Ad Anker schreef:

Orchidee schreef:Wat word er toch helaas vaak klein van God gedacht
"Och mocht het maar eens gebeuren"
Intriest!

Als we echt iets begrijpen van onze diepe onwaardigheid en dat God naar ons omziet denken we juist groot van God. Hij zo heilig, ik zo onheilig. Dan is zo'n opmerking allerminst intriest.

Een opmerking als "Och, mocht het maar eens gebeuren", is vooral persoonlijk bedoeld, als verzuchting van het hart. Terwijl @Orchidee vermoedelijk bedoeld dat de bereidwilligheid van Jezus Christus en Zijn Verzoeningswerk met een dergelijke opmerking tekort gedaan kan worden.

Vanuit onszelf is niets te verwachten. Maar: "Zoekt gij de Levende bij de doden?" Maria was gericht op het graf, het lege graf. Daar verwachte zij haar Heere vandaan. Ze begreep niet waar Hij gebleven kon zijn. Maar de opgestane Levensvorst was niet meer in het lege graf. Zijn Werk is volbracht. De ogen van Maria moesten geopend worden en zij moest omkeren "Maria". En toen kon zij antwoorden "Meester".
In deze context vind ik een zin "Och, mocht het maar eens gebeuren" niet passend, het duidt op een ongelovige vertwijfeling. In de verzuchting van het hart kan het opkomen, maar wel vanuit het menselijke hart. Niet vanuit het liefdeswerk van Christus.

Wij hadden zondag 2 preken over de opwekking van de zoon van de vrouw te Sunem.
Beide preken hebben veel voor me betekend.

aggieoudje schreef:

Desiree schreef:Klinkt goed! Hervormd Krimpen toch? Bij tijd eens luisteren.. Sionskerk denk ik?

Klopt Herv. WBA Krimpen! De morgendienst van Ds. Russcher inderdaad in de Sionskerk, de avonddienst met Ds ten Brinke in de Rehobothkerk. Beide erg fijne preken vond ik!

Dank je!

Nelleke Abrahamse schreef:Ja dat klopt..dat was de tekst..Vrede zij ulieden...
De preek was van Ds. Kersten.

Ik vind dit wel een mooi artikel als het gaat om de gesloten deur, of "ocht mocht het nog eens gebeuren" uitspraak.

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/219 ... tengeloof/

Wandelende schreef:
Een opmerking (..) is vooral persoonlijk bedoeld, als verdichting van het hart.

Ik ken de uitdrukking 'verdichting van het hart' niet. Hoe moet ik dat begrijpen?

Wandelende schreef:

Ad Anker schreef:

Orchidee schreef:Wat word er toch helaas vaak klein van God gedacht
"Och mocht het maar eens gebeuren"
Intriest!

Als we echt iets begrijpen van onze diepe onwaardigheid en dat God naar ons omziet denken we juist groot van God. Hij zo heilig, ik zo onheilig. Dan is zo'n opmerking allerminst intriest.

Een opmerking als "Och, mocht het maar eens gebeuren", is vooral persoonlijk bedoeld, als verdichting van het hart. Terwijl @Orchidee vermoedelijk bedoeld dat de bereidwilligheid van Jezus Christus en Zijn Verzoeningswerk met een dergelijke opmerking tekort gedaan kan worden.

Vanuit onszelf is niets te verwachten. Maar: "Zoekt gij de Levende bij de doden?" Maria was gericht op het graf, het lege graf. Daar verwachte zij haar Heere vandaan. Ze begreep niet waar Hij gebleven kon zijn. Maar de opgestane Levensvorst was niet meer in het lege graf. Zijn Werk is volbracht. De ogen van Maria moesten geopend worden en zij moest omkeren "Maria". En toen kon zij antwoorden "Meester".
In deze context vind ik een zin "Och, mocht het maar eens gebeuren" niet passend, het duidt op een ongelovige vertwijfeling. In de verzuchting van het hart kan het opkomen, maar wel vanuit het menselijke hart. Niet vanuit het liefdeswerk van Christus.

Dankje @Wandelende!
Ik kan vaak niet iets op de juiste manier verwoorden helaas
De HEERE is zo goed en groot!

Herman schreef:

Wandelende schreef:
Een opmerking (..) is vooral persoonlijk bedoeld, als verdichting van het hart.

Ik ken de uitdrukking 'verdichting van het hart' niet. Hoe moet ik dat begrijpen?

Spellingcorrectie. Grrr. Moest zijn "verzuchting".

Dank. Duidelijk.

De uitdrukking zelf vind ik woordelijk niet terug in de bijbel.

Wel bijvoorbeeld deze twee:
- En nu, wat verwacht ik, o Heere? Mijn hoop, die is op U.
- Mijn ziel wacht op den Heere, meer dan de wachters op den morgen;

Dat zou ik graag verwoord zien vanaf de kansels als het persoonlijk wordt.

Herman schreef:Dank. Duidelijk.

De uitdrukking zelf vind ik woordelijk niet terug in de bijbel.

Wel bijvoorbeeld deze twee:
- En nu, wat verwacht ik, o Heere? Mijn hoop, die is op U.
- Mijn ziel wacht op den Heere, meer dan de wachters op den morgen;

Dat zou ik graag verwoord zien vanaf de kansels als het persoonlijk wordt.

