk zijn.

[Simon]

Biblicisme
Ik las in de Christelijke Encyclopedie aan de hand van prof. Greijdanus het volgende over de merkwaardige term: Biblicisme.
Ik ben eigenlijk benieuwd wat de forumleden hiervan vinden.

Biblicisme: zit hier ook voor ons hoe wij met elkaar omgaan op dit forum betekenis in?

We laten prof. Greijdanus aan het woord:
Biblicisme is een woord, dat in het algemeen aanduidt het streven, om zich in zijn denken en leren zo nauw mogelijk te houden aan de Biblia, de Boeken bij uitnemendheid, de Heilige Schrift, en zich in zijn voorstelling van de Christelijke geloofswaarheid, geheel te laten bepalen door de inhoud en de uitdrukkingswijze der Heilige Schrift. In dat streven kan men meer of minder ver gaan, en met dat woord kan men prijzen, of laken.

Beide hangt nauw samen met de beschouwing en waardering der Heilige Schrift, zowel bij de één als bij de ander. Meermalen drukt men er een zekere afkeuring door uit, ter karakterisering van een, naar men meent, te sterk begeren en zoeken van aansluiting in leervoorstelling en hare formulering aan de Heilige Schrift. Bij dat streven kan het gaan om de openbaring Gods in de Heilige Schrift zuiver weer te geven, vrij van alle menselijke bijmengselen van onschriftuurlijke overleveringen en verzinningen.

Ook kan men oordelen, zich daartoe tevens zoveel mogelijk te moeten bedienen van, en beperken tot de eigen woorden en zegswijzen der Heilige Schrift. Dit streven komt op, wanneer men een zekere afstand opgemerkt heeft, of heeft menen te zien, tussen de kerkelijke geloofsleer en haar systematische uitwerking en bewijsvoering, én de Heilige Schrift.

Men wil dan van die wezenlijke of vermeende afwijking terugkeren tot de zuivere leer der Heilige Schrift. Dit deed metterdaad de Hervorming, die allengs opgekomen tradities en waarheidsvoorstellingen, welke in strijd waren met Gods Woord verwierp, en daar tegenover de wezenlijke Schriftwaarheid in het licht stelde, zoveel mogelijk ook in de voorstellings- en uitdrukkingswijze der Heilige Schrift.

De oproep van het Biblicisme: terug naar de Bijbel, is ook later meermalen aangeheven door hen, die het met de Confessie van hun kerk eigenlijk niet eens waren, en zo vrijheid voor hun eigen meningen zochten, en die als overeenkomstig de Heilige Schrift trachten voor te stellen. Men vergat dan wel, dat men niet als een blank papier tot de Heilige Schrift kan naderen, maar in zijn opvatting van haar op velerlei wijze bepaald is door zijn levenskring en de daar heersende beschouwingen, door zijn opvoeding,enz.
Wat men als “Bijbels” uitgaf, bleek later vaak minder Bijbels te wezen, dan de kerkelijke Confessies, of zelfs on-Bijbels. Men had dan gegevens der Heilige Schrift laten liggen, en die men naar voren gebracht had, had men in een verkeerd licht geplaatst, verkeerd gecombineerd, verkeerd aangewend.

Dát Biblicisme echter is recht, dat, de Heilige Schrift als het Woord Gods erkennende, in de voorstelling der Christelijke geloofswaarheid alle menselijke, onschriftuurlijke bedenksels verwerpt, en zuivere Schriftwaarheid eist, beide in wezen, en naar inkleding.

Het zou echter fout gaan, wanneer het ook enkel in Schriftwoorden geformuleerd wilde zien, en vergat, dat God Zijn Heilige Schrift geschonken heeft niet maar om nagesproken, doch ook om na- en ingedacht te worden, en dat wat uit haar bij juiste gevolgtrekking afgeleid wordt, ook Gods Woord is, zij het al in menselijke formulering uitgedrukt.

