Simon van Cyrene

[albion]

'En zij dwongen', zo schrijven Matthéüs en Markus. Zij, dat zijn dus de Romeinse krijgsknechten, volgens Dhr Scholten.

Waarom gaat hij uit van Romeinse krijgknechten en niet van de vooraanstaande Farizeeën (Kajafas en Annas)?

[jvdg]

'En zij dwongen', zo schrijven Matthéüs en Markus. Zij, dat zijn dus de Romeinse krijgsknechten, volgens Dhr Scholten.

Waarom gaat hij uit van Romeinse krijgknechten en niet van de vooraanstaande Farizeeën (Kajafas en Annas)?

Omdat uiteindelijk het de Romeinen, als heersers, was toegewezen om de executie uit voeren.
Maar ik durf niet te zeggen dat Kajafas en Annas daarop geen invloed hebben gehad.

[Jongere]

'En zij dwongen', zo schrijven Matthéüs en Markus. Zij, dat zijn dus de Romeinse krijgsknechten, volgens Dhr Scholten.

Waarom gaat hij uit van Romeinse krijgknechten en niet van de vooraanstaande Farizeeën (Kajafas en Annas)?

In Mattheüs en Markus gaat het heel duidelijk over de krijgsknechten in de voorgaande verzen. Het is daar dus iig logisch dat "zij" verwijst naar hen. In Lukas is dat minder duidelijk. Maar in het licht van de andere beschrijvingen lijkt de uitleg van Scholten me wel het meest logisch.

[Luther]

Hoewel ik het artikel van L.M.P. Scholten t.a.v. het citaat van Isaac da Costa prima vind, ben ik het niet eens met hem als hij zegt dat de Heere Jezus het gehele kruis gedragen heeft. Dat was de gewoonte niet. Het is alleen de dwarsbalk geweest en verder is het zo dat de Simon het van Jezus heeft overgenomen. Anders gaat de diepe parallel met Leviticus 16 v 21 nog immer niet op.

[Marnix]

Klopt, het citaat van Da Casto wordt verder ook niet onderbouwd dus ik snap niet helemaal waarom hij dat zo voor waar aanneemt. Toch houd ik bij de parallel met Leviticus 16 mijn bedenkingen. Simon hielp om het kruis te dragen maar hij leidde Jezus niet naar de woestijn. Jezus werd naar buiten de stad gebracht en dan onderweg komt Simon ergens in beeld... terwijl Hij allang naar buiten de stad wordt geleid... en hij leidde Jezus niet de stad uit maar volgde Hem.

Ik weet dus niet of deze vergelijking hier op wijst, dat alle schuld op Jezus neerkwam en Hij stierf en zo de zonden ver weg doet geloof ik, en dat te weten is me genoeg. En Hij leeft! Deze discussie laat ik voor wat het is, ik kom er niet verder mee.

[huisman]

Hoewel ik het artikel van L.M.P. Scholten t.a.v. het citaat van Isaac da Costa prima vind, ben ik het niet eens met hem als hij zegt dat de Heere Jezus het gehele kruis gedragen heeft. Dat was de gewoonte niet. Het is alleen de dwarsbalk geweest en verder is het zo dat de Simon het van Jezus heeft overgenomen. Anders gaat de diepe parallel met Leviticus 16 v 21 nog immer niet op.

vinden we als volgt uitgedrukt in een kinderbijbel: 'Elke schrede gaat Hij langzamer vooruit. Hij is uitgeput door al wat Hij reeds doorstaan heeft, elk ziet het Hem aan. Hij kan niet meer Dadelijk zal Hij bezwijken.En dan grijpen de soldaten in, want de kruisiging moet door kunnen gaan, en daarom wordt een willekeurige voorbijganger gedwongen het kruis over te nemen en verder te dragen naar Golgotha.
Veel mensen zijn verbaasd als hun gezegd wordt dat van dat bijna bezwijken onder het kruis niets in de Schrift te vinden is. Isaac Da Costa neemt krachtig stelling tegen deze voorstelling en schrijft ze toe aan roomse invloed. Da Costa: 'De protestantse kunst heeft, in navolging van de roomse, nog altijd de gewoonte de Heere voor te stellen als bezwijkende onder het gewicht van Zijn kruis. Niets is echter meer onwaar dan de Heere in deze onwaardige houding voor te stellen. De Heere bezwijkt niet onder Zijn kruis. Hij Die door de engel versterkt werd om niet te bezwijken in Zijn bovenmenselijk lijden, hoeveel te minder in zijn menselijk lijden!'

