Het voorbeeld van de bijlslagen wordt door Boston ook helemaal niet chronologisch bedoeld. Het gaat om het feit dat de mens van alles moet worden afgebracht wat geen God en geen Christus is. En al moet dat met 100 bijlslagen of met 1, we moeten aan alles leren sterven om Christus alleen over te houden. Dat is wat Boston bedoeld.
We moeten niet gaan leren dat Boston hier een bekeringsweg voorschrijft, of een toeleidende weg tussen de levendmaking en de omhelzing van Christus, daar is Boston in het boek duidelijk over. De grond ligt in het afgesneden worden uit Adam en het ingeplant worden in Christus. En dat gebeurd in zijn boek , na de twaalfde bijlslag.
Boston schrijft over de wedergeboorte het volgende :
Th. Boston schreef:
Wedergeboorte
Nu het verstand zaligmakend verlicht is, en de wil vernieuwd, is de zondaar daarbij vastbesloten en in staat gesteld om te beantwoorden aan de roeping van het Evangelie.
Zo is het voornaamste werk in de wedergeboorte gedaan; het fort van het hart is ingenomen. Er is plaats gemaakt voor de Heere Jezus Christus in de binnenste delen van de ziel, daar zowel de binnendeur van de wil voor Hem is geopend als de buitendeur van het verstand.
Kortom, Christus wordt lijdelijk in het hart ontvangen. Hij is door Zijn levendmakende Geest in de ziel gekomen, waardoor er geestelijk leven wordt geschonken aan de mens, die in zichzelf dood was in zonden.
En wij behoren ons voor te stellen dat zijn eerste levendige daad een actief ontvangen is van Jezus Christus, Die waargenomen wordt in Zijn heerlijke voortreffelijkheden.
Dat houdt in: een geloven in Hem, een Verbondsluiten met Hem, een aannemen van Hem, zoals Hij wordt waargenomen, wordt aangeboden en voorgesteld in het Woord van Zijn genade, het heerlijk Evangelie.
De onmiddellijke uitwerking daarvan is een vereniging met Hem: "Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht (of recht) gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven; welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn." Johannes 1:12, 13).
"Opdat Christus door het geloof in uw harten wone" (Eféze 3:17). Omdat Christus het hart stormenderhand heeft ingenomen en er triomferend Zijn intocht in heeft gemaakt bij de wedergeboorte, geeft de ziel zich door het geloof aan Hem over, zoals dat uitgedrukt wordt in 2 Kronieken 30:8.
Zo woont deze glorierijke Koning, Die door Zijn Geest in het hart is gekomen, erin door het geloof.
De ziel die getrokken wordt, loopt; de ziel die geroepen wordt, komt.
De Viervoudige staat, Th. Boston blz 193 “Wedergeboorte”