Men moet daarbij ook niet miskennen het werk en de leiding des Heiligen Geestes al de eeuwen van onze Christelijke jaartelling, om in Gods Woord in te leiden, en daarvan de rechte zin te doen verstaan, zodat men zou menen, met uitschakeling van al die Geestesarbeid, persoonlijk verwaardigd te worden geheel alleen een zuivere en volledige uitéénzetting der Christelijke geloofswaarheid te kunnen geven.
Zodanige mening zou niet zijn naar de Heilige Schrift, maar in strijd met haar, en dus niet Biblicisme in de goede zin kunnen heten, maar onbijbels, en daarom verwerpelijk zijn.

Ligt het aan mij, of zijn bijbelteksten over het algemeen beter te volgen dan bovenstaand taalgebruik?
Veel te lange zinnen, omslachtig taalgebruik .
Onbegrijpelijke en incomplete zinnen.
Lees het nog eens na.
Ik snap er niets van.

[eilander]

Het taalgebruik is niet heel makkelijk, maar best te doen.

Dit is zeker herkenbaar. Ook op het forum. Alléén de Schrift laten spreken, klinkt wel degelijk, maar Greijdanus zeg terecht dat men niet zomaar de eigen achtergrond kan wegdenken. En - belangrijker nog - de confessie terzijde stellen.

Er is zeker ook een positieve kant. En ook dat is gelukkig wel herkenbaar.

[Simon]

Het taalgebruik is niet heel makkelijk, maar best te doen.

Dit is zeker herkenbaar. Ook op het forum. Alléén de Schrift laten spreken, klinkt wel degelijk, maar Greijdanus zeg terecht dat men niet zomaar de eigen achtergrond kan wegdenken. En - belangrijker nog - de confessie terzijde stellen.

Er is zeker ook een positieve kant. En ook dat is gelukkig wel herkenbaar.

Oh, ik ben het ook wel eens met het artikel, voor zover ik het kan volgen.

maar als het echt gemeend is, moeten we vandaag nog de kanttekeningen eruit scheuren, want dat zijn soms ook onwaarheden, niet nooit als deel van de Heilige Schrift eraan toe gevoegd hadden mogen wprden.
neem Zach 12;1,2.
En lees eens wat de kanttekenaren dachten dat het inhield.
En geen synode die er wat van zegt...

[DDD]

Een iets eenvoudiger definitie:

http://www.protestant.nu/Encyclopedie/t ... fault.aspx

Het probleem bij biblicisme is dat het vaak vérstrekkende standpunten oplevert die geen grond vinden in de bedoeling van de tekst. Maar ja, je kunt natuurlijk heel lang strijden over wat precies biblicisme is, althans, waar de grens loopt. Veel theologen vinden de opvatting dat een vrouw een hoofddeksel moet dragen tijdens de eredienst biblicistisch, maar in bijvoorbeeld De Saambinder wordt het standpunt dat dat nodig is wel degelijk verdedigd.

Ik vind persoonlijk dat hier op het forum wel regelmatig teksten uit hun verband worden gebruikt die daarbij een betekenis krijgen die volstrekt los staat van de bedoeling in de oorspronkelijke context. Maar dat is ook wel een beetje eigen aan een manier van bijbellezen waarbij God door losse teksten spreekt, die daarmee een betekenis krijgen die ook heel anders kan zijn dan in het oorspronkelijke verband aan de orde is. En dat is weer typisch bevindelijk/evangelisch.

[-DIA-]

Ik denk dat we in de Belijdenisgeschriften (Drie formulieren van Enigheid) een goed verstaan van de Bijbel
bevorderd.
Dwalingen sluipen minder snel in.
Vanzelf moet de de belijdenis getoetst kunnen worden aan het Woord.
Maar onze Belijdenisgeschriften zijn velen tot zegen geweest, ook de kerk zelf, die hierdoor niet in een
totale leervrijheid kon vervallen.
We zien bv in de PKN verwarring door meer dan de Drie Formulieren van Eningheid te erkennen.
Hierdoor kwam het gereformeerde karakter van de PKN in het geding, en was ook mede de oorzaak van
scheuring in de PKN in 2004.

