monique schreef:nou het gesprek is afgelopen
maar mijn ouders willen het gewoon niet meer
dus het is afgelopen mijn verkering is denk ik afgelopen ik sta er niet agter maar oke
het moet maar
ik ga er verder ook niet meer over praten het heeft allemaal geen zin
maar 1 ding blijft in mn hooofd er klopt hier iets niet
Geachte Monique:
Een paar vragen voor je. Ben je, geestelijk, emotioneel, en lichamelijk (leeftijd), oud genoeg om te trouwen?
Heb je belijdenis des GELOOFS gedaan?
Is de jonge man een gelovig christen (in plaats van een naam christen)?
Als je antwoord op deze 3 vragen allemaal ja is, dan ben ik het met jou eens. Maar dan is het nog altijd zo, dat het je ouders zijn, en ook in dezen hoor je je ouders te eren, en hun leiding hierin niet alleen accepteren, maar zoeken.
Ga met God!
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
ik zeg gewoon alles heel eerlijk dus en ik denk egt niet aan trouwen hoor ben ik veelste jong voor 