Zijn volgens L.M.P.Scholten de kanttekeningen ook Rooms beïnvloed ? (zie kanttekening bij Matth 27:32)

Grieks, opnam; namelijk om hetzelve achter Christus te dragen, Luk. 23:26. Het was gebruikelijk dat degenen, die gekruisigd zouden worden, zelf hun kruis moesten dragen ter plaatse der straf. Dan alzo Christus door de voorgaande mishandelingen in Zijn lichaam zeer verzwakt was, zo hebben zij Hem dezen toegevoegd.

Ik denk dat er soms in het lijden van de Heere Jezus te weinig oog is voor Zijn waarachtig mens zijn. Vooral het gekleurde citaat kan ik nog maar niet zo overnemen.

[refo]

De weggaande bok kan moeilijk een beeld van Christus zijn, lijkt me.
- De bok sterft niet.
- Verzoening gaat altijd met bloed gepaard
- De bok verdwijnt in de wildernis en wordt nooit meer gezien.
- Kan de wildernis een beeld van de hemel zijn?

In Lev 16 is ook de volgorde van belang. Eerst wordt met de stier over Aärons huis verzoening gedaan. Dan mag hij binnen het voorhangsel gaan.
Nadat hij daar verzoening heeft gedaan (vs 14), gaat hij naar de bok voor de Heere. Die slacht hij en met dat bloed gaat hij weer binnen het voorhangsel. vs 15-19 beschrijft de volkomen verzoening voor zichzelfm gezin en heel Israel. Daarna over het brandofferaltaar.

Dan gebeurt er iets dubbels, zo lijkt het: dan wordt de tweede bok genomen. Daarop worden de zonden van Israel als het ware gestapeld en dan wordt die bok weggestuurd.
Twee dingen zijn opmerkelijk: Die zonden waren zoëven al verzoend en de hoofdrolspelers worden onrein van dit gebeuren. vs 24 en 26.

Dit alles is toch niet wat er gebeurt op Goede Vrijdag.

[memento]

Hoewel ik de uitleg met verwijzing naar Lev. mooi vindt, vrees ik dat er geen goede grond is om deze uitleg als juiste te aanvaarden. De taal die de evangelisten gebruiken, geeft geen enkele aanleiding om deze link te leggen, terwijl op andere plaatsen de evangelisten heel expliciet dezelfde woorden kiezen als de LXX. Vergeleken met de LXX komen geen van de relevante woorden overeen, terwijl de evangelisten die woorden wel hadden kunnen gebruiken. Ik mis dat Jezus het kruis opgelegd krijgt (zoals de bok de zonden opgelegd krijgt), je zou verwachten dat de evangelist zou benadrukken dat Jezus wordt uitgeleid (met dezelfde woorden als waarmee de bok uitgeleid wordt), je zou verwachten dat de evangelist voor "een voorbijganger" de woorden "een man die voorhanden is" zou gebruiken.

Verder: Geen van de grote commentaren (zowel de klassiekers als hedendaagse) heeft hier een link naar Lev.

Kortom, hoe mooi de link naar Lev. ook is, ik vindt er geen grond voor in de tekst. Je zou kunnen zeggen: Lev. is een beeld, een schaduw, van Christus. Maar je kan niet de omgedraaide beweging maken, namelijk vanuit de evangeliën zeggen: Zie je wel, hier wordt vervuld wat voorzegd is. Dan zie je iets in de tekst, wat de schrijvers (geïnspireerd door de Heilige Geest) niet hebben gezien.

