Marieke schreef: Zou ik niet nog eens openbaar komen als een Paulus in z'n eertijds?
Dat is niet om onzekerheid te zaaien. Ik ben ook geen pleitbezorger voor onzekerheid. Als het geloof aan Gods kinderen gegeven wordt, dan hebben ze die onzekerheid ook niet. Op dat moment ervaren ze de hulp ook van de Heere in het bidden. Maar het is ook zo vaak anders. Denk aan een Petrus op de golven. Wat was hij daar een kleingelovige.
En dat is wat ds. Roos zegt. Als je nou altijd denkt dat je bidden kunt en je hebt altijd de gaven om te bidden en je vraagt je nooit eens af of je gebed wel waar is, dan mag je je wel afvragen of het ware genade is.

Marieke, als je dat hele artikel leest, en dat vergelijkt met die hele paragraaf van Calvijn, dan is het echt totaal anders.
Bijvoorbeeld dit stuk:
Zij klagen zich aan dat zij niet kunnen bidden zoals het behoort. Zij zien dat door hun zonde de hemel gesloten is. Toch kunnen zij zonder God niet leven en ze zoeken daarom Zijn aangezicht geduriglijk. Waarom? Omdat Gods Geest deze verzuchtingen in hen opwekt om genade af te smeken (Rom. 8:26).
Romeinen 8:26 gaat over gelovigen. En voor gelovigen is de hemel niet gesloten. Nee, ze ze zijn één geworden met de Heere Jezus Christus. Trouwens, ook voor ongelovigen is de hemel niet gesloten. De hemel is nooit gesloten.
Of hier wat ervoor staat:
Arme, geestelijke tobbers die op de leerschool van vrije genade het bidden leren, kunnen hun stamelen niet voor waar bidden houden en leren de grond uit hun bidden verliezen.
Mensen die op de leerschool van vrije genade het evangelie van de Heere Jezus hebben mogen ontvangen, kunnen hun stamelen juist wel voor waar houden. Ook al is er aanvechting en moeilijkheid. Ten diepste weten ze dat "hun Verlosser leeft" en dat de Heere een nieuw begin heeft gemaakt.

Of wordt er hier misschien iets bedoelt dat aan het geloof vooraf gaat? Dan zou er helemaal niets meer van kloppen. Kijk maar naar de citaten uit Romeinen 8. Dat gaat over gelovigen. (Ook de woorden 'weer eens gelovig mogen weten' op het eind duiden er toch op dat het over gelovigen gaat).

@Jongere

Het wezenlijke verschil is dat Calvijn zegt dat er zekerheid is en dat onzekerheid erbij kan komen.
In dat artikel staat dat er onzekerheid is en dat zekerheid erbij kan komen.

Dat is niet slechts verschil in nadruk, dat is essentieel. Lees Calvijn maar over het geloof (Institutie, boek III, H. 2). (ook de laatste drie regels van het stuk dat ik postte laten dat zien).
Of Romeinen 8 zegt al genoeg.

Marieke schreef:Fjodor, volgens mij haal je het allemaal een beetje uit z'n verband. Ik wil het gerust uitleggen, hoewel ik denk dat je dat zelf ook wel kunt weten.
De predikant wijst erop dat de tekst waar hij een meditatie over schrijft, niet altijd een kenmerk van genade hoeft te zijn. Als voorbeeld noemt hij Paulus, die voorheen als farizeeër vuriglijk bad, ernstig bad, landurig bad. En Paulus zat op dat moment er niet over in of hij genade bezat. Welnee, hij was de bekeerde man in zijn eigen waarneming...zoals alle farizeeërs, want ze bidden, ze vasten, zijn altijd bezig met de dingen van de Heere.
Dat is hetgene waar ds. Roos tegen waarschuwt. Niet alle mensen die langdurig bidden, die goed kunnen bidden, hebben altijd gebedsgenade. Daarom zijn Gods kinderen hier ook vaak beducht voor. Zou ik niet nog eens openbaar komen als een Paulus in z'n eertijds?
Dat is niet om onzekerheid te zaaien. Ik ben ook geen pleitbezorger voor onzekerheid. Als het geloof aan Gods kinderen gegeven wordt, dan hebben ze die onzekerheid ook niet. Op dat moment ervaren ze de hulp ook van de Heere in het bidden. Maar het is ook zo vaak anders. Denk aan een Petrus op de golven. Wat was hij daar een kleingelovige.
En dat is wat ds. Roos zegt. Als je nou altijd denkt dat je bidden kunt en je hebt altijd de gaven om te bidden en je vraagt je nooit eens af of je gebed wel waar is, dan mag je je wel afvragen of het ware genade is.

