Beste forumleden,
Als we de rouwadvertenties gadeslaan in het RD,
dan staat daar meestal het uitdrukkelijke verzoek: Geen bloemen.
Soms wordt deze uitdrukking wat verzacht tot: liever geen bloemen

Ik weet wel dat men als argument heeft dat we de dood niet moeten "verbloemen".
Het is de gewoonte dat de doodskist kaal in het graf geplaatst wordt,
en dat er dan ook geen bloemen zijn te vinden.
Is dit nu cultuur gebonden? en/of zijn er bijbelse gegevens over dit sobere gebruik ?

Wat te denken van Lukas 24: 1 ... zij gingen naar het graf, dragende de specerijen, die zij bereid hadden...
Het was een liefdesbetoon aan de overledene dat zij naar het graf gingen met specerijen.
Is dit een sterk of zwak argument om toch bloemen bij een graf te leggen ?

Ben zelf geen voorstander van bloemen op een begrafenis, omdat we bloemen beter bij het leven kunnen geven. Al kan tijdens een begrafenis het ook een teken van liefdebetoon zijn.
Hoe denken de forumleden hierover ?

Ik weet eerlijk gezegd ook niet in hoeverre het niet Bijbels zou zijn. Het is inderdaad niet de gewoonte. En ik zeg ook: liever geen bloemen. Anderzijds houdt dat in dat iemand ze toch mee kan nemen.
Liever niet, maar mag wel.
Mijn ouders liggen in één graf. Toen ik er een keer was, groeide er zomaar een prachtige wilde bloem vlak naast de steen. Dat ontroerde me zeer.
Maar er staat niet dat bij het graf van de Heere Jezus of een ander graf, bloemen neergelegd zouden zijn.
Bloemen horen m.i. bij het leven en niet bij de dood.

De vrouwen wilden het lichaam van Jezus balsemen uit liefde. Liefde tot een dode Jezus, want die liefde was gebleven. Maar moet bloemen kun je niets doen, zelfs niet een lichaam dat gestorven is verzorgen. Daar zit volgens mij een verschil.

-DIA- schreef:De vrouwen wilden het lichaam van Jezus balsemen uit liefde. Liefde tot een dode Jezus, want die liefde was gebleven. Maar moet bloemen kun je niets doen, zelfs niet een lichaam dat gestorven is verzorgen. Daar zit volgens mij een verschil.

Is het ook niet het "verbloemen" van de straf, die gevolgd is uit de zondeval?

Het is een rouwgebruik, meer niet.

Een paar jaar geleden is de zoon van een klant van me 's nachts met vrienden gaan rijden in de auto van z'n moeder. Ze zijn in het water gereden en twee van het zijn verdronken, waaronder de zoon van de klant.

De mensen zijn niet kerkelijk, dus ik vroeg me af wat de rouwgebruiken zouden zijn. Op de kaart stond al dat 'Robert van witte bloemen houdt'. De jongen lag opgebaard in het rouwcentrum en het leek wel alsof hij nog leefde. Hij was door de begrafenisondernemer zodanig geschminkt dat hij wel helemaal niet gestorven leek, zo mooi. Dat vond ik echt de dood 'verbloemen'. Daar had ik eigenlijk meer moeite mee dan de witte bloemenzee, die al die verdrietige scholieren om de kist legden.

Mara schreef:

-DIA- schreef:De vrouwen wilden het lichaam van Jezus balsemen uit liefde. Liefde tot een dode Jezus, want die liefde was gebleven. Maar moet bloemen kun je niets doen, zelfs niet een lichaam dat gestorven is verzorgen. Daar zit volgens mij een verschil.

Is het ook niet het "verbloemen" van de straf, die gevolgd is uit de zondeval?

Zeker dat ook. Ds. Lamain merkte in een preek eens op: Een doodskist wordt gesloten,
en dat is maar goed ook. Als we toch zouden zien wat er van onze lichamen zal worden,
dan zouden we schrikken.
In de opstanding zullen de lichamen herrijzen. Deze ten leven en andern tot een eeuwig
afgrijzen. Hij merkte zo met nadruk op: We zullen het allemaal zien, op de jongste dag.
Welk een verchrikkelijke en afzichtige monsters of de onbekeerden zullen worden, maar
dan weer die grote tegenstelling: Dezen tot eeuwig afgrijzen, maar... die God van
eeuwigheid heeft liefgehad, zullen opstaan met zulk een heerlijk lichaam dat wij ons dit
dit in deze bedeling niet kunnen voorstellen.

-DIA- schreef:

Mara schreef:

-DIA- schreef:De vrouwen wilden het lichaam van Jezus balsemen uit liefde. Liefde tot een dode Jezus, want die liefde was gebleven. Maar moet bloemen kun je niets doen, zelfs niet een lichaam dat gestorven is verzorgen. Daar zit volgens mij een verschil.

Is het ook niet het "verbloemen" van de straf, die gevolgd is uit de zondeval?