[Luther]

Hoewel ik de uitleg met verwijzing naar Lev. mooi vindt, vrees ik dat er geen goede grond is om deze uitleg als juiste te aanvaarden. De taal die de evangelisten gebruiken, geeft geen enkele aanleiding om deze link te leggen, terwijl op andere plaatsen de evangelisten heel expliciet dezelfde woorden kiezen als de LXX. Vergeleken met de LXX komen geen van de relevante woorden overeen, terwijl de evangelisten die woorden wel hadden kunnen gebruiken. Ik mis dat Jezus het kruis opgelegd krijgt (zoals de bok de zonden opgelegd krijgt), je zou verwachten dat de evangelist zou benadrukken dat Jezus wordt uitgeleid (met dezelfde woorden als waarmee de bok uitgeleid wordt), je zou verwachten dat de evangelist voor "een voorbijganger" de woorden "een man die voorhanden is" zou gebruiken.

Verder: Geen van de grote commentaren (zowel de klassiekers als hedendaagse) heeft hier een link naar Lev.

Kortom, hoe mooi de link naar Lev. ook is, ik vindt er geen grond voor in de tekst. Je zou kunnen zeggen: Lev. is een beeld, een schaduw, van Christus. Maar je kan niet de omgedraaide beweging maken, namelijk vanuit de evangeliën zeggen: Zie je wel, hier wordt vervuld wat voorzegd is. Dan zie je iets in de tekst, wat de schrijvers (geïnspireerd door de Heilige Geest) niet hebben gezien.

Memento, ik ben het totaal niet met je eens.
Elke schaduw in het OT is en wordt vervuld in Christus. We moeten dus altijd zoeken naar dwarsverbanden tussen het OT en het NT. Er is er maar één die de diepte van de gang van Simon van Cyrene heeft verstaan, en dat is de Heere Jezus, Die daar op Goede Vrijdag, op Grote Verzoendag, door de hand van een man die voorhanden was (Lev. 16:21) als de grote zondebok wordt weggeleid buiten de legerplaats naar de woestijn, het beeld van de duivel en de hel.
díe parallel is prima om te trekken. En dat geen enkele verklaarder dit aangeeft, ben ik ook niet met je eens. Zie Isaac da Costa, zie de kanttekeningen bij de NV'51, zie CNT door Van Bruggen.

Sterker: als je deze parallel met het OT níet trekt, zie je niet de allerdiepste laag van deze geschiedenis.

[Afgewezen]

L.M.P. Scholten
Het kruis opnemen
In dat verband wijzen we op iets opmerkelijks. Mattheüs en Markus gebruiken hier niet het gewone Griekse woord voor'dragen', maar een woord dat eigenlijk 'opnemen' betekent. Zoals ook in kanttekening 28 op Matthéüs wordt gezegd. Simon van Cyréne moet het kruis opnemen.
Dat is een rechtstreekse verwijzing naar hoe de Heere meermalen gesproken heeft over het kruis opnemen. Zo iemand achter Mij wil komen die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis op en volge Mij, Matth. 16:24, en vergelijk daarmee Mark. 8:34, 10:21 en Luk. 9:23. Steeds vinden we daar en ook in de grondtekst dezelfde uitdrukking 'zijn (of het) kruis opnemen'.
Het kruis was zinnebeeld van de smartelijkste en smadelijkste ondergang. Daarop moesten degenen die Ziin discipelen wilden zijn, naar het woord des Heeren, maar rekenen. Dagelijks zelfs, naar Luk. 9:23. Het ware christenleven is een dagelijks kruisdragen.

Dit vind ik eigenlijk de meest interessante passage van het artikel. Verder vind ik de kanttekening in dezen nuchter. Ik denk dat we het daar maar bij moeten houden.
En wat die bok betreft: erg voor de hand liggend vind ik het allemaal niet.

