vlinder schreef:

henriët schreef:ik heel erg zin in morgen heb!!

Jakobus 4:14
Gij die niet weet wat morgen geschieden zal . Want hoedanig is uw leven? Want het is een damp, die voor een weinig tijds gezien wordt en daarna verdwijnt.

jvdg schreef:

vlinder schreef:

henriët schreef:ik heel erg zin in morgen heb!!

Jakobus 4:14
Gij die niet weet wat morgen geschieden zal . Want hoedanig is uw leven? Want het is een damp, die voor een weinig tijds gezien wordt en daarna verdwijnt.

Dus je mag je niet meer verheugen op de plannen die je gemaakt hebt

gertje schreef:

jvdg schreef:

vlinder schreef:

henriët schreef:ik heel erg zin in morgen heb!!

Jakobus 4:14
Gij die niet weet wat morgen geschieden zal . Want hoedanig is uw leven? Want het is een damp, die voor een weinig tijds gezien wordt en daarna verdwijnt.

Dus je mag je niet meer verheugen op de plannen die je gemaakt hebt

Zeker, zeker wel, maar altijd met de gedachte: weest bereid!
Dat verheugen op de dag van morgen heb ik allang afgeleerd.
Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.
Het klinkt heel vroom, maar het is toch een levensles die ik heb moeten leren.
Met alle vijandschap tegen God van dien.

Ach Jan, er staat niet bij waarin wij ons verheugen. Stel dat de wederkomst morgen zou zijn, dan zou voor ons beide ook een grote vreugde zijn!

vlinder schreef:Ach Jan, er staat niet bij waarin wij ons verheugen. Stel dat de wederkomst morgen zou zijn, dan zou voor ons beide ook een grote vreugde zijn!

Zo is dat.
Ik begrijp Jan wel. Maar het een hoeft het ander niet uit te sluiten.
Stel dat een aanstaand bruidspaar zich niet zou verheugen in hun huwelijksdag... sja..
maar zij kunnen tegelijkertijd ook bezig zijn met de vraag of ze bereid zijn te sterven.

Enfin, het is nu morgen geworden, dus vandaag.
Gezellig eens bij vlinder bivakkeren.

Wat zal dat een gefladder worden:)

jvdg schreef:

vlinder schreef:

henriët schreef:ik heel erg zin in morgen heb!!

Jakobus 4:14
Gij die niet weet wat morgen geschieden zal . Want hoedanig is uw leven? Want het is een damp, die voor een weinig tijds gezien wordt en daarna verdwijnt.

Ik hoor het mijn moeder nog zeggen: je bent maar zo kort jong. Ik had een heel leven voor me, toen. Nu ben ik al een eind op weg. Het is voorbij gevlogen. Zo stonden we naast de wieg, zo stonden we bij de diplomauitreiking van de middelbare.
Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad. Als er vaak in je leven dingen gebeuren die zeer onverwachts zijn, leer je het wel af om verder vooruit te kijken. Niet makkelijk hoor ! Maar noodgedwongen.
Misschien hoort dat ook bij het ouder worden

Tja, als ik lees over mensen in dit topic die niet vooruit kijken, dan ben ik hoogst verbaasd.

Niemand maakt mij wijs dat ie het afgeleerd heeft om vooruit te kijken..... tenzij diegene erbij vertelt dat ie zwaar depressief is.

Iedereen kijkt namelijk vooruit, al is het maar door te kijken wat voor weer er voor morgen wordt opgegeven, al is het maar door te denken "heerlijk het is al weer bijna zondag", of wat ook maar.... en dat mag ook. Als je maar altijd bedenkt dat onze tijd in Gods handen ligt en dat wat wij bedenken wel eens heel anders zou kunnen lopen.

Heeft met depressief zijn niets te maken hoor. Maar realiteitszin en ervaring. Ook wel deels karakter, want je hebt nu eenmaal mensen die zorgeloos in het leven staan. Ik ben al van mezelf niet zo, maar als je keer op keer moet rekenen en OVERrekenen, om zo maar te zeggen, ga je bij de dag leven.
Voorbeeldje ? wij boeken de vakantie pas in de laatste week voordat we gaan En het lukt altijd nog om een prima plek te vinden, dus echt geen afdankertjes.
Aan de andere kant moet je er wel voor waken om niet in gepieker te geraken, door je zorgen te maken over de dag van morgen als daar nog geen aanleiding toe is.
Maar ik kan op dinsdag echt niet denken: nog 4 nachtjes slapen en het is weer zaterdag

Mara schreef:Heeft met depressief zijn niets te maken hoor. Maar realiteitszin en ervaring. Ook wel deels karakter, want je hebt nu eenmaal mensen die zorgeloos in het leven staan. Ik ben al van mezelf niet zo, maar als je keer op keer moet rekenen en OVERrekenen, om zo maar te zeggen, ga je bij de dag leven.
Voorbeeldje ? wij boeken de vakantie pas in de laatste week voordat we gaan En het lukt altijd nog om een prima plek te vinden, dus echt geen afdankertjes.
Aan de andere kant moet je er wel voor waken om niet in gepieker te geraken, door je zorgen te maken over de dag van morgen als daar nog geen aanleiding toe is.
Maar ik kan op dinsdag echt niet denken: nog 4 nachtjes slapen en het is weer zaterdag

Beste Mara, heb jij vandaag nog geen plannen voor morgen? Heb jij nu geen dingen waarvan je denkt: dat doe ik morgen wel? of: als ik dit nu vandaag doe, kan dat morgen.... en een vakantie boeken in de laatste week voordat je gaat is ook vooruit denken.... en dat mag ook, daar is niks mis mee.