[eilander]

Het taalgebruik is niet heel makkelijk, maar best te doen.

Dit is zeker herkenbaar. Ook op het forum. Alléén de Schrift laten spreken, klinkt wel degelijk, maar Greijdanus zeg terecht dat men niet zomaar de eigen achtergrond kan wegdenken. En - belangrijker nog - de confessie terzijde stellen.

Er is zeker ook een positieve kant. En ook dat is gelukkig wel herkenbaar.

Oh, ik ben het ook wel eens met het artikel, voor zover ik het kan volgen.

maar als het echt gemeend is, moeten we vandaag nog de kanttekeningen eruit scheuren, want dat zijn soms ook onwaarheden, niet nooit als deel van de Heilige Schrift eraan toe gevoegd hadden mogen wprden.
neem Zach 12;1,2.
En lees eens wat de kanttekenaren dachten dat het inhield.
En geen synode die er wat van zegt...

Dus zodra er in een boek iets staat dat niet waar is (of waar je het niet mee eens bent), gaat dat bij jou de prullenbak in?
Ik vind dit allemaal niet zo'n probleem. Er is hier toch niemand die zegt dat je de kanttekeningen voor 100% moet onderschrijven?

[Simon]

Het taalgebruik is niet heel makkelijk, maar best te doen.

Dit is zeker herkenbaar. Ook op het forum. Alléén de Schrift laten spreken, klinkt wel degelijk, maar Greijdanus zeg terecht dat men niet zomaar de eigen achtergrond kan wegdenken. En - belangrijker nog - de confessie terzijde stellen.

Er is zeker ook een positieve kant. En ook dat is gelukkig wel herkenbaar.

Oh, ik ben het ook wel eens met het artikel, voor zover ik het kan volgen.

maar als het echt gemeend is, moeten we vandaag nog de kanttekeningen eruit scheuren, want dat zijn soms ook onwaarheden, niet nooit als deel van de Heilige Schrift eraan toe gevoegd hadden mogen wprden.
neem Zach 12;1,2.
En lees eens wat de kanttekenaren dachten dat het inhield.
En geen synode die er wat van zegt...

Dus zodra er in een boek iets staat dat niet waar is (of waar je het niet mee eens bent), gaat dat bij jou de prullenbak in?
Ik vind dit allemaal niet zo'n probleem. Er is hier toch niemand die zegt dat je de kanttekeningen voor 100% moet onderschrijven?

Mijn punt is meer dat (Goddelijke) Waarheid en (menselijke) onwaarheid in 1 Boek met elkaar verenigd worden op deze manier en zo mensen op een dwaalspoor zet...want hoevelen van ons zijn het nog ééns ook met de leer dat het Jeruzalem van Zacharia 12 geestelijk opgevat dient te worden?
Een gedeeltelijke waarheid is nog veel gevaarlijker dan een leugen.

[eilander]

Het taalgebruik is niet heel makkelijk, maar best te doen.

Dit is zeker herkenbaar. Ook op het forum. Alléén de Schrift laten spreken, klinkt wel degelijk, maar Greijdanus zeg terecht dat men niet zomaar de eigen achtergrond kan wegdenken. En - belangrijker nog - de confessie terzijde stellen.

Er is zeker ook een positieve kant. En ook dat is gelukkig wel herkenbaar.

Oh, ik ben het ook wel eens met het artikel, voor zover ik het kan volgen.

maar als het echt gemeend is, moeten we vandaag nog de kanttekeningen eruit scheuren, want dat zijn soms ook onwaarheden, niet nooit als deel van de Heilige Schrift eraan toe gevoegd hadden mogen wprden.
neem Zach 12;1,2.
En lees eens wat de kanttekenaren dachten dat het inhield.
En geen synode die er wat van zegt...