[memento]

Hoewel ik de uitleg met verwijzing naar Lev. mooi vindt, vrees ik dat er geen goede grond is om deze uitleg als juiste te aanvaarden. De taal die de evangelisten gebruiken, geeft geen enkele aanleiding om deze link te leggen, terwijl op andere plaatsen de evangelisten heel expliciet dezelfde woorden kiezen als de LXX. Vergeleken met de LXX komen geen van de relevante woorden overeen, terwijl de evangelisten die woorden wel hadden kunnen gebruiken. Ik mis dat Jezus het kruis opgelegd krijgt (zoals de bok de zonden opgelegd krijgt), je zou verwachten dat de evangelist zou benadrukken dat Jezus wordt uitgeleid (met dezelfde woorden als waarmee de bok uitgeleid wordt), je zou verwachten dat de evangelist voor "een voorbijganger" de woorden "een man die voorhanden is" zou gebruiken.

Verder: Geen van de grote commentaren (zowel de klassiekers als hedendaagse) heeft hier een link naar Lev.

Kortom, hoe mooi de link naar Lev. ook is, ik vindt er geen grond voor in de tekst. Je zou kunnen zeggen: Lev. is een beeld, een schaduw, van Christus. Maar je kan niet de omgedraaide beweging maken, namelijk vanuit de evangeliën zeggen: Zie je wel, hier wordt vervuld wat voorzegd is. Dan zie je iets in de tekst, wat de schrijvers (geïnspireerd door de Heilige Geest) niet hebben gezien.

Memento, ik ben het totaal niet met je eens.
Elke schaduw in het OT is en wordt vervuld in Christus. We moeten dus altijd zoeken naar dwarsverbanden tussen het OT en het NT. Er is er maar één die de diepte van de gang van Simon van Cyrene heeft verstaan, en dat is de Heere Jezus, Die daar op Goede Vrijdag, op Grote Verzoendag, door de hand van een man die voorhanden was (Lev. 16:21) als de grote zondebok wordt weggeleid buiten de legerplaats naar de woestijn, het beeld van de duivel en de hel.
díe parallel is prima om te trekken. En dat geen enkele verklaarder dit aangeeft, ben ik ook niet met je eens. Zie Isaac da Costa, zie de kanttekeningen bij de NV'51, zie CNT door Van Bruggen.

Sterker: als je deze parallel met het OT níet trekt, zie je niet de allerdiepste laag van deze geschiedenis.

Ik heb CNT niet in mijn bezit (is nogal prijzig, en m.i. soms erg speculatief), dus die heb ik niet nageslagen. Da Costa geeft geen argumenten. NBG51 ook niet (wat je van kanttekeningen ook niet kunt verwachten).

Mijn bezwaar is heel simpel: Waar de evangelisten van het NT een geschiedenis in Jezus leven als vervulling van het OT zien, maken ze dit duidelijk in hun woordgebruik. Op heel, heel veel plaatsen doen zij dit. Dat de evangelisten dat hier niet doen, zélfs Mattheüs niet (die normaal toch verwijzingen naar het OT extra onderstreept), is voor mij een reden om te zeggen: Deze geschiedenis mogen we niet vanuit Lev. uitleggen. Ik geloof namelijk dat bij de uitleg van een gedeelte, hetgeen de tekst (die geïnspireerd is door de Heilige Geest!) leidend moet zijn.

Ik schrijf daarmee niet de lijnen van het NT naar het OT af. Die komen zeer veel voor. Maar waar daar sprake van is, geeft de tekst dat aan (ik raadt iedereen aan zich hierin te verdiepen, het NT bevat namelijk heel, heel veel woordspelingen en andersoortige verwijzingen naar het OT).

Hoewel ik de uitleg met link naar Lev. mooier vind, wijst alles in de tekst naar de uitleg zoals Scholten (zoals geciteerd hierboven door Afgewezen) geeft. Ook alle grote commentaren (klassiek als hedendaags) wijzen naar deze uitleg, namelijk kruisdragen als voorbeeld van discipelschap (discipelschap/navolging is één van Markus' hoofdthema's)

[huisman]

Hoewel ik de uitleg met verwijzing naar Lev. mooi vindt, vrees ik dat er geen goede grond is om deze uitleg als juiste te aanvaarden. De taal die de evangelisten gebruiken, geeft geen enkele aanleiding om deze link te leggen, terwijl op andere plaatsen de evangelisten heel expliciet dezelfde woorden kiezen als de LXX. Vergeleken met de LXX komen geen van de relevante woorden overeen, terwijl de evangelisten die woorden wel hadden kunnen gebruiken. Ik mis dat Jezus het kruis opgelegd krijgt (zoals de bok de zonden opgelegd krijgt), je zou verwachten dat de evangelist zou benadrukken dat Jezus wordt uitgeleid (met dezelfde woorden als waarmee de bok uitgeleid wordt), je zou verwachten dat de evangelist voor "een voorbijganger" de woorden "een man die voorhanden is" zou gebruiken.