Ik vrees dat in het Terdege-artikel de aangehaalde tekst uit het verband wordt gehaald. Daar gaat het mis. Als je teksten los van het verband gaat citeren om een eigen verhaal te legaliseren ontstaat er een probleem. Zo kun je zelfs op Bijbels gronden beweren dat er geen God is want er staat in de Bijbel: 'er is geen God'. Zo werkt het ook met de tekst uit Jesaja 58. In het verband ziet die er heel anders uit:
20 Doch de goddelozen zijn als een voortgedreven zee, want die kan niet rusten, en haar wateren werpen slijk en modder op.
21 De goddelozen, zegt mijn God, hebben geen vrede.
1 Roep uit de keel, houd niet in, verhef uw stem als een bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.
2 Hoewel zij Mij dagelijks zoeken, en een lust hebben aan de kennis Mijner wegen, als een volk, dat gerechtigheid doet en het recht zijns Gods niet verlaat, vragen zij Mij naar de rechten der gerechtigheid; zij hebben een lust tot God te naderen;
3 Zeggende: Waarom vasten wij, en Gij ziet het niet aan, waarom kwellen wij onze ziel, en Gij weet het niet? Ziet, ten dage, wanneer gijlieden vast, zo vindt gij uw lust, en gij eist gestrengelijk al uw arbeid.
4 Ziet, tot twist en gekijf vast gijlieden, en om goddelooslijk met de vuist te slaan; vast niet gelijk heden, om uw stem te doen horen in de hoogte.
5 Zou het zulk een vasten zijn, dat Ik verkiezen zou, dat de mens zijn ziel een dag kwelle, dat hij zijn hoofd kromme gelijk een bieze, en een zak en as onder zich spreide? Zoudt gij dat een vasten heten, en een dag den HEERE aangenaam?
6 Is niet dit het vasten, dat Ik verkies: dat gij losmaakt de knopen der goddeloosheid, dat gij ontdoet de banden des juks, en dat gij vrij loslaat de verpletterden, en alle juk verscheurt?

Zo wordt duidelijk dat hier geen sprake is van een gemeend bidden zonder gebedsgenade, zoals in Terdege wordt gesuggereerd maar dat het hier gaat mensen die God aanklagen. Dat lijkt me toch een andere situatie.

Wat heerlijk dat Calvijn zo'n helder Bijbels licht laat schijnen!

Even off-topic
Als ik deze topic-titel lees, moet ik steeds denken aan het gebed van psalm 25:
Laat oprechtheid en vroomheid mij behoeden, want ik verwacht U.

Oprecht - een woord om over na te denken...

Fjodor schreef:

Marieke schreef: Zou ik niet nog eens openbaar komen als een Paulus in z'n eertijds?
Dat is niet om onzekerheid te zaaien. Ik ben ook geen pleitbezorger voor onzekerheid. Als het geloof aan Gods kinderen gegeven wordt, dan hebben ze die onzekerheid ook niet. Op dat moment ervaren ze de hulp ook van de Heere in het bidden. Maar het is ook zo vaak anders. Denk aan een Petrus op de golven. Wat was hij daar een kleingelovige.
En dat is wat ds. Roos zegt. Als je nou altijd denkt dat je bidden kunt en je hebt altijd de gaven om te bidden en je vraagt je nooit eens af of je gebed wel waar is, dan mag je je wel afvragen of het ware genade is.

