Kleine ergernissen

[Maanenschijn]

Wat is de ergernis? Dat er (überhaupt) over geschreven wordt? Het verhaal van de jongeman? Het ontbreken van kritische vragen van de interviewer?

Ik denk dat (meer dan) de helft van onze medekerkgangers geïnteresseerd zijn in voetbal, vooral tijdens EK/WK wedstrijden. Is het dan niet belangrijk hierover het gesprek te voeren? Of is doodzwijgen makkelijker?

[Maanenschijn]

Ik vind het vooral een interessante ontwikkeling dat zo'n verhaal afgenomen wordt en gepubliceerd. Nog een x-periode en we kunnen een wedstrijdverslag in de rd lezen.

Inderdaad. Ik zat te denken om een mail daarover te sturen. Maar dat mag iemand anders doen. Ik denk wel dat dit gebeurt.

Ik snap eerlijk gezegd de bezwaren niet zo goed. Volgens mij is het een heel genuanceerd artikel waar ook de geïnterviewde duidelijk de gevaren van o.a. sportverdwazing benoemd.

Je kunt voor voetbal ook wat anders invullen. Iemand die elk weekend in het café te vinden was, zal als het goed is daar nooit meer willen komen.

De verloren zoon ging niet na zijn bekering af en toe nog eens terug naar het vergelegen land als ontspanning of vanwege de gezelligheid.

De vrouw van Lot keek om en werd een zoutpilaar.

En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik heb daarom moeite met de visie van dhr. Speksnijder en ik vind die juist veel te veel genuanceerd.

Maar goed, een ieder zij in zijn of haar gemoed ten volle verzekerd. Ik ben nu eenmaal zwart-wit in veel gevallen. Wellicht speelt dat ook een rol in de benadering van zo'n artikel.

Dank, je toelichting maakt het helder. Ik oordeel wat met mildheid. Het is een jonge man, er moet misschien nog wat (geestelijke) levenservaring worden opgedaan.

Een ieder gelovige zal herkennen dat zaken uit een eertijds somwijlen hevig boven komen. Ik verbaas me er met schaamte over hoeveel muziek ik nog uit de jaren 80/90 ken en vrolijk mee kan fluiten.

[Herman]

Wat is de ergernis? Dat er (überhaupt) over geschreven wordt? Het verhaal van de jongeman? Het ontbreken van kritische vragen van de interviewer?

Ik denk dat (meer dan) de helft van onze medekerkgangers geïnteresseerd zijn in voetbal, vooral tijdens EK/WK wedstrijden. Is het dan niet belangrijk hierover het gesprek te voeren? Of is doodzwijgen makkelijker?

Even los van je vragen. Het heersende narratief in reformatorisch Nederland was altijd het verhaal van een oud voetballer, die gebroken heeft met zijn zondige verleden en daar nooit en te nimmer meer naar terug keert. Dan is dit verhaal andere koek. Je kijk gewoon, als je het maar niet zo fanatiek doet.

[Bruna]

Hoorde onlangs nog van een OGGiN predikant. Hij zei tegen de ouderling die bevestigd werd: ga maar niet met een meetlat op pad maar met een spiegel.

[Maanenschijn]

Wat is de ergernis? Dat er (überhaupt) over geschreven wordt? Het verhaal van de jongeman? Het ontbreken van kritische vragen van de interviewer?

Ik denk dat (meer dan) de helft van onze medekerkgangers geïnteresseerd zijn in voetbal, vooral tijdens EK/WK wedstrijden. Is het dan niet belangrijk hierover het gesprek te voeren? Of is doodzwijgen makkelijker?

Even los van je vragen. Het heersende narratief in reformatorisch Nederland was altijd het verhaal van een oud voetballer, die gebroken heeft met zijn zondige verleden en daar nooit en te nimmer meer naar terug keert. Dan is dit verhaal andere koek. Je kijk gewoon, als je het maar niet zo fanatiek doet.

Ik ken dat heersende narratief niet. Ik heb helemaal niks met voetbal, maar mijn omgeving van uit mijn jeugd wel. Daar past dit verhaal prima bij. Blijkbaar zijn er dus verschillende pov's.

[Mister]

Waar zit de ergernis precies?

In heel veel dingen, nu ik dat tracht te verwoorden.
-De combinatie 'beter kiezen voor een leven met God' en 'Nog steeds kijkt Speksnijder weleens een wedstrijd.' Ik krijg die twee dingen absoluut niet bij elkaar. En los van het feit dat iedereen kan vinden dat dat aan mezelf ligt (wat het misschien ook wel doet), ik kan er niet bij. God dienen en iets uit zijn eertijds aan de hand houden.
-'Koning voetbal' als chliché? Het is toch precies wat het is? Eens met GerGemeentelid, de tekst die hij aanhaalde, kwam ook in mij naar boven. Let op: ik voel niet minste lust om de jongen te veroordelen. Hij adviseert anderen niet veroordelend te zijn, geen vingertje wijzen, maar jaloezie wekken naar een leven met God. En ook met voetbal, blijkbaar.
-Het feit dat het RD dit soort artikelen plaatst. Waarin een voormalig godsdienstdocent aangeeft dat 'ie ook wel eens een wedstrijd kijkt. Hoe verzin je het?

Algeheel: het roept bij mij niet het gevoel op van 'Gij geheel anders'. Maar meer: hoe kun je als christelijke/reformatorische jongere toch God dienen en heerlijk genieten van een wedstrijd op tv zonder dat dat elkaar bijt. Voor mij bijt dat elkaar wel. En ik ga er toch maar even vanuit dat ik niet de enige ben.

[DDD]

Maar het is toch algemeen bekend dat hier verschillend over gedacht wordt? Waarom ergert dat zo?