Dus zodra er in een boek iets staat dat niet waar is (of waar je het niet mee eens bent), gaat dat bij jou de prullenbak in?
Ik vind dit allemaal niet zo'n probleem. Er is hier toch niemand die zegt dat je de kanttekeningen voor 100% moet onderschrijven?

Mijn punt is meer dat (Goddelijke) Waarheid en (menselijke) onwaarheid in 1 Boek met elkaar verenigd worden op deze manier en zo mensen op een dwaalspoor zet...want hoevelen van ons zijn het nog ééns ook met de leer dat het Jeruzalem van Zacharia 12 geestelijk opgevat dient te worden?
Een gedeeltelijke waarheid is nog veel gevaarlijker dan een leugen.

Het verschil tussen de Bijbeltekst en de kanttekeningen is wel héél erg duidelijk. Dus van verwarring kan geen sprake zijn.
Zo kun je iedere Bijbelverklaring (waarin ook de Bijbeltekst staat afgedrukt) ook wel afschrijven.

[refo]

Nou, ik vraag me af of alle SV-lezers wel weten dat de kanttekeningen feilbaar zijn.

[huisman]

Nou, ik vraag me af of alle SV-lezers wel weten dat de kanttekeningen feilbaar zijn.

Er zitten hele foute tussen, zoals bij elke verklarende uitleg van de Schrift missers zitten.

[Simon]

Nou, ik vraag me af of alle SV-lezers wel weten dat de kanttekeningen feilbaar zijn.

Er zitten hele foute tussen, zoals bij elke verklarende uitleg van de Schrift missers zitten.

Dat beiden, zowel Gods Woord als deze menselijke onwaarheden samen gebonden zijn tot 1 boek, dat vind ik niet kunnen.

[François Turretini]

Dat beiden, zowel Gods Woord als deze menselijke onwaarheden samen gebonden zijn tot 1 boek, dat vind ik niet kunnen.

Heb je ook problemen met een moderne studiebijbel, waar wat uitleg onderaan erbij staat?
Of de kaartjes die soms in een Bijbel staan?
Of een register?
Of wat van eventuele kopteksten boven paragrafen, witregels, alinea's, versindeling etc.
Allemaal feilbaar mensenwerk.

Zo lang iedereen zich er van bewust is dat de kanttekeningen fouten kunnen bevatten, lijkt er mij geen enkel probleem te zijn.

[Simon]

Dat beiden, zowel Gods Woord als deze menselijke onwaarheden samen gebonden zijn tot 1 boek, dat vind ik niet kunnen.

Heb je ook problemen met een moderne studiebijbel, waar wat uitleg onderaan erbij staat?
Of de kaartjes die soms in een Bijbel staan?
Of een register?
Of wat van eventuele kopteksten boven paragrafen, witregels, alinea's, versindeling etc.
Allemaal feilbaar mensenwerk.

Zo lang iedereen zich er van bewust is dat de kanttekeningen fouten kunnen bevatten, lijkt er mij geen enkel probleem te zijn.

Ik heb moeite met alles wat niet waarheid is.
De Schrift zegt niet eigenmachtig uitgelegd te mogen worden.Wat doen we daar mee?

[DDD]

Als je moeite hebt met alles wat niet waarheid is, dan denk ik dat je het beste bij jezelf kunt beginnen. Het is een onmogelijk uitgangspunt. Wij kennen immers allen ten dele.

Je stelt volstrekt onmogelijke eisen. Met dit soort redeneringen zou geen mens meer mogen preken. Ik neem tenminste aan dat je aan de verkondiging van Gods woord minstens zo hoge eisen stelt.

Als het niet zo'n serieus onderwerp was zou ik denken dat je er maar de draak mee steekt, zo merkwaardig vind ik je standpunt.

Waar staat trouwens dat je de Schrift niet eigenmachtig mag uitleggen? En hoe doe je dat dan anders? Je kunt natuurlijk wel bidden om de leiding van de heilige Geest, maar dat voorkomt geen vergissingen, kan ik je uit eigen ervaring melden. Mensen die daaraan twijfelen missen volgens mij zelfkennis.