Zeker dat ook. Ds. Lamain merkte in een preek eens op: Een doodskist wordt gesloten,
en dat is maar goed ook. Als we toch zouden zien wat er van onze lichamen zal worden,
dan zouden we schrikken.
In de opstanding zullen de lichamen herrijzen. Deze ten leven en andern tot een eeuwig
afgrijzen. Hij merkte zo met nadruk op: We zullen het allemaal zien, op de jongste dag.
Welk een verchrikkelijke en afzichtige monsters of de onbekeerden zullen worden, maar
dan weer die grote tegenstelling: Dezen tot eeuwig afgrijzen, maar... die God van
eeuwigheid heeft liefgehad, zullen opstaan met zulk een heerlijk lichaam dat wij ons dit
dit in deze bedeling niet kunnen voorstellen.

Ik herinner me ook een preek, waarin gesproken werd over een dode. We willen onze dode geliefde het liefst bij ons houden. Totdat.... Een ieder die de lijklucht ooit geroken heeft, zal beamen dat dat niet uit te houden is.
Ik sta wel eens bij een kist en hoor dan: wat ligt hij er mooi bij he? Ik vind dat zo'n vreemde uitdrukking. Het is nooit mooi. De ene dode ziet er iets beter uit dan de andere, maar je beseft: dit is niet goed. Elk sterfgeval is een ernstige roepstem. Daar passen toch geen bloemen bij?
En hoe verdrietig het ook is als het een jong mens betreft, des te aangrijpender is het!

Ik herinner me de eerste begrafenis die ik mee maakte als meisje van 6 jr. Mijn neef (29 jr) was overleden door een auto-ongelijk. Zijn vader, moeder en zusjes gooide elk een enkele roos op de kist. Ik zou niet weten waarom dat erg is, als het maar uit liefdebetoon is. Wat denk je van als die kransen die op 4 mei en met welke herdenking dan ook worden gelegd? Als dat allebei enkel is om de gestorvenen te herdenken, te eren, dan denk ik niet dat het fout is.

Zonder inhoudelijk te reageren, voor wellicht iemands gemak hier enkele vragen en antwoorden uit de vragenrubriek van Refoweb:

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/158 ... erdenking/
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/519 ... ijk-zijn-/
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/240 ... enis-----/

Upquark schreef:Zonder inhoudelijk te reageren, voor wellicht iemands gemak hier enkele vragen en antwoorden uit de vragenrubriek van Refoweb:

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/158 ... erdenking/
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/519 ... ijk-zijn-/
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/240 ... enis-----/

Een bloem neerleggen als vorm van rouwverwerking vind ik een goed gebaar. Maar persoonlijk houd ik ook niet van bloemenzeeen op een graf. Het onderschrift "liever geen bloemen" onder een rouwadvertentie vind ik wel passend, daaraan geef je heel duidelijk als nabestaanden je vooorkeur aan.
Overigens, het antwoord van ds Heijkoop (de eerste link) vond ik heel mooi!

In het tweede antwoord komt het "zelf veel doen" tijdens een begrafenis naar voren. Deze predikant had samen met zijn broers zelfs het graf gedicht van hun moeder!
Dat is wel heel confronterend. Je ziet in toenemende mate dat de kist boven aarde blijft staan, men wil geen kist in de diepte zien.
Toch moet dat gebeuren, ook al ben je er niet meer bij. Als je een dag later op het graf komt, zie je de versgedolven aarde.
Het is alles een oproep: memento mori!
Zoals Parel schreef dat er een bloem op de kist werd gelegd, zie je ook wel eens dat ieder een schepje aarde op de kist gooit.
Ik denk dat dit ook uit Amerika is overgewaaid.

Ik zelf zou op mijn begrafenis geen bloemen willen.

Echter besef ik dat dit cultuurbepaald is. In de vroege kerk was het juist bij uitstek een christelijke gewoonte.

Ik heb weleens staan te dubben het te doen, maar vanwege de mensen daar in 't dorp nooit gedaan. Uit respect voor de betrokkenen. Maar ik begrijp het helemaal als je die intenties heb.

Nu ik getrouwd ben en veel meer te zeggen heb, zou ik, denk ik, zeggen.

Muzikale uitingen op het graf - liever niet.
Mede natuurliefhebbers/vrijwilligers mogen hun gevoelens op hun manier uiten.

Maar ik hoop dat mijn man nog een poosje mag blijven leven.

Gisteren liepen we door Almelo
Hij en ik
Hij begon over over rouwadvertenties
Zo halfslachtig van:
Liever geen bloemen.

Nee hij had dat niet hier gelezen
Hij heeft geen internet.

Gisteravond naar de kerk
Hij kwam er, maar heeft de preek niet gehoord
Nu ligt hij in het ziekenhuis
Intensive Care...

Een hartstilstand
Vlak voor de dienst begon

Ds. sprak over toepasselijk
over Openbaring 6
Het vale paard:
Hier vlakbij, bij de kerk

-DIA- schreef:Gisteren liepen we door Almelo
Hij en ik
Hij begon over over rouwadvertenties
Zo halfslachtig van:
Liever geen bloemen.

Nee hij had dat niet hier gelezen
Hij heeft geen internet.

Gisteravond naar de kerk
Hij kwam er, maar heeft de preek niet gehoord
Nu ligt hij in het ziekenhuis
Intensive Care...

Een hartstilstand
Vlak voor de dienst begon

Ds. sprak over toepasselijk
over Openbaring 6
Het vale paard:
Hier vlakbij, bij de kerk

En dat maakte jij mee...
Dat maakt veel indruk...
Sterkte!