Marieke, als je dat hele artikel leest, en dat vergelijkt met die hele paragraaf van Calvijn, dan is het echt totaal anders.
Bijvoorbeeld dit stuk:
Zij klagen zich aan dat zij niet kunnen bidden zoals het behoort. Zij zien dat door hun zonde de hemel gesloten is. Toch kunnen zij zonder God niet leven en ze zoeken daarom Zijn aangezicht geduriglijk. Waarom? Omdat Gods Geest deze verzuchtingen in hen opwekt om genade af te smeken (Rom. 8:26).
Romeinen 8:26 gaat over gelovigen. En voor gelovigen is de hemel niet gesloten. Nee, ze ze zijn één geworden met de Heere Jezus Christus. Trouwens, ook voor ongelovigen is de hemel niet gesloten. De hemel is nooit gesloten.
Of hier wat ervoor staat:
Arme, geestelijke tobbers die op de leerschool van vrije genade het bidden leren, kunnen hun stamelen niet voor waar bidden houden en leren de grond uit hun bidden verliezen.
Mensen die op de leerschool van vrije genade het evangelie van de Heere Jezus hebben mogen ontvangen, kunnen hun stamelen juist wel voor waar houden. Ook al is er aanvechting en moeilijkheid. Ten diepste weten ze dat "hun Verlosser leeft" en dat de Heere een nieuw begin heeft gemaakt.

Of wordt er hier misschien iets bedoelt dat aan het geloof vooraf gaat? Dan zou er helemaal niets meer van kloppen. Kijk maar naar de citaten uit Romeinen 8. Dat gaat over gelovigen. (Ook de woorden 'weer eens gelovig mogen weten' op het eind duiden er toch op dat het over gelovigen gaat).

Het gaat over gelovigen. Lees inderdaad psalm 73 eens. Paulus moest zeggen: ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde. Die strijd tussen die oude en die nieuwe mens komt dan zo openbaar. Maar als Gods volk ziet op al hun zonde en afmakingen, dan moeten ze zichzelf inderdaad aanklagen. Als ze zien, dat ze zonde blijven bedrijven, tegen Gods liefde, ach, dan geven ze niet zo hoog van zichzelf op. Maar wel van Christus! In Hem hebben ze nooit zonde gehad of gedaan. En zo is er altijd die tweemens. Daarom vind ik je kritiek erg onterecht.

Fer3107 schreef:

Marieke schreef:Fjodor, volgens mij haal je het allemaal een beetje uit z'n verband. Ik wil het gerust uitleggen, hoewel ik denk dat je dat zelf ook wel kunt weten.
De predikant wijst erop dat de tekst waar hij een meditatie over schrijft, niet altijd een kenmerk van genade hoeft te zijn. Als voorbeeld noemt hij Paulus, die voorheen als farizeeër vuriglijk bad, ernstig bad, landurig bad. En Paulus zat op dat moment er niet over in of hij genade bezat. Welnee, hij was de bekeerde man in zijn eigen waarneming...zoals alle farizeeërs, want ze bidden, ze vasten, zijn altijd bezig met de dingen van de Heere.
Dat is hetgene waar ds. Roos tegen waarschuwt. Niet alle mensen die langdurig bidden, die goed kunnen bidden, hebben altijd gebedsgenade. Daarom zijn Gods kinderen hier ook vaak beducht voor. Zou ik niet nog eens openbaar komen als een Paulus in z'n eertijds?
Dat is niet om onzekerheid te zaaien. Ik ben ook geen pleitbezorger voor onzekerheid. Als het geloof aan Gods kinderen gegeven wordt, dan hebben ze die onzekerheid ook niet. Op dat moment ervaren ze de hulp ook van de Heere in het bidden. Maar het is ook zo vaak anders. Denk aan een Petrus op de golven. Wat was hij daar een kleingelovige.
En dat is wat ds. Roos zegt. Als je nou altijd denkt dat je bidden kunt en je hebt altijd de gaven om te bidden en je vraagt je nooit eens af of je gebed wel waar is, dan mag je je wel afvragen of het ware genade is.