Verder: Geen van de grote commentaren (zowel de klassiekers als hedendaagse) heeft hier een link naar Lev.

Kortom, hoe mooi de link naar Lev. ook is, ik vindt er geen grond voor in de tekst. Je zou kunnen zeggen: Lev. is een beeld, een schaduw, van Christus. Maar je kan niet de omgedraaide beweging maken, namelijk vanuit de evangeliën zeggen: Zie je wel, hier wordt vervuld wat voorzegd is. Dan zie je iets in de tekst, wat de schrijvers (geïnspireerd door de Heilige Geest) niet hebben gezien.

Memento, ik ben het totaal niet met je eens.
Elke schaduw in het OT is en wordt vervuld in Christus. We moeten dus altijd zoeken naar dwarsverbanden tussen het OT en het NT. Er is er maar één die de diepte van de gang van Simon van Cyrene heeft verstaan, en dat is de Heere Jezus, Die daar op Goede Vrijdag, op Grote Verzoendag, door de hand van een man die voorhanden was (Lev. 16:21) als de grote zondebok wordt weggeleid buiten de legerplaats naar de woestijn, het beeld van de duivel en de hel.
díe parallel is prima om te trekken. En dat geen enkele verklaarder dit aangeeft, ben ik ook niet met je eens. Zie Isaac da Costa, zie de kanttekeningen bij de NV'51, zie CNT door Van Bruggen.

Sterker: als je deze parallel met het OT níet trekt, zie je niet de allerdiepste laag van deze geschiedenis.

Als je ziet wat de verklaarders over de man uit Lev 16:21 zeggen gaat het daar over een opzettelijk uitgekozen man die gereed stond om zijn werk te doen (de weggaande bok naar de woestijn te brengen) Simon van Cyrene kunnen wij toch niet met zo'n man vergelijken?

21 En Aaron zal beide zijn handen op het hoofd van den levenden bok leggen, en zal daarop al de ongerechtigheden der kinderen Israels, en al hun overtredingen, naar al hun zonden, belijden; en hij zal die op het hoofd des boks leggen, en zal hem door de hand eens mans, die voorhanden is, naar de woestijn uitlaten.

2) In het Hebreeuws yte sya dyb (Bejad isch itti). Beter, door een man, die daartoe bereid is, uitgerust. Niet de eerste de beste, die gevonden werd, maar die daartoe opzettelijk was uitgekozen, en gereed stond, zijn werk te volbrengen. (VAN GRIETHUIJSEN).

[Jongere]

De laatstgehouden conferentie van The Gospel Coalition ging over Christus preken vanuit het Oude Testament. http://thegospelcoalition.org/conferences/2011-media/

Ik denk dat je daarbij wel je uitgangspunt moet nemen in het OT. Natuurlijk verwijzen de NT-schrijvers ook vaak naar het OT, maar de methode van memento (komt het overeen met de LXX, gebruiken ze dezelfde woorden, etc.) is echt te beperkt. Niet iedere vervulling van het OT hoeft in het NT te zijn opgenomen of door de schrijvers zijn bedoeld.
Maar dan moet dus wel het uitgangspunt worden genomen in het OT zelf. Met andere woorden: je kunt wellicht beter vanuit Leviticus naar deze geschiedenis komen, dan vanuit deze geschiedenis naar Leviticus.