Nee eigenlijk niet
En als het MOET, je hebt idd dat het echt gewoon niet anders kan, zeg ik er altijd bij: bij leven en welzijn. Niet om er een vroom sausje aan te geven, maar moest onlangs nog meemaken dat ik gezond en fruitig mijn bedje in dook en halverwege wakker werd met een levensbedreigende kwaal.
En mijn man op dat moment met een ernstig ziek kind naar het ziekenhuis moest.
Helaas is dit al heel vaak voorgekomen.
Dus, nogmaals, ik wilde dat ik het anders kon zeggen, maar eigenlijk toch niet. Het laat je keer op keer beseffen dat er slechts 1 schrede tussen ons en de dood is !

In de brief van Jakobus roept deze apostel totaal niet op om niet vooruit te denken. (En ook vooraf bedenken dat je één week voor de vakantie je vakantiebestemming bepaalt is vooruit denken, overigens ).
De apostel roept wel op om daarbij te zeggen (kanttekening: zo in uw hart als ook met woorden): Indien de Heere wil en wij leven zullen!

En altijd weer is daar het spanningsveld tussen: te vaak zoiets zeggen en dus gedachteloos ... en het dan maar niet meer zeggen.

eilander schreef:In de brief van Jakobus roept deze apostel totaal niet op om niet vooruit te denken. (En ook vooraf bedenken dat je één week voor de vakantie je vakantiebestemming bepaalt is vooruit denken, overigens ).
De apostel roept wel op om daarbij te zeggen (kanttekening: zo in uw hart als ook met woorden): Indien de Heere wil en wij leven zullen!

En altijd weer is daar het spanningsveld tussen: te vaak zoiets zeggen en dus gedachteloos ... en het dan maar niet meer zeggen.

.

"Zo de Heere wil en wij leven zullen" is toch hetzelfde als D.V. ?
Meestal als ik iets schriftelijks afspreek schrijf ik D.V. en als ik op een andere manier, bijv. telefonisch iets af spreek dan zeg ik, dan, of dan, hópen we te komen. De meeste mensen begrijpen dan wel wat je bedoelt.

Ik heb ook wel eens mee gemaakt dat iemand, het woord "hopen" wel héél vaak gebruikte, en hun kinderen ook.
Eén van de kinderen sprak een bandje in voor zijn opa, waarvoor hij een mooi orgelstuk wilde spelen en toen zei hij: " Opa ik hóóp nu voor u te gaan spelen........" Dát vind ik wel lijken op automatisme van die uitdrukking.
Als je klaar staat om boodschappen te gaan doen, en één van je gezinsleden vraagt, "wat ga je doen"? Dan zeg je toch ook niet : " Ik hóóp even boodschappen te gaan doen"

Vooruitkijken doe ik ook zeker.
Kijken en erover praten met die kids voor als de periode komt dat ze uitvliegen.

Vooruitkijken bijvoorbeeld moet ik in januari al opgeven wanneer ik zomervakantie wil hebben.

O ja, voor mijn oude dag spaar ik nu toch ook voor mijn pensioen?

Ik denk dat het niet verkeerd is. Ik denk zelfs Bijbels.
En onverwachte dingen, ja, die gebeuren, iedere dag wel weer. Deze week heb ik nog geen dag gehad die gehele volgens mijn agenda liep.
Maar toch is het vooruitkijken naar morgen, volgende week, volgende maand, of nog verder............ Zo de Heere het wil en wij het leven hebben.

Lourens schreef:Vooruitkijken doe ik ook zeker.
Kijken en erover praten met die kids voor als de periode komt dat ze uitvliegen.

Vooruitkijken bijvoorbeeld moet ik in januari al opgeven wanneer ik zomervakantie wil hebben.

O ja, voor mijn oude dag spaar ik nu toch ook voor mijn pensioen?

Ik denk dat het niet verkeerd is. Ik denk zelfs Bijbels.
En onverwachte dingen, ja, die gebeuren, iedere dag wel weer. Deze week heb ik nog geen dag gehad die gehele volgens mijn agenda liep.
Maar toch is het vooruitkijken naar morgen, volgende week, volgende maand, of nog verder............ Zo de Heere het wil en wij het leven hebben.

Het is menselijk EN begrijpelijk, maar niet Bijbels !

Filippensen 4 vs 6: Weest in geen ding bezorgd; maar laat uw begeerten in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God.

Mara schreef:

Lourens schreef:Vooruitkijken doe ik ook zeker.
Kijken en erover praten met die kids voor als de periode komt dat ze uitvliegen.

Vooruitkijken bijvoorbeeld moet ik in januari al opgeven wanneer ik zomervakantie wil hebben.

O ja, voor mijn oude dag spaar ik nu toch ook voor mijn pensioen?

Ik denk dat het niet verkeerd is. Ik denk zelfs Bijbels.
En onverwachte dingen, ja, die gebeuren, iedere dag wel weer. Deze week heb ik nog geen dag gehad die gehele volgens mijn agenda liep.
Maar toch is het vooruitkijken naar morgen, volgende week, volgende maand, of nog verder............ Zo de Heere het wil en wij het leven hebben.

Het is menselijk EN begrijpelijk, maar niet Bijbels !

Filippensen 4 vs 6: Weest in geen ding bezorgd; maar laat uw begeerten in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God.

We hebben als mensen ook een eigen verantwoordelijkheid gekregen met de bedoeling die goed te gebruiken.