Ik vrees dat in het Terdege-artikel de aangehaalde tekst uit het verband wordt gehaald. Daar gaat het mis. Als je teksten los van het verband gaat citeren om een eigen verhaal te legaliseren ontstaat er een probleem. Zo kun je zelfs op Bijbels gronden beweren dat er geen God is want er staat in de Bijbel: 'er is geen God'. Zo werkt het ook met de tekst uit Jesaja 58. In het verband ziet die er heel anders uit:
20 Doch de goddelozen zijn als een voortgedreven zee, want die kan niet rusten, en haar wateren werpen slijk en modder op.
21 De goddelozen, zegt mijn God, hebben geen vrede.
1 Roep uit de keel, houd niet in, verhef uw stem als een bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.
2 Hoewel zij Mij dagelijks zoeken, en een lust hebben aan de kennis Mijner wegen, als een volk, dat gerechtigheid doet en het recht zijns Gods niet verlaat, vragen zij Mij naar de rechten der gerechtigheid; zij hebben een lust tot God te naderen;
3 Zeggende: Waarom vasten wij, en Gij ziet het niet aan, waarom kwellen wij onze ziel, en Gij weet het niet? Ziet, ten dage, wanneer gijlieden vast, zo vindt gij uw lust, en gij eist gestrengelijk al uw arbeid.
4 Ziet, tot twist en gekijf vast gijlieden, en om goddelooslijk met de vuist te slaan; vast niet gelijk heden, om uw stem te doen horen in de hoogte.
5 Zou het zulk een vasten zijn, dat Ik verkiezen zou, dat de mens zijn ziel een dag kwelle, dat hij zijn hoofd kromme gelijk een bieze, en een zak en as onder zich spreide? Zoudt gij dat een vasten heten, en een dag den HEERE aangenaam?
6 Is niet dit het vasten, dat Ik verkies: dat gij losmaakt de knopen der goddeloosheid, dat gij ontdoet de banden des juks, en dat gij vrij loslaat de verpletterden, en alle juk verscheurt?

Zo wordt duidelijk dat hier geen sprake is van een gemeend bidden zonder gebedsgenade, zoals in Terdege wordt gesuggereerd maar dat het hier gaat mensen die God aanklagen. Dat lijkt me toch een andere situatie.

Wat heerlijk dat Calvijn zo'n helder Bijbels licht laat schijnen!

Wat is nu je probleem?

Erasmiaan schreef:

Fer3107 schreef:

Marieke schreef:Fjodor, volgens mij haal je het allemaal een beetje uit z'n verband. Ik wil het gerust uitleggen, hoewel ik denk dat je dat zelf ook wel kunt weten.
De predikant wijst erop dat de tekst waar hij een meditatie over schrijft, niet altijd een kenmerk van genade hoeft te zijn. Als voorbeeld noemt hij Paulus, die voorheen als farizeeër vuriglijk bad, ernstig bad, landurig bad. En Paulus zat op dat moment er niet over in of hij genade bezat. Welnee, hij was de bekeerde man in zijn eigen waarneming...zoals alle farizeeërs, want ze bidden, ze vasten, zijn altijd bezig met de dingen van de Heere.
Dat is hetgene waar ds. Roos tegen waarschuwt. Niet alle mensen die langdurig bidden, die goed kunnen bidden, hebben altijd gebedsgenade. Daarom zijn Gods kinderen hier ook vaak beducht voor. Zou ik niet nog eens openbaar komen als een Paulus in z'n eertijds?
Dat is niet om onzekerheid te zaaien. Ik ben ook geen pleitbezorger voor onzekerheid. Als het geloof aan Gods kinderen gegeven wordt, dan hebben ze die onzekerheid ook niet. Op dat moment ervaren ze de hulp ook van de Heere in het bidden. Maar het is ook zo vaak anders. Denk aan een Petrus op de golven. Wat was hij daar een kleingelovige.
En dat is wat ds. Roos zegt. Als je nou altijd denkt dat je bidden kunt en je hebt altijd de gaven om te bidden en je vraagt je nooit eens af of je gebed wel waar is, dan mag je je wel afvragen of het ware genade is.