[Erasmiaan]

L.M.P. Scholten
Het kruis opnemen
In dat verband wijzen we op iets opmerkelijks. Mattheüs en Markus gebruiken hier niet het gewone Griekse woord voor'dragen', maar een woord dat eigenlijk 'opnemen' betekent. Zoals ook in kanttekening 28 op Matthéüs wordt gezegd. Simon van Cyréne moet het kruis opnemen.
Dat is een rechtstreekse verwijzing naar hoe de Heere meermalen gesproken heeft over het kruis opnemen. Zo iemand achter Mij wil komen die verloochene zichzelven, en neme zijn kruis op en volge Mij, Matth. 16:24, en vergelijk daarmee Mark. 8:34, 10:21 en Luk. 9:23. Steeds vinden we daar en ook in de grondtekst dezelfde uitdrukking 'zijn (of het) kruis opnemen'.
Het kruis was zinnebeeld van de smartelijkste en smadelijkste ondergang. Daarop moesten degenen die Ziin discipelen wilden zijn, naar het woord des Heeren, maar rekenen. Dagelijks zelfs, naar Luk. 9:23. Het ware christenleven is een dagelijks kruisdragen.

Dit vind ik eigenlijk de meest interessante passage van het artikel. Verder vind ik de kanttekening in dezen nuchter. Ik denk dat we het daar maar bij moeten houden.
En wat die bok betreft: erg voor de hand liggend vind ik het allemaal niet.

Dit vond ik de mooiste passage:

Want niet Simon van Cyréne, maar Jezus moest op dat kruis sterven. Toen zij aan Golgotha gekomen waren, werd Jezus gekruisigd, en was Simon vrij.'

En wat die bok betreft: ik vind dat er een mooie parallel in zit, die je m.i. mag noemen. Zeker als je bedenkt dat het de schaduwen waren die heenwezen naar de volkomen vervulling. Maar het gaat niet aan om dat beeld in alle facetten toe te passen. Ik zie dat mensen wel doen, maar waarom zou je dat doen? Bekijk en merk nu eens alleen op de verschillende wonderlijke overeenkomsten.

En wat betreft de geschikte man of de man die voorhanden is: lees hierbij de kanttekening. inderdaad wordt gezegd dat het ook een geschikte man kan zijn, maar dat is een alternatief. De Statenvertalers kozen niet voor niets voor deze vertaling.

[memento]

De laatstgehouden conferentie van The Gospel Coalition ging over Christus preken vanuit het Oude Testament. http://thegospelcoalition.org/conferences/2011-media/

Ik denk dat je daarbij wel je uitgangspunt moet nemen in het OT. Natuurlijk verwijzen de NT-schrijvers ook vaak naar het OT, maar de methode van memento (komt het overeen met de LXX, gebruiken ze dezelfde woorden, etc.) is echt te beperkt. Niet iedere vervulling van het OT hoeft in het NT te zijn opgenomen of door de schrijvers zijn bedoeld.
Maar dan moet dus wel het uitgangspunt worden genomen in het OT zelf. Met andere woorden: je kunt wellicht beter vanuit Leviticus naar deze geschiedenis komen, dan vanuit deze geschiedenis naar Leviticus.

Je zegt precies wat ik bedoel.

Mijn punt is: Vanuit het OT mag je lijnen trekken naar het leven, werk en persoon van Christus. Maar bij het exegetiseren van een NT-gedeelte moet je je laten leiden door wat de NT-schrijver aangeeft.

Concreet: Bij de exegese van Lev. moet m.i. de lijn getrokken worden naar het lijden van Christus (waarbij ik dan de nadruk op het uitleiden zou leggen, niet zozeer op Simon van Cyrene, die zou ik wel kort noemen, maar wel met de mededeling: misschien wordt hij bedoeld. Uiteindelijk moet het werk van Christus centraal staan, de man die de bok uitleidde had slechts een bijrol, dus dat moet m.i. in de exegese ook zo blijven).

Bij de exegese van Markus zou ik me beperken tot wat Markus duidelijk centraal stelt, namelijk: Discipel zijn is kruisdragen. Achter Jezus' aan naar Golgota, waar het kruis van Simon van Cyrene wordt afgenomen, en Christus alleen lijdend de dood ingaat.

Wel moet hierbij opgemerkt worden, dat deze aanpak staat in de context waarin ook het OT veel bepreekt wordt in lijdenstijd.