[GerefGemeente-lid]

Waar zit de ergernis precies?

In heel veel dingen, nu ik dat tracht te verwoorden.
-De combinatie 'beter kiezen voor een leven met God' en 'Nog steeds kijkt Speksnijder weleens een wedstrijd.' Ik krijg die twee dingen absoluut niet bij elkaar. En los van het feit dat iedereen kan vinden dat dat aan mezelf ligt (wat het misschien ook wel doet), ik kan er niet bij. God dienen en iets uit zijn eertijds aan de hand houden.
-'Koning voetbal' als chliché? Het is toch precies wat het is? Eens met GerGemeentelid, de tekst die hij aanhaalde, kwam ook in mij naar boven. Let op: ik voel niet minste lust om de jongen te veroordelen. Hij adviseert anderen niet veroordelend te zijn, geen vingertje wijzen, maar jaloezie wekken naar een leven met God. En ook met voetbal, blijkbaar.
-Het feit dat het RD dit soort artikelen plaatst. Waarin een voormalig godsdienstdocent aangeeft dat 'ie ook wel eens een wedstrijd kijkt. Hoe verzin je het?

Algeheel: het roept bij mij niet het gevoel op van 'Gij geheel anders'. Maar meer: hoe kun je als christelijke/reformatorische jongere toch God dienen en heerlijk genieten van een wedstrijd op tv zonder dat dat elkaar bijt. Voor mij bijt dat elkaar wel. En ik ga er toch maar even vanuit dat ik niet de enige ben.

Volledig met je eens.

[DDD]

Waar ik mij meer zorgen over maak: iemand van 22 jaar die 'voormalig godsdienstleraar' is. Zonder fatsoenlijke opleiding, of het was niet zo'n succes, zou je dan haast denken. Daar had wel iets meer over mogen staan.

[Herman]

Ik ken dat heersende narratief niet. Ik heb helemaal niks met voetbal, maar mijn omgeving van uit mijn jeugd wel. Daar past dit verhaal prima bij. Blijkbaar zijn er dus verschillende pov's.

Ja, dus de GG predikanten van je jeugd die vonden dat je wel af en toe een wedstrijdje kon kijken? Of of zondag met een groepje naar de Galgenwaard? Dat er onder ons andere pov's aanwezig zijn, betekent nog niet dat dat het heersende narratief is.

Je kunt ter vergelijking de opening van dit artikel lezen over het EK in 2004: https://www.digibron.nl/viewer/collecti ... be5c29e5f2

[KDD]

Waar ik mij meer zorgen over maak: iemand van 22 jaar die 'voormalig godsdienstleraar' is. Zonder fatsoenlijke opleiding, of het was niet zo'n succes, zou je dan haast denken. Daar had wel iets meer over mogen staan.

Dat begreep ik ook niet.

[DDD]

Het gaat er niet om of iedereen iets vindt, maar of het hinderlijk is dat dit gezichtspunt in de krant aan de orde komt.

[DDD]

Waar ik mij meer zorgen over maak: iemand van 22 jaar die 'voormalig godsdienstleraar' is. Zonder fatsoenlijke opleiding, of het was niet zo'n succes, zou je dan haast denken. Daar had wel iets meer over mogen staan.

Dat begreep ik ook niet.

Wat grappig. Hij is docent in opleiding. Ik denk dat hij dan een keer stage heeft gelopen. De formulering is in ieder geval leerzaam voor makelaars. Die hebben ook zo'n geheel eigen manier om tekortkomingen in een pand te concretiseren.

[merel]

Waar zit de ergernis precies?

In heel veel dingen, nu ik dat tracht te verwoorden.
-De combinatie 'beter kiezen voor een leven met God' en 'Nog steeds kijkt Speksnijder weleens een wedstrijd.' Ik krijg die twee dingen absoluut niet bij elkaar. En los van het feit dat iedereen kan vinden dat dat aan mezelf ligt (wat het misschien ook wel doet), ik kan er niet bij. God dienen en iets uit zijn eertijds aan de hand houden.
-'Koning voetbal' als chliché? Het is toch precies wat het is? Eens met GerGemeentelid, de tekst die hij aanhaalde, kwam ook in mij naar boven. Let op: ik voel niet minste lust om de jongen te veroordelen. Hij adviseert anderen niet veroordelend te zijn, geen vingertje wijzen, maar jaloezie wekken naar een leven met God. En ook met voetbal, blijkbaar.
-Het feit dat het RD dit soort artikelen plaatst. Waarin een voormalig godsdienstdocent aangeeft dat 'ie ook wel eens een wedstrijd kijkt. Hoe verzin je het?

Algeheel: het roept bij mij niet het gevoel op van 'Gij geheel anders'. Maar meer: hoe kun je als christelijke/reformatorische jongere toch God dienen en heerlijk genieten van een wedstrijd op tv zonder dat dat elkaar bijt. Voor mij bijt dat elkaar wel. En ik ga er toch maar even vanuit dat ik niet de enige ben.

Volledig met je eens.

Ik niet, maar dat zal jullie niet verwonderen.

Ik kijk zelf helemaal geen voetbal. Ik begrijp wel dat sommige mensen het leuk vinden om dit te kijken en zie hier geen kwaad in.

[DDD]

Ik ook niet. En juist het EK is het minst gecommercialiseerd. Dus daar zijn ook weinig andere principiële bezwaren tegen aan te voeren. Wel de zondagsheiliging, vooral als je de zondag als opvolger van de sabbat ziet.

Het is zonde van je tijd om er naar te kijken, maar er zullen ook mensen zijn die het zonde van de tijd vinden om iets nieuws te lezen en te schrijven op Refoforum.