Ik vrees dat in het Terdege-artikel de aangehaalde tekst uit het verband wordt gehaald. Daar gaat het mis. Als je teksten los van het verband gaat citeren om een eigen verhaal te legaliseren ontstaat er een probleem. Zo kun je zelfs op Bijbels gronden beweren dat er geen God is want er staat in de Bijbel: 'er is geen God'. Zo werkt het ook met de tekst uit Jesaja 58. In het verband ziet die er heel anders uit:
20 Doch de goddelozen zijn als een voortgedreven zee, want die kan niet rusten, en haar wateren werpen slijk en modder op.
21 De goddelozen, zegt mijn God, hebben geen vrede.
1 Roep uit de keel, houd niet in, verhef uw stem als een bazuin, en verkondig Mijn volk hun overtreding, en het huis Jakobs hun zonden.
2 Hoewel zij Mij dagelijks zoeken, en een lust hebben aan de kennis Mijner wegen, als een volk, dat gerechtigheid doet en het recht zijns Gods niet verlaat, vragen zij Mij naar de rechten der gerechtigheid; zij hebben een lust tot God te naderen;
3 Zeggende: Waarom vasten wij, en Gij ziet het niet aan, waarom kwellen wij onze ziel, en Gij weet het niet? Ziet, ten dage, wanneer gijlieden vast, zo vindt gij uw lust, en gij eist gestrengelijk al uw arbeid.
4 Ziet, tot twist en gekijf vast gijlieden, en om goddelooslijk met de vuist te slaan; vast niet gelijk heden, om uw stem te doen horen in de hoogte.
5 Zou het zulk een vasten zijn, dat Ik verkiezen zou, dat de mens zijn ziel een dag kwelle, dat hij zijn hoofd kromme gelijk een bieze, en een zak en as onder zich spreide? Zoudt gij dat een vasten heten, en een dag den HEERE aangenaam?
6 Is niet dit het vasten, dat Ik verkies: dat gij losmaakt de knopen der goddeloosheid, dat gij ontdoet de banden des juks, en dat gij vrij loslaat de verpletterden, en alle juk verscheurt?

Zo wordt duidelijk dat hier geen sprake is van een gemeend bidden zonder gebedsgenade, zoals in Terdege wordt gesuggereerd maar dat het hier gaat mensen die God aanklagen. Dat lijkt me toch een andere situatie.

Wat heerlijk dat Calvijn zo'n helder Bijbels licht laat schijnen!

Wat is nu je probleem?

Ja, dat vraag ik me ook af.
Jammer dat we geen antwoord hebben gekregen.
Was daar best benieuwd naar....

Toch kunnen bijbelteksten een heel andere inhoud krijgen, als deze uit het verband van het gelezen hoofdstuk (= uit de context) gehaald worden.
Hoe noemen ze dat ook al weer?

Je wordt oprecht gemaakt door God, en dat is heerlijk... maar soms word je dan hier of daar op aarde niet begrepen.. Dat vind ik best eenzaam. Ik ben maar een kattekop en die eerlijkheid wordt maar geschonken anders ben ik ook schijnheilig vrouwtje nr. 1.

Ben niet zielig hoor.. de Heere kan mij wel aan. En ik ben happy getrouwd, fijne familie en vrienden.

Laten we maar nooit grote en hoge gedachten hebben over ons bidden. Ons gebed is niet de grond van Gods verhoring. Gelukkig niet, want zoals heel ons bestaan zijn ook onze gebeden altijd met zonde bevlekt.

Maar.. De Heere wil wel horen. Ja zelfs het roepen van de jonge raven, die onreine vogels hoort Hij. En Hij is zelfs nabij de ziel die tot Hem zucht.

dennis schreef:Laten we maar nooit grote en hoge gedachten hebben over ons bidden. Ons gebed is niet de grond van Gods verhoring. Gelukkig niet, want zoals heel ons bestaan zijn ook onze gebeden altijd met zonde bevlekt.

Maar.. De Heere wil wel horen. Ja zelfs het roepen van de jonge raven, die onreine vogels hoort Hij. En Hij is zelfs nabij de ziel die tot Hem zucht.

Over dat onrein, daar heb ik nou nog nooit bij stilgestaan. Dank!