Dat klopt. Ik geloof dat dit de juiste bijbelse lijn is.
Echter lezen we in de Bijbel heel veel terug van verzuchtingen, worstelingen, vragen en strijd. Diverse psalmen zijn daar een sprekend voorbeeld van. En toch zien we in de psalmen vanuit die nood ook steeds weer terug dat het hart en geloof zich richt op God. Niet uit eigen kracht, maar wel uit en door het toepassende werk van de Heilige Geest.

FlyingEagle schreef:

Posthoorn schreef:

FlyingEagle schreef:Dat is wel heel stellig, Paulus zou er nog blij mee zijn

Hoe vaak heb ik hier op RF al niet moeten zeggen dat het Evangelie 'onder een deksel' echt wat anders is. Lees de context (Filippensen 1). Het gaat daar over het preken van het Evangelie vanuit een verkeerd motief.

Dan heb ik die bijdragen gemist denk ik. Bedankt voor deze correctie. Ik heb het namelijk nooit zelf onderzocht, dat zal ik eens gaan doen want onzin verkondigen is natuurlijk niet de bedoeling

Luther schreef:De Heere Jezus sprak ook...
Vrede zij u!
Ik neem aan dat dat ook tegen de hele gemeente geklonken heeft.
En als de Heere Jezus van vrede spreekt, dan is dat een gebiedend spreken.
Dan is het niet: 'Mocht het maar gebeuren...' Maar dan gebeurt het!

Mag ik jou vragen hoe dit gebiedend spreken tegen de hele gemeente verkondigd moet worden, aangezien het gebiedend spreken zijn uitwerking heeft? Of heeft het gebiedend spreken een adres?

JCRyle schreef:

Luther schreef:De Heere Jezus sprak ook...
Vrede zij u!
Ik neem aan dat dat ook tegen de hele gemeente geklonken heeft.
En als de Heere Jezus van vrede spreekt, dan is dat een gebiedend spreken.
Dan is het niet: 'Mocht het maar gebeuren...' Maar dan gebeurt het!

Mag ik jou vragen hoe dit gebiedend spreken tegen de hele gemeente verkondigd moet worden, aangezien het gebiedend spreken zijn uitwerking heeft? Of heeft het gebiedend spreken een adres?

De uitwendige roeping komt tot álle hoorders. De inwendige roeping komt tot Gods kinderen.

Jantje schreef:

JCRyle schreef:

Luther schreef:De Heere Jezus sprak ook...
Vrede zij u!
Ik neem aan dat dat ook tegen de hele gemeente geklonken heeft.
En als de Heere Jezus van vrede spreekt, dan is dat een gebiedend spreken.
Dan is het niet: 'Mocht het maar gebeuren...' Maar dan gebeurt het!

Mag ik jou vragen hoe dit gebiedend spreken tegen de hele gemeente verkondigd moet worden, aangezien het gebiedend spreken zijn uitwerking heeft? Of heeft het gebiedend spreken een adres?

De uitwendige roeping komt tot álle hoorders. De inwendige roeping komt tot Gods kinderen.

Er is 1 roeping met tweeërlei uitwerking.

Johannes 3:16 schreef:

Jantje schreef:

JCRyle schreef:

Luther schreef:De Heere Jezus sprak ook...
Vrede zij u!
Ik neem aan dat dat ook tegen de hele gemeente geklonken heeft.
En als de Heere Jezus van vrede spreekt, dan is dat een gebiedend spreken.
Dan is het niet: 'Mocht het maar gebeuren...' Maar dan gebeurt het!

Mag ik jou vragen hoe dit gebiedend spreken tegen de hele gemeente verkondigd moet worden, aangezien het gebiedend spreken zijn uitwerking heeft? Of heeft het gebiedend spreken een adres?

De uitwendige roeping komt tot álle hoorders. De inwendige roeping komt tot Gods kinderen.

Er is 1 roeping met tweeërlei uitwerking.

Welke 2?

Wandelende schreef:

Herman schreef:Dank. Duidelijk.

De uitdrukking zelf vind ik woordelijk niet terug in de bijbel.

Wel bijvoorbeeld deze twee:
- En nu, wat verwacht ik, o Heere? Mijn hoop, die is op U.
- Mijn ziel wacht op den Heere, meer dan de wachters op den morgen;

Dat zou ik graag verwoord zien vanaf de kansels als het persoonlijk wordt.

Dat klopt. Ik geloof dat dit de juiste bijbelse lijn is.
Echter lezen we in de Bijbel heel veel terug van verzuchtingen, worstelingen, vragen en strijd. Diverse psalmen zijn daar een sprekend voorbeeld van. En toch zien we in de psalmen vanuit die nood ook steeds weer terug dat het hart en geloof zich richt op God. Niet uit eigen kracht, maar wel uit en door het toepassende werk van de Heilige Geest.

De titel van dit topic is: 'Waar ging de preek van afgelopen zondag over?'
Als men dan in enkele zinnen beschrijft waar men zélf de preek over vond gaan, en later blijkt dat de tekst een hele ander vers was, klopt dit niet met de vraag waar het topic over gaat.
En niet in de laatste plaats wordt de tekst 'Vrede zij ulieden!' niet begrepen. De nodiging (het Evangelie) die er van deze tekst uitgaat en de genade Gods die hier inligt voor de grootste der zondaren worden door de zin 'Och mocht het nog maar eens gebeuren.' tenietgedaan. Dan kunnen er aanvechtingen zijn. Maar men moet ook oppassen voor een gewoonte (als stopwoord zijnde) van zulke uitdrukkingen en niet alléén de eigen ervaringen vertellen in plaats van waar de preek daadwérkelijk over ging.
Bovendien is deze betreffende zin mijns inziens niet bijbels.